DUIKEN NIEUWS
Een satellietvolgstudie van 17 jonge walvishaaien, naar verluidt de meest uitgebreide die ooit op de Filippijnen is uitgevoerd, heeft aangetoond dat, hoewel ze zeer mobiel zijn, alle haaien tijdens de volgperiode in de wateren van het land bleven.
Lees ook: Duikreisverleidingen: Filipijnen en Maleisië
Dit toont volgens de onderzoekers het belang van de archipel voor de soort aan.
De Filippijnen herbergen, en hebben de afgelopen twintig jaar officieel beschermd, de derde grootste bekende populatie walvishaaien ter wereld.
Wereldwijd wordt de soort geclassificeerd als met uitsterven bedreigd na een populatiedaling van meer dan 50%, grotendeels veroorzaakt door aanhoudende exploitatie, vooral in Zuidoost-Azië.
Er zijn meer dan 600 individuele walvishaaien geïdentificeerd in de Sulu- en Bohol-Zeeën op de Filippijnen. Hun nabijheid tot de visserij in de Zuid-Chinese Zee maakt het belangrijk om hun bewegingen te volgen om vast te stellen of de populatie zich herstelt of afneemt, en om prioriteiten voor natuurbehoud te identificeren.
Het onderzoek is uitgevoerd door het Large Marine Vertebrates Research Institute Philippines (LAMAVE), Marine Megafauna Foundation (MMF) en Tubbataha Management Office (TMO).
De wetenschappers konden de walvishaaien in bijna realtime observeren met behulp van vastgebonden satelliettags die een locatie doorgaven wanneer de walvishaai het oppervlak naderde.
De walvishaaien varieerden in grootte van 4.5 tot 7 meter en bestonden voor 73% uit mannen. Ze werden tussen april 2015 en april 2016 getagd in Zuid-Leyte, Noord-Mindanao en Palawan.
Eén persoon die oorspronkelijk was getagd in het Tubbataha Reefs Natural Park, legde 1550 kilometer af terwijl hij door de Sulu- en Bohol-Zeeën naar de Stille Oceaan zwom. Een ander bleek gemiddeld 29 mijl per dag af te leggen.
“Dit onderzoek benadrukt de hoge mobiliteit van walvishaaien, zelfs jonge walvishaaien, en de behoefte aan grootschaliger beheers- en instandhoudingsplannen voor deze bedreigde soort”, zegt Gonzalo Araujo, hoofdauteur van het onderzoek.
De bevindingen zijn te vinden in PeerJ, de Tijdschrift voor levens- en milieuwetenschappen.
