Op De Weg In Yucatán

MOGELIJK MET DE OVERTUIGING Voor een paar pesos laat de politie onze “taxichauffeur” zijn ritje voortzetten. Ze hebben zojuist drugs ontdekt in de kofferbak van de auto, en hebben ons ook onthuld dat de man in feite helemaal geen erkende taxichauffeur is.

We waren aangekomen op het Mexicaanse schiereiland Yucatán, een 70,000 vierkante kilometer groot jungletapijt en naar alle waarschijnlijkheid een schat aan duikmogelijkheden. Een duiktrip hier vergt enige overweging als je al het goede in een redelijk korte tijd wilt ervaren.

We wilden zoveel mogelijk zien in 12 dagen en hadden een volgens ons bevredigend reisschema bedacht.

Moe en uitgeput na de vlucht vanuit Gatwick waren we op het vliegveld van Cancun bedrogen door een paar neppe kerels die zich voordeden als ambtenaren, en hadden we inmiddels in onze eigen huurauto moeten rijden.

In plaats daarvan waren we op weg naar Tulum in een dure taxi die we hadden moeten nemen. We hadden wat slimmer moeten zijn, maar ach, avontuur is geen avontuur tenzij er iets misgaat.

Voor deze manier van duiken is een huurauto essentieel. Het zal je helpen bij het ontdekken van enkele van de meer afgelegen, toeristenvrije duikplekken – samen met enkele van de drukkere.

Tulum ligt iets minder dan twee uur rijden ten zuiden van Cancun en is de eerste plaats die je bezoekt tijdens deze tour. Vervolgens brengt de route je verder zuidwaarts naar het dorp Xcalak en leidt je uiteindelijk terug naar het noorden en verder naar Playa del Carmen en Cozumel, waar het avontuur zal eindigen.

De stad Tulum is de thuisbasis van enkele van de meest betoverende, opwindende, avontuurlijke en unieke duiken die je ooit zult meemaken, om nog maar te zwijgen van enkele geweldige plekken om rond te hangen tijdens de après-duik.

Het draait hier allemaal om cenote-duiken, maar je hoeft niet in grotten of grotten getraind te zijn om deel uit te maken van de actie. Als je denkt: “Bovenduiken is niets voor mij”, blijf dan op de hoogte, want niet bij alle cenotes is sprake van een bovenduikomgeving.

Vier dagen is een goede hoeveelheid tijd om een ​​grote selectie cenotes te bewonderen. Omdat we heel weinig wisten over de duikopzet hier, kozen we ervoor om te duiken en te verblijven bij Underworld Tulum, een duikcentrum dat compleet wordt geleverd met zelfstandige appartementen ter plaatse, en wordt gerund door en eigendom is van de Britse grotduikinstructeurs Lanny en Claire Vogel.

Ik geloof dat er twee redenen zijn om te kiezen voor duiken met een Britse operatie als het gaat om cenoteduiken; ten eerste is er een zekere geruststelling als het gaat om de veiligheid en ten tweede wordt je minder snel gezien als een wandelende portemonnee tussen de lopende band van andere duiktoeristen.

Ik zou nooit aannemen dat andere duikactiviteiten in Tulum niet voor je zouden zorgen, maar de reputatie gaat ver en met slechts vier dagen om te verkennen, wilden we gemoedsrust.

El Pit zou de eerste van vier cenotes zijn waar we zouden duiken. Ze hebben allemaal geweldige namen en de Pit is van dat soort, waar je tijdens het duiken vrijwel alles boven je hoofd kunt vermijden. Het is echter geen shakedown-duik, omdat het behoorlijk diep is.

De ingang lijkt op een azuurblauwe vijver, en ik vraag me af wat de eerste onderwateronderzoekers hadden gedacht toen ze, net als wij, onder het oppervlak glipten en geen vijver ontdekten, maar een kloof van meer dan 30 meter diep. Dit wordt een enorme kathedraal van licht, met steile muren en indrukwekkende rotsformaties.

Hoewel de knoestige kapitein-grotduikers in Tulum allemaal in droogpakken lijken te duiken, is een 3 mm volledige lengte wetsuit is alles wat je nodig hebt, want hier is de watertemperatuur 25°C. Een dunne capuchon is ook de moeite waard.

HET WOORD CENOTE is afgeleid van het Maya-woord D’zonot en verwijst naar de vormen waar het plafond van een grot is ingestort. De systemen zijn in de loop van miljoenen jaren gevormd door het geleidelijk oplossen door lichtzure regenval van zeer poreuze kalksteen.

In de ooit droge grotten vormden zich stalactieten en stalagmieten, die nu, nu gevuld met water, grot- en grotduikers van over de hele wereld aantrekken.

Ik vertelde dat ik me in Mexico een wandelende portemonnee voel. Een voorbeeld hiervan is dat ik bij sommige duiken moet betalen om een ​​camera mee te nemen – tot een tientje per keer.

De cenotes staan ​​voornamelijk op privégrond, en de landeigenaar wil er uiteraard wat geld aan verdienen. Als je, in tegenstelling tot mij, een kleine camera-opstelling hebt zonder flitsers, kun je deze misschien in een BC-zak opbergen, als je begrijpt wat ik bedoel.

Tijdens onze vierdaagse onderwereldtournee rijdt Lanny ons van cenote naar cenote in zijn pick-up, de motor bij uitstek voor deze achtervolging. Veel cenotes liggen heel dicht bij elkaar, en op dag twee vinden we wat tot voor kort Dos Ojos (Twee Ogen) was.

Dos Ojos was zojuist door ontdekkingsreizigers van het Great Maya Aquifer Project (GAM) bij het Sac Actun-systeem aangesloten, waardoor het met 347 km het langst bekende onderwatergrottensysteem ter wereld is (zie Nieuws, maart).

Als u net aan een grotduik begint bij het voormalige Dos Ojos, bevindt u zich in een bovengrondse omgeving, met twee permanente lijnen die twee belangrijke grotroutes markeren.

Maar op sommige punten stromen er stukjes licht naar binnen, en in één gebied is het mogelijk om in een vleermuizengrot naar boven te komen, compleet met vleermuizen. Er is mij verteld dat dit een cenote is die nog moet gebeuren, en om voor de hand liggende redenen parkeren auto's niet meer op het dak. Anders zou het op een dag ook een wrak kunnen zijn.

Duikplekken zijn niet bizarder dan de Angelita-cenote. Het is beroemd om zijn griezelige laag groen waterstofsulfidegas op 30 meter diepte. We brengen de ochtend hier door en bij het bereiken van de gaslaag kunnen we het niet laten om er doorheen te vallen in de pikzwarte, zoute waterlaag eronder.

Veroorzaakt door ontbindend plantaardig materiaal en in combinatie met een lichte narcose, vormt deze 3 meter dikke laag het decor voor een duik als niets anders, afgezien van misschien een heel vreemde droom.

Het is mogelijk om de boel nog spannender te maken door naar de bodem op 57 meter te gaan, maar ik denk dat ik die voor een andere dag bewaar.

WIJ VERPAKKEN DE TULUM Als onderdeel van deze tour kun je het grotduiken bij de Car Wash-cenote bekijken, zo genoemd omdat lokale taxichauffeurs daar hun taxi's wasten. Dit is waarschijnlijk een van de mooiste duikplekken in het gebied en staat bekend om het gemakkelijk bekijken van Maya-aardewerkresten.

Deze milde duik boven het hoofd is een van de rustigste van de vier locaties die we bezoeken, maar ongeacht de moeilijkheidsgraad is een goede controle over het drijfvermogen van het grootste belang voor bezoekende duikers.

We verlaten Tulum met het gevoel dat we nog zeker vier dagen hadden kunnen blijven, maar Xcalak belt. Het wordt uitgesproken als ish-ca-lak en wordt beschreven als een van de “laatste ongerepte stukken van het Mexicaanse Caribisch gebied”. Het duurt ongeveer drie uur om vanuit Tulum zuidwaarts naar Xcalak te rijden langs een eindeloze rechte weg die door de jungle snijdt en slechts door een paar steden loopt.

Het dorp, dat van tijd tot tijd door orkanen wordt geteisterd, telt slechts 375 inwoners en is de thuisbasis van het XTC-duikcentrum. Net als Underworld biedt XTC accommodatie en ligt onze kamer direct aan het strand.

Ana en ik zien tijdens ons verblijf slechts vijf of zes andere duikers, dus we hebben het gevoel dat we exclusieve toegang hebben tot enkele van de meest ongerepte canyon- en zachtkoraalduiken die ik ooit heb gezien.

Hier leven ook zeekoeien, samen met tarpoen, een vis die ik nog niet eerder ben tegengekomen en die hier meestal ongeveer een meter lang wordt.

De canyons strekken zich als rotsachtige vingers uit ondieper water en weg in het blauw op een achtergrond van wit zand. Zachte koralen, waaiers en harde koralen draperen de rotsen, en het is moeilijk om hier enig teken van duikerschade te ontdekken.

Onze grensdiepte is 27 meter terwijl we ons een weg banen naar ondieper water in de loop van een uur dat voor elke duik wordt gereserveerd. Boven kan het een beetje luchtig zijn, dus het water verlaten kan een missie zijn als je niet aan dat soort capriolen gewend bent.

Xcalak is een slaperige plek waar je niets anders kunt doen dan rondhangen in een hangmat, duiken, slapen, eten en herhalen. Als je niet kunt functioneren zonder een bruisende stad, dan is dit niets voor jou. Als je de drukte wilt ontvluchten, bevind je je in het duikersparadijs.

Hoe ideaal het ook klinkt, de stranden van Xcalak hebben tegenwoordig te kampen met een probleem dat in veel delen van de kustlijn van de wereld voorkomt: plastic – en heel veel daarvan.

Verdrietige tijden.

Drie nachten en twee dagen duiken in Xcalak is perfect voor ons, en als het weer meezit, kun je investeren in een duik reis bij Banco Chinchorro, het grootste atol van het noordelijk halfrond.

Helaas is het te winderig voor ons om de twee uur durende boottocht te maken.

TIJDENS DIT KORTE SEIZOEN de haaien worden beschermd tegen de visserij, en de mannetjes hangen verder het land in. Het is fantastisch om deze grote haaien van dichtbij te zien, hoewel, zoals bij elke ontmoeting met dieren, niets gegarandeerd is. We zien in totaal misschien drie haaien, terwijl we op andere dagen misschien veel meer haaien hadden gezien en dichtbij genoeg om goed te kunnen fotograferen.

De haaientrip is meestal een ervaring van één duik, tenzij je deze voor een paar dollar meer wilt combineren met een tweede lokaal rif, maar we raden aan om in de haaientrip te investeren, de huurauto achter te laten en met de passagiersveerboot te vertrekken vanaf Van Playa del Carmen tot de Mexicaanse duikbestemming Cozumel.

Er is mij verteld dat er meer dan 100 duikcentra op Cozumel Island zijn, en als we de jachthaven verlaten op de ochtend van onze duikdag met twee tanks, kan ik het geloven. Het tafereel op zee doet me denken aan de D-Day-landingen, met meer duikboten op het water dan je met een SMB zou kunnen schudden.

We kozen er vrij willekeurig, en uit luiheid, voor om te duiken bij een centrum vlakbij ons hotel genaamd Studio Blue. Het is een beetje een gok, omdat we in de drukste tijd van het jaar op bezoek zijn: Kerstmis.

De andere duikers op de boot van Studio Blue zijn een mix van vakantiegangers, Mexicanen en Amerikanen, en we zijn op weg naar een van de vele duikplekken langs de westkust van Cozumel. We hadden de vorige dag op een scooter de loefzijde bekeken en het huilde.

Nadat ik in de zomer vele dagen met mijn spullen aan en uit Britse duikboten heb gesleept, is het geweldig om lastig gevallen te worden als ik in het buitenland duik. Studio Blue doet precies dat. Duikgidsen zijn overal, ze overhandigen me mijn gewichten en camera en passen mijn vleugel, spoelen maskers - pure gelukzaligheid!

We verlaten het oppervlak als onderdeel van een groep van vijf, gaan rechtdoor naar de drop-off en banen ons een weg naar een aantal zeer indrukwekkende doorzwemmen. Het tafereel in veel van hen is een beetje “door duikers versleten”, met gebroken koraal op veel plaatsen zichtbaar, en de groepen voor ons zien eruit alsof ze hebben bijgedragen aan de breuken.

De zachte en harde koralen zijn hier echter spectaculair, met soorten die ik nog niet eerder heb gezien. Ik ben op het juiste moment op de juiste plaats zodat een karetschildpad langs mijn cameralens vaart, en hoewel we te horen hebben gekregen dat elke duik bij Cozumel als een driftduik moet worden beschouwd, is de stroming minimaal.

Afgezien van misschien enkele locaties aan de Rode Zee in het hoogseizoen, is Cozumel een van de drukste plaatsen waar ik heb gedoken, maar het is niet voor niets druk – landschappelijk gezien is het uitstekend.

Fotografen zouden er goed aan doen meer onderzoek te doen dan ik en naar duikcentra te kijken die aan hun behoeften zijn gewijd, en ik weet zeker dat er genoeg zijn op het eiland.

Ik voelde me enigszins gehaast door de duik naar de veiligheidsstop, maar het is wel leuk.

Ik denk dat onze gids, een aardig meisje, mijn wens herkent om het tempo te vertragen als het gaat om duik twee, die een paar meter ondieper is dan onze eerste duik van 20 meter, en met veel minder mensen in het water.

De helderheid van het water rond Cozumel is afwijkend van de kaart, en het zand is zo wit dat het lijkt op een overbelichte ondergrond. foto.

Grote stukken rots en koraal bieden op regelmatige tijdstippen onderdak aan een gezonde populatie vissen en murenen – het is een prachtige plek om te zijn.

Ik zou nooit duiken zonder een SMB, maar ik raad je sterk aan om hier met je eigen SMB te duiken, omdat je, als je boven water komt, niet weet wat er op je af komt.