DUIKEN NIEUWS
Hebben oorlogsspelletjes walvis DCI veroorzaakt?
Foto: Schotse regeling voor strandingen van zeedieren.
Een golf van walvisstrandingen, onderzocht door het Scottish Marine Animal Strandings Scheme (SMASS), is in verband gebracht met de Joint Warrior-oorlogsspelen van oktober rond de noord-, noordwest- en noordoostkust van Schotland.
De oefeningen zijn de grootste die regelmatig in Europa worden gehouden, meestal elk voor- en najaar, en er zijn de Royal Navy, de RAF, het Britse leger en strijdkrachten uit andere landen bij betrokken. Dit jaar namen 11 landen deel, en waren er 28 oorlogsschepen, twee onderzeeërs en 81 vliegtuigen betrokken, samen met zo'n 6000 militairen.
SMASS heeft de bekende dood van vijf walvissen beschreven als een “voor de hand liggende cluster van ongebruikelijke gevallen”.
In de eerste twee gevallen waren jonge mannelijke spitssnuitdolfijnen van Sowerby gestrand op de kust van Lothian, waarbij postmortems meer stikstofbellen aan het licht brachten dan door ontbinding kon worden verklaard – wat erop duidde dat decompressieziekte de doodsoorzaak was.
Er wordt aangenomen dat sonar diepduikende zeezoogdieren kan afschrikken om te snel naar de oppervlakte te komen, met gevolgen die vergelijkbaar zijn met de gevolgen die een duiker zou ondervinden bij een snelle opstijging.
“Gezien hoe gevoelig spitssnuitdolfijnen zijn voor onderwatergeluid, met name marinesonar, moeten we geluidsgemedieerde DCI beschouwen als een mogelijke oorzaak voor deze twee strandingen”, aldus de SMASS, die informatie over de activiteitenlogboeken van Joint Warrior heeft opgevraagd bij het ministerie van Defensie. Verdediging.
Met de hulp van British Divers Marine Life Rescue-vrijwilligers en het National Museum of Scotland onderzocht SMASS vervolgens drie strandingen van jonge noordelijke tuimelaars op de Western Isles en de Clyde-zeemeren, hoewel een verder gevorderde ontbinding het in deze gevallen moeilijker maakte om de soort vast te stellen. doodsoorzaak.
Ondertussen had de Hebridean Whale & Dolphin Trust (HWDT) een akoestisch onderzoek uitgevoerd terwijl ze de Joint Warrior in de gaten hielden vanaf het onderzoeksschip silurischen uitte zijn bezorgdheid over de mogelijke gevolgen van de oefeningen voor walvissen, dolfijnen en bruinvissen.
“Militaire sonar die tijdens deze oefeningen wordt gebruikt, kan walvisachtigen storen, die in een wereld van geluid leven en afhankelijk zijn van hun gehoor om te navigeren, voedsel te vinden en met elkaar te communiceren”, aldus het rapport. Met behulp van hydrofoons kon het zeezoogdieren detecteren en tegelijkertijd de militaire sonar monitoren om de effecten ervan te beoordelen.
Sonar was vier dagen lang consistent te horen silurisch arriveerde in de Hebridenstraat de Minch, en de wetenschappers meldden dat ze het via hun koptelefoon konden horen “zonder deze zelfs maar op te zetten – vanuit de volgende kamer! We konden zelfs sonar horen toen we stormachtig waren en weggestopt op de Zomereilanden.
3 november 2020
Over een afstand van 550 zeemijl verzamelden de onderzoekers meer dan 85 uur aan akoestische opnames, waarbij militaire sonar werd opgenomen op 14% van de spoorlijnen die tijdens het onderzoek werden uitgevoerd.
In een effectbeoordeling voor Joint Warrior, uitgegeven in september, verklaarde het Ministerie van Defensie dat, na standaard operationele mitigatie, was vastgesteld dat er “geen milieu-impact groter dan ‘MINOR’ was tijdens de JW-oefening”.
