DUIKEN NIEUWS
Prenatale controles op walvishaaien op de Galapagos
Dr. Rui Matsumoto scant een van de walvishaaien. (Foto: Simon J Peirce)
In een poging om de lang bestaande mysteries van de voortplanting van walvishaaien te ontrafelen, hebben onderzoekers op de Galapagos echografieën uitgevoerd op vrijzwemmende walvishaaien, en voor het eerst in het wild bloedmonsters genomen van volwassenen.
Het werk werd uitgevoerd tijdens een twee weken durende expeditie naar het afgelegen Darwin Island door wetenschappers en natuurbeschermers uit Ecuador (Galapagos Whale Shark Project, Galapagos National Park en Galapagos Science Centre), Japan (Okinawa Churashima Foundation) en de VS (Marine Megafauna Foundation en Universiteit van San Francisco), geleid door Jonathan R Green van de GWSP.
Volwassen vrouwelijke walvishaaien met een lengte tot 14 meter verzamelen zich elk jaar in Darwin, een van de weinige bekende plaatsen waar ze dat doen, en de onderzoekers wilden hun voortplantingsstatus beoordelen.
6 november 2018
“Het fokken van walvishaaien is een mysterie”, zegt expeditielid dr. Simon Pierce van de MMF. “Tot nu toe is er in Taiwan in 1995 slechts één zwangere haai fysiek onderzocht. Die ‘megamamma’-haai had 304 kleine walvishaai-eieren en jongen, allemaal minder dan 60 cm lang.”
Het team scande de haaien met behulp van een echografiesysteem van 17 kg in een waterdichte behuizing. De huid van walvishaaien kan meer dan 20 cm dik zijn, dus de penetratie van 30 cm van de ultrasone golven bleek net zo problematisch als het controleren van het hele buikgebied van de haai terwijl deze zwom. Dr. Rui Matsumoto van het Okinawa-team gebruikte een op een tank gemonteerde DPV om gelijke tred te houden met de haaien.
“We hebben een paar keer duikgroepen op de locatie gezien, en ik kan me alleen maar voorstellen wat ze dachten”, zei dr. Pierce. 'Waarom duikt die kerel met een koffertje? En een jetpack?”
Door de operatie konden de onderzoekers voortplantingsorganen zoals de eierstokken bekijken en identificeren.
“We bevestigden de aanwezigheid van follikels in de eierstokken, maar op geen van de beelden waren embryo’s of eicapsules in de baarmoeder vastgelegd”, zegt dr. Matsumoto. “Deze volwassen vrouwelijke haaien die we op Darwin Island hebben gezien, zijn mogelijk op weg om verder uit de kust te paren.
“Ik heb er alle vertrouwen in dat we met behulp van de onderwater-echografie de seksuele rijpheid van walvishaaien in het veld kunnen beoordelen en waarschijnlijk ook de zwangerschap kunnen bepalen.”
Bloedmonsters werden verzameld van zes volwassen haaien.
“De niveaus van geslachtshormonen in het bloed zijn een uitstekende manier om de voortplanting van individuele haaien te monitoren”, zegt dr. Ryo Nozu, die de monsters analyseerde. “Deze studie heeft voor het eerst ter wereld de niveaus van estradiol, progesteron en testosteron gemeten bij wilde, volwassen vrouwelijke walvishaaien.
“Estradiol zou in verband kunnen worden gebracht met de ontwikkeling van de follikels, en progesteron zou betrokken kunnen zijn bij de ovulatie en zwangerschap. Naarmate we in de loop van de tijd meer walvishaaien bemonsteren, kunnen we een compleet beeld krijgen van hun voortplantingscyclus door de bloedafname te combineren met echografie.”
“Deze grote vrouwelijke haaien zullen hun geheimen niet gemakkelijk prijsgeven”, aldus Jonathan Green. “Er is nog veel werk te doen om de voortplantingsprocessen van deze bedreigde soort te begrijpen. Deze reis heeft echter bewezen dat het mogelijk is om hun voortplanting in het wild te onderzoeken.”
Satellietgekoppelde tags werden aan de rug van de walvishaai bevestigd vinnen om hun verdere bewegingen te volgen.
