Superzaterdag Chesil Cove

CHESIL IN DORSET is een strand van contrasten, een wolf in schaapskleren. Het wordt zwaar getroffen door de zwaarste weersomstandigheden die vanuit het westen/zuidwesten door het breedste deel van het Engelse Kanaal stromen, waardoor er bij ruw weer serieus gewelddadige golfbewegingen ontstaan.

En toch, als de wind alles behalve dat doet, kan het niet uitnodigender zijn voor iedereen die graag in of op het water is.

Chesil Cove ligt aan het einde van het 18 kilometer lange strand, gelegen aan de zuidkant van Portland, de zuidpunt. Het staat ook op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, net als de hele Jurassic Coast, en een onderwatermuseum van epische proporties.

Wrakstukken uit zowel de wereldoorlogen als de algemene maritieme grondleggingen zijn gemakkelijk toegankelijk voor iedereen die duikt, en verschillende duikcentra noemen Portland hun thuis. De duikgeschiedenis gaat ver terug.

Ik herinner me een tijd dat het lastig was om een ​​plaats te bemachtigen op een weekendduikboot vanuit Portland vanwege het grote aantal bezoekende duikers, hoewel het mij de laatste jaren leek dat het duiken wat achteruitging.

Velen speculeren dat de recessie het resultaat is van aanhoudend slecht zicht, het resultaat van grootschalige baggerwerkzaamheden verderop langs de kust.

Wat de reden ook is, er zijn dingen veranderd. De duikscene van Portland lijkt het tegenwoordig behoorlijk goed te doen, vooral als het de kantduiklocatie Chesil Cove betreft.

De aanloop naar een windstille, ‘vlammende juni’-zaterdag zorgde voor een golf van activiteit op forumsites zoals Facebook’s UK Viz Reports, waardoor een golf duikers naar het strand werd gestuurd om geld te verdienen aan de actie van het weekend.

YouTube video's met geweldige zichtbaarheid verschenen ook op Facebook-feeds en dergelijke. Niet alleen moest het strandduiken in topvorm zijn, maar het personeel van O'Three, maker van op maat gemaakte droogpakken, was lyrisch over de voortreffelijke omstandigheden rond de geliefde havenwrakken van Portland aan de oostkant van Chesil.

Er werden verhalen verteld over het kunnen zien van 15 meter diepe wrakken vanaf het oppervlak, en omdat ik toevallig in de buurt was na een reis naar de Kanaaleilanden voor Diver (Jersey Shore, augustus),

Ik kon het niet laten om even te kijken.

MEER DAN EEN WEEKEND met zulke goede duikomstandigheden kan het lastig zijn om ergens in de buurt van de top van de helling een parkeerplaats te vinden die naar de beste toegang tot het strand leidt, tenzij je er vroeg bent.

Als je niet in die vroege start investeert, is het protocol om zo dicht mogelijk bij de verhoogde zeewering te rijden, je spullen daar neer te zetten en ergens verderop te parkeren.

Vanaf de zeewering is het slechts een korte wandeling langs een helling naar het kiezelstrand zelf.

Hoogwater zal uiteraard de afstand van uw strandbasiskamp tot de waterkant verkorten, en als u een niet-duikassistent kunt inschakelen om de last te verlichten, en hen ervan kunt overtuigen dat ze kunnen genieten van een leuk dagje uit op het strand, dan kunt u ben aan het winnen.

Ana en ik waren met vrienden aan het duiken tijdens deze “Super Saturday”, en door onze duiken te spreiden konden we de duiken uit het water gebruiken om camera’s en gewichten te dragen.

Op het eerste gezicht leken de omstandigheden geschikt voor wetsuits, maar in juni kan de watertemperatuur stijgen, maar deze zal slechts ongeveer 12°C bedragen.

Dat gezegd hebbende, van de (minstens) 100 duikers die we dit weekend op het strand zagen, waren er velen die in wetsuits aan het duiken waren – en dat deden ze goed!

Ik plaats liever mijn vinnen aan de waterkant bij Chesil Cove en loop achteruit naar binnen, eigenlijk alleen maar omdat je met een camera jongleert terwijl je aantrekt vinnen tot mijn middel diep in het water is meer werk voor mij. Eenmaal onder water brengt een lichte golfbeweging je heen en weer, en het kiezelstrandthema gaat door totdat je ergens tussen de 6 en 8 meter komt, afhankelijk van het getij.

Omdat er gedurende delen van het jaar zoveel stormachtig weer op Chesil valt, verandert het strand enorm van vorm boven en onder de golven, waarbij vaak wrakstukken worden bedekt en blootgelegd, evenals grote delen van de lagere zeewering.

Een klein wrak, de Preveza, kwam in zicht enkele ogenblikken nadat we het oppervlak hadden verlaten. Van deze Griekse stoomboot is nu niet veel meer over. Het stapelde zich op 15 januari 1920 in dichte mist op Chesil Beach op.

Dit is een typisch verhaal voor elk wrak dat langs dit stuk kustlijn wordt gevonden. Er zijn verschillende grotere wrakken net buiten het bereik van kustduikers in de baai, maar een tochtje rond Portland Bill met een boot geeft je toegang daartoe.

Super Saturday in de baai voorzag alle aankomsten van vis die vergelijkbaar was met duiklocaties die verder weg te vinden waren. Minstens 15 meter zicht omringde ons en toen de kiezelstenen op waren, begon het grove zand. Het licht was fantastisch en naarmate we nog dieper afdaalden, begonnen er grote rotsblokken te verschijnen.

Daarmee kwamen onkruid, zachte koralen en sponzen, en daarmee ook het leven van vissen en op de bodem levende naaktslakken en schaaldieren. Juni is nog vrij vroeg in de cyclus van nieuw lenteleven, dus scholen van veel jonge vissoorten hangen in het water tussen, naast of onder alles wat dekking biedt.

Naarmate de lente vordert, verschijnt John Dory en is het mogelijk om deze opvallende vissen te zien jagen. Naarmate de zomer vordert, kunnen er ook roggen worden gespot.

Die ochtend, terwijl de cilinders gevuld waren, had ik lucht gekregen van een vrij verkrijgbaar verhaal over een waarneming van een flinke zeeduivel (of zeeduivel, zoals het menu van uw restaurant het vermeldt).

Chesil Cove ziet een redelijke hoeveelheid onderwatervissers, dus berichten over zo'n wezen gaan snel. Ana en ik hielden het zand in de gaten – zeeduivels zijn meesters in camouflage, maar als je ze zoekt, zullen hun ogen ze verraden.

Er leven daar ook veel kattenhaaien, en we zagen er een die zich tegoed deed aan de overblijfselen van een dode baars. Het zijn luie wezens, en het is geen enkel probleem om er één op de zeebodem te plaatsen. Ze zullen alleen verhuizen als ze het gevoel hebben dat dit echt nodig is.

HET OPPERVLAKTEWATER tijdens onze kantduik was het zo vlak geweest als het maar kon zijn, toch is er bijna altijd een lichte golfslag aanwezig. Daarbij hoort het geluid van kiezelstenen die rondbewegen in het ondiepe water, dat je het grootste deel van de duik bijblijft.

Een kompas is meestal essentieel bij kantduiken, en het navigeren met een kompas in Chesil Cove is eenvoudig: naar het oosten is je thuis.

We vinnen verder naar het westen en bereikten een diepte van 15 meter. De tijd om te stoppen naar het westen te gaan, is wanneer de flora en fauna opraken en er zand- en kreeftenpotten overblijven.

Vanaf de kust waren aan de oppervlakte cirkelvormige pluimen van uitlaatblaasjes van duikers zichtbaar, waarbij sommige duikers schijnbaar een heel eind in zee zaten.

De paarsgetipte snakelocks-anemoon is gebruikelijk rond de baai en een trekpleister voor macrofotografen. Ze zijn ook aantrekkelijk voor zeedieren, waaronder de spinkrab en kleine garnalen die in een symbiotische relatie met hen leven en de giftige tentakels van de anemonen gebruiken voor hun eigen bescherming.

Inktviseieren fladderden rond onder een overhangende rots als blonde dreadlocks terwijl we nog verder weg van het strand vinnen, hoewel toen ik omhoog keek het oppervlak zichtbaar bleef vanaf de zeebodem. Het is bijna altijd mogelijk om tijdens een inhamduik kreeft te vinden, evenals bundels eetbare krabben en spinkrabben.

Na 30 minuten draaiden we de duik om en gingen we 180° terug richting land. Op de terugweg ontmoetten we twee duikers en kort daarna kwamen we een van de vele inktvissen tegen die we tijdens de inhamduiken van het weekend zouden tegenkomen.

De inktvis bleek een merkwaardig wezen te zijn, gefascineerd door zijn weerspiegeling in de koepelpoort van mijn camera.

Er zijn verschillende manieren om het water bij Chesil Cove te verlaten: verwijder uw vinnen en loop naar buiten als een professional, strand jezelf volledig uitgerust en zorg ervoor dat je je uitrusting uittrekt terwijl je over het strand rolt voordat je probeert op te staan, of laat iemand aan de kust je helpen en je gewichten naar het strand dragen. Al deze methoden zijn volkomen acceptabel en ze worden allemaal geprobeerd tijdens een kantduikdag.

Het strand leek op de zuidcol van de Mount Everest toen we het water verlieten – bezaaid met cilinders, maar warmer dan de Everest en met minder door de wind geteisterde tenten.

De populatie duikers was verdubbeld sinds we een uur eerder het water waren ingegaan, en er kwamen er nog meer met hun uitrusting de helling af.

Terwijl ik mijn uitrusting op de stenen liet zakken en mijn kap afzette, toen ik onze plek bij de zeewering had bereikt, vroeg een nieuwkomer me hoe het zicht was. ‘Ongeveer 15 meter,’ zei ik tegen hem.

“Nou, je had hier vorige week moeten zijn, maat,” zei hij – “we hadden er twintig”.

Natuurlijk, dacht ik. Vorige week was het altijd beter.

Ga naar Portland Rijd via de A354 Portland Beach Road naar Chiswell en laad uw spullen uit bovenaan Brandy Row, waar de oprit naar het strand begint. Huur van uitrusting en lucht: onderwaterverkenners, onderwater explorers.co.uk of duik verder, duik verder. co.uk. Voor accommodatiecontrole portland stapelbed.com en hotelaqua.nl