De eigenaar van een duikcentrum op een bekende Frans-Polynesische duiklocatie voor haaien is veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf, een boete van 1 miljoen Franse Pacifische frank (ruim £7,000) en een verbod op het exploiteren van vijf jaar – wegens het installeren van een niet-geautoriseerde duikschool. boeilijn wordt nu geacht levens in gevaar te hebben gebracht.
Het duikcentrum zelf, Tetamanu Diving in Fakarava, kreeg een boete van 10 miljoen frank (£ 70,000).
Fakarava, gelegen op de Tuamotu-eilanden, is het op een na grootste atol van Frans-Polynesië. Het koraalrif is een beschermd UNESCO-biosfeerreservaat en de zuidelijke Tumakohua-pas wordt erkend als een van 's werelds grootste haaienduiken. Duikers gaan bij opkomende getijden met honderden grijze rifhaaien op 30 meter hoogte massaal zien, evenals de vele vissen en andere haaien rond de ingang van de pas.
Volgens een verslag dat deze week bij de strafrechtbank is gepresenteerd, viel drie jaar geleden, op 17 juni 2019, de motor van een zeiljacht van 16 meter uit toen het midden op de pas kwam. Na talloze mislukte pogingen om het opnieuw op te starten, liep het schip uiteindelijk aan de grond op het rif. Eilandbewoners konden de zeven inzittenden redden.
Uit onderzoek bleek dat de propeller van de boot verstrikt was geraakt in een lijn die op een diepte van 25 meter in het rif was vastgebonden. Het bleek zonder officiële toestemming door de eigenaar van het duikcentrum als richtlijn voor duikers te zijn geïnstalleerd, hoewel het al zo’n twaalf jaar bestond. Als gevolg hiervan werd de eigenaar ervan beschuldigd de levens van anderen in gevaar te hebben gebracht.
Toen de zaak op 31 mei werd behandeld, betreurde de magistraat het feit dat de beklaagde niet voor de rechtbank was verschenen, noch een wettelijke vertegenwoordiger voor zichzelf of het duikcentrum had aangesteld, volgens een rapport over de procedure van Tahiti-informatie.
De verdachte werd niet genoemd in het rapport, maar Divernet heeft vastgesteld dat het in feite Sané Richmond was, de oprichter van Tetamanu Diving, die samen met zijn vrouw en mededirecteur Annabelle het duik- en bijbehorende accommodatiebedrijf runt. Er wordt erkend dat Richmond een belangrijke rol heeft gespeeld bij het veranderen van de Tumakohua Pass in een duikattractie van wereldklasse.
Verwijzend tijdens de afwezigheid van Richmond naar zijn verklaringen die hij tijdens het onderzoek had afgelegd, zei de magistraat dat hij had toegegeven dat hij de boei had geïnstalleerd “om te voorkomen dat duikers verdwalen”.
Hij had ook volgehouden, in een verklaring die door de magistraat als “nogal onaangenaam” werd omschreven, dat “als de schipper van het jacht iets van de navigatie had geweten, hij het ongeval had kunnen vermijden”.
‘Sluitend gevaar’
De magistraat citeerde een getuige die de boei had omschreven als een “latent gevaar, omdat het voor boten niet detecteerbaar was”. Dezelfde getuige beweerde ook dat Richmond zich had gedragen alsof hij “de eigenaar van de South Pass” was.
Na het incident was de richtlijn verwijderd, maar Richmond zou deze snel hebben vervangen door een nieuwe op dezelfde plek. In zijn verklaring had hij gezegd dat de vorige linie al twaalf jaar bestond zonder blijkbaar een probleem te veroorzaken, en dat het alternatief voor de aanwezigheid ervan de dood van duikers zou zijn geweest.
Twee vertegenwoordigers van de staat namen het standpunt in en beweerden dat toestemming voor een permanente boei die in het rif was vastgemaakt nooit zou zijn verleend, zelfs niet als daarom was gevraagd.
Advocaat Anne Laurence Michel, die de passagiers van het gestrande jacht vertegenwoordigde, beschreef Richmond als ‘opvallend door zijn afwezigheid’ en suggereerde dat Frans-Polynesië ‘bijna optrad als de advocaat van de heer. Er wordt ons gezegd dat we onze ogen moeten sluiten omdat een overvloed aan toeristen en duikers zich naar deze plek aangetrokken voelt.”
Ze beschuldigde hem ervan “weg te lopen voor zijn verantwoordelijkheden”, en was van mening dat alle rechten op de pas feitelijk aan hem waren verleend omdat “niemand hem kon dwingen zijn boei te verwijderen”.
De magistraat zei dat de aanklager het debat effectief had geherformuleerd door te suggereren dat lokale duikexploitanten door de autoriteiten ongecontroleerd leken te zijn gelaten.
Om die reden, en omdat de beklaagde niet was komen opdagen om zijn kant van de zaak te bepleiten, was de opgelegde straf hoger dan de straf die was geëist door de aanklager, die alleen had gerekend op een voorwaardelijke vrijheidsstraf en een exploitatieverbod van twee jaar voor Richmond naast de straf. boetes.
‘Ik ben zwaar veroordeeld’
Richmond betwist aspecten van wat er in de rechtbank is verteld. “Het was mijn advocaat die niet kwam opdagen om mij te verdedigen – daarom heeft de rechter mij zwaar veroordeeld”, vertelde hij Divernet. “Mijn advocaat heeft onmiddellijk beroep aangetekend.”
Hij was het ermee eens dat hij de boeilijn “aan de zijkant van de pas” had geïnstalleerd, maar zei dat deze niet alleen door Tetamanu Diving werd gebruikt, maar door alle Fakarava-duikcentra – vier andere zijn gevestigd in het noorden van het atol – en werd genoemd op zeekaarten.
“De schipper van het jacht wilde rond 4 uur vertrekken met een sterke wind en een uitgaande stroming die dieptepunten van 2 meter veroorzaakte”, aldus Richmond. “De schipper heeft de uitlijning van de pas niet gevolgd en hij had de boei op zijn GPS moeten zien.
“Hij kwam bij de boei toen hij alle zeilen had gehesen en had zijn weg naar de uitgang kunnen vervolgen – het kwam door een gebrek aan ervaring van de schipper, dus ook hij had schuld.”
Richmond zei dat Tetamanu-duiken normaal zou blijven functioneren “gedurende minstens zes maanden of langer tot het volgende vonnis. De beschuldiging is het in gevaar brengen van de levens van anderen en dat is niet het geval – deze boei is er voor de veiligheid van duikers, niet voor mijn zaken, zoals de advocaat van de tegenpartij beweerde.
“Mijn enige fout is dat ik niet de toestemming heb waar ik om had gevraagd. We zullen zien wat er in dit geval verder gebeurt.“
Divernet heeft Michel en Tahiti Tourism ook benaderd voor commentaar.
Ook op Divernet: Het gigantische rozenrif van Tahiti verbaast duikers
