Saba-dans

BRANDI MUELLER is een uitgesproken fan van de ongerepte duikervaring op het verheven Saba in het Nederlandse Caribisch gebied – maar er komt veel meer bij kijken dan alleen de onderwaterervaring, zegt ze. Gin komt erin.

Lees ook: Fotografische uitbreiding bij Diving Talks

Een unieke duikervaring

Mogelijk voor de eerste keer in mijn carrière als duiker, Ik was enigszins teleurgesteld toen ik hoorde dat we weer op het prachtig gezonde koraalrif zouden gaan duiken. Ik had liever een uur naar een stukje zand zitten staren. Nee echt.

De Tarpoen-ontmoeting

Een overhangende zwarte lavasteen vormde de perfecte rand om onderdoor te zwemmen, maar er was voor mij geen ruimte tussen de talrijke lange, zilverachtige lichamen van de tarpoen.

Ze hingen roerloos in het water en namen ruimte in beslag, waardoor ik geen ruimte had om tussen hen door te lopen en ik alleen maar rond kon lopen en onderweg foto's kon maken.

Ik slaagde erin me erboven te wurmen en keek naar beneden. Zijn mond leek op een omgekeerde glimlach en beide ogen, bovenop zijn hoofd, tuurden naar mij terug, maar hij bewoog nog steeds niet.

Zonder dat zonlicht erop weerkaatste waren de enorme schubben turkooisblauw, maar in het licht was het reflecterende zilver bijna verblindend.

Hoewel tarpoen geen nieuwe visvondst voor mij was, was deze bijeenkomst en hun onwil om te bewegen toen mijn duikvrienden en ik dichterbij kwamen fascinerend. Toen we voldoende foto's hadden gemaakt, gingen we verder om andere verbazingwekkende oceaandieren te vinden, alleen om achter ons te kijken en te zien hoe ze ons volgden terwijl we wegzwommen.

De duikstek heette Babylon en we waren aan het duiken voor het eiland Saba in de Nederlandse Antillen.

Geothermische wonderen

De tarpon tijdens deze duik leidde ons af van ons hoofddoel, namelijk het voelen van de hitte van geothermische activiteit die nog steeds diep onder het eiland plaatsvindt.

Terwijl we onze handen in het zand staken dat er mosterdgeel uitzag, voelden we de hitte naar boven uitstralen, wat ons eraan herinnerde

ons dat het eiland, hoewel het als slapend wordt beschouwd, nog steeds het potentieel heeft om weer actief te worden.

Het vulkanische landschap

Saba werd gevormd door vulkanische activiteit, net als het unieke onderwaterlandschap waar we aan het duiken waren. Favoriete duikplekken waren onder meer diepwatertoppen en onderzeese bergen waar lava uit de diepte naar boven is gekomen en is afgekoeld in het oceaanwater, waardoor pinakels zijn gevormd die bedekt zijn met leven in andere gebieden. open water.

Met namen als Twilight Zone, Third Encounter en the Needle waren mijn vrienden en ik dankbaar voor de vulkanische activiteit die deze geweldige locaties vormde.

De Needle-duiklocatie

Springen van de 12 meter lange duikboot van Sea Saba, dat voldoende ruimte bood voor duikuitrusting, camera's en duikers, gingen we naar het open blauw en zagen alleen de dunne meerlijn. Het duurde bijna 25 meter voordat de top van de Naald in zicht kwam, en op het eerste gezicht leek hij te bewegen.

Een enorme school creoollipvissen zwom snel heen en weer over de kleine rotsformatie.

Toen we dichterbij kwamen, werd het duidelijk dat er aan leven geen gebrek was. Er waren enorme oranje sponzen, veel koraal en tonvormige sponzen zo groot als duikers die elke centimeter van de rots bedekten.

Vissen in alle soorten en maten, van kleine juveniele gevlekte trommels en slablaadjes tot enorme papegaaivissen, zorgden ervoor dat het kleine hoogtepunt een drukke megastad leek, bruisend van leven.

Helaas leek onze diepe duik, zelfs met nitrox, kort voordat we terug naar de oppervlakte moesten gaan.

Luxe aan de bovenkant

Meestal is duiken het enige waar ik om geef in mijn reisplannen. Als het duiken vereist dat je in een tent slaapt, heb ik dat gedaan; Om nog maar te zwijgen van de stapelbedden op liveaboards die zo klein zijn dat je niet kunt omkeren zonder verschillende lichaamsdelen te raken.

Het is allemaal de moeite waard om een ​​glimp op te vangen van de magie van de onderwaterdelen van onze aarde.

Dat gezegd hebbende, toen ik na het duiken terugkeerde naar het Queen's Gardens Resort, keek ik naar de zonsondergang vanaf de steile plek van het resort met uitzicht op het eiland en de oceaan beneden, terwijl ik dronk van een lavendel-gin-tonic. Ik zal niet klagen als ik het niet moeilijk hoef te maken.

Het eiland verkennen

Het eiland Saba is zoveel meer dan alleen duiken. Dit verborgen Caribische juweeltje heeft activiteiten op de top die bijna net zo spannend zijn als duiken. Goed onderhouden wandelpaden doorkruisen het eiland zowel horizontaal als verticaal. Weelderige groene bossen vol bloemen, vogels, vlinders en schattige gekko's kunnen iedereen dagenlang vermaken.

Culinaire hoogstandjes

Voor degenen die meer een culinaire pauze zoeken, biedt Saba slechts een paar restaurantopties, maar de kwaliteit is hoog. In de stad Windward Side liggen verschillende vestigingen op loopafstand van hotels en huurwoningen.

Het water loopt me in de mond bij de herinnering aan de chocolademousse van Brigadoon en de pasta in Tropic’s Café. Maar mijn duikmaatjes en ik logeerden in Queen’s Gardens aan de andere kant van het eiland, dat een eigen restaurant heeft.

Na de duik gin-nippend in een openluchtbar beroemd om zijn creatieve gin-drankjes (er zijn meer dan 50 soorten gin beschikbaar) brachten we de avonden door met het genieten van nachtelijk wisselende dinermenu's waarbij op creatieve wijze zowel Caribische als Europese smaken werden gecombineerd met het gebruik van verse , duurzame producten.

Met een volle maag en slaperig van het duiken keerden we terug naar onze suites met uitzicht op de oceaan en de bergen vanuit open ramen die een frisse zeebries binnenbrachten.

De tijd die op het land werd doorgebracht, was bijna net zo goed als die onder water.

Duiken bij Diamond Rock

Ik was eerder op Saba geweest, en de duikstek Diamond Rock bleef als favoriet in mijn geheugen hangen. Een hoogtepunt dat op ongeveer 30 meter hoogte in het zand begint en uit het water oprijst. De rots is helderwit aan de oppervlakte, dankzij de vele vogels die daar graag de tijd doorbrengen.

Onder water is de structuur een levendig rif van koraal, sponzen en zeewaaiers. Duikers vin rond en rond de top, en wordt bij elke rotatie ondieper.

Tijdens deze duik besloot een karetschildpad vriendschap te sluiten met mijn buddy. Hij ging recht achter haar aan en botste bijna tegen haar aan voordat ze het merkte. Ze maakte de hele tijd foto's en sprong op toen ze zich omdraaide en oog in oog stond met de schildpad.

Hij bleef bijna een hele ronde van de rots bij ons, het leek bijna alsof hij voor mijn camera poseerde. Een school geitenvissen was al even fotogeniek, en in het zand camoufleerden verschillende roggen zichzelf voordat ze een plotselinge beweging maakten, waardoor hun locatie prijsgaf.

Behoudsinspanningen

Saba beschermt de zee rondom het eiland en de onderzeese bergen sinds 1987 als het Saba National Marine Park. Meer dan 1300 hectare is beschermd tot op 60 meter diepte.

De eilandbewoners nemen het behoud van de zee ook niet alleen serieus; ze beheren ook hun bovenwaterschatten via de Saba Conservation Foundation, die het land beschermt en de vele wandelpaden beheert.

Het voordeel van deze maatregelen blijkt duidelijk uit de biodiversiteit en overvloed aan zeeleven onder water, en de schoonheid van het eiland.

Divers zeeleven

Tijdens mijn duiken rond Saba was ik voortdurend verbaasd over de balans van het rif. Geen enkele vissoort leek een bepaald gebied te hebben ingehaald; in plaats daarvan was het gezond met veel verschillende soorten en talloze soorten koraal en spons.

Het was fantastisch om zoveel verschillende soorten vissen te zien, groot en klein, die volop mogelijkheden boden voor zowel groothoekopnamen als macro.

Het was moeilijk om te beslissen welke lens ik moest gebruiken, maar wat ik ook besloot, ik was blij.

Tijdens macroduiken richtte ik mijn ogen op het rif, waar ik naaktslakken van zeegodinnen, platwormen van luipaarden, pijlkrabben en jonge vissen tegenkwam.

Tijdens een nachtduik waren er flamingotongen en traankrabben. En als ik mijn fisheye-lens op had, kon ik het unieke zeegezicht van zwart zand, lavasteen, vriendelijke schildpadden en verpleegsterhaaien vastleggen.

Wandelavontuur

Het hoogste punt van Saba is 887 meter op de top van Mount Scenery. Queen’s Gardens Resort en andere verblijfplaatsen in de stad Windward Side bevinden zich op ongeveer 300 meter hoogte, dus natuurlijk waren mensen in het verleden bezorgd over het verblijf op hoogte na het duiken.

Onderzoek heeft geen gevallen van decompressieziekte aan het licht gebracht als gevolg van duiken tijdens mijn verblijf op Saba, maar wandelen en andere inspannende oefeningen worden na elke duik afgeraden, dus heb ik mijn wandeling naar de top van Mount Scenery bewaard tot mijn laatste dag, en nadat ik 24 uur droog gestaan.

Verpakken in activiteiten

Oorspronkelijk had ik die laatste dag open gelaten, met het plan om te ontspannen en alles in me op te nemen, maar in plaats daarvan merkte ik dat ik probeerde alle dingen in te pakken waar ik nog geen tijd voor had gehad.

Mijn ochtend begon met een yogasessie om 7 uur 's ochtends op een platform gebouwd in de bomen met uitzicht op de oceaan en de glooiende contouren van het eiland. Met een licht briesje was dit de perfecte manier om wakker te worden.

Toen verzamelde ik een paar dappere zielen om te proberen samen met mij Mount Scenery te beklimmen. Met meer dan 1000 trappen om te beklimmen. we hoopten dat het vandaag niet de dag zou zijn waarop de vulkaan weer actief werd.

Na wat meer leek op 10,000 trappen, en veel langer dan voorspeld, bereikten we allemaal de top.

Wolken rolden voorbij, waardoor we de ene seconde in een witte mist achterbleven en de volgende seconde het groen van het eiland, het blauw van de oceaan en de rode vierkante daken van de huizen onthulden.

Terug in de tijd voor de lunch, tot ver in onze no-fly-tijd, bestelden we gin-tonics, terwijl we onze pijnlijke knieën en voeten lieten rusten.

Maar het was bijna tijd voor kunstles, glaskralen maken met JoBean. Jo is een meester in glaskunstcreaties, van prachtige kralen tot Octopus en zeemeerminfiguren, en ze deelt haar talent met iedereen die het wil leren.

Mijn eigen talent op deze afdeling heeft misschien wat werk nodig, maar ik vertrok met een paar kralen die het waard waren om gedragen te worden.

Ik had nauwelijks tijd om me af te vragen wat er met mijn dag gebeurde, want het was tijd om elkaar te ontmoeten bij Chez Bubba, Saba’s enige wijnbar en restaurant in Windward Side, voor een speciale wijnproeverij vóór ons laatste diner.

Na meer dan genoeg wijn en zeevruchtenrisotto en biefstuk en vis en crème brulée gingen we terug naar Queen’s Gardens voor nog een nacht voordat we vertrokken (OK, en ik had nog een laatste gin-cocktail, gemaakt met saffraangin en champagne).

Conclusie

Tussen het duiken en het wandelen, het eten en de ambachtelijke cocktails, de kunstlessen en natuurlijk de vriendelijke bewoners die je het gevoel geven dat je familie bent, hou ik van Saba.

Elke keer dat ik vertrek, ben ik bezig met het plannen van mijn volgende reis, en ik kan niet wachten om terug te keren naar dit prachtige eiland. Wie weet zie ik je daar!