Kaaimankoraalproblemen in zwart-wit

Zeebioloog JOHN CHRISTOPHER FINE verruilt Florida voor een verlengd verblijf op de Kaaimaneilanden – en is verontrust door wat hij tegenkomt tijdens het duiken op de koraalriffen

Tijdens recente duikduiken op de muren en riffen van het Seven Mile Beach in Grand Cayman heb ik geen enkel levend hersenkoraal, sterkoraal of kei-hersenkoraal gezien. Enorme koraalkoppen waren dood, en algen en gorgonenzeefans groeiden op hopen dood koraal. 

Andere koraalsoorten verbleekten. Overal waren grote stukken wit, dood koraal te zien. Bleken haalde de levende gebieden met koraalgroei in. Madrepore koraalkolonies waren dood. Het was zorgwekkend.

De Kaaimaneilanden worden door sommige duikers, vooral die uit de VS, de duikhoofdstad van de wereld, beschouwd en zijn strategisch gelegen in de Caribische Zee, tussen Cuba en Jamaica. 

De drie eilanden, Grand Cayman, Cayman Brac en Little Cayman, vormen een Brits overzees gebied met een totale bevolking van ongeveer 70,000 inwoners. Ze houden verkiezingen voor lokaal bestuur, maar de gouverneur wordt nog steeds benoemd door de regerende monarch van Groot-Brittannië. 

Cayman is een belastingvrij toevluchtsoord voor expats en buitenlandse investeringen. Zeshonderd banken hebben kantoren op de eilanden, waaronder 43 van de vijftig grootste bankinstellingen ter wereld. De munteenheid is de Kaaimandollar, hoewel de Amerikaanse munt universeel wordt geaccepteerd. 

Toerisme is de belangrijkste inkomstenbron van de Kaaimaneilanden. Ontwikkelingen aan het strand met luxe hotels, condominiums en timeshare-eigendommen hebben een muur van cement opgeleverd die blijft groeien terwijl mensen een veilige, Engelssprekende plek in de zon zoeken.

Het warme, heldere water lonkt vakantiegangers, en duiken en snorkelen zijn populaire vrijetijdsbestedingen op de eilanden. Een deel van het pakket bestaat uit kleurrijk koraal, maar waarom zouden de riffen rond de Kaaimaneilanden vrijgesteld blijken te zijn van de ziekten die over de hele wereld grote schade hebben aangericht?

Gezondheidsfactoren voor koraal

Factoren die de gezondheid van koraal beïnvloeden zijn onder meer temperatuur, helderheid van het water, algen, bacteriën, vervuiling en chemicaliën. De zeeën en oceanen van de wereld hebben de afgelopen jaren te maken gehad met opwarming. Sommige klimaatveranderingen zijn cyclisch, andere zijn het resultaat van menselijke activiteiten. 

Lang geleden zagen wetenschappers dat de ozonlaag rond de atmosfeer van de aarde gaten bevatte die veroorzaakt waren door gasemissies en voorspelden dat deze de penetratie van zonnestralen zouden bevorderen. 

Menselijke landbouw- en ontwikkelingsactiviteiten groeiden mee met de menselijke bevolking, waardoor stromen van afvalchemicaliën ontstonden. Sommige waren direct giftig voor koraal; andere leverden voedingsstoffen voor de algen die uiteindelijk afsterven en naar de zeebodem zinken, waarbij koraal werd gedood.

Wetenschappers hebben het moeilijk gehad om een ​​recente bacterie te identificeren die steenkoralen heeft aangevallen, maar deze ziekte een koraalverspillende ziekte heeft genoemd. Terwijl het zich verspreidt, worden koraalkoppen in wezen levend opgegeten. Er zijn pogingen gedaan om antibioticaklever over aangetast koraal te smeren en onaangetaste gebieden te redden, maar hoewel dit goed bedoeld is, lijkt dit een onmogelijke taak.

Aanhoudende hete oceaantemperaturen zorgen er ook voor dat koraal afsterft. Koralen beginnen hun leven als vrijzwemmen planulae larven die zich uiteindelijk op substraat nestelen en zich hechten. Binnenin leven hun kalkstenen kisten Zoöxanthellen – groene planten die licht nodig hebben om te leven. 

Waar het water troebel wordt door baggeren of vervuiling, kan het zonlicht niet doordringen en sterven de planten af. Zoöxanthellen bevordert de vertering van koraal en produceert de zuurstof die nodig is voor groei. Koralen gedijen bij temperaturen van 20-30°C, maar kouder of heter water kan hen doden. Wanneer heet water ervoor zorgt dat koraal verdrijft ZoöxanthellenEr treedt verbleking op en koraal wordt wit en sterft.

Chemische stoffen, zelfs sommige merken zonnebrandcrème die door zwemmers en duikers worden gebruikt, kunnen koraal doden. Op een zandbank aan de noordkant van Grand Cayman Island komen elke dag honderden bezoekers in drommen om gidsen roggen te laten oppikken, zodat ze ze kunnen vasthouden, strelen en zelfs kussen terwijl ze met hen op de foto gaan. Stel je voor dat al die zonnebrandolie een vlek op het water creëert die uiteindelijk afdrijft naar koraalrifgebieden.

Wat van het land verdampt, valt uiteindelijk als regen terug in de oceaan. Een hoge uitstoot van kooldioxide wordt gecombineerd met water in een eenvoudige chemische formule: CO2 + H2O = H2CO3, of carbolzuur. Hoe meer waterstof, hoe hoger de Ph van het water, en calcium is gevoelig voor Ph, een meting van zuur en alkalisch in zeewater. Zeven is neutraal, 1 zeer zuur.

Zwarte band, witte pest

Bacteriën en schimmels zijn geïdentificeerd met koraalziekten, van zwarte band, gele vlek, witte band en rode band tot donkere vlek, hyperplasma, neoplasma en witte pest. 

De bijna totale uitsterving van de stekelige zee-egels Diadeem anticlarum in 1983-1984 lieten algen bloeien. De zee-egels hebben een comeback gemaakt en zijn vraatzuchtige algeneters (hoewel er overal in de Middellandse Zee en in de Rode Zee een nieuwe afsterving is waargenomen). 

De afwezigheid van natuurlijke vijanden maakt ongebreidelde algengroei mogelijk, en stekelige zee-egels worden zelden gezien op de riffen van de Kaaimaneilanden.

Ambtenaren op de Kaaimaneilanden erkennen het belang van een gezond marien milieu voor de economie en hebben zorgvuldig milieubehoudsmaatregelen geïmplementeerd om duurzame en gezonde riffen te garanderen. Helaas heeft de wereldwijde plaag van koraalziekte nu deze verbazingwekkende riffen bereikt, zoals mijn recente duiken lieten zien.

Onderzoekers bewaren genotypen van koralen die uit zeeën en oceanen zijn verwijderd in hun laboratoria, in de hoop dat zodra de koraalziekte zich in een gebied heeft verspreid, gezonde koralen opnieuw op riffen kunnen worden geplant. Het afgelopen jaar zijn echter zelfs veel herbeplante koralen gestorven als gevolg van de hoge oceaantemperaturen.

Duikers, de eerste mensen die de toestand van de oceaan onder water observeren, zijn zich bewust van de schadelijke praktijken die koraalriffen bedreigen. Veel landen ondernemen nu stappen om afvalstromen en de uitstoot van kooldioxide aan banden te leggen, evenals activiteiten die schadelijk zijn voor het mariene milieu, maar wordt het al te laat? 

De uitgestrekte oceanen hebben een groot verjongingsvermogen, maar eerst moeten de oorzaken van de vervuiling worden gestopt. De Kaaiman Eilanden is verre van uniek wat betreft het ervaren van problemen met zijn koralen, maar voor een dergelijke bestemming staat een gezond marien milieu gelijk aan economisch overleven. De riffen maken deel uit van een werelderfgoed dat behouden moet blijven. 

Ook door John Christopher Fine op Divernet: Zeeschildpadden op de rand, Deep Doodoo: Duikerperspectief op een probleem in Florida, Koraalboeren geven een nieuwe vorm aan de toekomst, Sponzen: Lijm van het rif, Een duikpionier wordt 80 op Bonaire