Waar het water de lucht ontmoet

DE DHONI SNIJDEN DOOR het spiegelgladde water en liet een kielzog achter dat snel achter ons verdween in de zwoele nevel van een vroege lenteochtend op de Malediven.

Omdat er geen andere boten in dit afgelegen en onbewoonde gebied van Thaa Atoll waren, zouden we in stilte gehuld zijn geweest als de motoren van de duikboot en het gebabbel van de duikers zich niet hadden voorbereid op hun volgende duik.

Af en toe sprong een vliegende vis uit de lome zee en huppelde over het water, waarbij hij vluchtige verklikkersporen op het oppervlak achterliet voordat hij een paar honderd meter verderop weer in de oceaan viel. We waren op weg naar een pas, een inkeping in het koraalrif rond een van de lokale eilanden, in de hoop op een spannende duik.

Plotseling begon het water te koken toen een groep van enkele honderden spinnerdolfijnen snel naderde en met onze dhoni aan een geïmproviseerd rondje boeggolfsurfen begon.

Sommigen begonnen vlak voor de boot te zwemmen, meebewegend op de drukgolf, terwijl anderen in hun beroemde spins uit het water sprongen. We konden hun gevoelvolle ogen zien en het ‘suizen’ van hun ademhaling horen terwijl ze de boot omsingelden. Hoewel we deze gebeurtenis niet hadden willen antropomorfiseren, leek het erop dat deze zeezoogdieren alle geneugten van het leven op de open oceaan uitstraalden.

Voor ons was het tijd om te duiken…

Deze ontmoeting aan de oppervlakte vond plaats op de tweede dag van onze expeditie aan boord van de Duke of York liveaboard om de zuidelijke atollen te verkennen, beginnend bij Laamu in de Upper South Province en uiteindelijk eindigend in Male voor de terugreis naar huis.

Het zou worden gevolgd door nog meer ontmoetingen met dolfijnen op andere atollen en een opmerkelijke ontmoeting met een groep grienden met korte vinvissen. Een week lang baanden we ons een weg door de duikpassen, koraalriffen of giris en de pinakels die thilas werden genoemd.

De duik van vandaag was op een plek die bekend staat als Fushi Kandu. We daalden af ​​naar 18 meter om de drop-off te bereiken en daalden vervolgens verder af, waarbij we koraaloverhangen en uitsnijdingen in de rifwand verkenden om een ​​diepte van 30 meter te bereiken.

Een lichte uitgaande stroming zorgde ervoor dat onze duik binnen het atol begon en aan de oceaankant van het rif eindigde.

Onderweg spotten we variëteiten van opzichtig gekleurde vlindervissen, waaronder de roodstaart, en maanvissen zoals de geelkopvariëteit. Zwermen anthias, met schitterende rode en paarse tinten, vlogen boven de koralen, terwijl schuchtere soldaatvissen zich verzamelden onder koraalschuilplaatsen en rotsspleten.

Maar de echte actie begon toen we de hoek of bocht in de pasopening bereikten. Vanwege de stroom water die de atollen binnenkomt of verlaat via de getijdenuitwisselingen, verzamelen zich daar grote scholen pelagische soorten, op zoek naar kleinere vissen die op dezelfde manier profiteren van de voedingsstoffen die door de beweging van water worden geïntroduceerd.

Grote scholen grootoogtongen vermengd met even dichte groepen snappers, en ze hielden allemaal een oogje in het zeil op de witpunt- en grijze rifhaaien die in de verte langs de pas patrouilleerden.

Iedereen kwam uit het water de warme ochtendlucht in en iedereen had een grote grijns op hun gezicht terwijl we ons klaarmaakten voor het ontbijt. De dagelijkse routine aan boord van de Duke of York zorgde voor voldoende duiktijd tussen heerlijke maaltijden en voldoende gelegenheid voor rust en ontspanning.

We werden elke ochtend wakker met een duikbriefing voordat we de duik-dhoni in gingen voor een doorgaans opwindende duik, gevolgd door ontbijt, een duik halverwege de ochtend, lunch en een middagduik voor het diner. Er is voor iedereen genoeg stikstof beschikbaar!

Nadat we het Thaa-atol hadden verlaten, gingen we naar een afgelegen stuk van het Meenu-atol en een duik op een plek die bekend staat als Kureli Kandu. We stopten om een ​​nieuwsgierige honingraatmurene te fotograferen terwijl deze zijn kop uit zijn hol stak om onze groothoekkoepels te inspecteren. .

Er stond meer stroming dan bij voorgaande duiken. Bij duiken op de Malediven moet vaak zorgvuldig rekening worden gehouden met de waterstroom, en aandacht besteden aan duikbriefings is belangrijk.

SMB's en stroomhaken zijn ook een goed idee, omdat het water soms met onvoorspelbare woede door de pasopeningen kan stromen. Het is natuurlijk deze waterbeweging die de verbazingwekkende verzamelingen zeeleven naar deze plekken brengt.

IN VAAVU-ATOL, we doken op een plaats die bekend staat als Fotteyo Kandu. De koraalwanden van deze pas zijn rijkelijk bedekt met zachte koralen. Briljante gele, oranje, paarse en rode koralen sieren de rotsen en koraaloverhangen, terwijl scholen snappervissen, soldaatvissen en vlindervissen voorbij flitsten.

Hier kwamen we ook reuzentrekkervissen, koraalduivels en verschillende soorten anemoonvissen tegen. De duik was zo bijzonder dat we besloten deze de volgende dag te herhalen.

Terwijl we verder naar het noorden gingen, maakten we een nachtduik onder de Alimatha Pier. Vissers komen hier al eeuwenlang hun vis uitladen, en de stukjes die in het water worden gegooid hebben tientallen verpleegsterhaaien en onnoemelijke aantallen opportunistische reuzenhaaien aangetrokken.

Een nachtduik hier is een surrealistische ervaring, met trevally's en roggen die voorbij zoeven, en grote verpleegsters die uit de duisternis van de nacht tevoorschijn komen en boven hen patrouilleren. Duikers moeten echter oplettend zijn en geen hand of knie op een dreigende koraalduivel plaatsen.

Een verder intense duik werd onderbroken door gedempt gelach regelgevers toen een van onze duikgidsen letterlijk van de zandbodem sprong in een bijna paniekerige verrassing terwijl een grote pijlstaartrog vlak onder zijn benen zwom!

Andere duiken brachten ontmoetingen met meer haaien, scholen barracuda's, groepen zoetlipvissen, tandbaarzen en vluchtige glimpen van tonijn, adelaars en manta's. Helaas bleven sommige van de grotere dieren net buiten ons camerabereik of, gek genoeg, te diep en buiten onze grenzen om goed gefotografeerd te kunnen worden.

Tijdens verschillende duiken hoorden we zelfs het kenmerkende klikken en fluiten van passerende groepen dolfijnen.

De riffen in de zuidelijke atollen blijven zeer gezond. Onze expeditie vond eind maart plaats en we vonden de oppervlaktetemperaturen in de atollen verontrustend hoog, maar slechts een paar meter diepte bracht koeler water en we zagen weinig tekenen van koraalverbleking. We kwamen een grote verscheidenheid aan zeeleven tegen en riffen druipend van levendige kleuren.

Groothoekfotografen kunnen beelden maken van dramatische muren en riffen, samen met grote pelagische dieren zoals adelaarsroggen, scholen trevally's, dolfijnen en, in bepaalde tijden van het jaar, mantaroggen en walvishaaien.

HELAAS HEBBEN WIJ GEFAALD om deze laatste op deze reis tegen te komen, en de enige manta die we tegenkwamen werd gezien door de snorkelaars en niet door de duikers!

Macrofotografen kunnen zich verliezen in hun zoektocht naar het perfecte beeld van een grondel op een gorgonian, of een modderpoel die uit een gat in de rotsen gluurt. Zorg ervoor dat u voldoende geheugenkaarten meeneemt; u zult ze nodig hebben!

Onze laatste duik aan boord van de Duke of York was op een plek die bekend staat als Kandooma Thila op het Zuidelijke Malé-atol. Hier, in waterdieptes tot 30 meter, vonden we verschillende witpuntrifhaaien, een indrukwekkende school barracuda's en een zeer nieuwsgierige karetschildpad die verliefd leek op zijn weerspiegeling in de koepelpoort.

We sloten de reis af met een paar dagen aan land in het Pearl Sands Hotel op het eiland Kuraa. Albatross Top Dive, eigenaar van de Duke of York, runt daar ook een duikcentrum.

Op slechts 30 minuten per speedboot van Male is dit een toegankelijk eiland met een privéstrand dat aanvoelt alsof het een wereld verwijderd is – en het duiken is er ook erg goed.