Muck Sydney-stijl

SYDNEY IS MISSCHIEN DE GROOTSTE stad in Australië, maar het is ook gezegend met enkele van de beste duiken down under. Voor de kust liggen rotsachtige riffen en talloze scheepswrakken vol met een verbazingwekkende verscheidenheid aan zeeleven. Sydney biedt ook schitterende kustduikmogelijkheden langs de rotsachtige kustlijn, maar waar ik het meest van geniet zijn de unieke modderduiken.
Ik ben opgegroeid en heb leren duiken in Sydney, maar omdat ik een verandering van tempo en levensstijl nodig had, verhuisde ik 26 jaar geleden naar Brisbane. Er zijn maar een handvol dingen die ik mis aan Sydney, en bovenaan die lijst staat het prachtige modderduiken.
Natuurlijk kom ik terug wanneer ik kan, maar bij veel bezoeken is er geen tijd om te duiken omdat ik het druk heb met het bezoeken van familie en vrienden. Maar onlangs, toen ik aan een boek over modderduiken werkte, had ik het perfecte excuus om terug te keren en te genieten van de beste locaties van Sydney.
Met nog drie dagen voor de boeg en een lijst met te fotograferen onderwerpen, was mijn eerste stop een terugkeer naar een oude favoriet, Bare Island. Beroemd gemaakt in Mission Impossible 2, werd het eiland gebruikt als basis voor de slechterik op het hoogtepunt van de film.
Gelegen in Botany Bay, is het verbonden met het vasteland door een korte brug en omgeven door prachtige duikplekken.
Sommigen beschouwen Bare Island niet als een echte modderduik, omdat het rotsachtige riffen heeft, maar er is ook veel zand en slib, dus laten we het een gemengde modderduik noemen.
Ik sprong vanaf de kust aan de westkant van het eiland naar binnen en bracht de eerste paar minuten door met het verkennen van de kelp, in de hoop een van de iconische soorten van Sydney te vinden, een met onkruid bedekte zeedraak. Deze spectaculaire vissen kunnen moeilijk te vinden zijn, omdat ze komen en gaan van Bare Island, en ze zijn mij vandaag ontgaan.
In plaats daarvan vond ik leren jassen (vijlvissen), lipvissen, schorpioenvissen, oude vrouwen en een groep heel schattige oosterse poetsvissen. Deze kleine vissen worden slechts 3 cm lang, klampen zich vast aan sponzen en kelp en staan ​​erom bekend dat ze andere vissen schoonmaken.
Vervolgens verkende ik het rotsachtige rif en het aangrenzende zand tot een diepte van 17 meter, terwijl ik me verwonderde over de prachtige sponzen, ascidianen en koralen. Het zicht was typisch voor Sydney, niet geweldig maar oké op 6-10 meter. Tussen de sponzen vond ik veel soorten om te fotograferen: naaktslakken, havikvissen, octopussen, inktvissen, geitenvissen en verschillende mooie leren pygmee-jassen.
Op het zand zaten gewone kapala-pijlstaartroggen (een kleiner familielid van de pijlstaartrog die veel voorkomt in Zuid-Australië) en een school inktvissen.
Terwijl we verder rond het rotsachtige rif liepen, waren er talloze grotten en richels om te onderzoeken. Ze werden bevolkt door nannygai, oude vrouwen, zeebaars en een zeer grote gevlekte wobbegong-haai.

IN DIT STADIUM Ik kreeg gezelschap van een vriendelijke plaatselijke bewoner, een oosterse blauwe betast. De blauwe gropers, lid van de lipvissenfamilie, kunnen wel 1 meter lang worden, en elke duikplek bij Sydney heeft zijn lokale populatie van deze prachtige vissen.
Om te zeggen dat ze vriendelijk zijn, is een understatement, aangezien blauwe betasten je als een loyale puppy volgen en in je turen maskeren.
De reden dat ze zo vriendelijk zijn, is dat ze door duikers egels krijgen te eten, en dat ze van elke duiker die ze tegenkomen een gratis voer verwachten.
Terwijl de blauwe taster om me heen zoemde en een aantal potentiële camera-onderwerpen afschrikte, stuitte ik plotseling op een van de soorten waarnaar ik op zoek was: de bizarre rode Indische vis.
Deze vreemde vis ziet eruit als een stuk gebroken spons en zwemt zelfs alsof hij langzaam op zijn kant drijft.
Met een hoge rug vin dat over de hele lengte van zijn lichaam loopt, lijkt het alsof hij een Indiaanse hoofdtooi met veren draagt, vandaar de ongebruikelijke naam.
De rode Indianfish is endemisch in Zuid-Australië en bereikt een lengte van 35 cm. Ik maakte tientallen foto's van deze prachtige vis voordat ik besefte dat er nog een vis op slechts een meter afstand zat.

NA EEN OPPERVLAKTE-INTERVAL het was tijd om de oostkant van Bare Island te verkennen. Het rotsachtige rif aan deze kant is slechts 12 meter diep, maar nog steeds bedekt met prachtige sponstuinen. Ik vond al snel inktvis, inktvis, koffervis, leren jassen, zeebaars en nog een blauwe groper om te fotograferen.
Toen ik een grot verkende, vond ik deze vol met nannygai, maar daarachter kon ik een andere endemische soort zien waar ik naar op zoek was, de prachtige oostelijke blauwe duivelsvis.
Deze kleurrijke vissen, met gele stippen op hun gezicht, komen alleen voor in New South Wales. Ze houden ervan om op de bodem te zitten, meestal in grotten, op hun steun vinnen.
Met een macrolens op mijn camera kon ik alleen een portret maken van deze prachtige vis, aangezien hij ruim 40 cm lang was.
Eén soort die ik heel graag op Bare Island hoopte te vinden, was er een die uniek was voor Sydney, een nauwe verwant van het zeepaardje: het Sydney-pygmee-fluitpaard.
Dit prachtige visje werd pas in 1997 ontdekt en is zeer gecamoufleerd en 6 cm lang. Ik achtte mijn kansen om er een te vinden niet groot, en na 30 minuten zoeken stond ik op het punt het op te geven toen ik een beweging in de algen opmerkte.
Ik kon mijn geluk niet op, want toen ik beter keek, bleek dat ik niet één Sydney-dwergfluitpaard had gevonden, maar twee. De rest van de duik heb ik doorgebracht met het fotograferen van deze ongelooflijke wezens, die het lichaam van een zeenaald hebben en een staart als die van een zeepaardje.
De volgende dag ging ik naar de zuidelijke buitenwijken van Sydney om een ​​prachtige moddersite genaamd Shiprock te verkennen. Deze kustduik ligt in Port Hacking en heeft een zandbodem die naar een rotsachtige klif leidt. Het valt 10 meter naar beneden en is bedekt met prachtige sponzen en ascidians.
Shiprock is getijdengebied en voor helder water kunt u het beste bij vloed duiken. Terwijl ik door het zand reed en de muur verkende, was er geen tekort aan onderwerpen voor mijn camera, waaronder inktvissen, octopussen, murenen, naaktslakken, draken, heremietkreeften, grondels, schorpioenvissen, larven, havikvissen en verschillende grote riviermeervallen, een andere endemische soort.
Ik was zeer verrast door het aantal haaien en roggen dat zich op deze plek verstopte, en kwam pijlstaartroggen, gevoelloze roggen, een gevlekte wobbegong en een kuifhoornhaai tegen.

MET EEN MAXIMUM diepte van 18 meter, maar omdat ik veel tijd in ondiep water kon doorbrengen, heb ik meer dan 80 minuten besteed aan het verkennen van deze geweldige plek.
Ik dacht dat het hoogtepunt van de duik het vinden van een ananasvis onder een richel was, maar toen vond ik een ander onderwerp waar ik naar op zoek was, een oostelijke paddenvis.
Deze rare vissen hebben een brede mond en een platte kop, die ze meestal uit een gat steken. Ik heb veel foto's gemaakt van deze vreemde vis, en tegen die tijd was het tijd om op te stijgen en enkele draken te vinden.
Niet ver van Shiprock ligt de buitenwijk Kurnell, aan de zuidkant van Botany Bay, direct tegenover Bare Island. Er zijn een aantal schitterende kantduiken bij Kurnell, met rotsachtige riffen bedekt met sponzen en kelp, de perfecte plek om met onkruid bedekte zeedraken te zien.
Op het rotsachtige rif en zand was van alles te zien, waaronder talloze rifvissen, naaktslakken, murenen en zelfs een gigantische Australische inktvis.
Dit was maar een klein exemplaar, ongeveer 50 cm lang, maar ze kunnen ruim twee keer zo groot worden. Er was ook de plaatselijke blauwe betast om mij te verwelkomen.
Het duurde niet lang voordat ik een onkruid vond, en tijdens de duik kwam ik vier zeedraakjes tegen. Deze mooie veelkleurige neven van het zeepaardje komen alleen in Zuid-Australië voor en zijn fantastische camera-onderwerpen. Terwijl ik ze observeerde en fotografeerde, negeerden de onkruidplanten me eenvoudigweg. Ze waren druk bezig met voeren en zogen mysidgarnalen op met hun lange, vacuümachtige snuiten.

Ik had tijd voor nog een duik de volgende dag, dus op weg naar de smerigste duiklocatie van Sydney, Clifton Gardens. Gelegen in de haven van Sydney, is dit een prachtige kustduik, waar u een steiger of een zwemnet kunt verkennen tot een diepte van 9 meter.
Het beste zeeleven vind je onder de steiger, aangezien de pylonen bedekt zijn met sponzen en kelp. De zandbodem onder deze steiger is bedekt met afval, en het voelde bijna alsof ik op een typisch Aziatische modderplek aan het duiken was.
Al snel merkte ik dat ik naaktslakken, murenen, draken, grondels, leren jassen, sierkrabben, scharnierbekgarnalen en talloze inktvissen fotografeerde, waaronder een paar die niet groter waren dan mijn vingernagel.
Bij het zoeken naar de sponzen slaagde ik er ook in om verschillende mooie White's zeepaardjes te vinden, wederom alleen in dit gebied te vinden. Maar de twee grote verrassingen waren nog een paar soorten die ik hoopte te vinden, een blauwgelijnde Octopus en een gestreepte hengelaarsvis.
De blauw omlijnde Octopus is een lid van de blauwgeringde Octopus familie en alleen te vinden in New South Wales. Ik zag dit klein Octopus langzaam over de bodem lopend op zijn tentakels.
Ook vond ik de gestreepte hengelaarsvis over de bodem lopen, op zoek naar prooi. De vissen rond Sydney, beter bekend als de harige hengelaarsvis, zijn over het algemeen kaal, dus hun gestreepte patroon is duidelijker. Nadat ik deze twee prachtige beestjes had gevonden, kwam ik met een glimlach en een aantal geweldige beelden naar boven.
Na drie dagen was het tijd om naar huis te gaan. Sydney had het weer aangezet met briljant duiken in de modder, maar er zijn nog een paar andere endemische soorten die ik nog moet fotograferen, dus het zal niet lang meer duren voordat ik terugkom om nog meer te genieten van de modder in Sydney.
Als je het wilt proberen: de duikomstandigheden kunnen op elk moment van het jaar goed zijn, maar de winter (Britse zomer) brengt de meest stabiele weersomstandigheden met zich mee. Houd er rekening mee dat de watertemperatuur varieert van 23°C in de zomer tot 16°C in de winter.