De scheepsbel van de USS Jacob Jones (DD-61), de eerste torpedobootjager van de Amerikaanse marine die verloren ging door vijandelijk optreden in de Eerste Wereldoorlog, is tijdens een uitgebreid ROV-videoonderzoek uit het wrak bij de Scilly-eilanden geborgen.
Hoewel het beleid van de Amerikaanse marine normaal gesproken is om dergelijke oorlogsgraven ongemoeid te laten, was het Naval History & Heritage Command (NHHC) van oordeel dat het artefact gevaar liep door illegale berging.
Lees ook: 'Spookschip van de Stille Oceaan' eindelijk opgespoord
De operatie werd uitgevoerd met behulp van een nieuwe ROV door de eenheid Salvage & Marine Operations (SALMO) van het Britse Ministerie van Defensie, in opdracht van NHHC, dat verantwoordelijk is voor het behoud, analyseren en verspreiden van de Amerikaanse maritieme geschiedenis en erfgoed, en beschreef de ROV-duik als een “belangrijke stap in het project om de erfenis van het schip en zijn matrozen te eren”.
Tijdens de laatste 18 maanden van de Eerste Wereldoorlog behield de Amerikaanse marine een substantiële aanwezigheid in de Britse wateren en de Western Approaches om de U-bootdreiging het hoofd te bieden en de maritieme levenslijn tussen Amerika en Europa open te houden.
De 96m Tucker-klasse Jacob Jones was een van de zes torpedobootjagers die op 6 december 1917 een troepen- en bevoorradingskonvooi van Zuid-Ierland naar Bretagne begeleidden toen ze werd getorpedeerd door de Duitse onderzeeër U-53.
Ze zonk acht minuten nadat ze was geraakt, toen de U-bootcommandant de geschatte locatie van de overlevenden doorgaf aan de dichtstbijzijnde Amerikaanse basis, zodat ze konden worden gered.
Haar dekofficier leidde de reddingsactie voordat ze stierf door blootstelling, en ontving postuum de Navy Distinguished Service Medal.
Ontdekt door Donkerster
Sinds het scheepswrak was ontdekt door de Britse Darkstar technisch duikteam in augustus 2022, zoals gerapporteerd DivernetEr zijn inspanningen geleverd om de site volledig te documenteren en te bestuderen met het oog op het behoud en de bescherming ervan op de lange termijn.
“Het wrak van het schip is een heilig oorlogsgraf en is de laatste rustplaats voor veel van de 64 mannen die omkwamen bij het zinken”, zegt de gepensioneerde schout bij nacht Sam J Cox, directeur van de NHHC.
“Het beleid van de Amerikaanse marine is om dergelijke wrakken met rust te laten. Vanwege het risico op ongeoorloofde en illegale berging van de scheepsbel, verzocht NHHC echter om hulp van het Ministerie van Defensie.
“De Amerikaanse marine is het SALMO-team dankbaar voor het terugvinden van de bel, die zal dienen als een gedenkteken voor zeelieden die het ultieme offer hebben gebracht in de verdediging van zowel de Verenigde Staten als het Verenigd Koninkrijk.”
Tijdens het onderzoek plaatste SALMO ook een krans en een Amerikaanse vlag op het wrak, als eerbetoon aan de zeelieden die 107 jaar geleden verloren gingen. “Ik ben trots op wat het team heeft bereikt”, aldus SALMO-hoofd Andy Liddell.
“Het is een enorme prestatie om onze bondgenoten te helpen bij het bergen van de bel uit zo’n historisch wrak bij de eerste inzet van de nieuwe ROV.”
De bel wordt tot later dit jaar verzorgd door het Britse bedrijf Wessex Archaeology, waarna hij, na een ceremoniële overdracht, naar de Underwater Archaeology Branch van de NHHC zal worden gestuurd voor conserveringsbehandeling en uiteindelijk tentoongesteld in het National Museum of the US Navy.
“Naast SALMO zijn we ook dankbaar aan het technische duikteam van Darkstar dat het wrak heeft gelokaliseerd, aan het National Oceanography Center voor het verstrekken van de eerste uitgebreide dataset van de locatie, en aan Wessex Archaeology en Gray & Pape [erfgoedbeheer ] voor het ondersteunen van deze inspanning gedurende de hele evolutie ervan”, aldus Cox.
Ook op Divernet: Eerste torpedobootjagerslachtoffer uit WO I herdacht, Hoe meer dan 100 miljoen duikers een verloren vliegdekschip identificeerden, Star WW2 sub Albacore gelegen voor de kust van Japan, Wrak van eerste kamikazeraketbomslachtoffer gelokaliseerd
