Hoe meer dan 100 miljoen duikers een verloren vliegdekschip identificeerden

Beelden gemaakt door een team van technische duikers die op een diepte van minder dan 100 meter op de Filippijnen opereerden, hebben geholpen een scheepswraklocatie te identificeren als die van het vliegdekschip USS uit de Tweede Wereldoorlog. Ommaney baai.

Lees ook: Valhalla-duikers identificeren U-boot uit WO I op 1 meter hoogte

Het Amerikaanse Naval History & Heritage Command (NHHC) maakte de identificatie officieel op 10 juli. Ommaney baai (CVE 79), dat voor haar oorlogsdienst twee battle stars ontving, zonk op 4 januari 1945 nadat een Japanse kamikaze vliegtuig was tegen haar stuurboordzijde neergestort.

Lees ook: Transatlantische verbinding tilt torpedobootjagerbel uit WO I op

Het 156 meter lange schip uit de Casablanca-klasse had 860 man en had 27 vliegtuigen aan boord. Gebouwd in 1943 en vernoemd naar een baai in Alaska, had ze het jaar daarop onder kapitein Howard L Young de invasie van Palau gesteund en deelgenomen aan de Slag bij Samar.

Lees ook: 'Spookschip van de Stille Oceaan' eindelijk opgespoord

In december had ze operaties op Mindoro ondersteund en bereidde ze zich voor op landingen in de Golf van Lingayen toen ze werd aangevallen.

Toen het neerstortte, liet het tweemotorige Japanse vliegtuig twee bommen los die ernstige schade veroorzaakten. Eén kwam de cockpit van het vliegdekschip binnen en ontplofte beneden, wat een reeks explosies veroorzaakte onder het volledig van brandstof voorziene vliegtuig in het voorste derde deel van het hangardek. 

De tweede bom was dicht bij de stuurboordzijde ontploft, nadat de brandleiding op het tweede dek was gescheurd en door het hangardek was gegaan.

Het bevel om het schip te verlaten werd uitgevaardigd, gezien de mogelijkheid dat opgeslagen torpedokoppen elk moment konden ontploffen. In dat geval stierven 95 personeelsleden, waaronder twee van een assisterende torpedobootjager die omkwamen toen die kernkoppen uiteindelijk tot ontploffing kwamen.

Identificatie van het wrak

Om het wrak, dat voor de kust van Luzon in de Sulu-zee ligt, te identificeren, heeft de Underwater Archaeology Branch van NHHC gebruik gemaakt van gegevens van twee Australische onafhankelijke operaties: Zeescanonderzoek, een professioneel technisch duikteam dat veel in de Filippijnen werkt, en het team samengesteld door TDI/SDI duikschool DPT-duiken, dat overtuigende videobeelden kon leveren na zijn diepe duiken in april. 

Hun gecombineerde informatie kwam overeen met locatiegegevens die in 2019 aan NHHC waren verstrekt door het Vulcan-onderzoeksteam voor diepe wrakken.

“Onze expeditie werd ondersteund door het Sea Scan Survey-team dat de locatie had gescand net nadat Covid onze reis voor 2020 had afgesloten”, zegt David Tipping, die DPT Scuba leidt in Geelong, Victoria. “Hun onderzoek gaf ons de mogelijkheid om de duiken te maken en te helpen bij het identificeren van het wrak.”

De zes DPT-duikers voerden in drie dagen tijd zes rebreatherduiken met gesloten circuit uit op het wrak. “We hadden twee JJ-CCR’s, twee rEvo’s, één X-CCR en waarschijnlijk de oudste AP Inspiration die nog in gebruik is, ongeveer 20 jaar oud!” Fooi verteld Divernet.

De inspiratie is van teamfotograaf Samir Alhafith: “Samir en zijn eenheid blijven de kansen trotseren!”

Het team dook elke dag met een team van drie en een ander van twee, terwijl één duiker bovenaan bleef als veiligheids- en ondersteuningsduiker, zei Tipping. “Hun rol was het terughalen van scooters, diepe podia en andere ongewenste uitrusting, maar ook het fungeren als communicator tussen decomprimerende duikers en de bemanning van de boot.

Ze zouden ook de noodverbinding vormen als een duiker de schotlijn miste, of een gasnoodgeval had en extra gas nodig had.”

De duiken werden uitgevoerd met 7/75 trimix, met bodemtijden van 20-25 minuten en totale looptijden van 4-4.5 uur. Alle duikers hadden drie of vier cilinders van 80 cu ft met reddingsgas bij zich – genoeg om ze op een veilige diepte te krijgen, zelfs als ze de schotlijn zouden missen.

“Alle duiken werden uitgevoerd met behulp van DPV’s om ons snel en rond het wrak te krijgen met minimaal extra ademhalingswerk”, aldus Tipping.

De duikers gebruikten een decompressiestation dat op de wraklocatie aan een groot betonblok was bevestigd. “We hadden staven op 6 en 9 meter, met extra reddingsgas beschikbaar op de schietlijn en ook op de juiste diepte aan het station hangend.”

Het duikteam genoot van “geweldige” omstandigheden aan de bovenzijde en 20-30 meter zicht voor alle duiken. "Het was het beste op de eerste dag, en dan zou het elke dag kunnen afnemen, terwijl de stroming iets toenam, maar het zou de halve knoop niet hebben gehaald", zei Tipping.

“Als eerste duikers die dit wrak bezochten, was het behoorlijk confronterend om de omvang van de schade te zien – en een aangrijpende herinnering dat 95 Amerikaanse matrozen het leven lieten in dienst van hun land.”

Goed bewaard geheim

Ommaney baai is een oorlogsgraf onder de jurisdictie van het Amerikaanse marinedepartement, dus geen enkele activiteit die tot verstoring ervan zou kunnen leiden, is toegestaan ​​tenzij gecoördineerd door NHHC.

De afdeling Underwater Archaeology beheert de bijna 3,000 scheepswrakken en meer dan 15,000 vliegtuigwrakken van de Amerikaanse marine over de hele wereld, en houdt waar mogelijk hun exacte locatie en details geheim.

"Ommaney baai is de laatste rustplaats van Amerikaanse matrozen die het ultieme offer hebben gebracht ter verdediging van hun land”, aldus NHHC-directeur Samuel J Cox. “Met oprechte dankbaarheid bedank ik het Sea Scan Survey-team: Mick Stefurak, Neil ‘Snake’ Krumbeck en Joe Brothers, voor het bevestigen van de locatie van deze wraklocatie. 

“We willen ook het team van Australische duikers van DPT Scuba bedanken: David Tipping, Chris McCran, Aimee McCran, Samir Alhafith, Heeman Lee en John Wooden, voor hun diepgaande duikexpertise en hulp bij het identificeren van de Ommaney baai. 

“Deze ontdekking geeft de families van degenen die verloren zijn gegaan enige vorm van afsluiting en geeft ons allemaal nog een kans om hun diensten aan onze natie te herdenken en te eren.”

Ook op Divernet: Wrak van eerste kamikazeraketbomslachtoffer gelokaliseerd, Star WW2 sub Albacore gelegen voor de kust van Japan,  Stekelbaarssub gevonden op 3.3 km afstand, Nog een iconische onderzeeër diep voor de kust van Hawaï, Hoe Darkstar-duikers een torpedobootjager vonden op 115 meter hoogte, Onderzoek naar de torpedobootjager USS Aaron Ward uit de Tweede Wereldoorlog