DUIKEN NIEUWS
Het zeeleven kan in 2050 worden hersteld
Reden om vrolijk te zijn – een bultrug. (Foto: 272447 Pixabay)
Uit een nieuw internationaal onderzoek is een zeldzaam moment van positiviteit voor de toekomst van de oceanen van de wereld naar voren gekomen. Toonaangevende mariene wetenschappers hebben een actieplan opgesteld dat nodig is om het leven in de zee in 2050 weer in volle omvang te laten terugkeren – en benadrukken dat het nog niet te laat is om dit te verwezenlijken.
Het onderzoek werd geleid door professoren Carlos Duarte en Susana Agusti van het Red Sea Research Center van KAUST (King Abdullah University of Science & Technology). In Groot-Brittannië nam de Universiteit van York deel aan het onderzoek, waarbij wetenschappers van zestien universiteiten op vier continenten betrokken waren.
De deelnemers putten moed uit wat zij omschrijven als bewijs van de veerkracht van het zeeleven en de vertraging in de 21e eeuw van de scherpe bevolkingsverliezen die in de vorige eeuw zijn geleden.
Voor sommige soorten, zoals de bultruggen, wijzen ze erop dat er sprake is van herstel van deze verliezen. In de jaren zeventig waren er nog maar een paar honderd bultruggen over, nu zijn het er tienduizenden.
“We bevinden ons op een punt waarop we kunnen kiezen tussen de erfenis van een veerkrachtige en levendige oceaan of een onomkeerbaar verstoorde oceaan”, zegt Duarte. “Onze studie documenteert het herstel van mariene populaties, habitats en ecosystemen na eerdere natuurbehoudsinterventies. Het biedt specifieke, op bewijs gebaseerde aanbevelingen om bewezen oplossingen wereldwijd op te schalen.”
De wetenschappers zijn van mening dat het herstelpercentage voor de meeste componenten van het mariene ecosysteem kan worden versneld om substantieel herstel binnen één menselijke generatie te bereiken – uitgaande van een gezamenlijke inspanning om de klimaatverandering aan te pakken en voldoende grootschalige interventies.
Ze hebben negen belangrijke componenten van het zeeleven geïdentificeerd voor hun herstelprogramma: kwelders, mangroven, zeegrassen, koraalriffen, kelp, oesterriffen, visserij, megafauna en de diepzee.
Hun plan omvat de inzet van combinaties van zes ‘herstelwiggen’ of interventies: bescherming van zowel soorten als ruimtes, intelligent oogsten, herstel van habitats, vermindering van vervuiling en beperking van de klimaatverandering.
Hoewel wordt erkend dat het plan ongekende internationale samenwerking en uitgaven vereist, “vormt de wederopbouw van het zeeleven een haalbare grote uitdaging voor de mensheid, een ethische verplichting en een slimme economische doelstelling om een duurzame toekomst te bereiken”, zegt Agusti.
“We hebben maar een kleine kans om een gezonde oceaan te creëren voor de generatie van onze kleinkinderen, en we hebben de kennis en middelen om dat te doen”, zegt Duarte. “Het niet aangaan van deze uitdaging – en daarmee onze kleinkinderen veroordelen tot een gebroken oceaan die niet in staat is een kwalitatief hoogstaand levensonderhoud te ondersteunen – is geen optie.”
13 april 2020
“Het succes van veel projecten voor het behoud van de zee in de afgelopen jaren illustreert hoe we een echt verschil kunnen maken voor het leven in onze oceanen als we de lessen We hebben er op grote schaal en met urgentie van geleerd”, zegt co-auteur van het onderzoek, prof. Callum Roberts van de afdeling Milieu en Geografie van de Universiteit van York.
“Overbevissing en klimaatverandering verstevigen hun greep, maar er schuilt hoop in de wetenschap van herstel. We beschikken nu over de vaardigheden en expertise om vitale mariene habitats zoals oesterriffen, mangrovemoerassen en kwelders te kunnen herstellen – die onze zeeën schoon houden, onze kusten beschermen en voedsel leveren ter ondersteuning van hele ecosystemen.
“De wetenschap geeft ons reden om optimistisch te zijn over de toekomst van onze oceanen, maar we doen momenteel niet genoeg in Groot-Brittannië of wereldwijd.”
De studie ‘Rebuilding Marine Life’ is gepubliceerd in Nature.
