DUIKEN NIEUWS
Walvisvaarders hebben hun uiterste best gedaan, maar hun prooi is terug!
Foto: Danny Buss.
Bedreigde bultruggen en blauwe vinvissen keren in onverwachte aantallen terug naar de zuidwestelijke Atlantische Oceaan.
Een team onder leiding van British Antarctic Survey (BAS) is onlangs teruggekeerd van de laatste van drie expedities naar het sub-Antarctische eiland Zuid-Georgië. Ze onderzochten hoe walvissen zich hebben hersteld sinds ze een zekere mate van bescherming kregen.
Zuid-Georgië is in de zomer een belangrijk voedselgebied voor een aantal walvissoorten, zegt BAS, maar de voormalige walvisindustrie op het eiland heeft ze bijna uitgeroeid, waardoor er in zestig jaar tijd meer dan 176,000 mensen zijn omgekomen.
Uit voorlopige resultaten van de expedities is gebleken dat bultruggen nu een veel voorkomend verschijnsel zijn in de kustwateren: er zijn er in 790 dagen 21 waargenomen. In 2019 en 2020 waren er hoge dichtheden waargenomen, en naar schatting voeden nu 20,000 mensen zich nu seizoensgebonden op de locatie.
De schatting komt overeen met die van de winterbroedplaats van de bultruggen in Brazilië, wat erop wijst dat Zuid-Georgië een van hun belangrijkste voedselgebieden in het zuidwesten van de Atlantische Oceaan is en dat ze nu zeer dicht bij volledig herstel zijn.
Een grotere verrassing voor de onderzoekers was de relatieve overvloed aan ernstig bedreigde Antarctische blauwe vinvissen. Deze waren tijdens het onderzoek van 2018 slechts één keer gehoord maar waargenomen – maar dit jaar werden er 55 gezien in 36 waarnemingen.
Voor zo’n zeldzame soort is dit ongekend, zegt BAS, en geeft aan dat, net als bij bultruggen, de wateren van South Georgia in de zomer een belangrijke voedingsbodem voor blauwvissen blijven.
“Na drie jaar onderzoek zijn we heel blij om te zien dat zoveel walvissen Zuid-Georgië bezoeken om zich weer te voeden”, zegt projectleider dr. Jennifer Jackson, walvisecoloog bij BAS. “Dit is een plaats waar op grote schaal zowel op walvissen als op zeehonden werd gejaagd.
“Het is duidelijk dat de bescherming tegen de walvisjacht heeft gewerkt, waarbij bultruggen nu worden gezien in dichtheden die vergelijkbaar zijn met die een eeuw eerder, toen de walvisvangst voor het eerst begon in South Georgia.”
24 februari 2020
De onderzoekers waren ook in staat twee zeldzame zuidkapers via satelliet te taggen in een poging hun voedselgebieden in de zomer en herfst te bepalen. Hun bewegingen zijn nu live te volgen hier.
De zuidelijke rechten herstellen zich langzaam van de walvisjacht in de zuidwestelijke Atlantische Oceaan, zegt BAS. Tijdens het onderzoek van 2018 werden ze regelmatig gezien, maar in 2019 en 2020 slechts zelden, wat erop wijst dat ze de wateren van Zuid-Georgië hebben verlaten.
Vroege ontdekkingsreizigers die Zuid-Georgië bezochten, meldden dat ze daar ‘honderden en duizenden’ walvissen hadden gezien, en dat de walvisstations die werden opgezet tussen 1904 en 1920 bultruggen dicht bij de kust doodden, en vervolgens blauwe en witte walvissen. vin walvissen verder uit de kust tot 1945, en tenslotte noordse walvissen tot 1965.
Daarna werden walvissen nauwelijks meer gezien tot de jaren negentig, toen het aantal waarnemingen begon toe te nemen.
