Voor de kust van Noordoost-Engeland, dit Wrak Tour gaat dieper dan ooit tevoren, maar het gaat om het onderzoeken van een ongewoon oorlogsslachtoffer en het is zeker de moeite waard, zegt JOHN LIDDIARD. Illustratie door MAX ELLIS
TOT DATUM, ONZE WRAKKOCHTIGINGEN binnen de limieten van luchtduiken zijn gebleven, waarbij ze af en toe de grenzen verlegden, maar zich niet ver genoeg waagden dat trimix een vereiste is voor de duik. Over het algemeen zullen ze zo doorgaan.
Niettemin duik ik zo nu en dan in een dieper wrak dat erom smeekt om een wrak te worden Wrak Tour, waarbij het type of de staat van het schip iets bijzonders biedt. Het soort wrak waar ik in duik en alleen maar denk: “Wauw!”
Om 2008 af te trappen, toeren we door zo'n uniek wrak, het Fighter Catapult Ship HMS Patio. De diepte van de zeebodem op 63 meter brengt hem comfortabel in het trimixbereik, hoewel ik er zeker van ben dat er mensen zijn die er in de lucht op hebben gedoken.
Onze tour begint met het schot dat over het voorste ruim wordt gehaakt (1). Met een beetje geluk zal de duik hierdoor ongeveer op een diepte van 56 meter beginnen, waarbij de zeebodem van 63 meter een tijdje wordt vermeden.
Als we verder naar het midden van het schip gaan, komen we bij een van de belangrijkste kenmerken van de duik: de lanceer-katapultrails van het vliegtuig (2).
Het laatste deel van de rails is in een uitsparing op het hoofddek gevallen, hoewel ze, opkomend op het voorschip en over de boeg uitlopend, recht en intact zijn.
Katapultschepen waren een snelle en tijdelijke oplossing voor het gebrek aan luchtdekking voor konvooien midden op de Atlantische Oceaan. Eén enkel Hawker Hurricane-vliegtuig zou vanaf de raketaangedreven katapult kunnen worden gelanceerd om Duitse langeafstandsverkennings- en bommenwerpers neer te schieten of te verjagen.
Na de vlucht zou een gelukkige piloot zich misschien binnen bereik van land hebben bevonden. Vaker moest een ongelukkige piloot in zee zinken en hopen dat een van de konvooi-escortes hem zou kunnen ophalen.
Op de lange termijn werden er in voldoende aantallen kleine vliegdekschepen gebouwd om deze rol over te nemen, en de katapultschepen werden kort en beperkt gebruikt. In het geval van HMS Patio, de katapult zag helemaal geen actie, omdat het schip onderweg werd gebombardeerd om zijn eerste vliegtuig op te halen.
Als je de rails naar voren volgt, kun je aan weerszijden een kleine gebogen cuddy vinden, die de luiken bedekt die naar het benedendek leiden (3). HMS Patio is een oorlogsgraf, dus duikers mogen niet proberen het wrak binnen te gaan of iets mee te nemen of te verstoren.
Naast elke cuddy bevinden zich een paar meerpalen en een kabelgeleider aan de zijkant van het dek. De katapultrails lopen verder naar voren boven de ankerlier (4) over de punt van de boog hangen. Aan weerszijden van de boeg blijven beide ankers stevig op hun plaats gehouden in hun trospijpen (5).
Op weg naar het andere uiteinde van de katapultrail, zijn er kleine lieren aan weerszijden van de plek waar deze op het hoofddek is gevallen (6).
Het eerste ruim is overdekt, met een korte mast en een kleine lier (7) gelegen aan de achterkant van het houten dek.
Tussen de voorste ruimen is een grote vrachtlier verzonken in het hoofddek (8). Het tweede ruim is dan geopend.
Achter het tweede ruim leiden treden naar de midscheepse bovenbouw en het scheepsdek. Het dek van de stuurhut bevindt zich één dek boven het algemene niveau van het botendek (9). Gebruikte munitie van klein kaliber van luchtafweergeschut ligt verspreid over het scheepsdek, hoewel de kanonnen er niet meer zijn. Ik vermoed dat ze over de rand zijn gevallen, maar ik ben niet naar de zeebodem gestuit om dit te bevestigen.
Het zou heel goed een schutter van een van deze kanonnen kunnen zijn geweest die de aanvallende Heinkel He 111 neerschoot, net toen deze de fatale bom liet vallen die de bom brak. Patiois terug.
Aan weerszijden van het dek bevinden zich paren davits van de boten van het schip, stelen op frames die gemakkelijk kunnen worden verward met luchtafweergeschut.
Het dek stijgt nog een niveau boven de ketels (10) met de basis voor de trechter in het midden van het kaartspel. Dit is het ondiepste deel van het wrak, op 50 meter hoogte in een laagwaterval.
Vervolgens komen we bij de ventilatieluiken boven de machinekamer (11), een constructie die uitbreidt tot een klein dekhuis naarmate het niveau weer daalt naar het bootdek, met aan weerszijden nog een stel bootdavits (12). Door de open deur en de vervallen muren van dit dekhuis zijn een toilet en een bad te zien, maar houd er rekening mee dat toegang verboden is.
Achter de bovenbouw wordt het wrak schoongebroken op de plek waar het hoofddek op de bovenbouw zou aansluiten (13). Het voorste deel van het wrak staat rechtop, maar het achterste deel is zwaar naar bakboord gekanteld.
De achterste ruimen zijn weer open, met een conventionele opstelling van een paar lieren op het hoofddek ertussen (14). De bijbehorende mast is naar buiten en naar achteren over de bakboordzijde van het dek gevallen.
Het dek komt weer omhoog aan de achtersteven, met treden en bolders aan weerszijden (15). Direct in het midden van het dek is een vierkante toren de houder voor een van de twee 6-inch kanonnen die op de achtersteven van het schip zijn gemonteerd (16). Wees hier voorzichtig, want er zit een net over het wrak vast en wordt nog enigszins omhoog gehouden door bevestigde drijvers (17).
De houder voor het tweede kanon bevindt zich op dekniveau (18), zodat het eerste kanon eroverheen kon schieten. Het 6-inch kanon zelf is op de zeebodem beneden gevallen (19) op 63m.
Rondom het achterschip zitten de propeller en het roer nog op hun plaats (20), hoewel in deze fase van de duik weinigen nog tijd zullen hebben om ze van dichtbij te bekijken.
Om te stijgen gaat de stuurboordzijde van het achterschip weer omhoog naar 50 meter, waar de romp vanaf de breuk omhoog is gekanteld (21), een comfortabel punt om een vertraagde SMB te lanceren en aan een lang decompressieschema te beginnen.
VAN BANANEN TOT BOMMEN
HMS PATIA, gevechtskatapultschip. GEBOUWD 1922, GEZOND 1941
Hoewel ze begon als een stoomschip van 5355 ton, gebouwd door Cammell Laird in Birkenhead in de vredige dagen van 1922, Patio haar dagen als Brits oorlogsschip zou eindigen in een bloedig gevecht met een Duitse Heinkel He111 bommenwerper, schrijft Kendall McDonald.
De Patio was eigendom van Elders & Fyffes en bracht de jaren tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog fruitladingen, voornamelijk bananen en ananas, naar de Britse groentewinkels.
Ze was een groot stalen schip, 393 meter lang en een breedte van 52 meter, en gebruikte een driecilinder drievoudige expansiemotor met drie ketels om haar enkele grote bronzen propeller aan te drijven.
Het feit dat ze ook betrouwbaar was, was waarschijnlijk de reden waarom de Admiraliteit haar in oktober 1940 inhuurde als oceaanschip en vervolgens grote wijzigingen aanbracht om er een echt oorlogsschip van te maken.
HMS Patio kwam uit de werf tevoorschijn als een katapultschip van een gevechtsvliegtuig met twee 6-inch kanonnen en de mogelijkheid om konvooien te beschermen door een Hawker Hurricane-jager de strijd in te drijven.
Op 27 april 1941 werd HMS Patio maakte haar eerste reis met een konvooi en stoomde naar het noorden om haar eerste Hurricane-jager op te halen. Ze bevond zich ongeveer zes kilometer van Boulmer, Northumberland, en maakte lage snelheid vanwege een defecte radarset toen de Heinkel uit de lage bewolking tevoorschijn kwam en de wolken besproeide. Patio met vuur van vier van haar vijf 7.9 mm machinegeweren.
De aanval verraste het grootste deel van de bemanning van het schip. De Duitse bemanning volgde het geweervuur met twee van de vier bommen van 551 pond die het vliegtuig in interne rekken vervoerde. Beiden kwamen tekort, maar vier bemanningsleden van de marine stierven door de machinegeweren.
De Duitsers draaiden zich om voor een tweede run en lieten de twee grotere bommen van 1102 pond vallen die van buitenaf werden vervoerd, maar de nadering was te laag en te recht.
De Patio's kanonniers scoorden een voltreffer, waardoor de bommenwerper uit de lucht werd geslagen. Maar een van de twee bommen had ook een voltreffer gescoord, en de enorme explosie doodde en verwondde velen van hen Patio'schroef. Het schip begon snel te zinken en werd verlaten.
Commandant DMB Baker, kapitein van de HMS Patiowerden zeven officieren en 31 matrozen gedood. Drie van de vijfkoppige bemanning van de Duitse middelzware bommenwerper behoorden tot de overlevenden.
GIDS
ER KOMEN: Vanuit het zuiden volgt u de A1M en de A1 naar het noorden en neemt u vervolgens de B3142 naar Seahouses. Vanuit het noorden verlaat u de A1 op de B3140 naar Bamburgh en vervolgt u uw weg langs de kust naar Seahouses. Eenmaal daar volgt u gewoon uw neus naar de haven.
HOE U HET VINDT: De GPS-coördinaten zijn 55 31.432 N, 001 26.108 W. Het wrak staat ruim 10 meter boven een zeebodem van 63 meter, met de boeg naar het noordwesten.
GETIJDEN: Stilstaand water is essentieel en ontstaat ongeveer twee uur na hoogwater en laagwater Seahouses. Bij springtij kan de slapte pas drie uur na hoog- en laagwater optreden. Laagwaterdiepte is duidelijk de betere tijd om zo diep naar een wrak te duiken.
LANCERING: Er is een trailerhelling in de haven van Seahouses.
DUIKEN & LUCHT: Soeverein duiken, 01665 720059.
INRICHTING: B&B met Sovereign Diving
Kwalificaties: Normoxische trimix
VERDERE INFORMATIE: Admiraliteitskaart 156, Farne-eilanden tot aan de rivier de Tyne. Ordnance Survey-kaart 75, Berwick-Upon-Tweed en omgeving. Duik Noord-Oost door Dave Shaw en Barry Winfield. Shipwreck Index van de Britse eilanden, deel 3, door Richard en Bridget Larn. Toeristenbureau van Northumbria, 0191 3753000.
Pluspunten: Een uniek type schip en vrijwel intact.
Nadelen: Te diep voor de meeste duikers.
DIEPTE: 45m +
Met dank aan Andrew Douglas.
Verscheen in DIVER januari 2008