Lijst van scheepswrakken in de Eerste Wereldoorlog van 1917

ALS JE VEEL Britse wrakken duikt, kijk in je logboek en controleer de data waarop ze tot zinken zijn gebracht. Tenzij je alleen op een hotspot duikt zoals Scapa FlowIk durf te wedden dat 1917 veruit de hoogste frequentie zal zijn.

Veel van onze favoriete wrakduiken stammen uit 1917, en velen zijn opgenomen als Wreck Tours in DIVER (bekijk ze op Divernet.com). We kunnen ze niet allemaal noemen, zelfs niet enkele van de bekende, dus onze excuses voor al die favorieten waarvoor we simpelweg geen ruimte hebben.

Een laatste maand herenregels

Januari 1917 was de laatste maand van de oude regels, op grond waarvan U-boten een koopvaardijschip niet zonder waarschuwing tot zinken mochten brengen.

Een actie ten zuiden van Isle of Wight illustreert hoe de Britse anti-onderzeeërtactieken hebben bijgedragen aan de verandering in de Duitse regels voor betrokkenheid.

Op 14 januari voer het in Denemarken geregistreerde stoomschip Norma het Engelse Kanaal op naar Londen met een lading sinaasappelen, uien en wijn uit Spanje. UB37 naderde aan de oppervlakte en vuurde een paar waarschuwingsschoten af ​​over Norma’s boeg om haar tot stilstand te brengen.

De kapitein werd geïnterviewd, de papieren werden gecontroleerd en de Norma werd met beschuldigingen en geweervuur ​​tot zinken gebracht toen de bemanning het schip had verlaten.

Later diezelfde dag benaderde UB37 het Q-schip Penshurst met een soortgelijke procedure. Aangelokt door een levendige 'schip verlaten'-oefening, wist de eerste UB37 dat de ware aard van de Penshurst het openingsschot was dat de basis van de commandotoren raakte.

Na nog een paar ronden zonk UB37, en Penshurst zorgde voor zekerheid door een paar dieptebommen te laten vallen. Er waren geen overlevenden. Het naleven van de regels van de heren had het lot van UB37 bezegeld.

Dave Wendes, auteur van South Coast Shipwrecks of East Dorset and Wight, beschrijft het wrak van UB37 op een diepte van 62 meter, vrijwel intact afgezien van de commandotoren, die werd verwoest door geweervuur ​​van de Penshurst.

Het wrak van de Norma moet nog worden bevestigd, hoewel het mogelijk is dat het wrak waarvan wordt aangenomen dat het de Spiraal is, in werkelijkheid dat van de Norma is.

U-boten losgelaten

Eind 1916 stelde admiraal von Holtzendorff zich ten doel om in 1917 600,000 ton geallieerde schepen per maand tot zinken te brengen om Engeland en Frankrijk tot overgave te dwingen.

Admiraal Beatty was Jellicoe opgevolgd als bevelhebber van de Grand Fleet en merkte op: "De crux ligt in de vraag of we de vijand op zijn knieën blokkeren, of dat hij hetzelfde met ons doet."

Duitsland bevond zich in een wanhopige situatie. De geallieerde blokkade was nu bijna totaal en er waren ernstige tekorten aan voedsel en industriële materialen. Duitsland moest hetzelfde met Groot-Brittannië doen.

De scheepsverliezen in januari van 368,521 ton hadden de trend van de laatste paar maanden van 1916 gevolgd. Om het doel van 600,000 ton te bereiken zonder een onbetaalbaar verlies aan U-boten, moest de Duitse tactiek veranderen.

Vanaf 1 februari 1917 werden alle beperkingen op de duikbootoorlog opgeheven. U-boten mochten nu koopvaardijschepen zonder waarschuwing tot zinken brengen.

De verliezen in februari van 540,006 ton tonen het onmiddellijke effect aan van de nieuwe Duitse regels, en de verliezen stegen in april naar een piek van 881,027 ton.

Voor degenen die op zoek zijn naar verhalen over schatten: op 25 februari torpedeerde de U50 de hulpkruiser en voormalig Cunard-schip Laconia op 11 mijl van Fastnet.

De lading bestond uit zilverstaven en munten, waarvan er geen zijn teruggevonden. Het wrak ligt op een diepte van 450 meter, dus je hebt een commerciële bergingsorganisatie nodig om de schat in handen te krijgen.

Vanuit het perspectief van een duiker maakten de nieuwe regels het veiliger voor U-boten om koopvaardijschepen aan te vallen die de kust omhelsden voor bescherming, wat resulteerde in veel wrakken die zich comfortabel binnen de duikdiepte bevonden.

Op 6 februari, ongeveer vijf kilometer uit Gurnard's Head, torpedeerde de U55 zonder waarschuwing de Saksische Brit.

Het wrak van de Saksische Brit is typerend voor veel wrakken in Noord-Cornwall, bijna tot aan het grove granietzand geschuurd door de diepe grondgolf, en een genot om te duiken bij doorgaans goed zicht.

Zoals in 1916 werd opgemerkt, hadden U-boten hun vaste patrouillegebieden, dus het was niet ongebruikelijk dat de slachtoffers werden geclusterd, en de nieuwe, onbeperkte gevechtsregels dienden om een ​​dergelijke clustering te versterken.

Bij Whitby torpedeerde UB34 vier schepen in twee dagen. De Hurstwood, Ferrucio, Corsicaanse Prins en St Ninian bevinden zich allemaal in het bereik van 45-50 meter, en klokken zijn teruggevonden door Scarborough BSAC.

Lijst van getorpedeerde schepen in de Wereldoorlog van 1917

In 1917 werden zoveel meer schepen getorpedeerd, dat ze ze niet allemaal kunnen opsommen. Hier zijn een paar “hoogtepunten” uit a duik gezichtspunt:

• Op 19 juli werd het P&O-schip Salsette in Lyme Bay getorpedeerd door UB40. Het wrak is nu een van de diepere favorieten van Weymouth of Lyme Regis. Het staat 12 meter boven een zeebodem van 44 meter, met een paar meter diepere schansen aan de boeg en achtersteven.
• Eerder dit jaar, op 17 april, was UB40 verantwoordelijk geweest voor het torpederen van het hospitaalschip Lanfranc in het midden van het kanaal bij Sussex. Ironisch genoeg waren bijna de helft van de gewonden aan boord Duitse gevangenen.
• UB40 was een van de hoogst scorende U-boten en bracht tijdens 99 patrouilles 28 schepen tot zinken. Naast andere goed gedoken wrakken was UB1917 in 40 verantwoordelijk voor het tot zinken brengen van de Cairdhu en Clodmoor bij Sussex, Chateau Yquem, Rota, Greleen, Radass, Gefion, City of Swansea en Glocliffe in Lyme Bay, de Rosehill bij Plymouth en de Aparima bij Anvil. Punt.
• De ss Maine, een favoriet uit Zuid-Devon en onderwerp van DIVER's eerste Wreck Tour in 1999, werd op 17 maart door de UC23 bij Bolt Head getorpedeerd. Het wrak ligt op een lichte helling, de boeg reikt tot 18 meter en de schuur aan de achterkant tot 35 meter, dus met een goede gastoevoer en zorgvuldig gebruik van een duikboot.computer het is mogelijk om een ​​lange duik te maken die de maximale diepte logenstraft.
• Een dag eerder had UC17 de 11,140 ton zware Rotorua bij Start Point getorpedeerd. Als mijnenlegger waren mijnen van UC17 verantwoordelijk voor andere geliefde wrakken, waarover later meer.
• Terwijl ze wegkwamen van de zuidkust, torpedeerde de U30 op 96 november de tanker Derbent ten noorden van Anglesey. Het wrak is redelijk intact en ligt op 42 meter aan stuurboord gekapseisd. Voor duikers is het een prachtig voorbeeld van een tanker.
• Op 2 oktober werd de pantserkruiser HMS Drake getorpedeerd door de U79 in het Noordkanaal. Het schip was op weg naar Rathlin Island en zonk op 14 meter diepte in Church Bay.
• Op dezelfde dag torpedeerde en bracht de U79 ook de torpedobootjager HMS Brisk en het stoomschip Lugano tot zinken, beide in dieper water tussen Rathlin en het vasteland. Het wrak van de Drake is goed kapot, maar beschut tegen het getij is het een populaire tweede duik geworden opleiding duiken.
• U-boten patrouilleerden niet alleen in de zeeën voor Groot-Brittannië en Frankrijk, maar ook in de Oostzee en de Middellandse Zee.
• Spanje was de hele oorlog neutraal en de koopvaardij zou de rand van de Spaanse territoriale wateren omhelzen. Op slechts een paar kilometer van de Costa Blanca liggen de U34 en de U35, goed voor ss Mardinian, ss Lila en ss Doris, precies op de grens van de sportduikdiepte, en nog veel meer als je serieus technisch wilt worden.
• De commandant van de U35 was Kapitän-leutnant Lothar von Arnauld de la Perière, de best scorende U-bootcommandant uit de Eerste Wereldoorlog en de best scorende onderzeeër aller tijden.

Raiders en kruisers

In voorgaande jaren van de Grote Oorlog zagen oppervlakte-raiders behoorlijk wat activiteit. Nu waren de meeste koopvaardijschepen bewapend, en op 10 maart raakte de beruchte Möwe zwaar beschadigd toen het Nieuw-Zeelandse koopvaardijschip ss Otaki het vuur opende en vele treffers scoorde op de Möwe voordat geweervuur ​​van dat schip de Otaki tot zinken bracht.

De beschadigde Möwe sloop terug over de Noordzee, maar werd de rest van de oorlog in de Duitse thuiswateren vastgehouden en diende als onderzeebootdepotschip.

Haar verliezen zou een te grote propaganda-mislukking zijn geweest.

Zoals we vorig jaar in het artikel uit 1916 meldden, eindigde de Möwe zijn leven als de Oldenburg, die in 1945 in een Noorse fjord tot zinken werd gebracht.

Eveneens in maart vertrok SMS Leopard. Ze was voorheen de ss Yarrowdale, veroverd door de Möwe op 11 december 1916. In tegenstelling tot de Möwe slaagde de Leopard er niet in de blokkade van de Royal Navy te ontwijken en werd ze onderschept door de kruiser HMS Achilles en het boardingschip Dundee.

Toen het uitvluchten duidelijk werd, opende Leopard het vuur, maar werd al snel overweldigd en tot zinken gebracht in het diepe water van de Noorse Zee. Leopard was de laatste van de koopvaardijjagers en de Duitse strategie verschoof bijna volledig naar U-boten.

Mijnen vormen nog steeds een gevaar voor de kust

Terwijl torpedo- of geweervuur ​​zonder waarschuwing de norm werd voor actieve aanvallen, bleven boten van de UC-klasse mijnenvelden aanleggen, en enkele van de meest kwetsbaren voor mijnen waren de mijnenjachttrawlers.

Voor de kust van Cork werd HMT Clifton op 33 februari door een mijn van UC18 tot zinken gebracht om een ​​gemakkelijke duik in 30 meter te maken.

Clifton was een van de eerste slachtoffers van UC33. Tijdens zeven patrouilles bracht ze 36 schepen tot zinken voordat ze op 61 september 36 werd geramd en tot zinken gebracht door RN-patrouilleboot PC1917 in St George's Channel.

Ook toegeschreven aan een mijn van UC33, maar vrijwel zeker ten onrechte omdat de U-boot nooit in dit gebied heeft geopereerd, zonk HMY Verona op 24 februari in de Moray Firth. Belangrijke voorwerpen die duikers kunnen observeren zijn stapels fotografische platen bij de achtersteven en het fijne, blauw versierde porselein van de badkameraccessoires van wat ooit een luxe jacht was geweest.

Op 30 april werd HMT Arfon tot zinken gebracht door een mijn van UC61 bij Dorset. Het wrak dat oorspronkelijk werd toegeschreven als de Arfon, werd beschreven in Wreck Tour 88, maar de identificatie werd in 2014 weerlegd toen Bryan en Martin Jones van Swanage Boat Charters een wrak ontdekten bij St Alban's Head dat sindsdien is geïdentificeerd als de Arfon.

Omdat het een voorheen niet gedoken wrak is, zijn veel kenmerken die verloren zijn gegaan bij andere wrakken nog steeds aanwezig. Bryan en Martin hebben samengewerkt met Historic England om het wrak te beschermen, en er is een duikvergunning vereist om erin te duiken. De meest waarschijnlijke kandidaat voor het oorspronkelijke wrak is de Holmtown, een slachtoffer van UB59 in 1918.

Op weg naar grotere schepen raakte ss Volnay op 14 december een mijn vanaf UC64. De Volnay
werd richting Porthallow gericht, maar zonk in de baai voordat ze kon worden gestrand.

Op een ondiepe diepte van 20 meter en buiten het getij was de Volnay de eerste wrakduik voor een groot aantal duikers in de lente opleiding uitstapjes naar Cornwall.

De stukgoederen bestonden uit munitie, terwijl er in de ruimen nog wat cordietspaghetti overbleef. Af en toe wordt een granaatlont of -huls nog steeds blootgelegd door winterstormen.

Nog ondieper: op 12 mei sloeg de ss Galicia een mijn vanaf UC17 bij Teignmouth en is gemakkelijk toegankelijk voor duikers op een diepte van 14 meter.

Er zijn er nog veel meer, maar ik zal verdere voorbeelden beperken tot slechts een paar speciale duiken.
Op 23 september raakte het baggerschip St Dunstan een door UC21 aangelegde mijn in Lyme Bay. Het wrak omvat een fascinerend spoor van baggermachines, van de bakketting via enorme tandwielen tot extra grote motoren.

Voor een nog ongebruikelijker mijnslachtoffer moet je naar Bretagne reizen. De 7758 ton wegende Franse pantserkruiser Kleber raakte een mijn van UC61 en zonk op 44 meter diepte. De Kleber was gebouwd van teakhout, met het pantser erop vastgeschroefd.

Er blijven enorme houten frames over, zichtbaar waar het pantser is verschoven, waardoor motoren en ketels uit de omgekeerde frames steken. Er vallen granaten uit de magazine ruimtes op de zeebodem, en geschutskoepels steken eronder uit.

Botsingen in de verwarring

Net als in voorgaande oorlogsjaren gingen schepen niet alleen verloren door vijandelijk optreden. Aanvaringen op zee, eenvoudige navigatiestoringen en andere ongevallen veroorzaakten ook een behoorlijk aantal wrakken. De ss Cuba en de RMS Mendi zijn bij afzonderlijke botsingen ten zuiden van het Isle of Wight tot zinken gebracht, en beide zijn nu gewilde duiken.

Op weg naar het zuiden in de mist liep de ss Leysian op 24 februari tegen de rotsen bij Pembrokeshire aan.

De oorlog dicteerde ook dat schepen gevaarlijke ladingen moesten vervoeren, niet alleen olie en petroleum, maar ook munitie en explosieven.

Op 6 december 1917 kwam de ss Imo in de haven van Halifax, Nova Scotia, in botsing met de met explosieven beladen ss Mont Blanc, die in brand vloog. De daaropvolgende explosie scheurde het schip aan flarden, samen met grote delen van Halifax.

Veel omstanders die zich hadden verzameld om naar het brandende schip te kijken, werden gedood. In totaal vielen er ruim 2000 doden.

De explosie van de Mont Blanc bleef de grootste door mensen veroorzaakte explosie ooit, totdat de Tweede Wereldoorlog atoombommen ontketende.

Dichter bij huis werd op 11 november het met munitie beladen ss Basil tot zinken gebracht bij een frontale botsing met het ss Margaux. In tegenstelling tot de Mont Blanc zonk de Basil eenvoudigweg intact met zijn lading artilleriegranaten voor de kust van Sussex, en er wordt nu regelmatig onder gedoken.

Op 16 maart werd het kleine collier ss Havlide tot zinken gebracht in aanvaring met HM-torpedoboot nr. 94 bij Berwick.

Beide schepen maakten deel uit van een kustkonvooi van Tyne naar Lerwick, en dergelijke navigatiefouten werden vaak aangehaald door tegenstanders van de bredere introductie van konvooien. De Havlide maakt een mooie trimixduik, bereikbaar vanaf boten vanuit Seahouses en Eyemouth.

Amerikanen, konvooien en dieptebommen

Onbeperkte duikbootoorlog was een van de redenen waarom de VS in april 1917 aan de oorlog deelnamen. De daaruit voortvloeiende toename van het scheepvaartverkeer voorzag de U-boten van meer doelen en de geallieerden van meer oorlogsschepen en vliegtuigen om op hen te jagen.

De sleutel tot het veranderen van de balans in de U-bootoorlog was de onmiddellijke beschikbaarheid van meer kleine schepen voor onderzeebootbestrijding en escortetaken.

De belangrijkste tactische verandering van de geallieerden was een toegenomen en vervolgens wijdverbreide adoptie van marineschepen die koopvaardijschepen in konvooien escorteerden, waarbij het eerste transatlantische konvooi op 24 mei vanuit Hampton Roads vertrok.

De productie van dieptebommen werd ook verhoogd. Een torpedobootjager die aan het begin van het jaar met vier dieptebommen was bewapend, zou tegen het einde van het jaar met dertig of meer dieptebommen zijn uitgerust.

De verliezen door de koopvaardij daalden en de verliezen van U-boten namen toe, maar het belangrijkste effect van escortes en dieptebommen was het onder water houden van U-boten, waar hun lage snelheid betekende dat ze door koopvaardijschepen konden worden ingehaald.

Tegen het einde van het jaar waren de verliezen van de geallieerde schepen, hoewel nog steeds enorm, weer onder controle. Belangrijker nog was dat de productie, nu de Amerikaanse werven zich in oorlogssituaties bevonden, de verliezen overtrof.

Aan Duitse kant zorgde een verschuiving van de volledige marineproductie naar U-boten voor verliezen van gemiddeld acht per maand, maar er was een tekort aan ervaren bemanningen, waarbij de belangrijkste bron van nieuwe bemanning overplaatsingen van de oppervlaktevloot waren.

1917 eindigt met het zinken van de ss Westville, getorpedeerd door UB35 ten zuiden van het Isle of Wight. Het wrak staat 9 meter hoog vanaf een algemene zeebodem op 40 meter.

In 1918 was de vraag niet langer wie er zou winnen, maar wanneer het einde zou komen. Terwijl het westelijk front stervend in de loopgraven bleef, ging de langzame wurging van Duitsland door. De burgers leden honger en het leger verging het iets beter.

EVENEMENTEN OP ZEE

9 januari
Pre-Dreadnought slagschip HMS Cornwallis getorpedeerd door U32 ten oosten van Malta.
14 januari
ss Norma tot zinken gebracht door UB37 ten zuiden van het Isle of Wight.
14 januari
UB37 tot zinken gebracht door geweervuur ​​​​van Q-ship Penshurst voor de kust van Isle of Wight.

1 februari
Onbeperkte duikbootoorlog.
6 februari
ss Saksische Brit getorpedeerd door U55 voor de kust van Noord-Cornwall.
18 februari
ss Cuba zonk in botsing met de Kronprins Olav ten zuiden van Isle of Wight.
18 februari
HMT Clifton treft de mijn aangelegd door UC33 bij Cork.
19 februari
HMT Picton Castle treft de mijn bij Dartmouth.
20 februari
RMS Mendi zonk in botsing met ss Daro ten zuiden van Isle of Wight.
20 februari
ss Leysian verging in de mist in het noorden van Pembrokeshire.
24 februari
HMY Verona tot zinken gebracht door de mijn gelegd door UC33 in Moray Firth.
25 februari
Hulpkruiser SS Laconia (Cunard) getorpedeerd door U50 11 mijl voor Fastnet. Niet-geborgen lading omvat zilverstaven en munten.

Maart 10
SMS Möwe beschadigd door geweervuur ​​van de ss Otaki.
Maart 15
ss Pandion zonk in botsing met Northwestern Millar bij Isle of Wight.
Maart 16
ss Havlide tot zinken gebracht bij aanvaring met HM-torpedoboot nr. 94 bij Berwick.
Maart 16
Duitse raider Leopard tot zinken gebracht door HMS Achilles en boardingschip Dundee in de diepten ten noorden van Shetland.
Maart 18
ss Joshua Nicholson getorpedeerd door de U70 en raakt vervolgens het Lee Ore-rif nabij de Runnelstone terwijl hij op sleeptouw is.
Maart 22
Raider Möwe keert terug naar Kiel nadat hij nog eens 25 geallieerde schepen tot zinken heeft gebracht of heeft veroverd.
Maart 23
ss Maine getorpedeerd door UC17 bij Bolt Head.

13 april
ss FD Lambert tot zinken gebracht door mijn gelegd door UC47 bij Royal Sovereign.
13 april
De eerste Japanse torpedobootjagers en kruisers arriveren in de Middellandse Zee om de geallieerde marines bij te staan.
15 april
ss Cairndhu getorpedeerd bij Sussex door UB40.
17 april
HMHS Lanfranc en ss Donegal getorpedeerd door UB40 en UC21 voor de kust van Sussex terwijl ze gewonde troepen vervoerden.
28 april
ss Medina getorpedeerd door UB31 bij Start Point.
30 april
HMT Arfon tot zinken gebracht door mijn gelegd door UC61 bij Dorset.

24 mei
Het eerste Atlantische konvooi vertrekt uit Hampton Roads.
12 mei
ss Galicië tot zinken gebracht door een mijn gelegd door UC17 bij Teignmouth.
14 mei
ss Italia wrakken op de Scilly-eilanden.
19 mei
ss Mardinian getorpedeerd door U34 bij Murcia, Spanje.

Juni 18
HMT Borneo tot zinken gebracht door een mijn van UC17 bij Beachy Head.
Juni 21
Muiterij in de Russische Zwarte Zeevloot.
Juni 27
De Franse kruiser Kleber zinkt voor de kust van Brest nadat hij een door UC61 aangelegde mijn heeft geraakt.

9 juli
Magazine explosie zinkt HMS Vanguard bij Scapa Flow.
9 juli
ss Salsette getorpedeerd door UB40 in Lyme Bay.
10 juli
De stad Washington verging op Elbow Reef bij Key Largo.
20 juli
ss Fluent getorpedeerd door UC65 bij St Albans Head.
26 juli
ss Carmarthen getorpedeerd door UC50 van de Lizard.
26 juli
HMS Ariadne getorpedeerd door UC65 bij Royal Sovereign.
30 juli
ss Chateau Yquem getorpedeerd door U40 in Lyme Bay.

1 augustus
ss Letitia slaat rotsen bij Nova Scotia.
3 augustus
Muiterij in de Duitse vloot bij Wilmhelmshaven.
6 augustus
ss Fane tot zinken gebracht door de mijn gelegd door UC63 bij Norfolk.
19 augustus
ss Glocliffe getorpedeerd door UB40 in Lyme Bay.

1 september
ss Perrone getorpedeerd door UC65 in Lyme Bay.
15 september
ss St Jacques getorpedeerd door UC51 voor de kust van South Pembrokeshire.
23 september
Baggerschip St Dunstan tot zinken gebracht door een mijn gelegd door UC21 in Lyme Bay.
23 september
SS Rosehill getorpedeerd door UB40 bij Plymouth.
26 september
UC33 geramd en tot zinken gebracht door PC61 in St Georges Channel.

2 oktober
HMS Drake getorpedeerd door U79 in North Channel en zinkt in ondiep water bij Rathlin Island.
13 oktober
ss Lila getorpedeerd door U35 bij Murcia in Spanje.
13 oktober
ss Doris getorpedeerd door U35 bij Murcia.
17 oktober
SMS Brummer en SMS Bremse zinken en begeleiden torpedobootjagers en een konvooi van negen schepen voor de kust van Noorwegen.
19 oktober
ss Hazelwood tot zinken gebracht door mijn gelegd door UC62 bij St Albans Head.
25 oktober
SS Gefion getorpedeerd door UB40 in Lyme Bay.
28 oktober
ss Baron Garioch tot zinken gebracht door mijn gelegd door UC32 bij St Albans Head.
31 oktober
UC42 verloor van Cork.

4 november
ss Longwy getorpedeerd door UC75 bij het naderen van de Clyde.
11 november
ss Basil zonk bij een aanvaring bij Sussex.
18 november
UC47 ramde en voerde vervolgens een dieptebom uit bij Flamborough Head.
19 november
ss Aparima getorpedeerd bij Anvil Point door UB40.
30 november
ss Derbent getorpedeerd door U96 bij Anglesey.

6 december
ss Mont Blanc ontploft in de haven van Halifax, Nova Scotia.
14 december
ss Volnay tot zinken gebracht door een mijn van UC64 bij Porthallow.
26 december<br> ss Saracen treft een mijn bij Ouessant, mogelijk aangelegd door UC36.
31 december
ss Westville getorpedeerd door UB35 voor de kust van Isle of Wight.

DE WERELD IN OORLOG

3 januari
Kapitein TE Lawrence valt Hejaz aan met Arabische troepen.
19 januari
De Britse inlichtingendienst onderschept een telegram van Duitsland naar Mexico waarin steun wordt geboden aan Mexico bij het terugwinnen van grondgebied dat in 1846 voor de VS verloren was gegaan.

3 februari
De VS verbreken de diplomatieke betrekkingen met Duitsland.
14 februari
De Britse en Japanse regeringen komen overeen om het eigendom van de Duitse gebieden ten noorden en ten zuiden van de evenaar te verdelen.

Maart 8
Graaf Ferdinand von Zeppelin sterft op 78-jarige leeftijd.
Maart 15
Tsaar Nicolaas II treedt af na een opstand in Sint-Petersburg.

1 april
In april haalt Manfred von Richthofen, de Rode Baron, 22 geallieerde vliegtuigen neer.
6 april
De VS verklaren Duitsland de oorlog.
16 april
Lenin keert na ballingschap in Zwitserland terug naar Rusland en wakkert de bolsjewistische onrust aan.
16 april
Franse troepen vallen aan in de tweede Slag om Aisne. De Duitsers hebben de Franse plannen al, en hoewel de Fransen wat grondgebied winnen, lijden ze zware verliezen.
29 april
Generaal Pétain benoemd tot chef van de Franse generale staf. Vervolgens presideerde hij Vichy Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd veroordeeld wegens verraad.

10 Mei
Generaal John Pershing benoemd tot commandant van de Amerikaanse expeditietroepen.
21 mei
De muiterij van de Franse troepen begint met de 21e Divisie. Al snel weigeren 68 divisies de strijd aan te gaan en de rest van het jaar is er weinig Frans offensief.

Juni 7
Britten brengen mijnen tot ontploffing met 455 ton explosief onder de bergkam van Mesen. De explosie is te horen in Dublin.
Juni 13
158 burgers gedood door een Duits bombardement op Londen.
Juni 25
Eerste Amerikaanse troepen arriveren in Frankrijk.

2 juli
Griekenland verklaart de oorlog aan de centrale machten.
6 juli
Lawrence met Arabische troepen verslaat Ottamans bij Aqaba.
17 juli
Naam van het Britse koningshuis veranderd van Saksen-Coburg & Gotha in Windsor.
31 juli
Het Britse offensief begint bij Ieper.

Verzendingsverliezen per maand (ton)

Januari 368,521
februari 540,006
maart 593,841
april 881,027
mei 596,029
juni 687,507
juli 557,988
augustus 511,730
september 351,748
oktober 458,588
november 289,212
december 399,111
–––––––—————
TOTAAL 6,235,308