Bekentenissen van een fotoprofessional

DAVE was nog steeds aan het vervoeren zichzelf, samen met de helft van de Celebes Zee, de duikladder op toen hij met een grote glimlach in de lucht stompte en riep: “JA!!!”
Thuis in Shrewsbury is Dave vastgoedadvocaat. Een belangrijke taak, die we ongetwijfeld allemaal respecteren, maar die niet veel luchtaanvallen met zich meebrengt.
Hier had hij net een half uur op 10 meter hoogte doorgebracht op de overvloedige kustduikplek BMJ, waar hij werkte met een lichtbeige zweepkoraalgarnaal ter grootte van een paperclip, en het leek alsof hij in de wolken was.
We zouden het pas zeker weten toen we naar huis gingen voor deel drie van zijn workshop van een hele dag, de nabewerking, maar hij was erg opgewonden. Onderwaterfotografie kan dat bij jou doen.
De avond ervoor hadden Dave en zijn medegasten in de steigerbar de korte presentatie bekeken die ik aan alle nieuwkomers laat zien. Met behulp van mijn eigen foto's geef ik een voorproefje van wat ons te wachten staat in het spectaculaire duikwonderland van wereldklasse Bunaken National Park, vlak voor onze deur en net zichtbaar achter mij in de vervagende roze en oranje gloed van een prachtige zonsondergang.
Kijk goed naar dat bellenkoraal op een van de kustriffen en misschien zie je een orang-oetankrab; inktvissen hangen vaak rond in het zeegras op de uitstekende huisriffen; tuur onder de overhangen van de prachtige muren van Bunaken en misschien slaapt er wel een schildpad.
Ik leg ook uit hoe ik, als fotoprofessional, een reeks cursussen voor duikers geef, ontworpen om het beste uit hun eigen cursus te halen fotografie, ongeacht niveau of uitrusting.
De meeste mensen lijken van de show te genieten en zeer positief met elkaar om te gaan – oohing, aahing en opgewonden raken over het duiken van de volgende dag in een van 's werelds beste duikgebieden. Ik krijg op dit moment vaak enthousiaste klanten, dus het is een win-winsituatie.
Omdat duiken echter iedereen aantrekt, zijn er enkele sceptici. “Je hebt duidelijk een heel goede camera” is de meest voorkomende opmerking – en de meest irritante!
Ik heb weliswaar een goede camera, maar het zijn mijn vaardigheden en ervaring in het gebruik ervan die de resultaten opleveren.
“Ik heb alleen een compactcamera, dus ik zou onmogelijk zulke foto's kunnen maken”, is een andere klaagzang. Ik heb geleerd deze nee-zeggers te verzachten door een paar foto's op te nemen die zijn gemaakt met mijn bescheiden compacte opstelling. Ik moet bekennen dat de reactie die ik krijg als ik daar achteraf op wijs, mij een duivelse voldoening geeft.
"Pah voor je negativiteit, dit is wat je kunt doen als je bereid bent te leren!" Ik grijns innerlijk.
Ik ben ervan overtuigd dat elk camerasysteem onder water succesvolle resultaten kan opleveren als je leert hoe je het moet gebruiken en binnen de grenzen ervan kunt werken.
Natuurlijk, mijn belangrijkste opstelling is een Nikon D7200 SLR met een reeks lampen, lenzen en add-ons. Maar voor het lesgeven aan compactgebruikers, of ze nu beginners of gevorderden zijn, gebruik ik altijd mijn Canon S110 compact.
Ik laat mensen een foto zien van een kleine octopus die half in en uit een fles op het zand ligt met daarachter de blauwe zee, of een prachtige zwarte harige hengelaarsvis, en leg uit dat de foto's zijn gemaakt op de prachtige modderduiklocatie City Extra aan de kust, met mijn compact zonder flits, zonder add-ons, net als hun eigen opstelling. Het is allemaal waar, er zijn hier geen rook of spiegels.

DE MEESTE VAN MIJN KLANTEN zijn charmante, relaxte mensen. Bereid om te luisteren, enthousiast om ideeën te verkennen en enthousiast over de kans om op een dergelijke locatie te leren en te oefenen.
Velen moeten gewoon begrijpen hoe hun kit werkt: “Wauw, doet die knop dat? Geweldig!”, of “Ik kwam dichterbij en wees naar boven, zoals je zei, en kijk eens naar deze naaktslak – ik kan niet wachten om het aan mijn vrienden te laten zien!”
Als fotoprofessional in resorts heb ik een vreemde levensstijl, ver verwijderd van de zakelijke bankgangen waar ik vroeger in Londen doorheen liep. Hoewel ik daar veel mensen ontmoette, bewandelden zij grotendeels dezelfde paden als ik.
Nu kan ik de ene dag een piloot van een luchtvaartmaatschappij ontmoeten en de andere dag een meubelmaker. De ene dag geef ik les aan een paar Singaporese acteurs, de volgende dag aan een chef-kok uit Edinburgh.
Mijn klanten variëren van absolute beginners die hun cameraset uit de doos haalden toen ze aankwamen, tot serieuze amateurs die graag een hele dag hun spiegelreflexsysteem volledig onder de knie willen krijgen en hun reeds bekwame camera's willen verplaatsen fotografie op naar een hoger niveau.
Het is een interessant, lonend avontuur. Er is weinig zo bevredigend als het zien van een gloeilamp die boven iemands hoofd uitgaat als hij of zij een handmatige witbalans of groothoekflitserpositie 'krijgt', en de volgende dag terugkomt met prachtige foto's als bewijs.
Mijn hemel, het kan echter een uitdaging zijn om met mensen om te gaan. Julie, een gepensioneerde huisarts uit Norwich, was een zeer onwillige student. Haar maatje was buitengewoon enthousiast en ontvankelijk, terwijl Julie streng was en niet bereid te geloven dat ik haar iets nuttigs kon leren.
Gelukkig vindt de snelcursus van een uur 's avonds plaats in de bar, als je begrijpt wat ik bedoel. Ze liet zich meeslepen en ondanks dat ze vrijwel elk goudklompje in twijfel had getrokken, waardoor het een niet-zo-expressieve cursus van twee uur werd, keerde ze de volgende dag terug van het duiken met een bijna glimlach op haar gezicht.
De verbetering in haar foto's was radicaal, hoewel ze weigerde dit toe te geven.
Er zijn af en toe freeloaders: “Dus nu heb je gereageerd op mijn niet-aflatende stroom vragen over macro fotografie [Ik heb eerlijk gezegd niet veel verklapt], vertel me vandaag alles over groothoek.”
Welnee. Je hebt nu meerdere keren mijn gratis advies gevraagd. Betaal voor mijn cursus, mijn expertise en ervaring, waaraan ik zestien jaar lang heb opgebouwd vanaf de tijd van de film. Ik heb veel antwoorden en ideeën voor je, maar ik verdien hier ook mijn geld en mijn kennis heeft waarde, net zoals je niet zou verwachten dat een loodgieter of accountant direct gratis beschikbaar is.

WIJ ZIJN IN NOORD-SULAWESI, binnen de waargenomen Koraaldriehoek op het uiterste puntje van Indonesië, een grote en diverse natie met meer dan 17,000 eilanden. Als er ooit een plek op maat gemaakt zou zijn om onder water te genieten en les te geven fotografie, dit is het. Een bloeiende caleidoscoop van kleur en leven is druk bezig rond de spectaculaire muren en riffen van Bunaken National Park.
Langs het kustgebied ten zuiden van Manado, nog steeds in het park maar weg van de spectaculaire muren, liggen een aantal fantastische bezienswaardigheden zoals City Extra, Gorong Gorong en BMJ. Er zijn daar veel beestjes, van harige hengelaarsvissen tot kleine octopussen en flamboyante inktvissen.
Laatst was ik bij een studentenpaar, die allemaal andere behoeften hadden. De een was wat geavanceerder dan de ander.
City Extra is een wonderbaarlijk productieve, zuivere zanddruifduik, en ik nam de meer gevorderde vrouw een beetje mee om creatief licht te oefenen op een prachtig zeepaardje, terwijl haar man bij de duikgids bleef en aan een felgekleurde naaktslak werkte.
Toen we terugkwamen, had een andere duiker, versierd met een substantiële camera-opstelling, mijn leerling 'geadopteerd' en hem krachtige praktische hulp verleend. De arme man zag er volkomen perplex en, eerlijk gezegd, een beetje getraumatiseerd uit, terwijl ze zijn camera hanteerde, alle instellingen veranderde en hem opdracht gaf hier, daar en overal te wijzen.
Toen we binnenkwamen, besloot ze mij te ‘helpen’. Grote fout, enorm. Nadat ik haar ongevraagde “hulp” beleefd, maar zeer resoluut had geweigerd, liep ze met een blik van pure onbeschaamdheid door naar mijn gevorderde leerling.
Ik zal niet uitweiden over het tafereel waar we achteraf in de bar hartelijk om hebben gelachen, maar je kunt het je wel voorstellen. Ik weet zeker dat ze het goed bedoelde, maar haar aanpak was zowel gedurfd als opdringerig en, ja, een beetje eng.
Er werden die dag een aantal nieuwe onderwatersignalen gecreëerd, en een aantal substantiële onderwatersignalen in de mix.

KEKUAN 2 IS MISSCHIEN HET MEEST iconische duiklocatie in het gebied, aangezien het zich uitstrekt langs de voorkant van Bunaken Island. Een verticale muur is versierd met harde en zachte koralen, veelkleurige crinoïden en gigantische tonvormige sponzen, terwijl het letterlijk bruist van het zeeleven.
Grote scholen grijze snappers, enorme wolken roodtandtrekkervissen en delicate geel-witte vlindervissen maken plaats voor duikers terwijl ze door dit betoverende tafereel drijven.
Schildpadden, meestal karetschildpadden met af en toe groen, zijn hier vrijwel gegarandeerd, en het was op zo'n wezen waar Johan en ik ons ​​op concentreerden.
Tenminste, dat dacht ik. Johan was een gevorderde fotograaf met een spiegelreflexcamera en twee flitsers. Hij wilde zijn groothoekverlichtingstechniek graag verbeteren, dus zweefden we voor een grote gorgonenwaaier die langs de muur groeide.
Direct naast de waaier lag een enorme schildpad op een richel te rusten, met een eeuwenoude blik in zijn eeuwenoude ogen. Hij zat er precies tussenin en was buitengewoon goed gecamoufleerd, onaangedaan door onze aanwezigheid.
Ik gaf de beste techniek aan om de schildpad en de waaier samen aan te steken, en Johan bleef enthousiast seinen “ja, ja, ik snap het”, waarna hij zich in een lastige positie bewoog, waarbij hij de helft van de schildpad miste en vrijwel tegen de ventilator botste.
Het is altijd een goede vuistregel om dichterbij te komen, maar dit was een beetje extreem.
Na een dans van 25 minuten waarin hij naar binnen zou komen en ik hem zou aanmoedigen om naar buiten te gaan, verlieten we uiteindelijk het toneel en kwamen langzaam naar boven.
Nadat we ons hadden afgedroogd op de boot met een kopje koffie en vers gekookte pisang goreng (gefrituurde bananensnack) in de hand, bespraken we de sessie.
‘Is het je gelukt de schildpad aan te steken?’ vroeg ik. “Laten we snel kijken.”
"Schildpad?" antwoordde Johan. "Welke schildpad?"
Na een moment van ongeloof keek ik naar zijn scherm en daar zat een prachtig verlichte havikvis met lange neus tussen de ventilator. Johan had het wezen en de waaier perfect vastgelegd met een close-focus, groothoektechniek die we tijdens de ochtendduik hadden onderzocht, en ik voelde me nogal dwaas.
Ik was zo gefocust op de schildpad dat ik de havikvis niet eens had gezien. Geleerde les voor de leraar: onderzoek uw omgeving zorgvuldig – en onderschat uw leerlingen nooit.

MIJN HOOFDDOEL MET BEGINNERS is om mensen de controle over hun eigen leven te geven fotografie zodat ze precies weten hoe ze herhaalbaar succes kunnen behalen. Kortom, om ze te ontdoen van de veiligheid van de Auto- en Onderwatermodi, of de Programmamodus die een man op een liveaboard hen vertelde te gebruiken, en om volledige handmatige controle te krijgen.
Onderwaterfotografie is tegenwoordig zo enorm toegankelijk, met compactcamerasystemen die veel minder kosten dan veel vakanties in het buitenland, zodat veel mensen gewapend met een camera onder water gaan, maar geen echt idee hebben hoe ze die moeten gebruiken.
Ze komen terug met vervaagde of overdreven roze, onscherpe beelden op een hectare rommelige achtergrond, en raken erg gefrustreerd.
Elke discipline, bijvoorbeeld autorijden of gastronomisch koken, kan worden geleerd, maar alleen maar achter een stuur springen of voor een oven staan ​​levert geen resultaat op.
Zo ook met onderwaterfotografie. Er zijn vaardigheden en technieken die je onder de knie moet krijgen om foto's te maken waar je trots op zult zijn, gemaakt op een manier die herhaalbaar is tijdens je volgende duik vakantievilla.
Ik weet dat sommige leraren hun beginners in de onderwatermodus gooien, zodat ze heel snel vaag kleurrijke afbeeldingen krijgen, maar voor mij is dit contraproductief en onderdrukt het het zelfvertrouwen en de zelfontwikkeling.
De meeste mensen komen aan vakantievilla, accepteer hun welkomstcocktail (al dan niet alcoholisch) en zak met opluchting en vreugde weg in hun stoel aan de steigerbar voor een spectaculaire zonsondergang. Spectaculair duiken in warm water op een van de beroemdste duiklocaties ter wereld en niets anders te doen dan genieten.
Maar ik heb net negen dagen achter elkaar gewerkt, heb voornamelijk lieve, energieke klanten gehad, samen met een paar stekelige klanten, en hoe leuk ik het ook doe, ik heb wel wat vrije tijd nodig.
'Maar Gill, jij zit op een eeuwigdurende vakantievilla!” je denkt. Nou, denk alsjeblieft niet dat ik onaardig ben, maar dat doe ik niet vakantievilla.
Ik zou mijn situatie op dit moment voor geen goud willen veranderen. Ik huur een fantastisch, idioot goedkoop huis in een mooi, vriendelijk dorp in een tropisch paradijs.
Ik heb aan het einde van mijn weg duiken van wereldklasse en ik loop niet langer door die vreselijke bedrijfsgangen. Mijn werk is gevarieerd en zeer de moeite waard, of het nu een cursus van een uur is of een workshop van een hele dag. Ik volg mijn passie en ik heb inderdaad geluk.
Maar als ik niet voor de derde achtereenvolgende avond met jou in de bar wil doorbrengen, als ik niet elke dag met jou op de boot wil of heb, neem dat dan niet aan persoonlijk. Ik werk hier; Ik heb andere eisen en heb ook vrije tijd nodig, net als jij.
En hoe zit het met Dave? Toen we terugkeerden naar de basis om zijn workshop af te ronden en zijn beelden te verwerken, had hij de zweepkoraalgarnaal helemaal onder de knie.
Het was haarscherp, perfect belicht en goed gecomponeerd. Dave was opgetogen en toen hij een paar dagen later thuiskwam, heeft hij de foto ingelijst en mij een foto gestuurd waarop hij stralend achter zijn bureau zit.
Dat is nu werkplezier.

• Gill McDonald is fotoprofessional bij Tasik Ria Resort & Spa in Manado, Noord-Sulawesi, en bij zijn partnerresort Dive into Lembeh. Ze is ook redacteur van het kwartaalblad Scuba Diver Ocean Planet magazine uit Singapore, en heeft een PADI-onderwijsstatus instructeur. Gill's cursussen variëren van een express van een uur tot workshops van een halve of hele dag. Op maat gemaakte sessies van elke duur kunnen worden geregeld door contact op te nemen met gill@gillmcdonald.com