Een klassieke koopvaardijstoomboot die tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Kanaal tot zinken is gebracht Glocliffe biedt een intacte ervaring voor duikers die bereid zijn een beetje deco te doen, zegt JOHN LIDDIARD. Illustratie door MAX ELLIS
NA ILLUSTRATOR MAX ELLIS TE HEBBEN GEGEVEN zoveel moeilijke en kapotte wrakschetsen om vorige maand in een voltooide illustratie om te zetten, ik dacht dat ik het hem voor mei rustig aan zou doen met de mooie en intacte Glocliffe, een stoomschip uit de Eerste Wereldoorlog dat aan bakboord ligt.
Gelegen aan de overkant van het tij op 40 meter afstand, ongeveer 10 kilometer recht uit Torquay, ligt de Glocliffe is het gemakkelijkst te fotograferen bij vloed, terwijl er nog een beetje stroming naar het noorden loopt. Onze tour begint met het schot dat midscheeps over de kiel ligt (1).
Als u de ronding van de romp volgt tot waar deze het dek raakt, wijst een bocht naar links u naar het achterschip.
De romp beweegt zich snel naar achteren op 31 meter hoogte en is bedekt met een weelderig bos van pluizige anemonen. Het is vrijwel intact, hoewel ter hoogte van de achterkant het dunnere staal van de dolboorden is doorgerot en een rafelig skelet achterlaat. (2). Al snel stijgt het achterschip vanaf het dek (3), wat ongeveer de ideale plek is om over de romp naar de propeller en het roer uit te snijden (4).
Vanaf het roer is het naar achteren verdergaan langs de “stijgende” bocht van het achterschip de eenvoudigste route terug “boven” het dek naar de kanonsteun en het geschut. (5). Er is een zwaar net over het wapen gedrapeerd, goed zichtbaar en geen ernstig gevaar, hoewel het het wapen wel moeilijk te herkennen maakt als je niet weet dat het er is!
Voorwaarts langs de middenlijn van het achterdek bedekt een ronde cuddy naar achteren gericht een luik beneden (6). Voordat het dek naar de ruimen zakt, wordt vervolgens een lier op de middenlijn van het wrak gemonteerd (7) duikt in een bank van zacht slib dat zich langs het wrak heeft opgebouwd.
Terwijl het getij vanuit het zuiden over een slibrijke zeebodem aan deze kant van Lyme Bay komt en over het wrak wervelt, heeft zich langs het wrak een slibbank gevormd, vrijwel langs de middenlijn op ongeveer 36 meter hoogte, hoewel dieper geschuurd tot 41 meter. aan de boeg en achtersteven.
Vanaf het hoofddek is het achterschip open (8). Hier is een houten schot tot aan zijn stalen frame verrot, maar met het overvloedige zachte slib is dit geen verstandige plek om naar binnen te gaan.
Onze route voorwaarts vervolgt zich net boven het slib, dichtbij de hartlijn van de Glocliffe. Ten eerste is het het achterruim (9)dan, tussen de ruimen, een mast en een paar lieren (10), netjes doorgesneden door de slibbank en gedrapeerd door een ander visnet dat, wederom, oud en zwaar is en gemakkelijk te vermijden.
Het volgende ruim oversteken (11) brengt onze route terug naar de bovenbouw en een reling die over de achterkant ervan loopt (12).
De hele bovenbouw is een met anemonen bedekt skelet waar houten vlonders en schotten zijn weggerot. Eerst komt het gemakkelijk herkenbare, kasvormige skelet van de ventilatieluiken van de machinekamer (13).
Doordat er een krachtig licht door de openingen schijnt, is de bovenkant van de motor nog net zichtbaar, maar ik zou, wederom door het fijne slib, niet aanraden om naar binnen te gaan.
Het volgende punt is de trechter (14). Het komt zelden voor dat een trechter intact is, omdat deze meestal van dun metaal is en niet goed genoeg wordt ondersteund om op zijn plaats te blijven. Op de GlocliffeHet wordt ondersteund door de slibbank, dus het slib moet vele jaren geleden zijn huidige niveau hebben bereikt en zich hebben gestabiliseerd.
Verder naar voren is de vloer van de stuurhut eveneens een raster van met anemoon bedekte ribben (15), net als de stuurboordbrug-vleugel uit het slib steken (16).
Het gebied van de voorste ruimen volgt het patroon van de achterste ruimen. De Glocliffe was een zeer conventioneel stoomschip met twee ruimen voor en twee achter. De slibbank zakt weg tot ongeveer tweederde van het ruim nummer 2 (17) en gaat ongeveer op dit niveau verder langs een paar lieren en een mast (18)en vervolgens langs het voorste ruim (19).
De boeg gaat omhoog en geeft een voorschip boven het hoofddek, met nog een vrachtlier achter het voorschip (20) en dan de ankerlier verder naar voren (21).
Vanaf de ankerlier lopen kettingen naar voren en langs de trospijpen, terwijl de ankers nog steeds stevig op hun plaats zitten aan weerszijden van de boeg (22).
Voor degenen die klaar zijn voor verdere decompressie: de romp en de kiel zijn bedekt met een nog dichter bos van pruimanemonen (23). Anders is het met het huidige gebouw tijd om op te stijgen naar een uitgestelde SMB.
Naarmate het tij keert, trekt het schot weg van de kiel en zou het niet al te moeilijk moeten zijn om te herstellen.
STOP NOOIT MET ZIGZAGEN
De Glocliffe, een Britse stoomboot van 2,211 ton, 87 meter lang en een breedte van 13 meter, werd in 1915 gebouwd door Craig, Taylor en Co in Stockton-on-Tees. Ze was nog geen jaar oud toen ze haar eerste onaangename smaak van oorlog kreeg, schrijft ze Kendall McDonald.
Op 2 januari 1916 raakte ze een mijn in de Noordzee, maar had het geluk dat ze strandde. Na reparaties ging ze opnieuw ten strijde.
Deze keer was haar meester kapitein Robert T. Evans uit Cardiff, die opdracht had gekregen om een volledige lading van 3,281 ton Welshe steenkool van Barry naar Southampton te brengen.
Steenkool was niet het enige dat bij Barry werd geladen. Een 12-ponder 12cwt kanon werd op haar achtersteven gemonteerd en haar bemanning werd 22 toen twee marineschutters aan boord werden gezet om het grote kanon te bemannen.
De volgende twee dagen ging alles goed GlocliffeMet een constante snelheid van negen knopen bereikte Falmouth en begon de zigzagkoers die was gespecificeerd in de bevelen van kapitein Evans om het Kanaal op te stomen. Toen hij het startpunt bereikte, werd het zicht erg slecht, met zware regenbuien en mist. Evans had het gevoel dat hij te dicht bij land was, stopte met het zigzaggen en voer verder de zee op voor Berry Head.
Het was toen, op 19 augustus 1917, dat Oberleutnant Howaldt binnenkwam UB40 van de Flanders Flotilla gespot Glocliffe. Hij was bijna aan het einde van zijn missie en had weinig torpedo's meer, maar de stoomboot was een perfect doelwit en maakte de zaken nog gemakkelijker toen hij stopte met zigzaggen.
Howaldt schoot vanuit een positie met de romp naar beneden en raakte Glocliffe midscheeps in het stookruim en het doden van twee brandweerlieden in het stokwerk. Slechts één van de uitkijkposten had het kielzog van de torpedo opgemerkt, en hoewel hij een waarschuwing schreeuwde, was de torpedo nog maar 45 meter verwijderd. Het roer werd hard omgedraaid, maar het was te laat. Minuten later, om 5.25 uur, Glocliffe gezonken.
De overgebleven bemanning en kanonniers gingen naar de boten en werden gered. De kanonniers, die met hun kanon op de achtersteven van de stoomboot hadden gestaan, hadden geen enkele kogel afgevuurd – niet verwonderlijk omdat ze, net als alle anderen aan boord, niet hadden gezien UB40 of haar periscoop, het enige wat boven de golven uitsteekt.
GIDS
ER KOMEN: Sla vanaf de M5 of A38 in zuidelijke richting linksaf de A376 op naar Exmouth, de A380 en A381 naar Teignmouth, of de A380 en A3022 naar Paignton.
GETIJDEN: De speling ligt tussen 3.5 uur na hoogwater Dartmouth en 2.5 uur vóór hoogwater Dartmouth, met het beste zicht na hoogwater.
HOE U HET VINDT: De GPS-coördinaten zijn 50 27.125N, 3 17.375W (graden, minuten en decimalen). De boeg wijst naar het oosten.
DUIKEN & LUCHT: Geweldige ontdekkingsreiziger, 01384 402210, Aankleden Diepzee. Golfhoofdman II, 01626 890418, Teign-duikcentrum, 01626 773965.
LANCERING: De dichtstbijzijnde slip is bij Paignton.
INRICHTING: Tordean Hotel, 01803 294669.
Kwalificaties: Geschikt voor ervaren duikers die redelijke decompressieduiken kunnen maken.
VERDERE INFORMATIE: Admiraliteitskaart 3315, Berry Head naar Bill of Portland. Ordnance Survey-kaart 202, Torbay en Zuid-Dartmoor-gebied. Ordnance Survey-kaart 192, Exeter & Sidmouth. Kanaalwrakken uit de Eerste Wereldoorlog door Neil Maw. Duik Zuid-Devon van Kendall McDonald. Scheepswrakgids voor Dorset en Lyme Bay van Nigel Clarke.
Pluspunten: Een uitstekend voorbeeld van een klassiek koopvaardijschip uit die tijd.
Nadelen: Het zicht kan slecht zijn, vooral na hevige regenval.
Met dank aan Steve Mackay, Andy Micklewright en Chris Yates
Verscheen in Diver mei 2005
