Op één na zijn alle duikers en bemanningsleden aan boord Zee legende slaagden erin om uit de buurt te komen van de liveaboard die voor de Egyptische kust brandde – maar ze waren op dat moment ver van huis en droog
Er zijn details verschenen over de brand die door het liveaboard van de Rode Zee raasde Zee legende in Egypte vorige maand, resulterend in de dood van een van de gasten – en er is nog steeds geen officiële verklaring over de verdwijning van die duiker.
Zee legende, onderdeel van de lokale Dive Pro Liveaboards-vloot, was op 17 februari vanuit Hurghada vertrokken voor de Brothers, Daedalus en Elphinstone voor een reis van een week, waarbij het incident vijf dagen later plaatsvond.
Veel van de 17 duikgasten zouden oorspronkelijk op andere liveaboards hebben geboekt, maar werden een paar dagen voor vertrek per e-mail geïnformeerd dat ze vanwege “operationele problemen” werden overgeplaatst naar Zee legende. Tegen die tijd zouden ze hun vluchten al hebben betaald of naar Egypte zijn gereisd.
Het 2019 meter lange liveaboard met stalen romp, gebouwd in 42, biedt plaats aan 32 personen en is uitgerust met twee duikRIB's van 6.5 meter. Het had acht hutten beneden, waarvan vier op het hoofddek tussen de keuken en het restaurant, twee op het bovendek en twee suites.
Tot de door Dive Pro genoemde veiligheidsuitrusting behoorden noodvlotten, reddingsvesten, brandalarm en brandblussers. Divernet lezers herinneren zich dat misschien nog wel Zee legende verving een ander liveaboard genaamd Scuba-scène na dat schip zelf vloog in brand in 2022, al was dat een tijdelijke huurovereenkomst.
De naamloze vrouw die na het incident werd vermist, was naar verluidt een 50-jarige Duitse moeder van twee kinderen, die alleen reisde. Er waren negen andere Duitse gasten, samen met twee Italianen, twee Argentijnen en elk één uit de VS, Frankrijk en Singapore, plus de kapitein, tien bemanningsleden en twee duikgidsen.
Geur van rook
Italiaans mediakanaal Lecce prima sprak met het Italiaanse echtpaar, duikinstructeurs Gennaro Palomba en Isabella Ruggeri, naar aanleiding van de brand.
Op 3.30 februari, in de vroege ochtend omstreeks 22 uur, zei Palomba, die in een van de hutten op het hoofddek had geslapen, dat hij gewekt was door de geur van rook die, zoals hij dacht, uit de keuken naar de boeg kwam.
Hij en Ruggeri gingen naar buiten en ontdekten dat er brand was uitgebroken in het restaurant. Omdat er geen bemanning in zicht was, had hij alarm geslagen.
De gasten hadden zich bij het achterschip verzameld, zich bewust van het gevaar dat brand de duiktankrekken zou bereiken. Terwijl het schip verder vaart, werd er zwarte rook over hen heen geblazen, een factor die het vuur had kunnen helpen voeden.
Op een gegeven moment werd appèl gehouden en hoewel dit had aangegeven dat er iemand vermist was, was dit volgens de Italianen verloren gegaan in de chaos van de evacuatie. Latere rapporten hebben gesuggereerd dat de aanwezigheid van een extra bemanningslid dat niet op het officiële complement stond, de kwestie in verwarring zou hebben gebracht.
Er waren geen reddingsvlotten en blijkbaar waren er weinig reddingsvesten aanwezig. Bemanningsleden lieten de twee duik-RIB's te water, met enige moeite vanwege de hoge golven, de harde wind en het nog steeds varende schip. Gasten moesten het water op om de boten te bereiken.
Een andere gast sprak Divernet over de ervaring op voorwaarde van anonimiteit. “De meeste passagiers waren op de hoogte gebracht van de brand, hetzij door de geur van rook, hetzij doordat andere passagiers op hun deur klopten om hen wakker te maken. De evacuatie verliep chaotisch en we verlieten de brandende boot binnen 10 minuten nadat het handmatige noodalarm was afgegaan.
“Omdat de rode zodiac zijn motor niet kon starten, werd hij met een touw aan de witte zodiac vastgebonden zodat hij kon worden gesleept.”
Twee boten in de problemen
“De twee zodiacs bevonden zich op ongeveer 500 meter afstand van de brandende boot toen er twee explosies werden gehoord en gezien vanuit de boot, die volledig in brand stond”, vertelde de gast. Divernet. “De zee was ruw, waardoor het moeilijk was om in het donker door de hoge golven te navigeren.”
Het duurde enige tijd voordat de gasten zich realiseerden dat er misschien geen Mayday-oproep was gedaan en ze op hun mobiele telefoon om hulp begonnen te bellen.
“Toen we de Egyptische autoriteiten voor het eerst om hulp van de dierenriem belden, zeiden we dat we ons op drie kilometer afstand van de kust bevonden, op basis van onze beste inschatting. Gebaseerd op de coördinaten van ongeveer een uur later om 3 uur waren we ongeveer 5.15 km recht uit de kust, terwijl de stroming ons van noord naar zuid bewoog”, zei de gast. De dichtstbijzijnde stad was Hamraween, ten noorden van El Quseir en op dat moment ongeveer 6 km verderop.
De werkende RIB was vanaf het begin niet volledig opgeblazen en had water opgenomen en laag gevaren. De twee boten boekten weinig vooruitgang en gingen rond 6 uur 's ochtends uit elkaar, volgens de gast, die op het invalide schip had gezeten.
De andere boot zette koers naar Hamraween in een poging aan te komen voordat deze onder water kwam te staan – wat uiteindelijk ook gebeurde, aangezien de boot rond 6.30 uur een steiger naderde. “Passagiers moesten de laatste 200 meter naar de kust zwemmen en liepen verwondingen op vanuit het ondiepe rif.”
Ambulancepersoneel en politie, samen met verslaggevers en fotografen, hadden zich naar verluidt op de steiger verzameld en toegekeken terwijl de overlevenden aan land worstelden.
Ondertussen was de andere RIB aan het ronddrijven terwijl de inzittenden op hulp wachtten. “Uiteindelijk werden we rond 6.45 uur gered door de Egyptische marine, hoewel die operatie ons ook in gevaar bracht omdat ze eisten dat we bij zeer ruwe zee een aluminium ladder op het schip zouden beklimmen”, zei de gast.
“Bemanningsleden en duikers gleden meerdere keren uit en vielen bijna in zee, of werden verpletterd tussen het schip en de zodiac. De poging werd pas gestaakt toen de zodiac zo hard tegen het marineschip werd gegooid dat de ladder brak.”
De twee Italiaanse duikers bevonden zich op verschillende boten, dus geen van beiden wist al enkele uren of het goed ging met hun partner. Pas toen iedereen aan land herenigd was, beseften de gasten dat de Duitse vrouw vermist was, omdat ze allemaal dachten dat ze zich op de andere RIB moest bevinden.
De ondervraging
Volgens de anonieme gast eindigden de beproevingen van de duikers niet toen ze weer aan land waren. “We hadden een zeer onaangename ervaring met de Egyptische politie/rechercheurs die onze verklaringen over het incident opnamen”, Divernet werd verteld. “Hoewel we een ernstig slaaptekort hadden en net dit traumatische en dodelijke ongeval hadden meegemaakt, waren er geen welkomstwoorden of enige empathie van de autoriteiten.
“Er was geen goede introductie van de rechercheurs en pas toen we naar hun rol vroegen, vertelden ze dat ze voor het Openbaar Ministerie werkten.”
Dit bureau is een onafhankelijke tak van de rechterlijke macht. Hoewel de eerste onderzoeken door politieagenten kunnen worden uitgevoerd, nemen de openbare aanklagers vervolgens het onderzoek over en vragen zij om de beëdigde en ondertekende getuigenissen van getuigen, die zij later als bewijsmateriaal in de rechtbank zullen voorleggen.
Omdat er geen tolken beschikbaar waren, werd het aan een Dive Pro-vertegenwoordiger, en later aan iemand van het ministerie van Toerisme, overgelaten om te vertalen en voor verbinding te zorgen tussen de gasten en degenen die hen interviewden.
“We kregen de opdracht om de specifieke regel te schrijven: 'Er bestaat geen strafrechtelijke verdenking van het veroorzaken van de brand, en niemand is beschuldigd van het veroorzaken van de brand'”, zei de gast. “Later werden onze Engelse schriftelijke verklaringen en het transcript van het interview in het Arabisch vertaald, en kregen we de opdracht om de Arabische kopie af te tekenen.
“Toen er om een regel-voor-regel vertaling werd verzocht, bevatte de Arabische kopie fouten en verkeerde interpretaties, waaronder de toevoeging van nieuwe informatie die oorspronkelijk niet was overgebracht, en weglatingen van informatie die oorspronkelijk in onze verklaringen was opgenomen.
“De politie heeft ons laten weten dat deze rapporten naar onze ambassades zouden worden gestuurd, maar tot nu toe is er niets ontvangen. Er is ook geen update van de autoriteiten over de vraag of er een zoek- en reddingsactie is ondernomen voor de vermiste duiker.
“Het proces van het afnemen van politieverklaringen en het indienen van de politierapporten voor de verloren paspoorten was zeer ongeorganiseerd, inefficiënt en stressvol. Het kostte ons de hele dag [22 februari] om het papierwerk te regelen.”
Thuis komen
De meeste passagiers waren gedwongen kleding en andere eigendommen achter te laten; de Italianen beweerden dat ze duikuitrusting, kleding, telefoons en andere eigendommen ter waarde van maar liefst 20,000 euro hadden verloren. “We hebben fysieke schade: ik heb moeite met lopen, ik heb minifracturen, terwijl mijn man in shock is en moeite heeft met spreken”, vertelde Rufferi, die op de aangedreven RIB had gezeten, Lecce prima.
Dive Pro zorgde voor kleding en benodigdheden, samen met all-inclusive accommodatie in Safaga voor gasten die documentatie moesten uitzoeken voor verloren paspoorten, voordat ze deze overbrachten naar hun respectievelijke ambassades in Caïro. Twee vertegenwoordigers van Dive Pro vergezelden de duikers ook naar de hoofdstad en hielpen hen bij het immigratiekantoor.
De anonieme gast beweerde echter dat het langdurige onderhandelingen had gekost om van de exploitant twee overnachtingen in een goedkoop hotel in Caïro voor 14 personen te verkrijgen (wat het equivalent van minder dan £ 400 kostte), plus contant geld om verloren paspoorten te vervangen (£ 90). en £ 128 voor maaltijden en vervoer in Caïro.
Dive Pro stemde er ook mee in om de vliegtarieven te dekken voor duikers die hun oorspronkelijke vlucht hadden gemist, hoewel er geen compensatiebetalingen werden gedaan voor andere verloren voorwerpen.
“Achteraf gezien beseften de overlevende duikers dat veel veiligheidsvoorzieningen en procedures ernstig ontbraken Zee legende”, vertelde de gast Divernet. “Tijdens de bootveiligheidsbriefing werd er geen melding gemaakt van reddingsvesten; brandalarmen en rookmelders in kamers werkten niet; en brandblussers waren leeg of werkten niet.
“De bemanning sloeg geen alarm om alle passagiers wakker te maken en bijeen te brengen toen de brand voor het eerst werd ontdekt, waardoor er heel weinig tijd overbleef voor de evacuatie; er werden geen reddingsvesten uitgedeeld of gebruikt toen we met de zodiacs evacueerden; en er waren geen noodfakkels. We kwamen er ook van Dive Pro achter dat zij geen verzekering hadden voor de Zee legende. '
In onderzoek
De gasten werden daar door Dive Pro van op de hoogte gebracht Zee legende was na de brand gezonken, maar zei dat ze geen officieel bericht van de Egyptische autoriteiten hadden ontvangen over de status ervan – en ook niet of het lichaam van de vermiste duiker was gevonden. De oorzaak van de brand blijft onbevestigd.
Divernet nam contact op met Dive Pro Liveaboards om zijn kant van het verhaal te geven en te reageren op punten van gasten, maar een vertegenwoordiger zei dat de exploitant dit pas kon doen nadat hij het eindrapport van het Openbaar Ministerie had ontvangen en geen tijd kon geven- kader daarvoor.
De Kamer voor Duiken en Watersporten (CDWS), de officiële vertegenwoordiger van de Egyptische duikindustrie, zowel lokaal als internationaal, onderzoekt duikgerelateerde ongevallen, maar wordt daar duidelijk over gemaakt Divernet dat het “niet de juridische entiteit is die verantwoordelijk is voor ongevallen op zeeschepen”.
“Het spijt ons zeer voor het trieste ongeval en we delen de rouw en het verdriet om het ongelukkige dodelijke ongeval en betuigen ons medeleven aan haar familie”, aldus een vertegenwoordiger van CDWS.
