PENELOPE GRANYCOME is geen onderwaterfotograaf, maar dat weerhield haar er niet van om te kijken, te leren en te genieten van een foto-workshopreis georganiseerd door pro Mario Vitalini op de liveaboard Hurricane in de Zuid-Egyptische Rode Zee.
Duiken brengt keuzes met zich mee, en het kan moeilijk zijn om te kiezen tussen een goed uitgestippeld pad of een geheel nieuw avontuur. Als fan van zowel de Red Sea Wrecks & Reefs als de Brother Islands/Daedalus-haairoutes, verlangde ik voor een pauze na de pandemie naar een reis met elementen van het bekende, maar ook iets nieuws.
Lees ook: Duiken op en tussen wrakken in de Rode Zee
De oplossing kwam in de vorm van een “Corals, Caves and Critters” onderwaterfotografie route aangeboden door Duikreizen onder de voogdij van Mario Vitalini op de stevige Orkaan. Het liveaboard was tijdens de pandemie opnieuw ingericht en het was een genot om weer aan boord te zijn en het nieuwe, met licht hout afgewerkte interieur te zien, waardoor het er een klasse act uitzag.
Bij het zien van bekende gezichten voelde het alsof er geen tijd was verstreken, en de bemanning en gidsen zouden net zo geweldig blijken te zijn als altijd, met niets teveel moeite en alles leuk gemaakt.
De Zuid-Egyptische Rode Zee-gebieden St John's, Fury Shoals en omliggende locaties stonden op mijn verlanglijstje, en ik kreeg de verzekering dat het feit dat ik geen fotograaf ben, geen probleem zou zijn. kwestie. Maar kijkend hoe de fotografen zich gedurende de week ontwikkelden terwijl ze ook de onderwaterwereld door hun ogen en die van Mario waardeerden, versterkte mijn perceptie van de glorieuze flora en fauna, spectaculaire doorgangen in grotten gevlekt in licht, enorme pinakels en koraaltuinen die rijk zijn aan leven.
Check-duik
Het vertrek uit Port Ghalib bracht ons naar de checkduik bij Abu Dabab III ten noorden van Marsa Alam, een lange, plezierige duik met geweldig zicht, gevolgd door een tweede duik waarbij we uit de Zodiac in een milde drift werden gedropt.
Het prachtige harde koraal en het licht gaven een voorproefje van wat ons te wachten stond, en een nachtduik op dezelfde locatie verwende ons met waarnemingen van een grote Spaanse danseres, koraalduivels en naaktslakken. De route terug naar Orkaan was gemakkelijk, dankzij een enorm onderwaterlicht ontworpen door een van de duikers.
Om de fotografie Voordat Mario zich verdiepte in meer technische details, ging Mario's eerste avondlezing over omgevingslicht, de valkuilen van overbelichting en de beste manieren om de zon (altijd achter je) te gebruiken, evenals ISO- en witbalansinstellingen om de kleurabsorptie onder omstandigheden te verminderen. water.
Zelfs met de eenvoudigste camera-opstelling kunnen met de juiste aanpassingen lonende resultaten worden behaald, en de volgende dag bij Sha'ab Malahi (onze eerste stop bij Fury Shoals) bood dit de perfecte gelegenheid voor een voortreffelijke, door de natuur verlichte duik door een open water. top systeem. We werden begeleid door deskundige Reda, een oude vriendin en een van de meest geliefde gidsen van de Rode Zee. We poseerden samen voor een foto boven een gigantische koepel van hard koraal.
We gingen iets noordwaarts naar Abu Galauwa Soraya en meerden af voor twee prachtige duiken. Het circuit kan met de klok mee of tegen de klok in worden afgelegd – eerst het rif of de zandlagune. Mijn buddy Kat en ik begonnen met de route met de klok mee via een gezonken jacht voordat we collega-duikers tegenkwamen op de omgekeerde lus.
De topografie van de lagune bestaat uit een uitgestrekt zandbekken ommuurd door kliffen die plaats maken voor koraalinhammen, en een grote murene die uit de spleet reikt en voor talloze koraalriffen zorgt. foto-mogelijkheden waar rif de lagune ontmoette.
Kat, een zoöloog, onderstreepte dat wanneer murenen hun tanden laten zien, dit geen teken is van agressie, maar van routinematige ademhalingsactiviteit. Toch kun je het beste niet te dichtbij komen... Naast het bijtrisico stoten ze ook gifstoffen uit via hun huid en mond.
Interactie met en het schieten van vissen was het onderwerp van Mario's lezing die avond, met een vervolg op verlichting met behulp van flitsers. Zoals bij veel levende onderwerpen zijn het de ogen die de sleutel vormen, een waarheid die in veel bekroonde opnames wordt gedemonstreerd, waarbij de relatie, het karakter en de geprojecteerde 'stemming' van de vis het beeld bepalen of breken.
Naar boven schieten kan een game-changer zijn, en Mario heeft de positionering van de lichtbron en de flitser gedetailleerd beschreven en besproken hoe je flauwe "fish ID" -opnamen kunt vermijden.
Een nachtelijke passage bracht ons zuidwaarts naar St. John's en Umm Arouk, waar oppervlaktehout plaats maakte voor een topbos en een aantal prachtige foto ops. De meeste duikers negeerden het rifgedeelte en zweefden rond de krioelende pinakels, waar ze op ongeveer 20 meter hoogte octopussen, schorpioenvissen en een onderhoudende anenomevis-vertoning bekeken.
De site was zo rijk dat veel fotografen ervoor kozen om er de hele dag te blijven. Hoewel het oppervlaktewater aanhield, was er nog steeds een optie voor de “ultieme” topduik bij Habili Gaffar, enkele minuten rijden verderop.
Negatieve invoer
Vijf van ons, onder wie Mario en de gidsen Reda en Mousa, gingen met grote golven op pad voor een negatieve inzending aan de ene kant van de rivier. habili, in de stroming vallend en snel in de luwte terechtkomend. De onderzeese berg stijgt op vanaf een diepte van meer dan 100 meter, vormt een richel op 70 meter en stijgt vervolgens steil naar een plateau met een diameter van 30 meter, ongeveer 3 meter onder het oppervlak.
Dit was een geavanceerde duik vanwege de stroming en de oppervlaktegolf, en het was belangrijk om dicht bij het rif te blijven. Het was spannend, met scholen barracuda's en snappers en vanaf ongeveer 32 meter een spectaculair uitzicht naar boven.
Reda en Mario gingen op weg naar een haai in het blauw, terwijl Mousa, de andere duiker Steve en ik heen en weer zwommen om beloond te worden met de aanblik van een enorme groene schildpad.
Omdat ik weer tegen de stroming aanliep en minder sterk was dan de jongens, gaf ik aan dat ik er niet tegen kon vechten, en we zakten langzaam de deining in om onze veiligheidsstop te maken, de Zodiac op één lijn met de permanente rifboei.
Die avond onderzocht Mario de compositie, de regel van derden en meer, en besprak hij het aansturen van duikers als model voor gebruik in shots als tegenwicht voor de natuur – wat lastiger kan zijn dan het lijkt! Het gebruik van handsignalen om over te brengen: 'Ik wil dat je poseert' en, afhankelijk van de lens, waar en hoe dicht je bij de camera moet komen en waar je je ooglijn moet plaatsen als duiker, gebeurt niet altijd door alchemie.
Donkerblauw licht
Het kan fascinerend zijn om fotografen aan het werk te zien, en de volgende ochtend op een locatie genaamd Gota Soghayar, een prachtige rifmuur badend in donkerblauw licht met een enorme mannelijke Napoleon-lipvis, zag ik Mario moeiteloos zweven terwijl hij een macrolens in een klein hoekje richtte. .
Daarna gingen we naar de St John's Caves en de eerste duiken in een grottenstelsel, met doorgangen, een lagune en smalle doorgangen die een uitstekend drijfvermogen vereisten om te voorkomen dat het zand opwaaide. Voor een paar van de donkere zwemtochten waren fakkels nodig en ik zou begeleide duiken aanbevelen aan iedereen die voor de eerste keer op bezoek komt, omdat het de druk wegneemt en je alles in je opneemt met minder kans dat iemand verdwaalt.
Een babyhaai greep zijn paparazzi-moment en de onuitgesproken regel om niet te lang met een bepaald onderwerp bezig te zijn, kwam in het spel.
De voorlaatste duikdag bracht ons weer noordwaarts naar Sha'ab Sataya, Dolphin House en een voortreffelijk uur snorkelen met een enorme groep spinnerdolfijnen, inclusief moeders met kalveren. Het was zowel opwindend als vermoeiend om ze bij te houden, en intens ontroerend om ze te zien spelen en horen praten.
Na een ontbijtje bijgetankt te hebben, gingen we op weg naar drie duiken op het open dek bij de goddelijke Sha'ab Claudio, een ander ongerept grot-doorzwemsysteem bij Fury Shoals. Deze duiken waren aanvankelijk dieper dan die bij St John's, toen we het rif vol met bannervissen opzwommen en vervolgens onze weg baanden naar twee kleinere grotten waar de zonnestralen schitterend doorheen scheen.
Kat ving een paar paaiende damselfish, waarbij het vrouwtje zich naar haar omdraaide alsof ze wilde zeggen: "Wie ben jij in godsnaam?!"
De slotavond ging over Adobe Lightroom en de reikwijdte ervan, waarbij inzicht werd gegeven in wat er met de applicatie gecorrigeerd en verbeterd kan worden. Ik vroeg Kat, een WWF Freshwater Biodiversity Lead, waarom ze haar fotografische vaardigheden wilde ontwikkelen. “Dus ik kan een rol spelen bij het onder de aandacht brengen van zoetwaterecosystemen”, vertelde ze me. “Ik kan mijn foto’s kritischer beoordelen – voorheen was ik blij als ze scherp waren!”
Open dek
Veel van de latere duiken vonden plaats op het open dek (gasten deden hun eigen ding) en sloten aan bij Mario's passie voor het belang van het vermijden van taken. Hij benadrukt dat uitstekend drijfvermogen en goed luchtverbruik essentieel zijn voordat duikers zelfs maar een camera oppakken.
“Ik heb me niet geïntimideerd gevoeld door alleen maar een compactcamera te gebruiken”, zegt Kerry, een van de vele duikers die deze week uitstekende foto’s hebben gemaakt. “Ik heb veel geleerd en voel me geïnspireerd.”
De duiken van onze laatste dag in Marsa Shouna, een 360 meter brede beschutte baai, brachten veel schildpadden met zich mee, en helaas eentje waarvan we denken dat hij een of andere vorm van plastic heeft binnengekregen, omdat hij slaapverwekkend of versuft leek. Het was hartverscheurend om te zien en we zullen nooit helemaal weten wat er mis was, maar na zoveel schoonheid te hebben ervaren, werd duidelijk hoeveel we nodig hebben om elk levend organisme in onze zeeën te beschermen.
Onderwaterfotografie, aandachtig en zorgvuldig geschoten, kan helpen.
De volgende Mario Vitalini foto workshop over Orkaan Het zal waarschijnlijk nog een jaar duren, maar Duikreizen's ATOL-gebonden Rode Zee-pakketvakanties op de liveaboard omvatten vluchten, transfers, zeven nachten aan boord met volpension, mariene parkkosten, havengelden, nitrox, tanks, gewichten en de laatste dag in een hotel met lunchbuffet - speciale aanbiedingen Begin vanaf £ 1,245. Vind ze hier
PADI Master Scuba Diver Penelope Granycome is een professionele actrice die in 2008 in Oahu heeft leren duiken. Duiken heeft haar over de hele wereld gebracht, maar ze houdt ook van duiken aan de kust en in het binnenland van Groot-Brittannië. Ze schrijft over zowel duiken als welzijn. Onlangs op Divernet: Hoog onder water vliegen: Rob Franklin
