Mills doodzaak afgehandeld – maar zal er een strafzaak volgen?

Een prominente Amerikaanse duikadvocaat dringt aan op de heropening van wat volgens hem een ​​mislukt strafrechtelijk onderzoek was naar de dood van de 18-jarige duiker Linnea Mills in een bergmeer in Montana in november 2020.

De aankondiging van David G Concannon volgt op het nieuws dat de civiele rechtszaak die tegen een plaatselijk duikcentrum, de eigenaren, een instructeur en trainingsbureau PADI is aangespannen in verband met het dodelijke ongeval, nu door alle partijen buitengerechtelijk is geschikt onder niet bekendgemaakte voorwaarden. 

De advocaat maakte deel uit van het team dat namens de eisers optrad, met name met betrekking tot PADI, dat beschuldigd was van nalatigheid bij het toezicht op een lidbedrijf. 

De civiele procedure ter waarde van $ 12 miljoen werd in mei 2021 aangespannen door Mills’ ouders Scott en Lisa; duikstagiair Bob Gentry, zijn vrouw Shannon en een minderjarige, ‘EG’, ook op de trainingsduik; en een andere student, Joel Wilson.

De actie werd aangespannen tegen PADI Worldwide en haar dochteronderneming PADI Americas, Gull Dive uit Missoula, de eigenaren David & Jeannine Olson, instructeur Deborah Snow en Heidi Houck, die Mills privé haar gebruikte droogpak verkochten, maar zonder de opblaasslang. 

Sneeuw werd op 19 januari van dit jaar uit PADI verwijderd, rond de tijd van de definitieve afrekening. De Olsons ontbonden Gull Dive in 2022 en de vrijwillige veiligheidsduiker Seth Liston, die oorspronkelijk werd aangehaald, werd later uit de rechtszaak geschrapt.

Het fatale incident

Mills, een PADI Open Water Diver uit Missoula, was nieuw met duiken in koud water toen ze een Advanced OWD-cursus volgde in Lake MacDonald in Glacier National Park, omdat oorspronkelijk gemeld on Divernet. 

Ze had nog nooit eerder een droogpak gebruikt, maar volgens de rechtszaak kocht ze op aanraden van Gull Dive het tweedehands kledingstuk van Houck. De instructeurs slaagden er niet in haar uitrusting te controleren voordat ze naar het meer vertrokken, en wisten dus niet dat ze geen middelen had om de inflatie van het pak onder controle te houden. Ze had ook een automaat die niet geschikt was voor gebruik in koud water. 

Snow, die de duik leidde, was niet gekwalificeerd om les te geven in droogpakduiken en Liston had nog niet eerder een droogpak gebruikt – ook al deden de andere studenten in de groep speciale PADI-droogpakduiken. De zorgnormen van het opleidingsbureau voor het uitvoeren van dergelijke duiken zijn sinds het incident gewijzigd.

Snow zei tegen Mills dat ze haar trimjacket moest gebruiken om het drijfvermogen te beheersen, en ze werd verzwaard met 20 kg lood in haar droogpak en trimvestzakken. Er werd geen briefing gegeven of vrienden toegewezen. Omdat ze niet konden zien hoeveel haar pak al in de eerste vijf minuten van de duik op 5 meter was geperst, brachten de instructeurs haar met studenten Gentry en EG naar 18 meter. 

Gentry's GoPro-beelden lieten later zien dat Mills op een richel moeite had om te ademen, maar niet in staat was om te stijgen of de aandacht van Snow te trekken. Ze gaf Gentry een teken om hulp voordat ze uit balans raakte en snel wegzonk. Hij ving haar op 26 meter hoogte en meldde later dat ze tekenen vertoonde dat ze verpletterd werd door haar pak, maar hij kon haar gewichten niet vinden om ze te dumpen. Ze liet toen haar tweede etappe vallen. 

Gentry werd gedwongen haar op 32 meter hoogte te verlaten en een snelle klim te maken, waar hij ontdekte dat er geen oppervlaktebedekking was. Mills werd later op 39 meter gevonden door Snow en Liston en herstelde, maar te laat om haar leven te redden.

PADI had aangevoerd dat Gull Dive en zijn medewerkers noch agenten noch werknemers waren, en dat Mills, omdat zij een disclaimer had ondertekend, niet verantwoordelijk kon worden gehouden voor de dood van de tiener. Maar afgelopen juli een rechter verwierp deze ontkenning van verantwoordelijkheid, waarbij werd verklaard dat PADI via zijn lidmaatschapsovereenkomst controle uitoefende over Gull Dive en zijn instructeurs, die contractueel verplicht waren de normen en instructies van PADI op te volgen.

De rechter had ook geoordeeld dat een instructeur een ‘schijnbare’ agent van PADI kon zijn als de student geloofde dat die instructeur de organisatie zou vertegenwoordigen vanwege diens claims. Ze had gezegd dat het aan een jury was om te bepalen in hoeverre PADI verantwoordelijk kon worden gehouden voor de dood van Mills tijdens het proces.

‘Ik denk dat het wel goed komt’

Toen federale onderzoekers in 2021 een rapport over het incident indienden bij de Assistant US Attorney (AUSA) in Montana, besloot ze geen strafrechtelijke vervolging in te stellen. ‘Hoewel Snow waarschijnlijk tot op zekere hoogte schuldig was aan de dood van Mills, kunnen we niet zonder redelijke twijfel bewijzen dat ze strafrechtelijk schuldig was’, vertelde ze hen.

Nu de civiele procedure is afgehandeld, staat Concannon echter op het punt het proces dat de onderzoekers hebben gebruikt om hun zaak op te bouwen, aan te vechten en strafrechtelijke vervolging in te stellen.

De procesadvocaat, die beweert sinds 1995 geen proces te hebben verloren, is duiker sinds zijn veertiende. Hij heeft ook talloze diepwaterexpedities geleid, waaronder vijf naar de Titanisch, waarvan hij er één leidde, en slaagde erin de Apollo F-1 maanraketmotoren uit 1969 te vinden en terug te halen, waarvoor hij een Explorers Club-citaat ontving. Zijn vrouw was een vriendin van de familie Mills.

Omdat Gull Dive geen vergunning had om commercieel te opereren in Glacier National Park, werd het eerste onderzoek uitgevoerd door parkagenten. Concannon zei dat ze er goed aan hadden gedaan een breed scala aan duikspecialisten te raadplegen.

Het Investigative Services Bureau (ISB) van de National Park Service nam de zaak echter snel over, en volgens Concannon verbrak het de banden met deskundigen, in die mate dat zelfs de eigen duikveiligheidsfunctionaris van de NPS, die normaal gesproken belast was met het onderzoeken van duikdoden, er niet bij betrokken werd. , zijn duikteam of duikcontrolebord.

“Onder de bewijzen waar de ISB weigerde naar te kijken of die ze negeerden, waren de duikprofielen van Debbie Snow en Linnea Mills, waaruit bleek dat Snow aan de oppervlakte was terwijl Linnea aan het verdrinken was,” vertelde Concannon. Divernet. Hij zei dat Snow ook cruciaal bewijsmateriaal – de duikcomputer van Mills en persoonlijke bezittingen, waaronder onvolledige PADI-formulieren – van het toneel had verwijderd.

De video van de dood van Mills en het bewijs dat Snow op dat moment geestelijk gehandicapt was, werden ook genegeerd, zei hij, en de trainingsnormen van PADI waren pas herzien nadat de instructeur was geïnterviewd en door niet-duikers.

Volgens de advocaat werd ook achtergehouden dat niet-duiker Shannon Gentry het Gull-team had ondervraagd over het feit dat Mills zonder droogpakslang moest duiken, “en Linnea haalde alleen maar haar schouders op en zei: ‘Als ze zeggen dat het goed is, denk ik dat ik komt goed'."      

Keten van bewaring

Concannon wees op tegenstrijdigheden in de verklaring van Snow aan de ISB, waaronder de bewering dat duikers uitrustingscontroles vóór de duik uitvoerden, ook al wist ze niet hoeveel gewicht Mills had of waar deze zich bevond.

En hoewel de ISB de familie Mills had verteld dat zij de gevolgen van een rechtszaak niet kon vaststellen omdat “niemand het ooit eerder had bestudeerd”, zegt Concannon dat hij de ISB had verwezen naar twee onderzoeken, een uit 2012 en een andere die nog loopt. de Canadese kustwacht, “maar ze negeerden deze informatie gewoon. 

“Als de FBI er iets om geeft – en ze lijken niet zo geïnteresseerd te zijn – kunnen ze de bewakingsketen van de duikcomputer volgen en iedereen aanklagen die betrokken was bij het verwijderen ervan en het buiten gebruik stellen ervan voor twee jaar. , in plaats van het aan de onderzoekers over te dragen”, zei hij. “In een zaak waarbij een divemaster in de Florida Keys betrokken was, werden er zelfs aanklachten ingediend tegen de DM omdat hij een duikcomputer had meegenomen en deze niet aan de sheriff had overhandigd.”

Hij hoopt nu dat ofwel de Amerikaanse assistent-advocaat ofwel het ministerie van Binnenlandse Zaken, dat toezicht houdt op de zaak, NPS, kan worden overgehaald de zaak te heropenen. ‘Ik weet niet hoeveel beledigingen de familie Mills te verduren krijgt’, zei hij tegen de BBC Missoula-stroom. “Ze verloren hun dochter, maar toen liet het systeem hen op fundamentele manieren echt in de steek. De mensen die hierbij betrokken waren, hebben hun werk niet gedaan.”

En naar aanleiding van de civiele schikking verklaarde Lisa Mills: “De Amerikaanse assistent-advocaat moet al het bewijsmateriaal objectief bekijken, met de hulp van competente onderzoekers en deskundigen, die beide in het eerdere onderzoek ontbraken.” 

Ook op Divernet: Verdronken duiker ging solo verder onder onveilige omstandigheden, Het leggen van lijnen had Scylla-sterfgevallen kunnen voorkomen, Twee onderzoeken benadrukken de gevaren van soloduiken, Gerechtelijk vonnis over de dood van drie duikers