Wetenschappers van de Duke University in Durham, North Carolina hadden zich afgevraagd waarom koralen verweerd plastic zouden moeten consumeren, terwijl ze, bij gebrek aan ogen, geen reden hadden om de deeltjes voor prooi te verwarren.
Lees ook: Spookvissen betekent dat plastic diep koraal teistert
Co-auteurs van het onderzoek Austin Allen en Alexander Seymour verzamelden harde koralen uit de zee bij North Carolina en boden hen kleine hoeveelheden van acht verschillende soorten microplastics aan, samen met items van vergelijkbare grootte, zoals schoon zand. De koralen aten elk type plastic, maar negeerden grotendeels de niet-plastics.
In een tweede experiment werden groepen koralen in aparte voedingskamers geplaatst. Elke groep kreeg gedurende een half uur dezelfde hoeveelheid microplastics aangeboden, maar sommige kregen schone deeltjes en andere deeltjes vervuild met bacteriën.
De koralen aten beide soorten, maar gaven de voorkeur aan schone microplastics met een marge van drie tegen één – wat erop wijst dat de plastics zelf iets bevatten dat ze lekker maakte.
“Als plastic uit de fabriek komt, zitten er honderden chemische toevoegingen aan”, zegt Seymour. “Elk van deze chemicaliën of een combinatie ervan zou kunnen werken als een stimulerend middel dat plastic aantrekkelijk maakt voor koralen.”
De onderzoekers hopen dat verder onderzoek de ‘smakelijke’ additieven kan identificeren en kan bepalen of deze chemicaliën hetzelfde effect hebben op andere mariene soorten.
“Als we plastic zo kunnen produceren dat het onbedoeld lekker smaakt voor deze dieren, kunnen we het misschien ook zo maken dat het opzettelijk slecht smaakt”, zegt Seymour. “Dat zou de dreiging die deze microplastics vormen aanzienlijk kunnen helpen verminderen.”
Schildpadden, vissen, zeezoogdieren, ongewervelde dieren en vogels kunnen last hebben van darmverstoppingen, een vals gevoel van volheid hebben of verminderde energiereserves als gevolg van de consumptie van microplastics.
“Ongeveer 8% van het plastic dat de koraalpoliepen in ons onderzoek binnenkregen, zat na 24 uur nog steeds in hun ingewanden vast”, zegt Allen.
Microplastics kunnen ook honderden chemische verbindingen in de lichamen van dieren en in het milieu lekken. De gevolgen hiervan zijn nog grotendeels onbekend, hoewel bekend is dat sommige additieven de hormonen beïnvloeden die het geslacht in organismen bepalen.
De studie “Chemoreception Drives Plastic Consumption in a Hard Coral” is gepubliceerd in Marine Pollution Bulletin en kan worden gelezen hier.
Divernet – de grootste Online Bron voor duikers
