Klein eiland – GROOT GROOT WRAK

IBIZA IS EEN VAN DE BALEAREN eilanden, een archipel van Spanje in de Middellandse Zee. Het staat bekend om zijn bruisende nachtleven, maar het is ook de thuisbasis van rustige dorpjes en yoga-retraites. De stranden variëren van druk en druk tot rustige zandbaaien omringd door met pijnbomen begroeide heuvels – hoe dan ook, ze zijn overal langs de kust te vinden. 
Door alles te bezetten, van luxe privévilla's tot goedkope hostels, komen toeristen op zoek naar zon, zee, muziek en siësta's, maar voor mij draait Ibiza helemaal om duiken.
De eerste keer dat ik ging, 10 jaar geleden, ging ik snorkelen en was behoorlijk teleurgesteld over wat ik aantrof, of beter gezegd, niet kon vinden. Er waren niet zoveel vissen in de zee, geen koraal en veel kwallen.
De zichtbaarheid was echter vergelijkbaar met die van het Caribisch gebied, dus besloot ik mijn PADI te doen Open Water Ik heb daar een duikcursus gevolgd, in de hoop dat het duiken me naar diepten zou brengen waar ik meer bewijs van het leven in de Middellandse Zee zou kunnen zien.
Tijdens die eerste duiken zag ik roodbaarsvissen, murenen, octopussen en inktvissen, maar pas tijdens mijn laatste duik, toen we op het punt stonden een veiligheidsstop te maken, zag ik zeven dolfijnen op ons afkomen.
Ze zwommen even om ons heen en gingen toen weer verder.
Ik kwam erg opgewonden terug naar de duikschool. Het was de eerste keer dat ik wilde dolfijnen van zo dichtbij zag.
Het was misschien beginnersgeluk, maar ik was wanhopig om weer het water in te gaan en te kijken wat er nog meer was.
Niet iedereen leek zo blij te zijn als ik na mijn eerste duikdag.
Ik hoorde een van de eigenaren met de schipper praten over een vrachtschip dat een paar weken eerder was gezonken.
Er was veel gespeculeerd over de gevolgen van de scheepswrak voor het toerisme op Ibiza en, nog belangrijker, voor het milieu en de ongerepte wateren van het eiland. 
De Don Pedro, een moderne containerschip en vrachtwagenveerboot van 8000 ton, zonk in de ochtend van 11 juni 2007. Slechts enkele minuten na het verlaten van de haven van Ibiza, op weg naar Valencia, lag het schip in de rij richting Mallorca.
De bemanning besefte hun fout en veranderde snel van koers – wat ertoe leidde dat het schip neerstortte op een rif genaamd Dado Pequeño, een van de kleine eilanden dicht bij de ingang van de haven, en een duiklocatie die bekend staat om zijn zeeleven.
De 18 bemanningsleden en passagiers werden zonder slachtoffers gered, maar het gigantische schip raakte dodelijk doorboord en zonk binnen 45 minuten. Er volgde een succesvolle operatie om de zware stookolie uit de bunkers van Don Pedro te verwijderen, samen met lichte diesel en chemicaliën uit de containers die het milieu van Ibiza dreigden te vervuilen. 
Duikers hebben maandenlang gewerkt om brandstoflekken te dichten en giftige stoffen te verwijderen. Het bleek dat deze rampscène zou uitgroeien tot de beste duiklocatie van het eiland.

SNEL VOORUIT NAAR 2016, en ik ben terug op Ibiza om de Don Pedro te zien.
We stappen aan boord van de boot en varen vanuit de haven van Ibiza zuidwaarts, langs het eilandje Dado Pequeño. 
De schipper zet midden in het niets de motoren uit, en een instructeur springt in het water.
Terwijl we allemaal naar elkaar kijken, verward door de plotselinge verdwijning van de instructeur, de schipper lacht ons uit en wijst naar de boei die de positie van Don Pedro markeert, slechts 11 meter onder het wateroppervlak verborgen.
We bereiden onze uitrusting voor, krijgen een samenvatting van onze briefing en springen erin, beginnen aan onze afdaling en verwachten natuurlijk een enorm vrachtschip te zien. In plaats daarvan is het enige zichtbare een lege turquoise zee.
Even denk ik dat we op de verkeerde plek zitten. Hoe konden we zo’n groot wrak missen – misschien lijkt het helemaal niet op het spektakel dat ik me had voorgesteld. We gaan steeds dieper en ik begin een donkere schaduw onder mij te onderscheiden.
We dalen verder tot 26 meter, tegen die tijd hebben we de romp van het schip bereikt – en dat is het moment waarop ik de omvang van deze grote kerel begin te waarderen. Ik kan niet achterhalen naar welk deel van de boot ik kijk; het enige wat ik kan zien is een gigantische metalen constructie.
Dan, op 35 meter hoogte, zie ik de enorme propeller, groter dan ik ooit eerder heb gezien. We passeren het en raken de donkere zandbodem. We bereiken een hoogte van 47 meter, waar het volgens mij erg donker was.
Als we aan onze langzame klim beginnen, is er genoeg leven te zien. Als we bijvoorbeeld de achtersteven passeren, is het duidelijk dat grote schorpioenvissen van dit deel van het wrak hun thuis hebben gemaakt. Patrouillerende barracuda's jagen op kleinere vissen die zich proberen te verstoppen in de bladeren die aan de buitenkant van het schip groeien.
De duik is een geweldige ervaring, maar het lijkt allemaal te snel te gaan. Diepe duiken duren niet lang, en ik wil meer van Don Pedro zien en nog een kans krijgen om dit 142 meter lange wrak en de wezens die erop leven te fotograferen.

IK BESLUIT TE VERLENGEN mijn Ibiza vakantievilla om weer op de Don Pedro te duiken.
Tijdens mijn tweede duik bereiken we het rechthoekige toegangspunt tot de romp op 26 meter hoogte, wat de enige toegestane duik in het wrak is – alle andere routes naar het schip worden als gevaarlijk beschouwd en daarom verboden.
Terwijl mijn zaklamp ons pad in de romp van het schip verlicht, slaag ik erin een paar foto's te maken van de roestige treden en muren voordat we afdalen naar de zandbodem op 45 meter hoogte. Mijn maatje begint een vreemd gevoel te krijgen en geeft mij het sein om een ​​paar meter omhoog te gaan.
Ik denk dat het de diepte is die met zijn hoofd speelt, dus we gaan naar ongeveer 30 meter, ontspannen een paar minuten en dan geeft hij me het OK-teken om door te gaan. 
Eindelijk heb ik tijd om me te concentreren op het fotograferen van het leven om me heen. Ik heb rotskreeften zien verstoppen onder het kleurrijke zeegras en schorpioenvissen vredig zien rusten op het ruige oppervlak van het dek, overwoekerd door vegetatie. 
Terwijl we aan de langzame beklimming beginnen, kan ik één beeld van de top van het wrak vastleggen dat een idee geeft van hoe majestueus, uniek en bloeiend Don Pedro is.
Een toevallig door de mens gemaakt rif dat permanent in de zeebodem voor de kust van Ibiza is ingebouwd, waar veel prachtige soorten een nieuw onderkomen hebben gevonden en hun eigen ecosysteem hebben gecreëerd.