Het noordelijke en centrale Great Barrier Reef hebben de hoogste hoeveelheid harde koraalbedekking geregistreerd sinds het Australian Institute of Marine Science (AIMS) 36 jaar geleden met zijn langetermijnmonitoringprogramma begon – maar de experts worden nog niet al te enthousiast.
AIMS is zojuist gepubliceerd Jaarlijks samenvattend rapport over de toestand van koraalriffen voor 2021/22 toont opnieuw een jaar van toegenomen koraalbedekking over een groot deel van de GBR, die zich over 2300 km uitstrekt. Op 87 representatieve riffen die tussen augustus 2021 en mei 2022 zijn onderzocht, is de gemiddelde dekking van harde koralen ten noorden van Cooktown gestegen van 27% vorig jaar naar 36% en in de centrale GBR van 26% naar 33%.
Er blijven echter zorgen bestaan over de zuidelijke regio, waar de dekking daalde van 38% in 2021 naar 34%.
Resultaten in het noorden en midden van de GBR waren indicatoren dat beschadigde rifgebieden nog steeds konden herstellen, aldus AIMS CEO Dr. Paul Hardisty. “Een derde van de winst aan koraalbedekking die we in 2020/21 in het zuiden hebben geregistreerd, is vorig jaar verloren gegaan als gevolg van de aanhoudende uitbraken van doornenkroonsterren. Dit laat zien hoe kwetsbaar het rif is voor de aanhoudende acute en ernstige verstoringen die vaker voorkomen en langer duren.”
De toegenomen frequentie van massale koraalverblekingsgebeurtenissen was “onbekend terrein”, zei hij, waarbij de gebeurtenis van dit jaar de vierde in de afgelopen zeven jaar was – en de eerste die plaatsvond tijdens een La Niña-gebeurtenis (de koudere tegenhanger van El Niño).
“In de 36 jaar dat we de toestand van het Great Barrier Reef monitoren, hebben we niet zo dicht bij elkaar bleekgebeurtenissen gezien”, zegt dr. Hardisty. “Elke zomer loopt het rif het risico van temperatuurstress, verbleking en mogelijk sterfte, en ons begrip van hoe het ecosysteem daarop reageert is nog in ontwikkeling.
“De bleekgebeurtenissen van 2020 en 2022 waren weliswaar omvangrijk, maar bereikten niet de intensiteit van de gebeurtenissen van 2016 en 2017 en als gevolg daarvan hebben we minder sterfte gezien. Deze laatste resultaten tonen aan dat het rif zich nog steeds kan herstellen in perioden zonder intense verstoringen.”
Teamleider van het AIMS-monitoringprogramma, dr. Mike Emslie, zei dat de toename van de koraalbedekking nog steeds wordt aangedreven door snelgroeiende Acropora koralen. Maar hij waarschuwde dat het geslacht bijzonder kwetsbaar was voor golfschade van het soort dat wordt veroorzaakt door harde wind en tropische cyclonen.
"Ze zijn ook zeer gevoelig voor koraalverbleking, wanneer de watertemperatuur een hoog niveau bereikt, en zijn de favoriete prooi voor doornenkroonzeesterren," zei hij. “Dit betekent dat een grote toename van de dekking van hard koraal snel teniet kan worden gedaan door verstoringen op de riffen waar Acropora koralen overheersen.”
Dr. Emslie zei dat de klimaatverandering steeds vaker voorkomende en langduriger hittegolven op zee veroorzaakte. “De piek van de meest recente bleekgebeurtenis in maart vond plaats toen de geaccumuleerde hittestress wijdverspreide verbleking veroorzaakte, maar geen uitgebreide sterfte”, zei hij.
"De toenemende frequentie van opwarmende oceaantemperaturen en de omvang van massale verblekingen benadrukken de kritieke bedreiging die klimaatverandering vormt voor alle riffen, vooral nu er ook uitbraken van doornenkroonzeesterren en tropische cyclonen plaatsvinden. Toekomstige verstoringen kunnen het waargenomen herstel in korte tijd ongedaan maken.”
Ook op Divernet: Wat is er nodig voordat koraal overleeft?, GBR opnieuw bleken – terwijl vissen grijs worden, 10 manieren waarop technologie koraal redt, Torenhoog Rif Ontdekt In GBR
