Springende walvisachtigen vergezellen de boot terwijl JANE WILKINSON erop uit trekt om nog een dag te genieten van kleurrijke rifduiken in het verleidelijke Loch Carron, in de noordwestelijke hooglanden van Schotland
SCHIPPER DAVE Black bevindt zich in de unieke positie dat hij bijna een dolfijnwaarneming kan garanderen vanuit zijn RIB in Loch Carron. Met het toerental van de motor schoten we het meer af – een duidelijk signaal voor de dolfijnen!
Toen we ter hoogte van de viskwekerij kwamen, konden we witte strepen zien terwijl de dolfijnen voor de boeg begonnen te zigzaggen, uit het water sprongen en met hun staarten sloegen, voordat ze zich weer in het meer stortten. Het is een spectaculair genot om te zien in zo'n schilderachtige omgeving.
Enkele jaren geleden arriveerden drie dolfijnen in Loch Carron: een moeder en twee baby's. Men dacht dat ze ze als toevluchtsoord aan het meer had gekocht. Kort daarna werden drie dolfijnen echter twee, en de weeskinderen maakten van Loch Carron hun thuis.
De sensatie om dit paar binnen aanrakingsafstand te zien springen en rondspringen was een traktatie, maar er moest nog beter komen.
Het grootste deel van het kleine dorpje Lochcarron ligt uitgestrekt langs de weg die over de hele lengte van het meer loopt. Dit geeft veel inwoners een prachtig uitzicht over een watermassa vol met zeeleven, en nergens is dit duidelijker dan in de spectaculaire Conservation Bay.
Hoewel het mogelijk is om dit als kantduik te doen, geeft een boot je niet alleen de mogelijkheid om meer van deze plek te zien, maar ook om het met meer veiligheid te doen.
Het is gemakkelijk om je hier een beetje te ver te wagen en je te laten meeslepen door de woeste getijdenstromen die door de smalle gebieden razen. De korte speling bij springtij kan ook de onoplettende duiker overvallen.
Vanaf de kust ga je het water in via een kiezelstrand nadat je de helling erboven bent afgeklommen. Zwem naar buiten en volg de muur aan de linkerkant, of stap uit de boot en zwem naar de bodem van de muur.
De baai zelf is een no-take-zone.
Dit zou de enorme omvang kunnen verklaren van de eetbare krabben die zich aan de muren vastklampen en die bedekt zijn met bosjes roze veersterren en delicate pauwwormen.
Kustduikers moeten echt terugkeren zodra ze de plaquette aan de muur hebben bereikt, die daar is geplaatst ter nagedachtenis aan een plaatselijke duiker. Na dit punt kunnen sterke stromingen u verrassen of zelfs verhinderen dat u terugkeert.
Als je echter voorbij de plaquette zwemt, beginnen de rotswanden te worden gesmoord door een groot aantal gele en crèmekleurige dode mannenvingers.
Het is een feestplaats voor enorme, felgekleurde Triton hombergi, algemeen bekend als dodemansvingerzeeslakken; Ik had het geluk dat ik aan het duiken was terwijl zij hun kronkelige eiersnoeren leken te leggen.
Verwaarloos de zeebodem hier niet, die vol zit met harige slangsterren en spookachtige witte zeekomkommers.
Deze prachtige wezens krullen langzaam hun tentakels op als wenkende vingers terwijl ze kleine voedseldeeltjes vangen.
Langs de zuidkant van het meer, onder de weg en het spoor en alleen per boot bereikbaar, liggen rotshellingen die tot 30 meter diepte dalen voordat ze verder gaan met een modderige, slibachtige bodem.
Sommige hiervan blijven op sommige plaatsen dalen tot 70 meter en meer.
Een goede plek om even langs te gaan is Cuddies Point, zo genoemd vanwege de vissen die er te vinden zijn.
Zwem over het onkruid heen en vind enorme lipvissen en koolvis, naast de kleine knuffels [koolvis] met hun karakteristieke witte buikjes.
Verderop, op ongeveer 25-30 meter hoogte, vind je hoge zeehokken. Misschien zie je zelfs een kronkelige leng erin en uit zwemmen voordat hij verder terugkeert om zijn zoektocht over de rotsen, bedekt met gecanneleerde zee-egels, voort te zetten.
Verder naar het westen onder de lawineschuilplaats (gebouwd om de weg erboven te beschermen) worden de rotsblokken bedekt met dikke, rode zakpijpen en de perfecte bollen van voetbalzeepijpen.
Deze individuele spuitjes groeien nauw samen en vormen een kolonie die zo groot kan zijn als een voetbal.
Honderden, zo niet duizenden langklauwige kreeften zwaaien dreigend met hun klauwen vanuit elke spleet en spleet, terwijl hondshaaien vaak op en neer langs de rotsachtige hellingen patrouilleren.
DE VEILIGHEIDSAFVOER van de beken boven deze kant van het meer betekent dat deze plekken behoorlijk donker kunnen zijn, dus een goede fakkel is nodig om alle botervissen en Yarrell's blennies te spotten die zich graag perfect gecamoufleerd tegen de rotsen verbergen.
Aan de overkant, aan de noordkant van het meer, ligt Slumbay Island. Beneden op een steenachtige helling, bezaaid met meeranemonen, leven tientallen zwemmende heremietkreeften en, opnieuw op ongeveer 25 meter hoogte, vele hoge zeehokken.
Deze zeehokken kunnen echter wel 2 meter hoog worden, dus op deze locatie zijn ze relatief klein. Ze vormen nog steeds een fantastisch gezicht, omdat hun gevederde stengels zachtjes meebuigen met de getijden.
De oude veerboot, die bij vloed slechts half onder water staat, kan een leuke duik opleveren als je een roestminnende vriend hebt. Het is overbodig en heeft geen enkel nut meer. Het ligt te rotten aan de noordkant van het meer en ligt bij eb volledig bloot.
Het is leuk om rond te snuffelen in het roestige skelet voordat je de helling afdaalt naar het midden van het meer, waar de kiezelbodem een uitstekende camouflage biedt voor stekelroggen.
Voorbij de monding van Loch Carron en iets naar het noorden ligt het kleine rotsachtige eiland Eileen na Beinne.
Grote koolvis en lipvis zwemmen over de kelplijn terwijl je hier afdaalt naar het rotsachtige rif beneden, waar topknots, leng, draken en tientallen luipaardgrondels leven, rustig rustend op kleine zandige richels.
De kliffen die verschijnen als je naar het oosten zwemt, zorgen voor een andere omgeving, terwijl de scheuren prachtige huizen vormen voor felgekleurde langoesten, kussensterren en stekelige egels.
NAAR PLOCKTON ligt Dun Craig. Volg de helling naar beneden over het kelp en vind de rotsen en kliffen levend met koekoekslipvissen, dodemansvingers en enorme eetbare krabben.
Uiteindelijk verdwijnen de muren en kun je terugkeren langs de zeebodem, bedekt met zwemmende krabben en nog veel meer van de prachtige witte zeekomkommers. Kijk uit naar hondshaaien, rogvissen en doornstruiken, die hier allemaal vaak worden gezien.
Tot slot, voor de dagen waarop u niet aan het bootduiken bent, parkeert u bij de slip bij North Strome en proeft u een paar van de meest kleurrijke kantduiken die ik ooit in Groot-Brittannië heb gedaan.
De felle getijden die hier door de vernauwingen stromen, maken de timing van deze duiken erg belangrijk. Als het rustig is, zwem je recht naar het midden van het meer, waar de merelbedden bedekt zijn met zwarte slangsterren.
Vanaf hier kunt u het meer verkennen, cirkelend en gebruik makend van de inkomende of uitgaande getijden om u terug te brengen naar de steiger als het einde nadert.
Je kunt ook het water ingaan vanaf de slip bij hoogwater en naar het oosten varen. Houd de muur aan uw linkerhand en verken de voet van de kliffen, waar vlammengranaten liggen. Deze wezens bedekken zichzelf met stukjes oude schelp en grind, waardoor ze moeilijk te herkennen zijn.
Ik probeerde deze vlammengranaten te fotograferen toen ik vanuit mijn ooghoek beweging zag en opkeek en een enorme eetbare krab zag die recht op me af kwam. Met zijn enorme ronde klauwen omhoog zag hij eruit als een gespierde prijsvechter, die op alles voorbereid was.
Ik nam aan dat hij op zoek was naar de vlammenschaal die ik probeerde te fotograferen, en kijkend naar de grootte van zijn klauwen besloot ik me terug te trekken. Hij negeerde de vlammenschaal en bleef naar mij toe komen.
Ik voelde me een beetje dom omdat ik zo geïntimideerd werd door een krab, en besloot zelf een beetje dwang te proberen.
Met mijn ogen strak op zijn klauwen gericht, begon ik hem met mijn cameraflitser opzij te duwen, in de hoop dat zijn enorme tang de kabel die hem met de behuizing verbond niet zou vinden.
EINDELIJK, NA AFGEZIEN Met deze woeste schaaldier, die nu aan de onderkant van de muur zit te mokken, besloot ik de foto's te maken die ik wilde.
Dit was pas nadat ik mezelf had gemanoeuvreerd om mijn tegenstander in de gaten te houden, mocht hij een nieuwe aanval lanceren.
Nadat ik klaar was met het maken van mijn foto's, liet ik me door het uitgaande tij zachtjes terugleiden naar de slip. De andere kant op (west) kun je het beste doen bij laagwater.
Het is mogelijk om deze duik te maken vanuit Castle Bay, dat over het hoofd wordt gezien door de ruïnes van het kasteel op de heuvel.
Zwem naar het einde van de landtong en de hoek om, vin langs de muur en laat je uiteindelijk door het opkomende tij naar de slip brengen.
Het is echter een vrij lange weg, vooral voor liefhebbers van inktvis en fotografen die graag blijven hangen.
Ik vond het gemakkelijker om vanaf de slip het water in te gaan, een stukje uit te zwemmen en dan westwaarts te gaan over de enorme kelpbladen, dubbel gebogen door de wreedheid van het laatste tij. Je kunt dan het uiteinde van de muur aan de andere kant van de aangrenzende baai vinden.
Dodemansvingers en enorme dahlia's en pluizige anemonen bedekken deze muren, die rustplaatsen bieden voor veel verschillende soorten kleine vissen en krabben. Een bewijs van de woeste getijden zijn de vingers van de dode mannen, die hier niet alleen op de muren maar overal op de zeebodem groeien.
Keer terug wanneer je luchttoevoer aangeeft dat je dat zou moeten doen, of laat het einde van de speling en het opkomende tij je zachtjes terugbrengen naar de slip.
Het hoogtepunt van het duiken in Loch Carron kwam tijdens mijn laatste duik. Ik was mijn maatje eerder kwijtgeraakt en hing gewoon stilletjes aan een veiligheidsstop toen ik, tot mijn grote vreugde en verbazing, gezelschap kreeg van het paar jonge dolfijnen dat om me heen bleef cirkelen en spelen.
Betoverd door deze prachtige wezens, besloot ik ze niet te fotograferen, maar gewoon te genieten van het moment en deze ervaring, die zo zeldzaam is in Groot-Brittannië.
Eindelijk, toen mijn lucht sterk uitgeput was, moest ik afscheid nemen en naar boven komen.
Omdat de mogelijkheid om luchtvullingen te verkrijgen moeilijker wordt naarmate je verder naar het noorden gaat, is Loch Carron een uitstekende plek om te duiken.
Dave Black, eigenaar van 5 Bells Diving, doet graag vullingen voor bezoekers en neemt minimaal twee duikers mee in zijn RIB, die uitgaat vanaf de slip in North Strome. Omdat veel duikplekken zo dicht bij elkaar liggen en er een klein aantal duikers is, kunnen trips ook heel persoonlijk zijn.
Niemand zal onder de indruk zijn van het duiken in dit prachtige meer.
Een dolfijnen-escorte zorgt voor de finishing touch.
5 Bells Diving, Lochcarron, zorgt voor luchtvullingen, opleiding en RIB-duiken vanaf £ 25 per duik (£ 45 voor twee duiken, £ 60 voor drie), 01520 722 100
