Zeven mijl hoog

ZEVEN MIJL STRAND. Sluit gewoon je ogen en zeg het zachtjes tegen jezelf als het weer in Groot-Brittannië je in de problemen begint te brengen. Zeven. Mijlen.

Een strand zonder grenzen, een oneindig blauwe Caribische Zee en de vrolijke rood-witte vlaggen van meer duikcentra dan waar je comfortabel naartoe kunt snorkelen. Grand Cayman zit vol met geweldige duikplekken. Er wordt een schat aan avontuurlijke sporten en geweldige ervaringen aangeboden, plus de mogelijkheid om je vaardigheden te verbeteren onderwaterfotografie vaardigheden met de legendarische Cathy Church.

En als je op zoek bent naar rust, natuurlijke schoonheid en spectaculaire muurduiken, dan is Little Cayman een wereld apart, en slechts een korte vlucht verwijderd van Grand Cayman.

Als Disney een duiklocatie zou kunnen bedenken, vermoed ik dat deze er waarschijnlijk ongeveer zo uit zou zien als Sting Ray City. Het is wit zand onder een heldere, warme zee met staande diepte. Je hebt niet meer nodig dan een zwemkostuum, maskeren en snorkel om te genieten van een persoonlijke ontmoeting met enkele supervriendelijke roggen.

Red Sail Sports organiseert een aantal strandactiviteiten in Grand Cayman, en het logo is gemakkelijk te herkennen langs Seven Mile Beach. Het brengt je naar de zandbank die bekend staat als Sting Ray City op een aardig jacht in catamaranstijl. Er worden drankjes aan boord geserveerd, dus als u eenmaal bent uitgevaren, slentert de boot terug naar de jachthaven, in een ontspannen feestmodus, en arriveert wanneer de zon ondergaat.

Deze reizen zijn onvermijdelijk populair bij jonge volwassenen en zorgen voor een compleet Instagram-festijn.

Als je denkt dat de mensen een feestje vieren, wordt het al snel duidelijk zodra je uit de boot stapt dat de roggen een groter feest vieren. Er bestaat geen twijfel over wie de leiding heeft over deze ontmoetingen.

De grotere roggen, altijd vrouwelijk, herkennen precies welke mensen ze moeten benaderen en lanceren zichzelf in de armen van de reguliere gidsen. Met een paar kalmerende woorden laten ze zich vervolgens zachtjes doorgeven aan en geaaid worden door vreemden. De ervaring lijkt een beetje op knuffelen met een grote, natte, gespierde marshmallow.

Door het aantrekken van een maskeren en snorkelen, kun je de omvang van de onderwaterwaanzin echt waarderen. Groepen roggen komen samen op de ondiepe zandbank, of sluipen weg richting het rif, schijnbaar ongestoord door de talrijke paren menselijke benen waar ze omheen moeten navigeren.

Boven de oppervlakte is het een menselijk circus van verbaasde kreten, wapperende armen en selfies. Het is chaos in bikini!

Maar als je niet in Sting Ray City bent geweest, heb je Grand Cayman niet echt ervaren.

Mogelijk de meest populaire duikplek buiten het eiland is het wrak van de USS Kittiwake, dat op 22 meter afstand van het rif ligt. De top bevindt zich op minder dan 10 meter van het oppervlak, zodat u tijdens uw veiligheidsstop het wrak onder u kunt bewonderen.

Het wrak is een voormalig marineschip dat opzettelijk tot zinken is gebracht voor duikers. Vroeger stond het rechtop op de zeebodem, maar werd later op zijn kant geslagen door een stormvloed van orkaan Nate.

Er zijn deuren en obstakels verwijderd om het wrak gemakkelijker te maken voor duikers om er doorheen te zwemmen. De dekken en ruimen zijn allemaal verkenbaar, en als je met een gids duikt, nemen ze je mee op de optimale route er doorheen.

Vroeger was dat heel eenvoudig, maar nu het wrak schuin staat, kunnen de doorgangen wat smoezelig aanvoelen. Het is alsof het wrak bij de rum heeft gelegen.

Dit heeft zijn populariteit geenszins aangetast. Terwijl je afdaalt naar het wrak, kun je de opwinding aflezen aan de lichaamstaal van de duikers onder je.

Ik zag een groep als opgewonden puppy’s over het wrak rennen en worstelen om om de beurt aan het roer te staan. Hun uitbundigheid was zo groot dat ze letterlijk van het wrak moesten worden geplukt door de duikgids, die een waarschuwingsbord op hun luchtmeters tikte en aangaf dat ze naar de veiligheidsstop moesten opstijgen.

HET MOOIE SUNSET HOUSE-resort wordt gerund door duikers, voor duikers. Het biedt een uitstekende locatie voor de school van Cathy Church onderwaterfotografie. Alles is precies waar je het wilt hebben voor een perfecte duik.

Haal je uitrusting op bij het duikcentrum, dat uitkijkt op de baai. Maak een gemakkelijke wandeling langs de trailerhelling naar de ingang van het huisrif, dat handig grenst aan een geweldig duikvriendelijk openluchtrestaurant. Met een balk.

Als ik één goede reden zou moeten kiezen om de Kaaimaneilanden te bezoeken, zou het Cathy zijn. Ik was heel blij deze legendarische duiker en onderwaterfotograaf te ontmoeten.

Ze is ook geestig en boeiend als het gaat om het uitleggen van de ins en outs van onderwaterfotografie.

Belangrijk is dat dit een praktische ervaring is, zowel binnen als buiten het klaslokaal. Je krijgt veel tijd in het water met de camera en een overzicht van de resultaten achteraf, met veel lof, hints en tips voor manieren om je aangeboden werk te verbeteren.

Cathy is geweldig in het spotten van beestjes en helpt je de opties voor de opname te laten zien. Haar enthousiasme voor haar onderwerp is na vele duizenden duiken onverminderd groot, en je kunt haar verrukking voelen als ze een lichtgevend garnaaltje of een aantrekkelijke kerstboomworm een ​​geschikt onderwerp voor een duik vindt. foto.

Nu ben ik een redelijke duiker, maar een waardeloze onderwaterfotograaf. Zelfs ik was verbluft door de kwaliteit van de foto's die ik na slechts één sessie kon maken.

Voeg licht toe! Houd de camera stil! Controleer waar uw flitser naar wijst door een potloodachtige zaklamp te gebruiken, omdat voorwerpen onder water dichterbij lijken dan ze zijn. Werk met verschillende hoeken en belichtingen om keuzemogelijkheden voor uw opname te bieden.

Het is gemakkelijk gezegd, maar vreselijk gemakkelijk om te vergeten. Vooral als je naar een piepklein porseleinen krab kijkt, of een foto probeert te maken van het zeemeerminbeeld zonder tegen het vuurkoraal te strijken.

Grand Cayman is een eiland dat 24/7 entertainment biedt. Maar zoals we in Groot-Brittannië zeggen: een duizend dollar is niet gratis! Het is zeker geen goedkope plek om te bezoeken, hoewel de voornamelijk Noord-Amerikaanse bezoekers het als een grote waarde beschouwen.

Dat komt omdat als je de energie en de zin hebt, je een jaar aan activiteiten kunt verpakken in een verblijf van een week.

Laten we het zo zeggen: als je hier zou komen met een verveelde tiener en hem los zou laten met een creditcard, zou je hem gewoon niet meer als stof zien. Ze zouden jetskiën, snorkelen, zeilen, duiken, zonnebaden, restauranthoppen, zonsondergang kijken... eigenlijk non-stop plezier.

Ze zouden waarschijnlijk de hele reis naar huis hebben geslapen, met een enorme, vermoeide glimlach op hun gezicht, een ongepast fel ‘I Love Cayman’-T-shirt en een half opgegeten stuk pizza van de avond ervoor in de hand. Of misschien lag dat aan mij.

Om rond te reizen op Grand Cayman kun je gemakkelijk een auto huren op de luchthaven, maar het is geen enorm eiland. Duikcentra liggen dicht bij hotels, en de duikcentra die dat niet zijn, komen je ophalen.

Het is ook heel gemakkelijk om een ​​taxi te nemen of gebruik te maken van de veel goedkopere minibussen die hun beroep uitoefenen bij talloze haltes langs de Seven Mile Beach Road (meestal gebruikt door hotelpersoneel).

De hoofdstad, George Town, is over het algemeen een rustige plaats totdat er een cruiseschip arriveert, en dan kan het lastig worden om een ​​parkeerplaats te vinden.

KLEINE KAAIMAN is een korte rit met een klein vliegtuig. Het biedt rust en schoonheid, en verbazingwekkend geweldige duiken op Bloody Bay Wall. Grand Cayman is misschien elf kilometer lang, maar op Little Cayman heb je elf kilometer verderop...

Ongeveer 10 meter onder mij sluipt een murene als een stuk vrij vloeiende zijde het koraal in en uit.

Op korte afstand erachter volgen twee grote tandbaarzen. Ze gedragen zich een beetje als speurhonden en verkennen de plaatsen die de murene heeft bezocht, in de hoop een vluchtende vis of een weggegooid stukje op te pikken.

Ik ben gefixeerd. Dit gedrag heb ik nog nooit eerder kunnen waarnemen. Hier bieden het fantastische zicht en de duizelingwekkend steile helling u een intiem kijkje in het leven op het rif.

Terwijl je neerkijkt in de oneindige blauwe diepten, zijn overal om je heen, boven en onder je de vissen druk bezig met hun bezigheden op een levendige rifmuur.

Je zou het hele jaar door op dezelfde plek kunnen duiken en je nooit vervelen.

Een verblijf in de Southern Cross Club op Little Cayman is heel anders dan de Grand Cayman-ervaring. De relatieve rust is bijna overweldigend.

U loopt langs de planken over het zand naar de deur van uw strandbungalow. Het uitzicht is perfect voor een ansichtkaart en het strand is prachtig, vredig en leeg! Geen jetski's, alleen palmbomen.

'S Avonds vult de zonsondergang de hele hemel met verbazingwekkende roze en oranje kleuren, waarna de sterren de duisternis overnemen. Wie heeft er nog tv nodig als je je blik gewoon naar boven kunt richten? Het is een klein stukje van de hemel.

Southern Cross lijkt te worden gerund door Britse expats en Kiwi's – voornamelijk mensen die hier zijn gekomen om te duiken. De focus is dus duidelijk en de sfeer is kalm en ontspannen.

Iedereen die hier aankomt, wordt behandeld als volwassene en niet als klant. U bent verantwoordelijk voor het beheren van uw eigen tabblad aan de bar. Je zorgt ervoor dat je op tijd bij de steiger aankomt om de boot te halen voor de ochtendduik.

Het Central Caribbean Marine Institute is ook gebaseerd op Little Cayman. Het verzorgt cursussen en stages, en geeft 's avonds regelmatig drukke lezingen bij Southern Cross.

Deze worden ten zeerste aanbevolen voor elke duiker die geïnteresseerd is in het mariene milieu, en passen zeker heel goed bij uw biertje of glas wijn na de duik.