Onder de promenade

STAAT AAN DE RAND VAN de pier, de tropische zon die op ons scheen terwijl we klaar stonden om in het water te stappen, de beroemde akkoorden van een oud Drifters-lied leken in onze hersenen te zijn opgesloten:
Onder de promenade, uit de zon; Onder de promenade gaan we wat plezier beleven...
Het was te verleidelijk om nog langer te wachten, dus namen we een grote stap langs de kant van St Croix's Frederiksted Pier en plonsden in 5 meter warm, helder Caribisch water.
Na een kort moment op het oppervlak om te verwijderen maskers, camera's afstellen en de rest van onze uitrusting controleren, het was tijd om te duiken.
We zwommen een korte afstand langs een tamelijk onopvallend schot totdat we de eerste palen bereikten... en onze harten stonden bijna stil van ontzag.
Daar, in perfecte harmonie glinsterend in en rond de met koraal en spons bedekte palen, lag een enorme aasbal van scad.
De school van ontelbare vissen kronkelde en draaide en veranderde in talloze vormen en formaties als een steeds veranderende onderwater-Rorschach-test.
En toen ontdekten we de bron van de angst van de aasbal. Onder hen zwommen enkele meters lange tarpoenen, waarvan de grote schubben aan de zijkanten glinsterden in de zon en hun zwarte ogen aandachtig de school vissen in de gaten hielden.
Ze cirkelden rond en sloegen vervolgens toe, gingen tegen de bal aan en kwamen tevoorschijn met een van de ongelukkige vissen.
De scads vergisten zich in hun perceptie van veiligheid onder de pier... het echte gevaar kwam van onderaf.

WIJ KIJKEN VERBONDEN zoals deze eenvoudige maar genadeloze natuurdaad zich voor ons afspeelde. En we waren stomverbaasd toen we beseften dat onze camera's waren opgesteld om macro-onderwerpen vast te leggen onder dit door de mens gemaakte universum van zeedieren.
We zouden nog een dag terug moeten komen met andere lenzen, en hopen dat de aasbal het overleefd heeft.
We waren aan het duiken op een 465 meter lange diepwaterpier voor cruiseschepen in de stad Frederiksted aan de westkant van St. Croix. Hoewel er niet vaak schepen komen, is de pier geschikt voor schepen met een gewicht tot 142,000 bruto ton, met een diepgang tot ongeveer 9 meter.
Op loopafstand van de pier ligt het winkelgebied van de stad, met musea en restaurants. Wanneer de cruiseschepen arriveren, staan ​​er taxi's en bussen klaar voor excursies naar andere delen van het eiland, en op deze tijden komen de pier en het normaal slaperige stadje tot leven.

OP ANDERE TIJDEN DE PIER Het is rustig, de stad is verfrissend leeg en de onderwaterwereld van Frederiksted Pier nodigt uit tot duikers.
We hadden twee duiken gepland, te beginnen met een duik in de late namiddag, gevolgd door een nachtduik om de vreemde en prachtige nachtdieren van St. Croix vast te leggen.
Kort nadat we onze aandacht van de aasbal hadden afgewend, kwamen we een verlegen zeepaardje tegen dat achter een kleine buisspons vandaan gluurde. De palen zijn versierd met kleurrijke koralen, sponzen, hydroïden, gorgonen en andere sedentaire organismen.
Kerstboomwormen zijn er in overvloed, net als plumeaus, en fotografen kunnen hele duiken op één enkele stapel doorbrengen, gefascineerd door een schijnbaar eindeloze overvloed aan onderwerpen.
Terwijl we verder liepen, kwamen we een kleine anemoon met paarse punt tegen en toen we beter keken, zagen we een gemeenschap van gedrongen anemoongarnalen die tussen de tentakels de wacht hielden. We hebben zelfs een gevlekte poetsgarnaal gefotografeerd, wiens doorschijnende lichaam werd onderbroken door paarse en roze vlekken.
Onze eerste duik wekte onze honger naar de transformatie naar de nacht, en de tweede begon net toen de zon onderging.
We voelden meteen een nieuwe dynamiek onder de pier. Veel van de rifvissen zaten weggestopt in hoeken, gaten en spleten en begonnen aan een nachtelijke slaap, terwijl andere wezens net tevoorschijn kwamen voor de nacht.
Een kleine Octopus trok onze aandacht, net als een ocellate zwemkrab die over de bodem scharrelde.
We fotografeerden de vreemd gevormde pijlkrab en kwamen een paar gestreepte koraalgarnalen tegen, waarvan er één de groenige eieren duidelijk zichtbaar had in haar doorschijnende buik.
De wereld van de oceaan was allesbehalve stil toen we onze oren richtten op het knappen en ploffen van garnalen en andere schaaldieren.
En toen we de aasbal weer tegenkwamen in de richting van onze uitgang, konden we de vissen door het water horen stromen terwijl ze in de nacht kronkelden en draaiden.

DUIKEN FREDERIKSTED PIER is eenvoudig, maar de schoonheid en grootsheid ervan mogen niet worden onderschat.
De navigatie is eenvoudig (gewoon de palen volgen) en er staat vaak weinig tot geen stroming. Duikers bereiken zelden water dieper dan 8 meter en er is geen reden om te proberen naar het einde van de pier te zwemmen, omdat de zeeonderwerpen onderweg je aandacht zullen stelen.
Alleen al de pier is voor duikers een reden om naar St Croix te gaan, maar er zijn nog meer duikplekken die het ontdekken waard zijn.
Davis Bay Wall aan de noordkant ligt slechts een paar honderd meter uit de kust, op zwemafstand. Hier vinden duikers een dramatisch koraalrif dat begint op ongeveer 9 meter diepte en in duizenden meters water stort.
Terwijl we langs de muur zwommen, hielden we één oog gericht op de blauwe en gevlekte Caribische rifhaaien die in het diepere water over het rif patrouilleerden, samen met de gevlekte adelaarsroggen en een eenzame amberjack.
In de buurt ligt Cane Bay, waar nog meer riffen en muren en gezonde populaties van het typische Caribische rifleven te vinden zijn. Het is ook toegankelijk als kantduik.
Let, zoals bij elke kantduik, op de golfomstandigheden. De blootstelling aan het noorden is meestal mild, maar kan af en toe grote golven met zich meebrengen, en duikers moeten de mogelijkheid bij het in- en uitstappen respecteren. Bij Cane Bay genoten we van het zien van schildpadden, zuidelijke roggen en gezonde populaties rifvissen.
De rijke geschiedenis van St Croix is ​​ingebed in de bloeiende en trotse gemeenschap van bewoners. Je kunt door forten lopen, langs de overblijfselen van oude suikermolens en plantages en naar een verlaten vuurtoren die door de Deense overheid is gebouwd voordat het eiland in 1917 aan de VS werd verkocht.
Maar voor duikers is de hoofdattractie de pier. Orkaan Hugo vernietigde het origineel in 1989, en bij de constructie van de vervanging ervan werden de overblijfselen van de oude pier gebruikt als stortplaats voor het platform. De meeste overblijfselen werden echter verwijderd en op 30 meter afstand, ongeveer drie kilometer verderop, tot zinken gebracht.
En in slechts enkele decennia raakte de nieuwe pier al snel overwoekerd door zeeleven, waardoor een gezonde zeehabitat ontstond waar duikers van konden genieten.

WIJ KOMEN UIT onze nachtduik en staarde naar het sterrendak erboven. Onze geest en de geheugenkaarten van onze camera zaten vol met beelden van de wonderen die we onder de pier hadden gevonden.
We wisten dat we terug zouden komen om te proberen de aasbal vast te leggen met groothoeklenzen, maar voorlopig zweefden we op onze rug, genietend van de stilte van de nacht en weemoedig kijkend naar het spoor van bioluminescentie dat onze vinnen terwijl we langzaam naar ons uitgangspunt duwden.
Het was tijd om welterusten te zeggen tegen Frederiksted Pier.