DUIKEN NIEUWS
Ongekende dronebeelden hebben onthuld dat individuele orka’s nauwe persoonlijke affiniteiten met anderen hebben – en dat hun groepen meestal worden gerund door de jongere en vrouwelijke walvissen.
Onderzoekers hebben een enkele groep van 22 orka's in het zuiden gevolgd (Orcinus orka) gedurende 10 dagen in de Stille Oceaan, tijdens een luchtmonitoringsoefening op een schaal die nog niet eerder is geprobeerd. Het resulterende onderzoek was gebaseerd op bijna 11 uur aan onderzoek video- beeldmateriaal.
Lees ook: Waarom vallen orka's boten aan? Vragen en antwoorden van experts
Onderzoekers hebben een enkele groep van 22 orka's in het zuiden gevolgd (Orcinus orka) gedurende 10 dagen in de Stille Oceaan, tijdens een luchtmonitoringsoefening op een schaal die nog niet eerder is geprobeerd. Het resulterende onderzoek was gebaseerd op bijna 11 uur aan onderzoek video- beeldmateriaal.
Orka's leven hun hele leven in de groep waarin ze zijn geboren, maar de onderzoekers merkten op dat in de tijd dat ze werden geobserveerd hun onderlinge relaties leken te ebben en weg te vloeien.
De meeste orka's vertoonden een voorkeur voor het gezelschap van bepaalde individuen, en dit kon worden vastgelegd omdat ze vaker met hen naar boven kwamen en hen aanraakten dan anderen. Vaak waren ze van dezelfde leeftijd of hetzelfde geslacht, en de tekenen van samenwerking die ze vertoonden duidden op een hechte band.
Het onderzoek, geleid door de Universiteit van Exeter, is gebaseerd op meer dan vier decennia aan gegevens verzameld door het Center for Whale Research over orka's in het zuiden, een ernstig bedreigde populatie.
“Tot nu toe berustte het onderzoek op de sociale netwerken van orka’s op het zien van de walvissen wanneer ze aan de oppervlakte komen, en het vastleggen welke walvissen bij elkaar zijn”, zegt hoofdauteur dr. Michael Weiss.
“Door vanuit een drone in het water te kijken, konden we details zien, zoals contact tussen individuele walvissen. Onze bevindingen laten zien dat walvissen, zelfs binnen deze hechte groepen, de voorkeur geven aan interactie met specifieke individuen.
“Het is net alsof je moeder je als kind meeneemt naar een feestje. Je hebt het feest niet zelf gekozen, maar je kunt nog steeds kiezen met wie je omgaat als je er eenmaal bent.”
Patronen van fysiek contact suggereerden dat jongere orka's en vrouwtjes een centrale sociale rol in de groep speelden, en dat hoe ouder de walvis werd, hoe minder centraal zijn rol werd.
“We waren verbaasd om te zien hoeveel contact er is tussen walvissen – hoe tastbaar ze zijn”, zegt prof. Darren Croft. “Bij veel soorten, inclusief mensen, is fysiek contact vaak een rustgevende, stressverlichtende activiteit die de sociale verbinding versterkt. We hebben fascinerende parallellen gevonden tussen het gedrag van walvissen en andere zoogdieren.”
Eén van de gebruikte drones is gekocht via een crowdfundingcampagne. Het onderzoek is gepubliceerd in Proceedings of the Royal Society B.
UIT EEN ANDERE nieuw gepubliceerde studie is gebleken dat individuele stierhaaien ook affiniteit met elkaar lijken te hebben, waarbij ze een voorkeur voor bepaalde haaien tonen terwijl ze andere vermijden.
Internationale onderzoekers onder leiding van dr. Thibaut Bouveroux van het Dauphin Island Sea Lab in de VS analyseerden gegevens op basis van 3000 haaienduiken uitgevoerd door Beqa Adventure Divers gedurende 13 jaar in het Shark Reef Marine Reserve bij het eiland Viti Levu in Fiji.
Ze waren op zoek naar associatiepatronen op lange termijn in het gedrag van de 91 individuen die konden worden geïdentificeerd vin schade of littekens.
Bouveroux zei dat hoewel het woord ‘vriendschap’ alleen op mensen kon worden toegepast, er onder de stierhaaien affiniteiten en vermijdingen leken voor te komen. Er werd echter benadrukt dat, omdat de gegevens allemaal afkomstig zijn van het voer van haaien met aas op één enkele locatie, de conclusies met voorzichtigheid moeten worden behandeld.
Verdere studies zouden zich concentreren op het identificeren van de persoonlijkheidskenmerken van individuele haaien en het vaststellen van hun hiërarchie.
Het onderzoek is gepubliceerd in Frontiers in Marine Science.
