DUIKEN NIEUWS
Reusachtige inktvissen verschijnen met kracht
Foto: Maeve Plouffe.
Dit jaar zijn er meer gigantische Australische inktvissen teruggekeerd naar hun broedgebied dan er sinds de vorige eeuw zijn gezien.
Vroege schattingen lopen op tot een kwart miljoen inktvissen, en veel duikers worden aangetrokken om getuige te zijn van de samenvoeging, langs een acht kilometer lang stuk rotsachtig rif bij Point Lowly in de Spencer Gulf, ongeveer twintig kilometer ten oosten van Whyalla en bijna vijf kilometer lang. 12 kilometer ten noordwesten van Adelaide, de hoofdstad van Zuid-Australië.
Gigantische Australiërs (Sepia-apama) zijn 's werelds grootste inktvissen, met een lengte van wel een halve meter en een gewicht van 10 kg. Ze krijgen de bijnaam ‘rocksterren van de oceaan’ omdat ze, met een levensduur van slechts twaalf tot achttien maanden, snel leven en jong sterven.
Dit maakt het broedseizoen van mei tot augustus van cruciaal belang, omdat het aantal overlevende eieren van invloed is op het aantal volwassenen dat het volgende jaar terugkeert om te broeden.
Men denkt dat de inktvissen naar de donkere rotsen en spleten van Point Lowly worden getrokken omdat ze hun eieren bescherming bieden tegen zonlicht.
Tijdens het paarseizoen combineren mannelijke inktvissen camouflage om bij rotsen of zeewier te passen met kleurveranderingen en sparringshows om de aandacht te trekken van de vrouwtjes die vervolgens 100-300 eieren leggen.
Wanneer ze uit het ei komen, bewegen de baby-inktvissen ter grootte van een miniatuur langs de zeebodem de Upper Spencer Gulf in.
"Er is absoluut niets vergelijkbaars in de wereld, het is zo betrouwbaar om de inktvis te zien", zegt Tony Bramley, duik- en snorkelreisleider van Whyalla. “Het is veilig en toegankelijk – Zuid-Australiërs hebben zoveel geluk dat ze een van de meest waardevolle maritieme attracties voor de deur hebben.”
25 juni 2020
Het broedseizoen van dit jaar werd echter ontsierd door controverse over de staatsregering die voor het eerst sinds de bescherming van het gebied in 2013 de visserij op de inktvis buiten een beperkingsgebied rond Port Lowly toestond.
Het was de visserij die vanaf eind jaren negentig voor het eerst een verwoestende daling van het aantal inktvissen veroorzaakte.
Carl Charter, mede-oprichter van de liefdadigheidsinstelling Experiencing Marine Sanctuaries, schat dat het aantal inktvissen dat dit jaar het gebied bezoekt het dubbele kan zijn van het aantal in 2019.
"Het is geweldig nieuws, ik was daar een paar weken geleden zelf en er waren waarschijnlijk het dubbele van het aantal van vorig jaar. Je zou rechtstreeks het water in kunnen lopen en de inktvissen in het ondiepe water kunnen zien," zei hij.
