Deze tour is een dubbele traktatie, aangezien JOHN LIDDIARD twee wrakken bemonstert die op één zuidwestelijke duiklocatie zijn gerold, geschikt voor duiken van alle niveaus. Illustratie door MAX ELLIS.
OM DE CONCLUSIE VAN ONZE EERSTE EEUW TE VIEREN WRAKKOCHTIGINGEN, we hebben niet alleen een nieuwe look, maar ook twee voor één.
Twee wrakken in één tour dus, en twee wrakken in één duik. Zij zijn de Hathor en Plympton op de Scilly-eilanden, in die volgorde omdat Hathor domineert de site, rust aan de overkant en verduistert een groot deel ervan Plympton.
In 1909 de Plympton reed vanuit het zuidoosten de zuidelijkste top van Lethegus Rocks op, kwam aanvankelijk bijna rechtop op de rotsen tot stilstand, kapseisde vervolgens en rolde later langs het rif naar beneden om ondersteboven uiteen te vallen.
Elf jaar later, in december 1920, was de grotere Hathor op sleeptouw richting Portland toen stormen ervoor zorgden dat de sleepboten haar loslieten. Ze werd vanuit het zuidwesten met de achtersteven op dezelfde top van Lethegus geveegd en kwam aan de overkant van de rivier tot stilstand. Plympton.
Als je bedenkt dat de Plympton ligt grotendeels onder de grond Hathor, het lijken meer op één-en-een-beetje wrakken waar we daadwerkelijk doorheen toeren.
Onze tocht begint in een geul aan de zuidoostkant van de rots die beide wrakken te gronde heeft gericht, waar de schroefas van de Hathor breekt op een diepte van 20 meter (1).
Het intacte deel van de schacht loopt naar het achterschip, terwijl in de tegenovergestelde richting, onder het uiteinde van de schacht, delen van de krukas en zuigers van de achtersteven naar de achtersteven lopen. HathorDe motor van hem ligt languit over de bodem van de geul (2).
Als we verder zeewaarts gaan, is de lijn van het wrak vrij duidelijk en gemakkelijk te volgen. Vóór de motor bevinden zich de Hathor's ketels (3). In plaats van te blijven hangen, is het de moeite waard om in een redelijk tempo vooruit en omlaag te gaan om het diepste deel van de duik als eerste uit de weg te ruimen.
Terwijl het rif zakt, wordt de weg gemarkeerd door een deel van het ruimluikhoofd en vervolgens door een dekplaat met een vrachtlier er nog op gemonteerd (4) op een diepte van 28 meter.
Langs de bakboordzijde van het dek bevindt zich een tweede vrachtlier (5) en een paar bolders aan de rand van het dek.
Hier verlaat onze route de Hathor en zakt over de zijkant naar de zeebodem op 35m, waar het staartgedeelte van de Plympton‘De schroefas komt van onder de Hathor's romp (6). Deze schacht leidt naar een kort stuk kiel, gevolgd door de propelleruitsparing met de PlymptonDe ijzeren propeller zit nog op zijn plaats. Een paar meter hiervandaan ligt de Plympton’s roer ligt plat op het zand (7). Nu terug richting de Hathor, de bovenkant van de voorste mast en een paar boortorens (8) uitsteken buiten de algemene omtrek van de romp.
De romp van de Hathor is nu bijna vlak tot een vlakke zeebodem tot aan de boeg, die naar bakboord is gevallen. De breuk waar de boeg is omgevallen biedt gemakkelijke toegang naar binnen en onthult enkele kleurrijke anemonen.
De ankerlier (9) is van het dek gevallen, ondersteboven onder de montageplaat, met stalen buizen die de ketting erboven zouden hebben geleid.
De punt van de boeg bevindt zich op 48 meter, met een van de HathorDe ankers staan er aan één kant tegenaan (10). Boven het anker loopt de ketting uit de kluispijp aan de bovenste stuurboordzijde van de boeg.
Nadat we grotendeels de bakboordzijde van het wrak hebben gevolgd, is onze route gericht op stuurboord, terug naar ondieper water. De mast die we eerder passeerden ligt dwars over het wrak, gevolgd door een vrachtlier (11).
Naarmate de diepte kleiner wordt, kijkend over de stuurboordzijde van de Hathor zal de omgekeerde, platgedrukte en gebroken romp van de Plympton (12), waar het langs de andere kant van de rots is gevallen. Vanaf hier kon een duik worden voortgezet naar de boeg (13), maar diep tot aan de boeg van de HathorEen ondiepere en interessantere route is om via dit wrak naar het achterschip te gaan.
Als de gebroken romp van de Hathor stijgt de rotswand op, een andere ketel is langs het wrak naar beneden gericht (14) om er in totaal vier te geven. De Hathor Er wordt vermeld dat er twee zijn, dus waarom vier?
Kunnen de extra ketels uit de Plympton, die er ook twee had? Het is een grappig idee, maar er is geen enkele mogelijkheid dat ze daar terecht zouden kunnen komen Hathor’s romp. Hieronder worden ze verpletterd en gebroken.
Is er een derde, ongeïdentificeerd wrak bij betrokken geraakt? Afgezien van de ketels zijn er geen sporen van wrakstukken die niet gemakkelijk in het geheel kunnen worden ingebouwd Plympton or Hathor.
De ketel (14) ziet er iets anders uit dan de twee erachter, maar dit kan komen doordat ze anders zijn gerold. Waarschijnlijker is, denk ik, dat de Hathor had een paar dubbele ketels, elk gebouwd als twee 'bijna-ketels', rug aan rug.
Met 7060 ton, Hathor was groot genoeg om zoveel stoom te gebruiken. Toen het wrak brak, vielen de ketels met twee uiteinden uit elkaar en zien er nu uit als vier kleinere ketels.
Nu, achter de ketels, kruist onze route ons startpunt, waar de schroefas kapot is. De schacht leidt terug langs de zijkant van de rots naar een intact tunnelgedeelte (15).
Vanaf het einde hiervan zal de Hathor's reservepropeller (16) is te vinden op de bodem van de geul op 24 meter hoogte. Het algemene wrak breekt op dit punt, hoewel de cardanas verder naar achteren leidt voordat hij op 16 meter hoogte boven een rotsrug eindigt. (17).
Dit geeft de algemene richting aan om verder te gaan naar het achterschip en weer af te dalen tot 22 meter naar een stapel ketting (18), dan een kleine boortoren en een gebogen gedeelte van de achterstevenleuning (19). Ik vermoed dat als Hathor zonk, kwam het gedeeltelijk tot stilstand over deze bergkam. Toen het achterschip zich losmaakte van de rest van het wrak, werd de cardanas eruit getrokken om bij het voorste deel van het wrak te blijven.
De reling loopt door langs het achterschip tot voorbij de stuurmotor (20), omhoog gedrukt toen de achtersteven over de roeras zakte, en eindigt dan bij de kapotte delen van een lier (21), waaruit blijkt dat het achterschip enigszins was gedraaid ten opzichte van de algemene richting van het schip toen het zakte.
Als er geen vloedgolf is, is een mogelijkheid om te stijgen terug te gaan naar ons startpunt en de rotsen te beklimmen.
Maar zelfs op de rustigste dag is er waarschijnlijk sprake van een behoorlijke vloedgolf, dus langere decompressies zullen zowel veiliger als comfortabeler zijn op een vertraagde SMB.
Dat brengt ons aan het einde van onze eerste eeuw van Wrakrondleidingen. Niemand weet hoeveel scheepswrakken er in Groot-Brittannië liggen. Deskundigen zijn het er over het algemeen over eens dat het er meer dan 100,000 zijn.
Dan blijft er nog 99.9% over en blijf ik de komende 8332 jaar aan het werk.
Met dank aan Richard Ross en Tim Walsh.
DUBBEL WHAMMY
PLYMPTON, vrachtstoomboot, GEBOUWD 1893, GEZOND 1909
HATHOR, vrachtstoomboot, GEBOUWD 1912, GEZOND 1920
Het komt niet vaak voor dat je twee wrakken kunt verkennen die echt op elkaar liggen.
De Plympton en Hathor op de Lethegus Rocks bij St Agnes op de Scilly-eilanden bieden precies dat soort dubbeldekkers, schrijft Kendall McDonald.
Het eerste dat zonk was de stoomboot van 2869 ton Plympton, gebouwd door Furness Withy in West Hartlepool. Het schip met één schroef werd aangedreven door driecilindermotoren met drievoudige expansie en twee ketels, wat haar een vermogen van 256 pk opleverde. Ze was 314 voet lang met een straal van 40 voet.
Ze werd aangevoerd door Alexander Stewart met een bemanning van 24 en één passagier toen ze Falmouth aandeed vanuit Rosario, Argentinië. Daar kreeg ze opdracht haar lading van 4100 ton maïs in te nemen tassen naar Dublin en daar lossen.
Op 13 augustus 1909 om middernacht kwam ze in dichte mist terecht die de hele volgende dag aanhield. Stewart wist dat hij in de problemen zat.
De lijn werd met korte tussenpozen gebruikt en de sirene klonk vrijwel continu. Op 4 augustus om 14 uur zette kapitein Stewart een luisterwacht op, waarbij alle hens aan dek ernaar streefden de Bishop Rock-misthoorn te horen. Ze hadden het nog steeds niet gehoord toen de Plympton rende door naar Lethegus Reef, gevuld met water en werd verlaten. De bemanning en passagiers landden veilig op St Agnes.
Toen de eilandbewoners er eenmaal van overtuigd waren dat iedereen veilig was, begonnen ze met de oude Scilly-praktijk om het wrak te strippen, dat ze bij de boeg hard aan de grond vonden. Echter, terwijl ze aan het werk waren Plympton steeg op met de vloed en kapseisde zonder waarschuwing en zonk. Twee mannen die beneden waren, zijn verdronken.
Elf jaar later, op 2 december 1920, zonk een groter schip bovenop de Plympton. De Duitser van 7060 ton Hathor was 465 voet lang met een breedte van 60 voet, gebouwd in 1912 met 482 pk drievoudige expansiemotoren en twee ketels. Ze werd tijdens de Eerste Wereldoorlog in Chili geïnterneerd, toen haar hoofdmotor werd verwaarloosd en als zeer verdacht werd beschouwd.
Desondanks voer ze na de wapenstilstand naar Portland met een volle lading frisdranknitraat en oliekoek, maar haar motor ging kapot voor de Azoren.
Ze werd op sleeptouw genomen door twee sleepboten, die haar twee keer verloren toen de trossen uit elkaar gingen, en uiteindelijk op 1 december 1920 onhandelbaar werd voor de Scilly-eilanden. De sleep werd van St Agnes afgegleden. Hathor strandde en zonk uiteindelijk en vermengde zich met het wrak van de Plympton.
GIDS
ER KOMEN: De Scilloniaans vaart dagelijks vanuit Penzance, 01736 334220. Als alternatief kunt u vliegen vanaf Land's End met Skybus, 08457 105555, of per helikopter vanuit Penzance, 01736 363871. Voor een groep met duikuitrusting kan een vrachtcontainer worden geboekt voor de Scilloniaans.
GETIJDEN: De stroming is nooit sterk genoeg om duiken te voorkomen, ook al stroomt hij op sommige plaatsen tussen de rotsen door, waarbij hij het sterkst is net voor het hoogwater van St. Mary's.
HOE U HET VINDT: De Plympton en Hathor liggen tegen Lethegus Rocks in het zuiden van het eiland St Agnes. GPS-coördinaten voor de zuidelijkste top van de rotsen zijn 49 52.85N, 6 20.85W (graden, minuten en decimalen). Deze stijgt tot een diepte van 1.2 meter en is het startpunt voor onze duik op de Hathor ligt ten zuidoosten hiervan, waar de rots erin valt
DUIKEN, ACCOMMODATIE & LUCHT: St Martin's duikdiensten, 01720 423420/ 422848.
Kwalificaties: De variatie in diepte maakt deze wrakken geschikt voor duikers die hun diepte-ervaring willen opbouwen zonder een rechthoekig profielduik te maken.
LANCERING: Het is een heel eind verwijderd van de slip bij Penzance, maar de reis is haalbaar voor een grote RIB bij goede zeeomstandigheden, vooral als de duikers de veerboot nemen.
VERDERE INFORMATIE: Admiraliteitskaart 34, Eilanden van Scilly. Sint-Mariaweg. Ordnance Survey Explorer-kaart 101, Eilanden van Scilly. Duik op de Scilly-eilanden en Noord-Cornwall, door Richard Larn en David McBride. Scheepswrakken rond de Scilly-eilanden, Gibsons van Scilly. Toeristische informatie over de Isles of Scilly.
Pluspunten: Twee mooie wrakken waar je kunt duiken en de gebruikelijke ervaring van een duikclub bestrijkt.
Nadelen: Blootgesteld op het zuidwesten.
DIEPTE: 20-35m – 35-45m
Verscheen in DIVER juni 2007
