DUIKEN NIEUWS
Fel licht doodt Nemo
Oranje-vin anemoonvis in zijn gastheeranemoon Heteractis magnifica. (Foto: Fred Zuberer)
Hoe dichter bij de kust jonge anemoonvissen leven, hoe sneller ze zullen sterven als gevolg van blootstelling aan kunstlicht, aldus een internationaal onderzoeksteam.
De wetenschappers uit Groot-Brittannië, Frankrijk, Chili en Australië bestudeerden sinaasappel-vin anemoonvis (Amphiprion-chrysopterus), ook bekend als blauwstreep of oranje-vin clownvis, op riffen rond het eiland Moorea in Frans-Polynesië.
Ze ontdekten dat niet alleen jonge anemoonvissen die in anemonen onder licht leefden, niet alleen een hogere sterfte hadden dan andere die niet werden blootgesteld, maar dat de overlevende vissen 44% langzamer groeiden dan de vissen die in natuurlijk licht leefden.
Mariene ecoloog prof. Stephen Swearer van de Universiteit van Melbourne legde uit dat het team 42 anemoonvissen in hun gastheeranemonen blootstelde aan kunstlicht 's nachts (ALAN) of natuurlijk licht in de lagune. Ze volgden ze bijna twee jaar lang, identificeerden overlevenden en maten hun groei.
“De gevolgen van lichtvervuiling die hier worden aangetroffen, worden waarschijnlijk onderschat, en mitigatiemaatregelen en beleidsveranderingen zijn dringend nodig”, zei hij.
Hoofdauteur Jules Schligler van EPHE aan de Universiteit van Parijs en het Centre of Island Research & Environmental Observatory zei dat anemoonvissen die in ondiepe kustwateren leven zeer sedentair zijn en 's nachts gemakkelijk kunnen worden beïnvloed door licht van straatlantaarns, pieren of havens.
“Net als veel andere rifvissen voeden anemoonvissen zich, planten ze zich voort, verdedigen ze hun territorium en communiceren ze overdag met andere vissen, terwijl ze ‘s nachts slapen,” zei hij.
“36% van de anemoonvissen die aan lichtvervuiling werden blootgesteld, had echter een grotere kans om te sterven dan vissen onder natuurlijke lichtcycli. Net als mensen hebben vissen een periode van inactiviteit nodig, wat cruciaal is voor hun welzijn.”
9 augustus 2021
“Dit is de eerste keer dat de effecten van ALAN in het wild en gedurende zo’n lange tijd op een koraalrifvis zijn getest”, zegt Daphne Cortese van de Universiteit van Glasgow.
“Aangezien 12% van alle koraalrifvissen in nauwe samenwerking leeft met een andere sedentaire soort, zoals koraal of anemoon, zou lichtvervuiling nu al ernstige negatieve gevolgen kunnen hebben voor een vijfde van de populaties van randrifvissen.”
De studie is gepubliceerd in proceedings van de Royal Society B.
