De “opmerkelijk intacte” stoomboot Milwaukee, verloren in Lake Michigan na te zijn geramd in 1886, is ontdekt op een diepte van 108 meter – maar hoewel ROV-duiken en archieftrawls het schip hebben geïdentificeerd, zag het er niet uit zoals de vinders hadden verwacht.
Leden van de Michigan Shipwreck Research Association (MSRA) hadden gewacht op de gelegenheid van hun jaarlijkse filmfestival om de ontdekking aan te kondigen voor een live publiek in de stad Holland, ongeveer 60 km van de plaats waar de vondst werd gedaan. Milwaukee verscheen afgelopen juni op hun side-scan sonar.
Het was het 19e wrak dat in het West-Michigan-deel van het meer werd gevonden door het team, dat hun ontdekkingen met het publiek deelt via boeken, artikelen, presentaties en museumexposities.
Afgelopen zomer hadden ze het wrak gefilmd vanuit een ROV die speciaal voor het project was gebouwd door lid Jack van Heest, die samen met zijn vrouw Valerie de zoekactie coördineerde.
Northern Transportation Co (NTC) uit Ohio, een vroege stoomschipoperator van de Grote Meren, had de opdracht gegeven Milwaukee in 1868 om zich aan te sluiten bij de groeiende vloot van stoomboten die kolonisten en voorraden naar het westen vervoerden New York richting Chicago. Het verhaal van het schip werd samengesteld door het MSRA-team.
De 40 meter lange driedeksboot was ontworpen om door de sluizen van het Wellandkanaal tussen Lakes Ontario en Erie te passen en voer regelmatig op vier van de vijf Grote Meren. Tegen de jaren tachtig van de negentiende eeuw begonnen de zich uitbreidende spoorwegen en de vergrote kanaalsluizen de NTC-vloot van relatief kleine boten echter overbodig te maken.
Sommige passagiersstoomboten werden herbestemd als binnenschepen door de accommodatie op het bovendek te verwijderen, waardoor ze meer vracht konden verpakken, zoals hout, ijzer, fruit of verpakte goederen.
Nieuwe carriere
De Milwaukee werd op deze manier verkocht en omgebouwd om in 1881 een nieuwe carrière te beginnen aan Lake Michigan. In 1883 kocht Lyman Gates Mason uit Muskegon de boot om het hout naar Chicago te vervoeren en hoewel er geen foto's meer over waren, werd beschreven dat er slechts één dek.
In de late namiddag van 9 juli 1886 werd de Milwaukee gelost in Chicago en teruggekeerd naar Muskegon. Later de vrijwel identieke boot C Hickox, behorend tot een ander houtbedrijf, verliet Muskegon naar Chicago met een binnenschip voortslepend, beide schepen volledig beladen.
Om middernacht koersten de twee boten recht op elkaar af voor de kust van Nederland, en dat was ook zo Milwaukee uitkijk Dennis Harrington die als eerste de naderende lichten van het andere schip zag.
MilwaukeeKapitein Armstrong en C HickoxKapitein O'Day werd gewaarschuwd. De navigatieregels eisten dat beide schepen langzamer moesten gaan varen, naar stuurboord moesten sturen en hun stoomfluiten moesten laten klinken, maar geen van beide kapiteins ging langzamer rijden omdat ze het zicht op dat moment prima vonden.
Er kwam echter plotseling dikke mist opzetten. Toen Kapitein O'Day opdracht gaf tot een bocht, ontdekte hij dat het fluitje kapot was, en Kapitein Armstrong ondernam geen actie totdat een pauze in de mist liet zien dat de C Hickox snel verder gaan Milwaukee, maar zijn bevel om te keren kwam te laat.
De C Hickox ramde de andere boot, waarbij de rompplanken kapot gingen en Harrington het meer in werd gestuurd voordat hij verder ging.
Na de aanrijding
Terwijl er water in stroomde Milwaukee de kapitein stuurde een noodsignaal en gaf opdracht de pompen aan te zetten en een zeil over de breuk in de romp te spannen om het binnenstromende water tegen te houden.
Verschillende bemanningsleden ontsnapten in de reddingsboot en ontmoetten de C Hickox, waarvan de bemanning moeite had om het te vinden Milwaukee.
Een andere stoomboot, de Stad van New York, reageerde op de noodoproep en sloot zich aan C Hickox om de overeind te houden Milwaukee tussen hen in terwijl de rest van de bemanning zich in veiligheid bracht, maar bijna twee uur na de aanvaring ging de boot bij het achterschip ten onder.
“Nieuwsverslagen over het ongeval, evenals de studie van de waterstromingen, leidden ons naar de Milwaukee na slechts twee dagen zoeken”, zei Neel Zoss van de MSRA, die het wrak voor het eerst op het sonarscherm zag.
Bij wat werd beschreven als uitstekend zicht zag het team de voorste mast van de boot nog steeds overeind staan terwijl Van Heest zijn ROV naar beneden loodste.
Milwaukee zat rechtop en keek naar het noordoosten, de richting waarin het die nacht zou zijn gegaan, maar de onderzoekers waren verrast toen ze zagen dat het stuurhuis in niets leek op de achthoekige versie op een oudere foto van de boot.
“Bij het bestuderen van de video-, realiseerden we ons dat Lyman Gates Mason, eigenaar van de Milwaukee, hadden zowel het stuurhuis als de achterkajuit kleiner gemaakt om de hoeveelheid hout die het schip tijdens elke tocht kon vervoeren te maximaliseren”, legde een ander uit. ARSM lid, Craig Rich. Er zijn geen gegevens gevonden die verwijzen naar de latere aanpassing.
Van beide kapiteins werd hun vergunning opgeschort omdat ze niet langzamer gingen rijden naarmate het incident zich voltrok.
Ook op Divernet: Vroege schoener gevonden in Lake Michigan, De droom van techduikers: 150 jaar oude mastschoener, De ontdekking van een wrak in het meer kan het vreemde gedrag van de kapitein niet verklaren, Wrak van Atlanta geïdentificeerd in het koude Lake Superior
