DUIKEN NIEUWS
De houten sloep bekend als de Wit schip zonk 900 jaar geleden voor de kust van Normandië en verdronk de erfgenaam van de Engelse troon en honderden edelen. Duikers die hadden gehoopt het wrak te lokaliseren, hebben nu gemeld dat ze veel meer hebben gevonden dan de verspreide overblijfselen waarop ze hadden gehoopt.
Bij het verkennen van de 10 meter diepe vermoedelijke wraklocatie bij sterke stroming op 8 juni, vonden ze wat ‘een aanzienlijk deel’ van de 40 meter lange romp zou kunnen blijken te zijn, aldus expeditieleider Roger Michel, uitvoerend directeur van het Instituut voor Digital Archeologie.
Michel vertelde de Daily Telegraph dat historicus en expeditieondersteuner Charles, de 9e graaf Spencer, had berekend hoe lang het schip op de onder water gelegen Quilleboeuf-rots had moeten rusten voordat het zonk. Op basis van deze informatie had het team lokale stromingen geanalyseerd om de waarschijnlijke locatie van het wrakveld van het schip te bepalen.
Giles Richardson en Holger Shuhmann voerden een duik van een uur uit, waarbij ze zich beperkten tot het fotograferen van de locatie, omdat ze geen vondsten mochten verwijderen.
“De duikers vonden een deel van de romp dat was gebouwd van precies de materialen die we zochten – ijzer en brons, houten spijkers enzovoort – precies waar we dachten dat we ze zouden vinden”, aldus Michel. Hij meldde dat het gedeelte minstens 4 meter lang was, hoewel men dacht dat meer verborgen was door een rotsblok.
“We kunnen zien dat het de juiste ontwerpkenmerken heeft voor een schip van deze leeftijd, en er zijn geen andere geregistreerde scheepswrakken in de omgeving”, zei hij.
Oorspronkelijk gepland voor afgelopen december, de expeditie was destijds afgeblazen vanwege slecht weer. Earl Spencer had gehoopt deze maand te kunnen duiken totdat een bevroren schouder dit uitsluitte. Zijn boek Het witte schip werd twee dagen na de ontdekking in paperback gepubliceerd.
Het Witte Schip leek op een Viking-langschip en was een van de grootste schepen ooit gebouwd. Het was overnaads gebouwd, wat betekent dat de eikenhouten rompplanken elkaar overlapten, en werd voortgestuwd door 50 roeiers.
Het schip was op 25 november 1120, rond middernacht, slechts anderhalve kilometer verwijderd van de haven van Barfleur, toen het met volle snelheid op de rotsen sloeg.
Aan boord bevonden zich ongeveer 300 mensen, waaronder veel leden van de Anglo-Normandische adel, die na vier jaar oorlog de overwinning op de Fransen vierden met grote hoeveelheden wijn. Ze wilden graag koning Hendrik I, die al met zijn eigen schip was vertrokken, terug naar Southampton racen.
Op één na stierven alle opvarenden, inclusief de enige mannelijke erfgenaam van de koning, de 17-jarige William Aetheling, en zijn zus Matilda la Perche. Een Franse slager die aan boord was gegaan om schulden te innen, was de enige overlevende en gaf een ooggetuigenverslag van de ramp.
Het zinken veranderde de loop van de Engelse geschiedenis. Hendrik was de zoon van Willem de Veroveraar, en na zijn dood brak er een burgeroorlog uit tussen zijn benoemde opvolger, een andere dochter, ook Matilda genaamd, en zijn neef Stefanus van Blois.
Dit conflict, ‘de anarchie’, duurde twintig jaar totdat Matilda’s zoon in 20 de troon besteeg als Hendrik II.
scheepskapitein (Thomas Stephen) was mijn 32e overgrootvader geleden. Erg jammer dat het schip is neergestort. Kemphaanzeeën, een overvol schip met mensen en drinken hielp waarschijnlijk ook niet veel. Maar ik weet zeker dat hij een geweldige kapitein wilde worden zoals zijn vader vóór hem was, maar als zodanig werkte het niet. Ik hoop dat de rest in vrede zal verlopen.
waar zijn de foto's?
Hoe zeker is de scheepslengte van 40 meter? Is het gebaseerd op historische bronnen (zo ja, welke?) of hebben de duikers het gemeten? Momenteel schrijf ik een Nederlands artikel over de White Ship Disaster. Ik zou wel wat zekerheid over de lengte kunnen gebruiken, evenals enkele foto’s!!!
U kunt contact opnemen met Roger Michel van het Instituut voor Digitale Archeologie via alexy@digitalarchaeology.org.uk