Alle dingen groot en klein

De verminderde zichtbaarheid wordt niet veroorzaakt door deeltjes in de waterkolom. Het water is vandaag zelfs ongewoon helder. Het lage zicht wordt veroorzaakt door miljoenen vissen.

De enorme sardinebaitbal verandert steeds van vorm. Het kan donker worden als de school de zon vernietigt.

Ik zoek mijn vrouw.

Waar ligt Dorte? Het is gemakkelijk om te verdwalen in de tornado van kolkende vissen.

Opeens gaat er een groot gat in de stevige muur van sardientjes open en snelt ze op mij af, scooter op vol gas.

Ik ken haar lichaamstaal en ik kan zien dat ze het naar haar zin heeft.

De school beweegt alsof het één groot organisme is en het majestueuze landschap verandert voortdurend. Ik fotografeer met de camera op automatisch om rekening te houden met de voortdurend veranderende lichtomstandigheden.

Met mijn rebreather kan ik onder de sardientjes duiken zonder ze te storen met uitlaatbellen, en Dorte vindt steeds nieuwe fotogenieke manieren om zichzelf in de school te positioneren. Ik heb het ook naar mijn zin!

Moalboal staat bekend om de sardientjes. Vroeger verbleven ze rond Pescador Island, maar een paar jaar geleden besloten ze plotseling te verhuizen en hangen nu dicht bij de kust van Panagsama Beach, op slechts een paar minuten varen van de steiger van ons resort.

Niemand kan uitleggen waarom ze verhuisd zijn of waarom ze blijven, maar de lokale autoriteiten erkennen de waarde ervan en beschermen ze ten behoeve van de toeristenindustrie.

Vissen is alleen toegestaan ​​met haak en lijn, en veel lokale vissers verdienen nu geld door boottochten aan snorkelaars aan te bieden in plaats van sardientjes te vangen.

Haak een sardine aan de haak en ze kunnen hem maar één keer verkopen. De vissers kunnen elke dag een levende sardine aan de toeristen verkopen.

De aasballen illustreren het biologische concept van veiligheid in cijfers. Er wordt aangenomen dat roofdieren in de war raken bij het naderen van grote scholen vis, en moeite hebben om individuen te onderscheiden.

“Sardine” omvat een handvol soorten in de haringfamilie en er zijn een paar aparte scholen in Panagsama, met onderscheidende soorten en enigszins verschillende maten, vormen en kleuren.

Veel duikers reizen alleen voor de aasballen naar Moalboal, maar de bestemming heeft de gasten veel meer te bieden dan een blikje sardientjes.

Na een rondvaart van 20 minuten Op de grote, comfortabele bangka van Kasai Village Dive Resort (de traditionele boot met bamboe stempels voor stabiliteit) komen we aan bij Pescador, een kleine kalkstenen rots op een paar zeemijl uit de kust.

Het gebied is een beschermd maritiem park en je kunt in één duik het hele eiland rondvaren – als je opschiet.

Maar net als de duikplekken op het vasteland heeft Pescador veel grotten, overhangen, scheuren en canyons, dus je wilt de tijd nemen om deze te verkennen.

Het is een dramatische plek met bloeiende koraaltuinen, veel rifvissen en veel interessant macroleven. Het verdient minstens twee duikdagen om grondig te bestrijken.

Felix, onze uitstekende lokale gids, vermeldt in de briefing een kathedraalgrot. Ik hou van dat geluid.

We vinden de schoorsteenachtige structuur, ik zwem naar binnen om de fotografische mogelijkheden te beoordelen en ben verrast door wat ik zie als ik me omdraai om door de opening terug te kijken. Dit is geen kathedraalgrot – het is een schedelgrot!

Als iemand ooit overweegt een onderwaterversie van de oude Phantom-strip te maken, zou dit een uitstekende locatie voor zijn schuilplaats zijn.

De twee ogen zijn perfect uit elkaar geplaatst en daaronder lijkt een grote opening op de holte waar neus en mond zouden hebben gezeten. Het is een prachtig gezicht en na een klein stukje richting is Dorte perfect gepositioneerd voor het geldschot in de Skull Cave.

Tussen de duiken door krijgen we drie heerlijke maaltijden geserveerd in het luchtige restaurant op de tweede verdieping met uitzicht op het koraalrif buiten. Kasai Village Dive Resort heeft onlangs een menuoptie met weinig koolhydraten en veel vet (LCHF) gelanceerd voor volgers van dat dieet en, onder de indruk van de kwaliteit van het eten, kiezen we daar tijdens ons verblijf voor.

We krijgen niet echt keuzevrijheid, maar geven ons over aan wat de chef voor ons klaarmaakt. Het is niet alleen gezond, maar ook altijd heerlijk en verzadigend.

Met een voedzaam ontbijt en dubbele espresso's terwijl u geniet van het uitzicht op het naburige eiland Negros aan de andere kant van de Tanon Strait is een geweldige manier om de dag te beginnen.

Aan het einde van de steiger wacht onze duikboot, de bemanning laadt tanks voor de ochtendduiken. Kasai Village Dive Resort ondersteunt alle denkbare soorten duiken, dus we hebben van tevoren twin-sets geboekt en onze dubbele vleugels, backplates en regelgevers voor zo'n opstelling.

We vinden het leuk om lange nitroxduiken te kunnen maken zonder ons al te veel zorgen te maken over de gastoevoer.

De term “huisrif” wordt in veel duikcentra losjes gebruikt. Het beschrijft vaak de dichtstbijzijnde locatie voor dirigeren opleiding of proefduiken. Bij Kasai Wall is ‘huisrif’ een beetje misleidend – deze site heeft alles!

Het rif aan het einde van de pittoreske steiger van het resort wordt al snel onze favoriete keuze voor een late middag- of vroege nachtduik. Je zou de hele duik kunnen doorbrengen met het verkennen van het macroleven in het ondiepe gebied rond het einde van de steiger, maar er is ook gemakkelijke toegang tot een mooie drop-off, dus beginnen we onze ongeleide huisrifduiken meestal met een duik naar 25-30 meter .

De muur is bedekt met zeewaaiers, sponzen en zweepkoralen, en kan bogen op een selectie waaierkoralen met daarin verschillende Denise's pygmee-zeepaardjes.

Deze kleine schatjes zijn ongelooflijk moeilijk te spotten, en ze hebben de neiging om van tak naar tak te springen als ze gestoord worden, waardoor ze nog moeilijker in de zoeker te krijgen zijn.

Er is zelfs een kleine kolonie mandarijnvissen aan de rand van de drop-off, en we proberen onze duiken zo te plannen dat ze samenvallen met zonsondergang, wanneer ze naar buiten komen om hun paringsritueel uit te voeren.

Door onze middagduik te beëindigen of rond zonsondergang aan onze nachtduik te beginnen, slagen we erin verschillende paringsgebeurtenissen waar te nemen.

Een grote schildpad rust meestal op een richel onder de groep hertshoornkoralen, waar de mandarijnen zich overdag verstoppen.

De wekker maakt ons om 4.30 uur wakker. Ik zet kopjes oploskoffie klaar. De minibus die ons naar Oslob aan de zuidoostkust van Cebu zal brengen, vertrekt binnenkort en de bemanning laadt uitrusting, tanks en proviand voor de dagtocht.

Het keukenpersoneel heeft LCHF-ontbijtpakketten voor ons klaargemaakt en tijdens de twee uur durende rit eten we. We bereiken de plek en ontdekken honderden anderen met dezelfde intentie om te duiken met de walvishaaien die dicht bij het strand samenkomen.

Gelukkig zijn het vooral snorkelaars of toeschouwers die in de kleine bootjes droog blijven. Eenmaal onder water voelt het helemaal niet druk en brengen we twee glorieuze lange duiken door met de vriendelijke reuzen.

De lokale vissers waren het beu dat de walvishaaien hun krillnetten vernielden en begonnen de kolossen te voeren om ze onder controle te houden – waarmee de basis werd gelegd voor een veel lucratiever industrie: het kijken naar walvishaaien.

Elke dag tussen 9 en 11 uur verschijnt er een groep walvishaaien die krill verwachten. Het voeren van wilde dieren is controversieel, maar de onderneming is goed georganiseerd en de dieren worden niet geschaad.

Soms, als er natuurlijke voedselalternatieven in het water zijn, mijden de walvishaaien het visserskrill, dus ze hebben wel een keuze. Of probeer ik gewoon een dubieuze praktijk te steunen?

Elke dag genieten honderden mensen van nauwe interactie met de walvishaaien, leren ze over hen en vertrekken met een grotere waardering, wat op de lange termijn alleen maar goed kan zijn.

Michael Pettersson, de Zweedse manager van Kasai Village Dive Resort, heeft gemengde gevoelens over de Oslob-ervaring. “Zes of zeven jaar geleden, voordat de voedingen bij Oslob systematisch werden, zagen we regelmatig walvishaaien langs ons huisrif of Pescador Island passeren. Het gebeurt nog steeds, maar veel minder vaak.

“Oslob is een beetje een dierentuin, maar veel mensen vragen erom en we nemen ze er graag heen, want het is een leuke ervaring.”

Ik doe een paar diepe rebreatherduiken met Michael. Het centrum ondersteunt verschillende modellen, waaronder de JJ-CCR, Poseidon Se7en en rEvo, en hij is een zeer ervaren instructeur-trainer.

De logistiek is ook perfect voor technische duiken opleiding, met gemakkelijke toegang tot 50m-plus voor de steiger.

Op een dag vraagt ​​hij mij als ik een grotduik wil doen. Ik doe mee! We moeten vroeg opstaan ​​omdat de duik in lijn moet zijn met de getijdentabellen, en als de inwaartse stroming te sterk is, is het onmogelijk om weer uit te zwemmen.

De ingang van de grot bevindt zich aan de voet van de Kasai-muur op 40 meter hoogte – zoals ik al zei, dat huisrif heeft alles!

Michael duikt met zijn aan de zijkant gemonteerde Liberty-rebreather, maar na een paar honderd meter penetratie begint de grot te smal te worden voor mijn aan de achterkant gemonteerde uitrusting. We vertrekken voordat het tij water de grot in begint te trekken en brengen 30 minuten decompressie door terwijl we genieten van het gezelschap van een school jonge vleermuisvissen.

Michael vertelt me ​​later dat het gebied veel onontdekte zeegrotten kent, maar als er één ding ontbreekt op Kasai's menu zijn het wrakken. Tanon Strait is een behoorlijk drukke zeilpassage, maar een zinkend schip zou tot grote diepte verdwijnen, buiten het bereik van zelfs de meest gevorderde duikers.

Er is echter één wrak. Op de zandbodem, op Copton Point, op 22 meter hoogte, bevindt zich de romp van een eenmotorig Lancair-vliegtuig, dat halverwege de jaren negentig door plaatselijke duikcentra tot zinken werd gebracht als alternatief voor wand- en macroduiken.

Het gebied herbergt ook een palingtuin en op de drop-off naast het vliegtuig behoren de waaierkoralen tot de grootste die ik ooit heb gezien.