DUIKEN NIEUWS
Het prototype van de Britse onderzeeër HMS/m D1, de voorloper van de patrouilleonderzeeërs van de Royal Navy uit de Eerste Wereldoorlog, is aangewezen als beschermd wrak. Duikers kunnen de 1 meter diepe locatie bezoeken, maar het wrak en de inhoud ervan moeten ter plaatse blijven.
Ontdekking en identificatie van de onderzeeër
DI staat rechtop en grotendeels intact, één zeemijl ten zuidoosten van de oostelijke Blackstone, bij Dartmouth in Devon. Het werd in 2018 geïdentificeerd na onderzoek door een team van technische duikers Wey-hoofdman IV.
Lees ook: Duikers vinden ‘van tevoren’ de Defender-sub uit 1906
Ze dachten dat ze naar een U-bootwrak aan het duiken waren, voor een project dat door historicus Michael Lowrey was geïnitieerd voor een boek dat hij aan het schrijven was over Duitse onderzeeërs.
Het hoofdgedeelte van het wrak lag bloot, het onderste luik van de commandotoren was open en de boeg gedeeltelijk begraven. De duikers rapporteerden een combinatie van twee voorste en een enkele achtersteventorpedobuis, twee propellers en een enkel roer, waardoor eerdere U-bootidentificaties werden uitgesloten. De algemene afmetingen en het ontwerp van de commandotoren, torpedobuizen en dekbevestigingen wezen in plaats daarvan naar D1.
“Elke duiker droomt ervan een historisch belangrijk wrak te identificeren”, zegt hoofdduiker Steve Mortimer. “In de verwachting dat we de overblijfselen van een Duitse U-boot zouden vinden, waren we heel blij toen we in plaats daarvan een baanbrekende Britse onderzeeër ontdekten. Het is geweldig dat D1 nu beschermd is, maar duikers nog steeds kunnen bezoeken.”
De betekenis van HMS/m D1
De D1, gebouwd door Vickers in Barrow-in-Furness, was het geheime prototype voor de eerste dieselaangedreven onderzeeërs van de Royal Navy, de D-klasse. Het werd gelanceerd in 1908 en in gebruik genomen in september daaropvolgend, het was een belangrijke ontwikkeling ten opzichte van de kleinere, minder krachtige C-klasse.
Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog patrouilleerde de HMS/m D1 om de kust van Kent te beschermen voordat hij zich buiten de Engelse wateren waagde om de Duitse scheepvaart in de gaten te houden.
In september 1917 sloot het zich aan bij de Portsmouth Local Defense Flotilla en een jaar later werd het gedegradeerd naar de Portsmouth Local Defense Flotilla opleiding plichten. Het werd in oktober buiten gebruik gesteld en tot zinken gebracht en werd gebruikt voor schietoefeningen bij de marine opleiding opdrachten.
Het zeldzame exemplaar van een onderzeeër van vóór de Eerste Wereldoorlog wordt meer dan een eeuw later beschouwd als kwetsbaar voor ongecontroleerde berging en staat nu op de lijst voor bescherming door het ministerie van Defensie. Digital, Cultuur, Media & Sport op advies van Historic England (HE).
“De D-klasse onderzeeër was superieur aan de C-klasse, met innovaties die een integraal onderdeel werden van toekomstige onderzeeërs van de Royal Navy”, aldus HE-topman Duncan Wilson.
“Deze omvatten dieselaandrijving, dubbele propellers en een draadloos telegrafiesysteem, waardoor de onderzeeër signalen kon verzenden en ontvangen. Dit is een fascinerende overleving die bescherming verdient als belangrijk onderdeel van onze zeevaartgeschiedenis.”
Het lot van andere D-klasse onderzeeërs
Van de andere zeven onderzeeërs van de D-klasse werden de D2, D3 en D6 in overzeese wateren tot zinken gebracht, terwijl de D4, D7 en D8 in 1919 werden verkocht en gesloopt. De D5 bij Lowestoft in Suffolk is, net als de D1 nu, een beschermd wrak.
