A smorgasbord van riffen, muren en wrakken, allemaal gesmoord in kleurrijke koraalgroei, was wat MICHELE WESTMORELAND ontdekte tijdens haar eerste reis naar de noordelijke Rode Zee
Waar Afrika en Azië elkaar ontmoeten, lokt de Rode Zee al jaren Europese duikers naar zijn wateren. De gouden woestijn contrasteert met helder turquoise water dat enkele van de meest bekende bevat duikplekken op aarde.
Het uitzicht onder water is net zo indrukwekkend, met koraalriffen die gezond zijn en vol zitten met vissen. Ik ben een Amerikaan die al 30 jaar duikt, maar dit was de eerste keer dat ik mijn tenen in de wateren van Egypte doopte. Ik heb geen idee waarom het zo lang duurde.
Aankomst op de locatie
We reisden vanuit de jachthaven in Hurghada aan boord van de Rode Zee-agressor II, geleid door een van de meest deskundige duikmasters van Egypte, Adel M El Beialy. De eerste uitcheckduik vond plaats bij Sha’ab el Erg. Ik concentreerde me tijdens deze duik op mijn camera's omdat het zicht slecht was en ik er zeker van wilde zijn dat mijn behuizing niet zou lekken.
Ik had echter beter moeten opletten, want op deze plek worden vaak speelse dolfijnen gezien. Hoewel ik het gepiep en het geroep wel kon horen, heb ik het grootste deel van de actie gemist!
Het duurde niet lang voordat ik gefascineerd raakte door de geschiedenis van de vele wrakken die op de zandige zeebodem lagen. Alles, van kleine pleziervaartuigen tot grote oorlogsschepen, was daar te vinden, met veel verhalen om te onthullen, maar het zou duidelijk onmogelijk zijn om ze allemaal tijdens één enkele reis te verkennen. Dat zou mij er niet van weerhouden om het te proberen.
Duiken naar de wrakken
Later op de dag van de uitcheckduik begonnen we enkele van de roestige metalen rompen te onderzoeken die het verhaal kunnen vertellen van een belangrijke scheepvaartroute, inclusief alle gevaren die dat met zich meebrengt. open water en ondiepe riffen kunnen zowel grote als kleine schepen veroorzaken.
In het Sha'ab Mahmoud-gebied hebben we een klein wrak van een duikboot bekeken. Het was een veelbelovende start, maar de Dunraven is wat mij echt energie gaf over de scheepswrakken in de Rode Zee.
De Dunraven was een koopvaardijschip dat van Engeland naar India reisde, beladen met katoen en hout. Ze was zowel een zeilschip als een stoomschip en raakte in 1876 een rif als gevolg van slechte navigatie, vloog in brand en zonk.
Het wrak werd pas in 1977 ontdekt door een geoloog en werd het onderwerp van een BBC-documentaire. Dunraven rust omgekeerd langs een rifmuur, met de boeg op 15 meter en de achtersteven op ongeveer 30 meter.
De propeller was bedekt met rode korstvormende sponzen en druipend van zacht koraal, wat het perfecte frame vormde voor het fotograferen van duikers. Zwemmen in de Dunraven midscheeps leidde me naar een andere prachtige ontdekking: het met slib bedekte interieur, dat niet bijzonder intrigerend leek totdat een enorme school koperkleurige, glasachtige veegmachines uit een beschermde ruimte tevoorschijn kwam.
Er bleven vissen tevoorschijn komen terwijl ik de rest van het wrak verkende, waarbij ze prachtige kleuraccenten tegen het grimmige metaal aanbrachten.
Smaak van de riffen
Ik ben blij dat ik in het blauw heb gekeken, want de school bannervissen die ik langs de rand van het rif zag varen, was enorm. Toen ik terugkeerde naar het rif, viel mijn aandacht op iets anders.
Omdat de windomstandigheden perfect zijn voor een overtocht, is de Rode Zee-agressor II nam ons mee voor een voorproefje van de riffen, op weg naar de Straat van Tiran ten oosten van Sharm el Sheikh. Tiran Island is een uitstekende plek om visvoeractiviteiten te bekijken, terwijl Jackson Reef de gastronomische plek leek te zijn voor schildpadden, maanvissen en murenen.
Koolkoraalclusters, gekleed in een glorieus geelgroen, onderscheidden zich van de rest van het rif en boden een thuis aan scholen schitterende oranje anthias die zich verborgen hielden voor roofdieren.
Onder de roofdieren die hen die dag met rust lieten, bevinden zich haaien. Duikers proberen hun reizen zo te plannen dat ze aansluiten bij de tijden waarin bepaalde haaiensoorten voorkomen. Koelere watertemperaturen in de winter brengen de mogelijkheid van oceanische witpuntvissen of zelfs dorsmachines met zich mee, terwijl de kans groter is dat walvishaaien aanwezig zijn als er in de warmere tijden van het jaar voldoende plankton is om van te eten.
Verkennen Ras Mohammed
Onze volgende rifbestemming was in Ras Mohammed National Park. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom dit gebied zoveel liveaboards aantrekt, omdat het een toevluchtsoord is voor scholen jack- en bannerfish die opvallen tegen de achtergrond van kleurrijke rifmuren.
Ik was blij dat ik de richtlijnen kon volgen die waren opgesteld door de parkwachters die duikers in de gaten houden, en dat ik de parkkosten kon betalen voor juist dit soort milieuverantwoorde instandhoudingsstrategieën. Vooral nu ongerepte, gezonde riffen over de hele wereld steeds zeldzamer worden, is het goed om te zien dat er proactief wordt omgegaan met hun veiligheid.
De kenmerkende wrakken van de Rode Zee worden bekend bij regelmatige bezoekende duikers, maar ik betwijfel of er velen zijn die een even volledig inzicht hebben in elk compartiment, elke reisgang, elk hoekje en gaatje als onze duikinstructeur Adel. We hadden het geluk drie duiken met hem te maken op de Thistlegorm, veruit het beroemdste wrak in de Rode Zee van allemaal.
Thistlegorm werd in 1941 door Duitse bommenwerpers tot zinken gebracht terwijl ze op weg was om de geallieerde troepen in de Tweede Wereldoorlog te bevoorraden. Ontdekt door Jacques Cousteau in het begin van de jaren vijftig, gingen er jaren voorbij voordat dit 2 meter lange scheepswrak zijn geschiedenis en beroemdheid terugkreeg. Onze drie duiken boden nauwelijks een glimp van alles wat er gebeurde Thistlegorm’s verhaal moet onthullen.
Voor mijn eerste bezoek verbleef ik aan de buitenkant op dieptes variërend van 15 meter aan de boeg tot 30 meter aan de achtersteven. De duik gaf me een duidelijk beeld van de indeling van het schip en ideeën voor locaties waar ik bij volgende duiken het binnenland wilde infiltreren.
De volgende duiken werden besteed aan het verkennen van de opslagruimen met vrachtwagens, Bren-kanondragers, motorfietsen, Lee Enfield-geweren, vliegtuigonderdelen en munitie. Wat de hele duikgroep vanwege tijdgebrek niet kon zien, hoorden we van Adel in een zorgvuldig voorbereide presentatie in het comfort van de lounge.
Rif van zeven doden
De wrakken van de schepen Giannis D, Carnatic en Chrisoula K/Marcus bevinden zich midden in een scheepvaartroute die vandaag de dag nog steeds behoorlijk actief is. Abu Nuhas, het rif en ondiepe eiland dat ervoor zorgde dat deze schepen zonken, staat ook wel bekend als ‘het rif van zeven doden’.
Als je het gebied ziet, lijkt het niet verwonderlijk dat het zo'n gevaarlijke plek is geweest voor schepen om zich te wagen, zelfs voor schepen die de nieuwste navigatiesystemen gebruiken. Duiken daar geeft je echter niet alleen een gevoel van geschiedenis en verkenning, maar ook de mogelijkheid om een overvloed aan zeeleven te ervaren.
Schorpioenvissen, koraalduivels en krokodilvissen dragen bij aan het mysterieuze karakter van de wrakken, en het is bekend dat nieuwsgierige dolfijnen daar oog in oog staan met mensen.
Verrassend genoeg was mijn favoriete wrak van de reis ook een van de kleinste. De Barge ligt op de Gubal-eilanden en is redelijk goed beschermd tegen stormachtige zeeën. Het is moeilijk te begrijpen waarom dit schip op zo’n rustige locatie zonk, maar het zonk wel ergens in 1967.
Hij ligt in ondiep water, dus er is voldoende tijd om op jacht te gaan naar de schatten van het zeeleven. Van de kleinste naaktslakken tot de grootste murenen die ik ooit heb gezien: dit is een plek waar je keer op keer van kunt genieten, zowel overdag als 's nachts.
RODE ZEE-AGRESSOR II
RSA II is een uitblinker op het gebied van comfort en service. Het biedt plaats aan 22 passagiers in een selectie van luxe en masterhutten, en voor degenen die echte luxe nodig hebben, is de Master Suite iets voor hen. RSA II is 45 meter lang met een straal van 9 meter, met een salon om te dineren en een loungeruimte die gemakkelijke toegang geeft tot het duikdek. Op het bovendek bevindt zich nog een salon die plaats biedt aan gasten die rustig willen lezen en misschien een cocktail willen drinken. Op de vliegende brug staat de hot tub altijd klaar voor gebruik zodra de grote overtochten zijn voltooid, voor degenen die willen ontspannen en genieten van de woestijnhemel.
KONINGIN VAN DE NIJL
Sommige gasten, waaronder ikzelf, bleven niet in Egypte om te duiken, maar om meer te leren over de eeuwenoude geschiedenis van de rivier de Nijl. Het Aggressor River Cruises-schip Nijl Koningin is een charmant zeilschip van 52 meter genaamd a Dahabiya, en is het mooiste jacht, niet alleen qua decor, maar ook qua bemanning.
Kapitein Haggag, gekleed in zijn traditionele kleding galbaya en met heldere ogen en een constante glimlach, was hij net zo gastvrij als de Queen reeks haarzelf. Van Luxor tot Aswan hebben we niet alleen verbazingwekkende historische locaties gezien, maar ook een voorproefje gekregen van het leven op de Nijl voor de verschillende Egyptische gemeenschappen. Graanvelden lagen naast boomgaarden met mango's, granaatappels en peren, runderen en geiten werden vastgebonden om te grazen en het was gebruikelijk om ezels te zien die voor transport werden gebruikt.
Onze gids Emile was een van de meest deskundige en gepassioneerde mensen die ik heb ontmoet, en de informatie die hij presenteerde was niet alleen leerzaam maar ook inspirerend. De Nijl Koningin reis was een van mijn meest lonende.
Foto's door Michele Westmorland
Ook op Divernet: Terugtrappen in El Gouna, Egypte breidt de bescherming van het Rode Zeerif uit, Rode Zee door een nieuwe lens, De Rode Zee-ontdekkingsreiziger
