Zeespinnen zijn noch spinnen, noch spinkrabben, maar een mariene geleedpotige soort van de orde Pantopoda, en ze zijn over de hele wereld te vinden. Nu heeft een team van onderzoeksduikers ontdekt hoe een gigantische versie die op Antarctica leeft, zich voortplant – en dat doet hij anders dan zijn verwanten.
De wezens zouden zelfs een ‘evolutionaire brug’ kunnen vertegenwoordigen, zeggen wetenschappers van de Universiteit van Hawaï in Mānoa, die een rapport hebben opgesteld nadat ze onder ijs waren gedoken om ze te vangen voor uitgebreide observatie.
Hoewel zeespinnen meestal zo groot zijn als een vingernagel, zijn sommige Antarctische soorten voorbeelden van ‘polair gigantisme’, met een spanwijdte van wel 30 cm.
“Bij de meeste zeespinnen zorgt de mannelijke ouder voor de baby’s door ze rond te dragen terwijl ze zich ontwikkelen”, zegt hoofdonderzoeker prof. Amy Moran van de universiteit. School of Life Sciences.
“Het vreemde is dat, ondanks beschrijvingen en onderzoek dat al meer dan 140 jaar teruggaat, niemand ooit de gigantische Antarctische zeespinnen hun jongen heeft zien broeden, of iets wist over hun ontwikkeling.”
Tijdens een veldonderzoeksexpeditie in McMurdo Sound in oktober 2021 verzamelden Moran en promovendi Aaron Toh en Graham Lobert groepen gigantische zeespinnen (Colossendeis megalonyx) die leken te paren, waardoor ze weer in tanks gingen studeren.
Ze waren verbaasd toen ze ontdekten dat twee verschillende paringsgroepen duizenden kleine eieren produceerden. En in plaats van de baby's te dragen totdat ze uitkwamen, zoals bij de meeste soorten zeespinnen, bracht één ouder, vermoedelijk de vader, twee dagen door met het vastmaken van de eieren aan de rotsachtige bodem.
Ze ontwikkelden zich daar enkele maanden voordat ze als larven uitkwamen, en binnen enkele weken na het leggen bedekten microscopisch kleine algen de eieren en camoufleerden ze effectief.
“We konden de eieren nauwelijks zien, ook al wisten we dat ze er waren, wat waarschijnlijk de reden is dat onderzoekers dit nog nooit eerder hadden gezien”, zegt Lobert.
“De mannetjes zorgen wel voor de jongen, maar ze doen het anders en op een veel eenvoudiger manier dan de andere zeespinnen”, zegt Moran. “Het zou dus een soort blik kunnen bieden op de evolutionaire brug die ertoe leidt dat vaders voor hun nakomelingen zorgen.”
“De algemene ecologie en voortplantingsbiologie van de Antarctische mariene soorten blijft grotendeels onbekend”, aldus het commentaar British Antarctic Survey bioloog Lloyd Peck, die niet bij het onderzoek betrokken was.
"We hebben gegevens over slechts een handvol soorten, dus artikelen als deze zijn van groot belang om licht te werpen op hoe dieren functioneren in een van de minst bestudeerde delen van de oceaan ter wereld."
De teams bevindingen zijn gepubliceerd in Ecologie.
Ook op Divernet: Sub-Antarctisch, Gewone vinvissen welkom geheten op Antarctica, ONBESCHRIJVELIJK!, ‘Verbazingwekkende’ zeebodem onthuld als delen van een ijskap
