Welkom munitie voor natuurbeschermers die aandringen op het instellen en handhaven van meer beschermde mariene gebieden (MPA's) over de hele wereld: volgens een nieuwe studie heeft de oprichting van het grootste volledig beschermde zeegebied in Noord-Amerika geen enkele negatieve gevolgen voor de commerciële visserijsector opgeleverd .
De bevindingen, zojuist gepubliceerd door een team van Amerikaanse en Mexicaanse onderzoekers, ondermijnen het soort bezwaren dat vaak het opzetten van effectieve MPA’s in de weg staat – en werden in feite geconfronteerd met de makers van het Revillagigedo National Park, dat een duikbestemming van wereldklasse omvat. meestal bekend onder de naam van een van de eilanden, Socorro.
Lees ook: Zaak gesloten? Strenge MPA-handhaving is een win-winsituatie
De oprichting van de dertiende grootste MPA ter wereld rond de Revillagigedo-eilanden in 13 stuitte op fel verzet van de Mexicaanse visserijlobby, die had betoogd dat dit de vangsten zou verminderen en de kosten zou verhogen.
De uitgebreide ‘voor en na’-beoordelingen van de nieuwe studie concluderen dat, vijf jaar na de oprichting van de MPA, de verbetering van de visbestanden binnen en buiten de grenzen ervan ervoor heeft gezorgd dat de visserijsector het net zo goed doet als voorheen, en zonder dat u verder hoeft te reizen.
Revillagigedo National Park beschermt nu meer dan 148,000 vierkante kilometer oceaan ten zuiden van de Baja Californië schiereiland.
Niet alle MPA's verbieden alle industriële activiteiten, maar dat is het geval bij wat de bijnaam 'Galapagos van Mexico' wordt genoemd, de offshore-locatie waar een van 's werelds grootste verzamelingen haaien en mantaroggen huisvest, evenals tonijn, bultruggen, vijf soorten van schildpadden en 300 vissoorten – waarvan 36 endemisch.
Het onderzoeksteam bestond uit wetenschappers van de Scripps Institution of Oceanography aan de UC San Diego, het Mexicaanse Centrum voor Mariene Biodiversiteit, de Golf van het Institute of Americas Californië Marine Programma en de National Geographic Society.
“Wereldwijd heeft de visserijsector de oprichting van de MPA’s geblokkeerd die we dringend nodig hebben om de door de mens veroorzaakte mondiale uitputting van het zeeleven tegen te gaan”, zegt co-auteur Enric Sala, explorer in residence bij de National Geographic Society en oprichter van de Ongerepte zeeën programma.
“Deze studie maakt gebruik van satelliettracking van vissersvaartuigen en AI om aan te tonen dat de zorgen van de visserijsector ongegrond zijn.”
“Zelfs de grootste MPA’s, die hele ecosystemen beschermen, waar duizenden soorten zeedieren leven, hebben geen invloed op het handjevol vissoorten waar de visserijsector naar op zoek is. Hoe groter de MPA, hoe groter de voordelen.”
Satellietgegevens en AI-analyse
De studie verzamelde satellietgegevens van door de overheid verplichte GPS-apparaten die op zo'n 2,000 vissersvaartuigen waren geïnstalleerd, en analyseerde deze met behulp van het Skylight-platform van het Allen Institute for AI.
Hieruit kwamen “slechts enkele geïsoleerde gevallen” van illegale visserij binnen de MPA na 2017 aan het licht, en het toonde aan dat de boten zich niet over grotere afstanden hoefden te wagen om de eerdere vangstniveaus op peil te houden.
“Het gebruik van satellietvolgapparatuur en AI-monitoringplatforms was van cruciaal belang om de naleving door de visserijsector aan te tonen en voor de MPA-managers om het beschermde gebied te monitoren”, zegt hoofdauteur van de studie Fabio Favoretto, een postdoctoraal onderzoeker bij Scripps.
"De bevindingen van deze studie komen overeen met wat experts hebben vastgelegd in andere MPA's in de Stille Oceaan", zegt co-auteur Octavio Aburto, hoogleraar mariene biologie bij Scripps. “Alle argumenten die het tegendeel beweren, waren slechts aannames – deze studie levert de gegevens die aantonen dat er geen negatieve gevolgen voor de visserij bestaan.”
“We hopen dat de resultaten een discussie kunnen openen om samen met de visserijsector de biodiversiteit te beschermen en de visbestanden te verbeteren.”
Het mondiale doel bereiken
Landen debatteren momenteel over de manier waarop ze het mondiale doel kunnen verwezenlijken om tegen 30 ten minste 2030% van de oceaan te beschermen en te behouden, vastgelegd in een baanbrekende overeenkomst die afgelopen december werd bereikt tijdens de VN Global Biodiversity Conference (COP15).
“Sommigen beweren dat het sluiten van gebieden voor de visserij de visserijbelangen schaadt, maar de grootste vijand van de visserij is overbevissing en slecht beheer – en niet beschermde gebieden”, zegt Sala.
“We moeten beschermde gebieden uitbreiden en versterken om ervoor te zorgen dat onze oceanen voedsel, banen en andere essentiële voordelen voor toekomstige generaties kunnen blijven bieden. Onze studie helpt de mythe te ontkrachten die door de industriële visserijlobby naar voren wordt gebracht dat MPA's hen schade berokkenen."
“De klok tikt tot 2030. Als de wereld serieus is over het beschermen van de natuurlijke wereld – ons levensondersteunende systeem – moeten we de bescherming van de oceanen drastisch verhogen. Op dit moment is minder dan 8% van de oceaan enigszins beschermd, en slechts 3% is volledig beschermd tegen visserij en andere schadelijke activiteiten.”
De strategische oprichting van MPA's kan meer dan 80% van de habitats van bedreigde diersoorten beschermen, zeggen de wetenschappers – vergeleken met de huidige dekking van minder dan 2%.
De studie is gepubliceerd in Wetenschap Advances.
Ook op Divernet: Pristine Seas is de aftrap voor een vijfjarig Pacific-project, Canada: MPA's menen wat ze zeggen, Bodemtrawls verboden in vier Britse MPA's, De regering hekelde de laksheid van de MPA, Sea Shepherd richt zich op stropers uit de ‘Hope Spot’-regio
