Zou de reputatie van de Malediven als premium duikbestemming wereldwijd standhouden tijdens de ‘slechtste weerreis’ van het seizoen? MARIE DAVIES reist naar de archipel in de Indische Oceaan om daar achter te komen, en roept de hulp in van mede-liveaboarders om haar acht hoogtepunten te selecteren
VLIEGEN IN MAN, the capital of the Maldives, is like plunging into a vakantievilla brochure. The water really is as turquoise as the pages depict, and the island atolls, ringed with pure white sandy beaches and lush rainforest, are as stunning as the advertisers would have us believe.
Maar als je in het regenseizoen aankomt, wees dan bereid om alle vier de seizoenen op één dag te ervaren. Oh, en regen. Heel veel regen.
We worden met een glimlach begroet als we aan boord van de Maldives Aggressor II springen voor een zevendaagse Best of the Maledives-reis. De bemanning leidt ons naar de hoofdsalon en het voelt alsof ik een 5* hotellobby binnenloop.
Lees ook: Extra incentives om naar Filitheyo te vliegen
Witleren banken omsluiten de randen van de kamer, compleet met twee grote glazen tafels en zestien witte stoelen, een buffetopstelling aan de achterkant met koffie- en theefaciliteiten, een kleine koelkast en
een bar. Plus twee 65-inch tv's aan de muur en een iMac voor gasten. Glazen ramen domineren beide zijden van de boot en bieden een spectaculair uitzicht op de nabijgelegen eilanden.
Ik noem vrijwel elke liveaboard een ‘drijvend hotel’, maar Maldives Aggressor II is een klasse apart. Dit schip is zo ruim en luxueus dat het meer aanvoelt als een drijvend resort, compleet met spa op het bovendek en een yogahoek.
De hutten zijn even indrukwekkend en groot.
Mijn tweepersoonskamer met 2 aparte bedden is smaakvol ingericht met witte muren, een donkerhouten kledingkast en grote kasten. Er is een aparte douche en toilet (handig als je deelt) en een flatscreen aan de muur.
I peek into the Deluxe Stateroom and it has a huge bed and lounge area, plus great views. As one diver put it: “I’ve never said this before, but the boat is better than the pictures on the website.” He’s not wrong!
Just outside the saloon is a large camera area, but you won’t find tanks or compressor on this 41m vessel. Diving is in tandem with a dhoni that speeds divers away from the mother ship to the dive-sites, typically 10-25 minutes away.
Of the 20 sites I dived, it’s surprisingly hard to pick favourites. Each dive offered something special, be it a shy mantis shrimp, a chilled-out turtle, a huge school of blue-lined snapper, mating octopuses, three cranky stonefish, shark-watching from top of the reef wall and… manta rays. So I cheated and asked the rest of the group to pitch in. Here’s what we came up with:
Zonlicht Thila (N Male-atol)
We worden wakker met grijze wolken, maar we zijn opgewekt als we instappen voor de uitcheckduik, die normaal gesproken niet vermeld zou worden. Sunlight Thila staat echter in mijn logboek genoteerd als mijn beste uitcheckduik ooit.
We dalen af naar het zand op 18 meter hoogte. Voor ons doemt een grote koraalbommie op met een school damselfish die tussen de zachte koralen wervelt. Ze schieten naar een kleinere bommie aan de linkerkant, waar we glasvissen en een nieuwsgierige murene zien.
This site is a cleaning station, so we’ve been briefed to keep our eyes open for mantas, but I’m not optimistic.
Then, 20 minutes into the dive, our guide Marilen wafts her arms up and down and, lo and behold, a manta glides out of the murk. We fan out and kneel on the sandy bottom to watch the display.
Unbothered by strobes or bubbles, the ray sweeps over our heads again and again, its majestic fins flapping close to our tanks.
Af en toe zweeft hij boven het te reinigen koraal, maar meestal lijkt hij tevreden te zweven.
Ten minutes later a second manta drifts into my lens. My buddy laughs into his regelaar en voert een vreugdedansje uit.
I’m about to join him, but a rush of water whooshes over my head and one of the mantas has backed around to hover above me.
Mijn camera schiet in een flits omhoog, maar hij is zelfs voor mijn groothoek veel te dichtbij.
Not that I’m complaining. After 60 minutes’ bottom time, we wave the mantas goodbye. What we lacked in sunlight we had made up for in bright smiles as we climb back aboard the boat.
Lankaanse Beru (N Male-atol)
Voor onze tweede duik duiken we naar de buitenkant van het atol en komen terecht op een steile helling die afdaalt naar een zandbodem op 30 meter hoogte.
We hug the reef and peer into the hazy blue looking for big stuff, which comes in the form of four turtles – one green, and three hawksbills.
We also see our first pink ball anemone and a pair of redtail butterflyfish, both endemic to Sri Lanka and the Maldives. I stop to peruse this part of the reef, and am eventually rewarded with a glimpse of a shy peacock mantis shrimp.
Ongeveer halverwege de duik zwemt een grote papegaaivis werkeloos voorbij, wisselend tussen het kauwen op koraal en het uitscheiden van de restjes. We zullen er veel van zien tijdens onze duikweek.
En hier is een leuk feit: een Britse wetenschapper ontdekte dat een eiland op de Malediven genaamd Vakkaru bijna volledig uit papegaaienpoep bestaat. Minstens 85% van het sediment dat door deze vissen wordt uitgepoept, wordt naar het eiland getransporteerd als de moessonwind draait. Wat weet je?
Towards the end of the dive the wall flattens out to a gentle slope (more parrot poo, maybe?). Creeping into the shallows, one of the divers makes a gurgling yell and a moment later another manta ray ambles into my vision.
It does a couple of back-flips and flybys before cruising off along the reef. One of those dives that starts off a bit “meh” but ends up being highly memorable.
Visfabriek (N Male-atol)
Onder een steiger op het eiland Kandou Giri vind je de beroemde Fish Factory. Werknemers maken hun vangst schoon en ontbenen ze en gooien de resten en botten over de zijkant van de steiger.
Ik weet niet zeker wat ik moet verwachten als ik mijn groep langs de rotswand volg naar het bottenkerkhof. Stormwolken creëren een deken van troebel water, maar de ogen van mijn vriend zijn nog steeds scherp als hij wijst op een andere bidsprinkhaangarnaal die zich verstopt
in de rotsen.
But we’re not here for macro, we’ve come for the abundance of ray and fish life and, boy, we’re not disappointed. One minute we’re cruising along, the next we’re engulfed by fish-tails.
Het is alsof je midden in roggensoep wordt gedropt, met een vleugje fusiliers en bannervissen.
Zes gigantische remora’s zwemmen voorbij, op de voet gevolgd door een school goeddoorvoede brasems. Vervolgens worden we omringd door blauwe en bruine doktersvissen, blauw omzoomde snappers en zoveel roggen! Ze raken bijna in paniek terwijl ze aan de karkassen knabbelen en scheuren.
Als ik de roggen opzij parkeer, vraag ik me af of deze site omgedoopt moet worden tot Moray Central. Ik heb er nog nooit zoveel in één klein gebied gezien. Vanuit één gat gapen vijf monden me aan, hun gigantische halzen zo groot als mijn dij. Een paar meter verder nestelt zich een albino-murene met een gele rand, die zich verschuilt achter een gigantische murene.
Andere gaten herbergen een sneeuwvlok, een stout, een gevlekte en een golvende murene. Ik realiseer me dat ik hier een lijst aan het aframmelen ben, maar er staan veel verschillende soorten op deze site.
They aren’t simply hanging in gaps in the reef either – plenty are free-swimming around us.
Als de stroming toeneemt, haken we ons vast aan de rotsen en genieten van de show. Ik heb nog nooit zoiets gezien.
De volgende dag worden we wakker met het geluid van nog meer regen die tegen de ramen slaat en wordt de eerste duik afgebroken vanwege de sterke stroming.
We head back to the more sheltered Fish Factory, and by the time we jump in the sun’s rays are filtering through the surface – and we get to enjoy the fish craziness all over again.
We see turtles and lionfish at Feydhas Finolhu, a large school of sweetlips at Banana Reef, reef sharks at Miyaru Kandu and a blue-ribbon eel at Lhosfushi Kandu, but it’s not until a night-dive at Alimatha Jetty that we add another site to our “favourites” list.
Alimatha-steiger (Vaauu-atol)
The reef is shallow, the sandy slope gradual, but there’s nothing “meh” about this night-dive. Dropping into 8m we’re careful not to stand on the numerous nurse sharks swimming around in our torchlight. Some are 2m long, others just babies, but they all have one thing in common – they’re hungry!
I squeeze into a small sandy patch with an OMG expression on my face – it’s humbling being in the middle of a shiver of sharks when they’re hunting.
We wait for a frenzy to happen, and it doesn’t take long before one grey nurse decides it really wants to get at that iddy-biddy fish under that iddy-biddy rock.
En dan is het zover! Zand en haaienstaarten vliegen overal heen en als waarnemer kun je alleen maar ademen, achterover leunen en genieten van het spektakel (oh, en je pinken goed uit het licht houden).
Deze duik was vooral voor de duikers een hoogtepunt
one and only newly certified Open Water Diver – her eyes were like saucers when she got back into the dhoni!
Walvishaai zoeken
Halverwege de week stomen we 's nachts naar het Zuid-Ari-atol, waar de beroemde vriendelijke reuzen van de zee zich voeden met plankton. Wij worden wakker
een scheutje zon door de wolken (whoo), hoewel de wind nog steeds witte toppen op de golftoppen laat wapperen (boe).
Do we care? Nope, today is whale shark day! The briefing is detailed and includes a short animation of how to snorkel with whale sharks (basically no touching, no chasing, no swimming in front).
After 20 minutes’ searching from the top of the dhoni, we don our dive-gear and jump in. Then begins a 55-minute drift-dive along Lux Rock,
een steile helling (praktisch een muur), op zoek naar deze ongrijpbare wezens.
We’re treated to a couple of turtles, a school of fusiliers and a blacktip in the distance, but no white spots. We try again at a dive site called Digurah Beru, but apart from some spekky gorgonian fans and pink soft-coral trees, it’s de nada on the whale sharks.
Reliable sightings are what bring snorkellers and divers from around the globe to the Maldives, but even without a whiff of them, it didn’t put a dampener on our trip at all.
Maldives Aggressor II had eigenlijk nog veel meer verrassingen in petto.
hila (S Ari Atoll)
One of the most exciting dives of the trip, we’re told. Descending on top of a small pinnacle at 14m, I gaze at the sharp drop-offs to 20-25m on all sides. A cloud of blue-lined snapper catches my eye and I’m finning down in a flash. I’m in wide-angle-fotografie hemel!
Once my buddy and I have had our fill of the snapper, we fin towards a large overhang
gedrapeerd met roze en rode koralen en waaiers, en een spetterend geel madeliefjekoraal.
Soldaatvissen, eekhoornvissen, vorstelijke maanvissen en een paar valse furcula-vlindervissen verstoppen zich onder de rand (ja, die soort moest ik absoluut opzoeken).
Not far away, a flowery cod glares at me from inside its hole. I’m about to risk a photo when the resident eagle ray catches my eye.
We follow it down to 30m, and in the distance spot a whitetip shark and a great barracuda. After a few minutes we head back up the slope to bask in the multitude of gorgonians littering the reef.
The current isn’t strong, so we manage to traverse the 80m reef in one dive. Even without the snapper, it’s a special site, perhaps even my favourite dive of the trip.
Vilamendhoo Thila (S Ari-atol)
Op onze laatste volledige duikdag stomen we richting
a large pinnacle smack-bang in the middle of the channel. I’m thinking “ooh, current!”, but what
Ik had moeten denken: “ooh, vleermuisvis!”, omdat we het pad van een enorme school opzweven.
Visibility is only 10-15m, but they’re friendly and hang close to us for 10 minutes. Moving on, we explore the rest of the reef, with pink fans, lionfish, soldierfish and blue triggerfish everywhere. A whitetip cruises along the wall, followed by a blacktip a moment later.
We stoppen en wachten, en een jonge schildpad drijft voorbij en landt op een richel aan de zijkant van de muur.
De rest van de duik brengen we op 12 meter terug door met de vleermuisvis, met de mond open terwijl schoonmaakvissen tussen hun schubben foerageren.
Bathala Thila (N Ari-atol)
Onze laatste “favoriet” is duik 20, en de gidsen lopen vol verwachting rond terwijl we afdalen naar de top van de onderzeese berg en recht in een school blauwe trekkervissen terechtkomen. Bijna elke overhang wordt bedekt door waaiers en scholen bannervissen zwemmen om ons heen.
Visibility is great at 20-25m, and we hook onto the wall and watch sharks hunting in the blue. Large grey reef sharks mingle with smaller whitetips.
Meanwhile, our guide Marilen is waving at us and we reluctantly leave the shark show and head over to… a giant blue frogfish! It’s quite the specimen. Cruising along with the reef on our left we pass stacks of black coral, plumes of pink and orange anthias, and a Napoleon wrasse.
When the Cruise Director announces at the end of the trip “that’s the worse weather we’ve had all season”, it makes me smile. I didn’t think it was that bad.
Sure, it was a bit stormy for a couple of days at the start, and rough seas sometimes made getting up the ladder and into the dhoni tricky, but if that’s your worst Maldives, I can’t wait to come back and experience the best.
De meeste duiken zijn driftduiken en sommige locaties zijn geavanceerd, maar deze reis is ook goed voor minder ervaren duikers. Alle duikerparen krijgen een SMB die ze bij de veiligheidsstop moeten vrijgeven. De dhoni zweeft dan in de buurt totdat je boven komt.
Duikers zijn voorzien van stroomhaken om de haaienactie tijdens muurduiken te bekijken.
Generally it’s illegal to dive deeper than 30m. This rule is relaxed on liveaboards but there isn’t much more to see below 30m anyway, and the deepest we went was 32m.
De reis was een momentopname van de 35,000 vierkante kilometer die deel uitmaakt van de soevereine natie van de Malediven, maar het is echt zo bijzonder als die vervelende online advertenties beloven.
FEITBESTAND
HOE ER> Vluchten van Groot-Brittannië naar Malé.
DUIKEN & ACCOMMODATIE> Malediven Agressor II, agressor.com/maldiven
WANNEER TE GAAN> Het hele jaar door, maar van januari tot april zijn er uitstekende zeeomstandigheden en goed zicht. De watertemperatuur was tijdens de reis gemiddeld 28°C – “kil” volgens Marilen. 3 mm wetsuit aanbevolen.
GELD> Maldivische rufiyaa of Amerikaanse dollars.
PRIJZEN> Retourvluchten van Emirates vanuit het Verenigd Koninkrijk vanaf £ 724. Zeven- en tiendaagse reizen met Maldives Aggressor II beginnen vanaf $ 10, inclusief alle maaltijden, wijn en bier.
BEZOEKER Informatie> bezoekmaldives.com
