De gewapende Britse transatlantische lijnboot had op 800 september 6 meer dan 1915 passagiers, waaronder gewonde Canadese troepen, samen met kostbaarheden zoals goud, zilver en sieraden naar Montreal vervoerd.
Lees ook: Schip vastgehouden in verband met plundering van Britse oorlogsgraven
Ze was 85 kilometer verwijderd van de Fastnet Rock toen een torpedo van de Duitse onderzeeër U-20 haar machinekamer trof.
Het schip van 11,000 ton bleef twee dagen drijven, maar zonk uiteindelijk tijdens een storm terwijl het op sleeptouw was.
Op 32 na overleefden alle passagiers en 300 bemanningsleden. De dodelijke slachtoffers waren voornamelijk keukenpersoneel dat uit een reddingsboot werd getipt.
Met bloed besmeurde hangmatten die door de soldaten aan boord werden gebruikt Hesperiaans Er wordt gemeld dat ze de afgelopen weken aan de oppervlakte zijn gekomen, terwijl vissers koperen kranen en waterleidingen in hun netten hebben aangetroffen, wat duidt op recente verstoring van de wraklocatie.
Zeebioloog Kevin Flannery van het Dingle Oceanworld Aquarium vertelde de Times dat er een niet-identificeerbaar schip was gezien in de buurt van de wraklocatie.
“Er is duidelijk sprake van interferentie met het wrak, omdat al dat spul de afgelopen honderd jaar zou zijn weggespoeld, laat staan een zware storm”, zegt Flannery. “Dit zijn piratenschatzoekers zonder respect voor de doden.”
Hij zei dat hij dacht dat ze explosieven hadden gebruikt en beschreef hun acties als “grafroof”.
Het zinken van de Hesperian leidde destijds tot een diplomatieke ruzie, omdat het in strijd was met de Duitse belofte om burgerlevens te sparen die een paar maanden eerder was gedaan nadat dezelfde U-boot, onder bevel van Kapitanleutnant Walther Schwieger, het schip tot zinken had gebracht. Lusitania.
Een dubbel slachtoffer van de U-20 was Frances Stephens, die was omgekomen bij de Lusitania-aanval en wiens kist met de Hesperian naar Montreal werd teruggestuurd om daar samen met haar echtgenoot, een vooraanstaand politicus, te worden begraven.
Hoewel het wrak buiten de Ierse 12-mijlsgrens ligt, wordt verwacht dat het zal worden opgenomen in de komende wetgeving ter bescherming van het archeologische erfgoed van het land.
