Duiken diep in Akaba

JORDAN DUIKER

We hebben veel gehoord over de attracties van Jordanië op conventionele recreatieve diepten, maar wat heeft de Jordaanse kustlijn aan de Rode Zee technische duikers te bieden? Diepduiker DAN BURTON ging kijken, maar was het ermee eens dat de beroemde Cedar Pride (foto) moeilijk te verslaan is

DE RODE ZEE

DE RODE ZEE GAAT DOOR om een ​​van de meest spectaculaire duikbestemmingen ter wereld te zijn, rijk aan onderwaterflora en -fauna en de thuisbasis van een overvloed aan zeeleven. De nabijheid van de problemen in het Midden-Oosten zorgt er echter voor dat de resorts rustig blijven, terwijl veel hotels en duikcentra het moeilijk hebben.

Jordanië wordt beschouwd als een van de meest stabiele en veiligste bestemmingen in het Midden-Oosten en is een welvarend land aan de oostelijke oever van de rivier de Jordaan, geflankeerd door Israël en Palestina in het westen en Saoedi-Arabië in het oosten, en met Syrië en Irak aan de rand. noordelijke en noordoostelijke grens.

Alleen op het zuidwestelijke puntje raakt het de Rode Zee, die een kustlijn van 17 kilometer aan de Golf van Akaba beslaat.

Na vele duiktrips in de Rode Zee te hebben genoten, voornamelijk naar de Sinaï, Hurghada en de Zuid-Egyptische Rode Zee-locaties, wilde ik graag de aanbevelingen bekijken om het duiken in Aqaba in Jordanië te proeven.

Deze oude zeehaven is de grootste en dichtstbevolkte stad in de Golf en is sinds de jaren tachtig een duikbestemming.

Ondanks de relatief korte kustlijn biedt Jordanië meer dan 25 duikplekken, maar ik wilde vooral graag duiken met enkele van de technische duikcentra van Aqaba en enkele van de diepere plekken verkennen die zelden in berichten worden genoemd.

Mijn reis begon vanuit Londen met een overnachting in het luchthavenhotel in de Jordaanse hoofdstad Amman. De volgende ochtend ging ik aan boord van een vroege vlucht naar Aqaba en werd begroet door gids Mohammad van DeepBlue Dive Centre.

Om te acclimatiseren aan de diepe locaties die we later in de week hadden gepland, maakten we onze eerste duik op het wrak dat het meest geassocieerd wordt met Jordanië, de Cedar Pride.

Dit vrachtschip van 74 meter voer in 1982 Aqaba binnen en kort na aankomst beschadigde een grote ballastbrand de binnenkant van het schip onherstelbaar.

Het schip heeft drie jaar op de kade gelegen voordat de overheid besloot het tot zinken te brengen en een onderzoek uit te voeren om een ​​geschikte locatie van 30 tot 40 meter diep te vinden.

De koning van Jordanië, een fervent duiker, had belangstelling voor het evenement en er werd besloten het schip onderdeel van het rif te maken. Het wrak bleek een ideale habitat voor het rijke zeeleven dat in dit rustige deel van de Rode Zee leeft.

WIJ MAKEN EEN KORTE REIS naar de plaatselijke pier en uitgerust met single 12s met nitrox 32. De locatie is gelegen in Aqaba Marine Park, op slechts 30 minuten van de haven. Het is een mogelijke kantduik, maar de boot zorgt voor een veiliger en comfortabeler duikplatform en helpt duikers de boten met glazen bodem te vermijden die regelmatig over het water varen.

Bij aankomst legden we vast aan een boei op slechts 200 meter van de kustlijn. We sprongen erin en daalden langs de meerlijn af. Na slechts 5 meter kwam het achterschip in zicht. Mijn eerste indruk van dat achterschip was de gelijkenis met de Giannis D in Egypte. Ik voelde meteen dat dit een goede duik zou worden.

Het zicht was 15-20 meter, dus het achterstevengedeelte bood een perfect zicht voor klassieke groothoekopnamen. Mijn duikbuddy Natalia maakte een ideaal model en zwom vlak bij de romp naar zijn plaats, waar ik een paar foto's maakte voordat we naar achteren gingen naar de hoofdmast.

Er was minder visleven dan ik had gehoopt, maar rond het kraaiennest op de hoofdmast was het hele bouwwerk bedekt met een reeks zachte koralen die deinden in de zachte stroming.

Er was voldoende bovenbouw op het terrein, dus geen gebrek aan mogelijkheden om gangboorden en trappenhuizen te verkennen en op en neer te zwemmen.

Natalia leidde me naar de boeg en we brachten tijd door met zwemmen tussen enkele van de grote lieren en masten.

Na 40 minuten gingen we langs de zijkant van de romp omhoog en onderzochten het ondiepe gedeelte van het wrak op slechts 8-10 meter afstand, waar we het laatste deel van de duik doorbrachten.

DE VOLGENDE OCHTEND we gingen verder naar het Sindbad-duikcentrum, slechts een paar kilometer verderop de kust. De faciliteit leverde ons een set dubbele 12's met 18/45 trimix (bodemmix), decoflessen van 50/50 nitrox en 80%.

Nadat we onze mixen en uitrusting hadden gecontroleerd, wandelden we naar de pier op slechts 100 meter afstand, waar we hartelijk werden begroet door de bemanning van de duikboot.

Ons plan was om te duiken met de Al Shorouk, een vrachtschip op een diepte van 38-58 meter op de bodem van Eel Canyon. Het vrachtschip werd in 2008 tot zinken gebracht door Aqaba Marine Park

op een geplande diepte van 60 meter. Toen het schip begon te zinken, dreef het offshore naar diepere wateren en zou tot 100 meter zijn gezakt als de bemanning niet verwoede pogingen had ondernomen om haar terug te trekken naar ondiepere zeeën die geschikt waren voor technische duiken.

We laadden in en maakten de korte reis naar de duikstek, slechts 10 minuten van de kade. We daalden langs de shotlijn door de duisternis totdat de leiders de deur van het landingsvaartuig op de boeg bereikten op 38 meter hoogte.

Het wrak ligt aan de stuurboordzijde op een hellend rif dat tot ruim 60 meter diep is. Ons vierkoppige duikteam splitste zich op en ik liep samen met mijn vriend Khaled langs de rand van het vrachtruim.

Er was weinig anders te zien dan een platte romp en een leeg ruim onder ons dat ooit gevuld was met auto's en vrachtwagens.

In de verte verscheen de brug langzaam. Ik liep langs de stuurboordzijde naar 47 meter en Khaled liep naar de bakboordzijde van het wrak. Hij kwam in positie en ik maakte een paar foto's van hem terwijl hij de gestripte brug verkende.

We liepen onder de brug door en zwommen langs de vangrails, waar een rij lichtgevende roze zachte koralen de reling bedekte. De bovenbouw is in goede staat, met kleine verfsporen op de kale romp.

Khaled gaf een signaal, dus volgde ik hem een ​​korte trap af naar het kale achterdek. Ik kon de fakkels van enkele andere duikers rond de achtersteven zien flikkeren, dus gingen we erheen en daalden af ​​naar de propeller op 58 meter hoogte.

We hadden 18 minuten geklokt, dus het was tijd om terug te gaan naar de shotlijn. Khaled nam de hoge route langs de bovenkant van de romp en ik besloot over de brug te volgen.

Terwijl ik langs de romp zwom, volgde de andere helft van het duikteam mij langs de zeebodem. Na een paar minuten kwamen we terug bij de boeg en voegden ons weer bij de anderen voordat we langs de linie gingen om onze korte deco uit te voeren.

Dit wrak ligt op een geweldige locatie waardoor u andere wrakken in de omgeving kunt bezoeken. Het is mogelijk om vanaf hier 20 minuten het rif op te zwemmen naar de Tank, die zich op slechts 8 meter hoogte op een zandplateau bevindt.

Het staat bekend als de Tank, maar is eigenlijk een M42 Duster, een zelfrijdend luchtafweerkanon. Het legervoertuig werd in 1999 als kunstmatig rif tot zinken gebracht

door de Jordanian Royal Ecological Diving Society en zorgt voor een geweldige kleine duik, ideaal voor beginners, snorkelaars en elke fotograaf die graag iets ongewoons fotografeert.

NA EEN PAAR DAGEN' duiken en me goed gesetteld voelen, wilde ik graag verkennen, dus nam onze gids Nancy ons mee naar het centrum van Aqaba. We brachten drie uur door met het ontdekken van de achterafstraatjes en markten, terwijl we de oosterse geur van verse kruiden en de plakkerige bedoeïenenkoffie opsnoof die straatverkopers bleven borrelen.

De groep voelde zich extreem veilig en werd nooit lastiggevallen door iemand die ons hun waar probeerde op te dringen.

De volgende ochtend maakten we onze laatste diepe duik op het Taiyong-wrak. We sloten ons aan bij Arab Divers, een traditionele duikfaciliteit gelegen aan een stoffige weg op korte afstand van het strand. Onze Britse gids Paul Rose (nog een!) laadde onze uitrusting in een Land Rover-trailer en we gingen op weg naar de kade.

De Taiyong ligt aan stuurboordzijde op 50 meter afstand, op een plek genaamd Japanese Gardens. De maximale diepte is 57 meter, maar het ondiepste gedeelte ligt op slechts 35 meter.

Het schip werd in 1974 door de havenautoriteit van Aqaba gekocht en gebruikt voor het lossen van binnenkomende schepen. Toen gebeurde er een ongeluk: de giek van een kraan viel, waardoor het ruim beschadigd raakte.

Omdat er geen goede ingenieur beschikbaar was, werd het resulterende gat gerepareerd met een ongeschikte betonplug. Dit bleef lekken en omdat reparatie van het schip uiteindelijk onrendabel werd geacht, werd het in 1999 tot zinken gebracht.

Omdat er geen boeien direct boven het wrak waren, meerde onze boot af naar een andere ligplaats op korte afstand. We daalden tot 12 meter en daalden vervolgens het hellende rif af naar 40 meter. Op de bodem van het rif verscheen langzaam de romp, die bijna rechtop van de zeebodem stond.

Paul en ik brachten het eerste deel van de duik door met het onderzoeken van de bovenbouw en het doorzoeken van de grote stukken machinerie op het achterdek.

Een van de meest spectaculaire onderdelen van het wrak was de grote dubbele jib, die ongeveer 30 meter in de open zeebodem uitstak vanaf de romp, die iets naar binnen kantelt.

Deze neiging merkte ik pas toen ik naar mijn beelden keek toen ze eenmaal aan de oppervlakte kwamen, en het maakt het wrak zeker kwetsbaar voor kantelen in de toekomst!

We zwommen door de bovenbouw, waar groepen koraalduivels tussen de gedraaide draden en kabels zweefden, wachtend op een prooi. Paul leidde me door het labyrint van metaalbewerking en ging naar het achterschip, waar we enkele van de gigantische lieren onderzochten.

We keken snel vanaf het rif en maakten een brede vlucht over de fok om een ​​goed beeld te krijgen van de hele wrakstructuur. Daarna gingen we langzaam terug het rif op, waar we onze stops maakten op het rif onder de boot.

VAN ALLE AQABA-DUIKPLAATSEN, de Cedar Pride kwam voor mij bovenaan, terwijl de Taiyong tweede werd. Omdat ik slechts twee korte gasduiken heb gemaakt, heb ik de twee diepe wrakken niet zo grondig kunnen verkennen als ik had gewild, en ik zou graag terugkomen om beide nog eens te bekijken.

Ik kreeg echter wel de kans om twee keer op de Cedar Pride te duiken, en mijn beloning was een bevredigende verzameling foto's. De Pride is een klassieke wrakduik aller tijden waar veel mensen graag keer op keer naar duiken.

Jordanië wordt normaal gesproken niet gezien als een bestemming voor technisch duiken, maar het lijkt mij dat het veel te bieden heeft, zowel op het gebied van wrakken als diepe riffen.

Ik vond het leuk om 's ochtends een diepe duik te kunnen maken, terug te komen voor de lunch in het hotel om mijn familie en vrienden te ontmoeten en 's middags weer op stap te gaan.

Er zijn genoeg plaatsen in en rond Aqaba die interessant zijn voor het hele gezin. Als u besluit een paar dagen vrij te nemen, is het zeker de moeite waard om een ​​dagtocht te maken naar het Wana Rami-reservaat of het werelderfgoed Petra. Ik had de kans om beide te bezoeken, en ze waren een hoogtepunt van mijn reis. De Dode Zee is ook een populair uitstapje (zie Deep Breath, december).

Jordanië is niet goedkoop en de prijzen zijn vergelijkbaar met die in Groot-Brittannië. Als u van plan bent een paar trimixduiken te maken, moet u er rekening mee houden dat er ongeveer £ 220 in rekening moet worden gebracht voor een trimixvulling.

Kan ik een rebreather meenemen? vraag je je misschien af. Welnu, ze zijn sinds 2014 verboden – dit komt vanwege veiligheidsproblemen op een locatie zo dicht bij Saoedi-Arabië en Israël.

Alle faciliteiten die we bezochten zijn geschikt voor technisch duiken, met verschillende niveaus van expertise. Mijn advies is om ervoor te zorgen dat u alle hardware meeneemt die u waarschijnlijk nodig zult hebben, of van tevoren te controleren of deze beschikbaar is, anders raakt u misschien teleurgesteld.

Er zijn dagelijks lijnvluchten naar Amman, maar houd rekening met een tussenstop van vijf uur om een ​​aansluitende vlucht naar Aqaba te krijgen. Dat klinkt oké,

Maar houd rekening met £ 600 in uw budget voor de vluchten. EasyJet bood vroeger geweldige aanbiedingen, maar vloog toen niet meer naar Jordanië. Bemoedigend nieuws is dat deze vlucht mogelijk weer van start gaat.

Prijs kan een factor zijn, maar Aqaba heeft veel te bieden, dus denk eens na over dit rijke deel van de Rode Zee.