Boven 18 m: Cephalopod Central aan de zuidkust

JEREMY CUFF bezoekt Zuid-Devon om te duiken op de iconische en begrijpelijkerwijs populaire Babbacombe Bay-locatie, vooral bekend om zijn ontmoetingen met inktvissen

Babbacombe Bay stond al een tijdje op mijn duikradar. Mijn eerder geplande bezoeken waren niet doorgegaan vanwege het slechte weer, maar deze keer had ik voor een meiweekend gekozen, een accommodatie geboekt en gehoopt dat het mooi weer zou zijn.

Naarmate het weekend naderde, namen de ongunstige oostenwinden af ​​en werd er goed weer voorspeld, maar het allerbelangrijkste was dat er sprake was van een lichte westelijke wind. Oosterse leugens kunnen de vis doden.

Toen ik de klok terugdraaide naar begin maart, had ik er een punt van gemaakt om Babbacombe te bezoeken tijdens een motorweekend in Devon om de logistiek te bekijken van wat er bij het duiken daar betrokken was (toegang, parkeren, beschikbaarheid van tanks/vullingen, eten/drinken en spoedig). Ik was blij dat ik dat had gedaan, omdat het mij de kennis gaf hoe ik de reis het beste kon plannen.

Babbacombe is een aangenaam stadje op een klif, gelegen aan de “Engelse Rivièra” van het Torbay-gebied. Het ligt aan de noordoostelijke kant van Torquay, beschut achter een reeks landtongen, waaronder Hope's Nose, en beschikt over hotels en appartementen, pubs, restaurants en cafés, een kabelbaan, een beroemd modeldorp en een theater.

De tuinen op de kliffen bieden prachtige vergezichten over de baai en als het weer heel helder is, is het mogelijk om helemaal naar Lyme Regis, West Bay en zelfs Portland te kijken, vele kilometers naar het oosten.

In de duikgemeenschap staat deze beschutte baai (tenzij er oostenwind staat) vooral bekend als een lente-hotspot voor de inktvissen die zich daar verzamelen om te paren en eieren te leggen, hoewel er volop mogelijkheden zijn voor andere ontmoetingen en waarnemingen. In deze tijd van het jaar zou het redelijkerwijs kunnen worden omgedoopt tot Cephalopod Central.

Mijn vriend Simon, die al jaren niet meer in Groot-Brittannië had gedoken, zou dit weekend mijn buddy zijn; het zou voor hem een ​​kans zijn om opnieuw kennis te maken met het soort omstandigheden waarin hij als tiener had leren duiken.

Op vrijdagavond, richting het zuiden en westen langs de A303 vanuit Wiltshire, haalde ik hem op bij zijn huis in de buurt van Honiton en we snelden vastberaden naar Babbacombe, zeer gemotiveerd door de gedachte aan een pubmaaltijd!

Aankomst op de locatie

Babbacombe Bay is toegankelijk via een zeer steile enkelsporige weg naast het theater, met onderaan een kleine parkeerplaats. Het is het soort weg dat paniekerige bestuurders in paniek brengt, en tijdens het weekend waren we getuige van een amusant incident met een brandende koppeling bij hoog toerental, nadat een bestuurder op de heuvel tot stilstand was gekomen en achteruit tegen een muur was gerold.

Het Diver’s Down-duikcentrum in de stad is sindsdien gesloten, wat jammer is. Het beheerde ook het café naast de parkeerplaats en zorgde voor vullingen en verhuurmateriaal. Er zijn echter een aantal andere centra in Torquay.

Op beide dagen stonden we vrij vroeg op om mijn pick-up naar de parkeerplaats te rijden en ervoor te zorgen dat we een plekje kregen. Als de parkeerplaats vol is, verandert uw aangename duikdag in een frustrerend palaver.

Hoewel we vroeg waren, zouden er al een aantal duikers aanwezig zijn, waaronder enkele die helemaal vanuit Cardiff waren afgereisd. Het vinden van een parkeerplaats is de sleutel tot de dag.

Duikbriefing

Omdat Babbacombe Bay een kantduik is, heb je drie basiskeuzes. Je kunt de trap afdalen naar het kleine kiezelstrand voor het café en vanaf daar je toegangspunt kiezen, of langs het café naar de aanlegsteiger gaan en dat proberen.

Het is ook mogelijk om de stenen steiger op te lopen en de trap af te dalen om van daaruit naar binnen te gaan. Als u de aanlegsteiger of de steiger kiest waar u het water in en uit gaat, moet u zeer voorzichtig zijn met eventueel glad zeewier dat een vervelende val kan veroorzaken.

Je kunt op elk moment besluiten om te duiken, ongeacht het getij, omdat er heel weinig stroming is, maar het is veel gemakkelijker om tijdens de perioden met hoog water het water in en uit te gaan. Bij eb kan het lastig zijn om op de been te blijven terwijl u met een zware duikuitrusting over slijmerige en onhandig gelegen rotsblokken navigeert.

Waar u ook kiest om het water in te gaan, er is een groot gebied beschikbaar dat u kunt bestrijken als u eenmaal aan het duiken bent. Je kunt ervoor kiezen om in het directe ondiepe water tussen de rotsblokken te blijven, of naar diepere gebieden te gaan om onderwaterrotstuinen, onkruidbedden en zandvlakten te verkennen.

Zelfs op de diepere punten is het duiken relatief ondiep (niet veel meer dan 10 meter), waardoor het een heel goed idee is om een ​​SMB te gebruiken vanwege de boten in de buurt. In de meeste gebieden ontbreken onderscheidende herkenningspunten, dus het is gemakkelijk om gedesoriënteerd te raken en uiteindelijk de zee in te zwemmen in plaats van terug naar de kust. Je afstoffen onderwater navigatie vaardigheden zijn hier erg nuttig.

Het zicht kan ook enorm variëren, dus buddy-paren moeten dicht bij elkaar blijven om te voorkomen dat ze van elkaar gescheiden raken.

Een opvallend herkenningspunt dat de moeite waard is om naar te kijken is Mushroom Rock. De gelijkenis met een paddenstoel valt meteen op als je hem tegenkomt terwijl je vanaf het kiezelstrand of de scheepshelling de baai in vaart.

De duiken

In wezen zijn de duiken in Babbacombe Bay meer naturalistisch dan landschaps- of wrakduiken. Het is het soort plek waar een oplettende duiker die geen haast heeft, beloond kan worden met interessante waarnemingen. Om deze reden is de duik behoorlijk populair bij onderwaterfotografen.

Die inktvisbijeenkomsten die spectaculair kunnen zijn als je de juiste timing hebt, gecombineerd met perfecte omstandigheden. Dat lukte ons niet helemaal, want het hoogtepunt van de actie was voorbij. Misschien was twee tot drie weken eerder (eind april) dat jaar het optimale geweest, maar het is geen exacte wetenschap.

We hebben echter nog steeds een paar inktvissen waargenomen, waarbij Simon en ik veel tijd met één mannetje in het bijzonder doorbrachten. Er was zelfs een ET-moment waarop Simon zijn hand uitstak en de cuttle het gebaar beantwoordde door terug te lijken te reiken terwijl ik foto's maakte.

Simon had nog nooit eerder een inktvis gezien tijdens een duik en vond de ontmoeting zeer de moeite waard. Hij had destijds een boek over de intelligentie van koppotigen gelezen, wat de fascinatie nog groter maakte.

Duikers kunnen ook verschillende soorten krabben verwachten, waaronder heremietkreeften en eetbare krabben, en er was geen tekort aan strijdlustige spinkrabben, degenen die opstaan ​​tegen de waargenomen dreiging van een duiker die met een camera zijn persoonlijke ruimte binnendringt.

Andere waarnemingen waren onder meer een bot, een gewone kreeft, anemonen, dodemansvingers, verschillende lipvissen en blennies. Als we goed kijken, zien we een overvloed aan jonge vis; de baai is uiteraard een belangrijke viskwekerij vanwege het beschutte aspect. Ook kun je vaak zeenaalden in de wietbedden aantreffen.

Op de stenen steiger tussen de duiken door spraken we met enkele vissers die hondshaai en makreel hadden gevangen, en er was ook een zeehond die regelmatig in de baai rondhing en zeer tolerant was tegenover mensen (en misschien gelukkige duikers).

Afhankelijk van het tijdstip van uw bezoek kunt u er zeker van zijn dat u andere interessante onderwatersoorten zult zien. Historisch gezien zijn er zelfs zeepaardjes bekend uit de baai, al weet ik niet zeker wanneer ze voor het laatst in het gebied zijn gezien. Misschien liggen ze daar nog ergens.

Foto's door Jeremy Cuff

Ook op Divernet: Ondiepe wrakduik in Scapa, Duiken Chesil Bank, HMT James Venkel verkennen, Ontmoetingen met blauwe haaien in Cornwall, Duiken in de Kimmeridge-baai, De ‘lont’ bij St. Abbs, De Swanage Pier-duik, De gravin van Erne