De honderden vinnen op de markt hebben allemaal één ding gemeen: ze zijn er om je te helpen gemakkelijk door het water te bewegen.
Maar welke doen het het beste? John Bantin mat de stuwkracht van 35 verschillende paren vinnen. Van de zwakste tot de sterkste, dit is wat hij heeft gevonden.
Er was een tijd dat er twee soorten vinnen waren: pantoffelstijl of open hiel met riempje. Ze waren gemaakt van massief rubber en kwamen in één kleur: zwart.
Nu is er een enorme keuze – elk met zijn eigen unieke verkoopvoorstel, elk met een fabrikant die u graag wil vertellen waarom zijn model het beste is.
Dus hoe groot zijn de werkelijke verschillen tussen de vele modellen die worden aangeboden – en welke het beste presteren in het water?
Diver besloot het uit te zoeken – en kwam uit een selectie van 35 verschillende paren vinnen met het definitieve antwoord. Het kan zijn dat je het leuk vindt of niet, wat we hebben ontdekt, maar zoals gewoonlijk vertelt Diver het zoals het is.
DE TEST
We hebben elke Britse distributeur van vinnen gevraagd om ons twee of drie paar naar keuze te leveren in de grootste beschikbare maat.
We wisten dat onze testduiker normaal gesproken maat XL gebruikte, maar we wisten ook dat de elasticiteit van thermoplastische vinnen en de samendrukbaarheid van neopreenlaarzen, gecombineerd met de korte tijd die hij nodig zou hebben om de vinnen te dragen, hem in staat zouden stellen om indien nodig kleinere maten te testen.
Ons doel was om de kracht die door de vinnen wordt uitgeoefend op een consistente manier te meten, zonder hulp van een machine.
Dus werd de testduiker in een zwembad geplaatst en door een lijn, via een katrol, verbonden met een veerbalans die de hoeveelheid stuwkracht zou meten die hij bereikte.
Om elk bijkomend effect veroorzaakt door negatief drijfvermogen te elimineren, werd de duiker met neutraal drijfvermogen net onder het oppervlak gepositioneerd, met de verbinding met zijn lichaam er net boven uit.
Als de duiker lager zou zinken dan de ingestelde positie, zou de lijn de rand van het zwembad raken en zou de meting worden gediskwalificeerd.
Als de duiker te ondiep kwam, zouden zijn vinnen het oppervlak breken en zou de meting opnieuw worden gediskwalificeerd.
Behaaglijk warm in een wetsuit in het zwembadwater van 29.5°C nam de testduiker de spanning op door zachtjes te vinnen, waarbij hij ongeveer 4-5 kg stuwkracht uitoefende.
Vervolgens zou hij gedurende 5-10 seconden zo hard mogelijk vinnen totdat een maximale meetwaarde werd bereikt. Op deze manier had het uithoudingsvermogen van de testduiker geen invloed op de resultaten.
De oefening was niet aëroob en de duiker nam voldoende pauzes tussen de pogingen.
Omdat we moeite hadden gedaan om de test zo gecontroleerd mogelijk uit te voeren, waren we bang dat we soms een breed scala aan resultaten zouden krijgen uit dezelfde test. paar vinnen, terwijl andere paren een griezelige consistentie vertoonden en elke keer dat ze werden geprobeerd identieke resultaten opleverden.
We schrijven dit toe aan het feit dat de vinnentechniek bij bepaalde ontwerpen veel belangrijker lijkt te zijn dan bij andere. Met andere woorden: bij sommige vinmodellen is het alleen mogelijk om een goed resultaat te behalen als de vinnenactie precies goed is, terwijl andere vinnen goed zullen presteren, ongeacht subtiele verschillen in vinnenactie.
Waar onze tabel een reeks resultaten laat zien, geeft het grotere cijfer aan wat mogelijk was als we het goed hadden. Eén cijfer geeft aan dat het gemakkelijk was om het goed te doen!
De vinnen werden in willekeurige volgorde getest. Verschillende modellen werden vervolgens gedurende de dag ter controle opnieuw geprobeerd om er zeker van te zijn dat onze testduiker aan het eind van de dag net zo efficiënt was in het sprinten als aan het begin.
DE VINNEN
Er is veel duplicatie in de wereld van vinontwerp en – met de opmerkelijke uitzondering van een handvol avant-gardistische ontwerpen zoals de Force-vin – komt het belangrijkste verschil, oppervlakkig gezien, tussen modellen nog steeds neer op de vraag of ze in pantoffelstijl zijn. of open hiel.
Slippervinnen zijn in de eerste plaats ontworpen voor snorkelaars, voor wie het totale gewicht, zowel in als uit het water, vaak een belangrijke overweging is.
Over het algemeen leveren ze goede prestaties, maar kunnen de voeten schuren als ze niet goed passen.
Omdat tijdens het vinnen het hefboomeffect op de huid van de voet van de drager wordt gericht, moeten ze goed passen, en veel vrijduikers dragen sokken van neopreen of gewoon nylon om het wrijven te verminderen.
Met minder gewicht en weerstand gaven pantoffelvinnen vaak betere resultaten; maar het comfortvoordeel van riemvinnen in combinatie met laarzen weegt veel zwaarder dan de winst in efficiëntie bij het vinnen.
Daarom gebruiken de meeste serieuze duikers bandvinnen.
Als u van plan bent uw vinnen te gebruiken met een droogpakZorg ervoor dat de voetzakken geschikt zijn voor de laarzen.
Vaak, maar niet altijd, wordt de grotere voetzak geleverd met een groter mes, hoewel het mes soms hetzelfde blijft, ongeacht de afmeting van de voetzak.
Hoewel vinnen allemaal min of meer op dezelfde manier lijken te werken, zijn sommige zo ontwikkeld dat ze over hun breedte zeer flexibel zijn om water van de duiker weg te scheppen, terwijl andere ontwerpen stijver zijn en meer een veegbeweging geven.
Hoe presteerden ze?
We hadden op geen enkele manier kunnen voorspellen wat de resultaten van de test zouden zijn.
We waren bijvoorbeeld zeer verrast dat onze meest bescheiden artiesten, de Saekodiv Aquapower vinnen (stuwkracht 10.9 kg; prijs £ 50) deden het minder goed dan de gelijkaardig uitziende, en ook in Taiwan gemaakte, NDiver Own Label-vinnen (zie hieronder).
Misschien had het iets te maken met de maatvoering en de flexibiliteit van het gebruikte materiaal, want de voetzakken van de NDiver-vinnen waren een stuk genereuzer en de bladen soepeler.
Het nietige uiterlijk IST Velox vinnen (stuwkracht 12 kg; prijs £ 10) vertegenwoordigen waarschijnlijk het minimum dat een vinnenmaker kan bieden.
Als we echter in gedachten houden dat onze tester zonder vinnen minder dan 3 kg stuwkracht aankan, kunnen zelfs een paar van deze bescheiden items de zwemprestaties van een duiker nog steeds meer dan verviervoudigen.
Met een gewicht van de lichtste vinnen en ook de goedkoopste in deze wedstrijd, leverden ze consistent hun verwachte bescheiden resultaten op – wat bewijst dat ze een klein goed besteed geldbedrag vertegenwoordigden.
Tabata is een Japans bedrijf dat zijn vinnen maakt in Taiwan maar deze vooral in Amerika verkoopt onder het merk TUSA. (Tabata VS – snap je?)
De TUSA Platina vinnen (druk 11.8-12.7 kg; prijs 80) geven de verkoper iets om over te praten, met een complex tweedelig ontwerp dat doet denken aan de styling van Japanse auto's in de jaren zeventig.
In plaats van twee verschillende kunststoffen in de spuitgietmatrijs te integreren, zit er een apart, harder kunststof chassis onder het zachtere vinblad.
TUSA noemde het het “Dual Acceleration System”, maar we ontdekten dat beide goedkoper waren Bevrijder X-Ten en de populaire TUSA Imprex liet de Platinas voor dood achter tijdens de test.
De volgende in de prestatie-inzet kwam het nogal goedkoop ogende Bever snelheid vinnen (stuwkracht 13.2 kg; prijs £ 30) uit Italië.
Deze vinnen hadden bladen die beter leken te passen bij de stijfheid van het Saekodive-product, maar ze leken een slechtere afwerking te hebben.
Het was ongebruikelijk om te zien dat een Italiaans kunststofproduct qua afwerkingskwaliteit op de tweede plaats kwam na een product uit het Verre Oosten.
De eveneens eenvoudig ogende Seac Vela vinnen (stuwkracht 13.2 kg; prijs £ 50) gaven ons consistente resultaten die niet uitmuntend waren.
Deze vinnen maken gebruik van een omgekeerde V-vorm van zacht zwart rubber in het grootste deel van het vinblad om een scheppend effect te bereiken, waarbij het vinblad breder wordt naarmate er meer druk wordt uitgeoefend.
Met hun ouderwetse geventileerde ontwerp zijn de Seamann-Sub SF-7 vinnen (stuwkracht 13.2 kg; prijs £ 30), die voor het Duitse bedrijf zijn gemaakt door Diverplast uit Italië, werden overtroffen door een soortgelijk Beuchat-ontwerp.
In tegenstelling tot de laatste hebben ze snelsluitingen en een bladvorm die meer getailleerd is richting de vinzak.
Een hartverscheurende prestatie van onze tester bewees echter dat deze vinnen consistent waren in wat hij ze kon laten doen, ondanks het feit dat ze uiteindelijk niet in staat waren om zoveel water te verplaatsen als hun Beuchat-rivalen, als ze op de juiste manier werden gebruikt. .
Mares, meester van de schepvin, heeft er nu ook eentje bedacht die ‘flickt’. Het heet de Merries Rapida (stuwkracht 13.4 kg; prijs £ 40), en het is bedoeld als een instapvin als aanvulling op de duurdere producten die Mares aanbiedt.
Net als alle bandvinnen van Mares heeft dit ontwerp de voordelen van het Advanced Binding System (ABS), waarmee de drager een vooraf aangepast enkelbandje naar beneden kan trekken, zodat de vin zo goed mogelijk om de voet past.
Het maakt netjes afstand van de noodzaak van een snelontgrendelingsmechanisme. Onze testresultaten bewezen dat de Rapida's eenvoudig en consistent te gebruiken waren, maar dat de stuwkracht van de overzichtelijke platte messen niet op hetzelfde niveau lag als die van de leiders.
Deze vinnen zijn niet verkrijgbaar in de grotere voetmaten en alleen in zachtere kleuren (o.a. roze).
De IST Pro-kracht vinnen (stuwkracht 12.7-13.6 kg; prijs £ 27) zagen er goedkoop uit in vergelijking met sommige andere, met een zwak ogende riem die leek op die van de NDiver Unidives.
Het is duidelijk dat de Taiwanezen de kunst van het spuitgieten en het combineren van verschillende kunststoffen nog niet hebben geperfectioneerd zoals de Italianen dat hebben gedaan. De testresultaten vertellen de rest van het verhaal.
Een van de eerste vinmodellen die een schepontwerp gebruikte, was de Merries Plana Avanti (stuwkracht 13.6 kg; prijs £ 55). Het was een doorbraak op het gebied van design, en veel duikers ter wereld gingen er als eenden voor water mee om.
Zoals je zou verwachten van zo'n lange productierun, zijn deze vinnen hoogwaardig afgewerkt. Ze hebben diepe zijrails die ze over de hele lengte stevig houden, en er zitten zachte zwarte rubberen groeven in de bladen om ze in de breedte zeer flexibel te maken.
Ze behoorden tot de eerste ontwerpen die een voetzak gebruikten die de hele voet van de duiker tot aan de hiel omvatte, en interne rails helpen het zuigeffect te elimineren dat vaak problemen veroorzaakt bij het uittrekken van de vinnen in het water aan het einde van een duik. .
Dankzij de unieke ABS-gespen zijn ze eenvoudig aan te brengen en te verwijderen. Hoewel ze consistent presteerden in onze test, waren we verrast dat de resultaten van de Plana Avantis nogal teleurstellend waren in vergelijking met die van sommige anderen, maar ik veronderstel dat de tijd voortschrijdt.
De Zeeweg pijl vinnen (stuwkracht 10.9-14 kg; prijs £ 32) boden een zeer flexibele vin met een lange voetzak die beslist comfortabeler was dan sommige. Het bleek echter behoorlijk lastig om elke keer de optimale prestatie uit deze vinnen te halen.
Omdat de resultaten zo sterk varieerden van run tot run, maakte onze tester veel meer runs dan met de meeste andere vinnen om de resultaten die we behaalden te begrijpen.
De NDiver Flexa vinnen (stuwkracht 13.4-14 kg; prijs £ 15) zijn pantoffelvinnen die niet bijzonder indrukwekkend zijn om naar te kijken. Maar met een blad van conventionelere afmetingen dan de IST Velox-vinnen presteerden ze beter.
De Technisub Stratos FP pantoffelvinnen (stuwkracht 14.5 kg; prijs £ 32) waren veel consistenter; maar wij zijn van mening dat hun testresultaat werd belemmerd door het feit dat ze werden geleverd in een maat die pijnlijk klein bleek te zijn.
De Amerikaanse duikers pulseren De vinnen (stuwkracht 14.5 kg; £ 40) waren ook zeer consistent, waardoor we keer op keer dezelfde waarde kregen.
Hoewel ze niet het best presterende ontwerp zijn, zijn ze een product van hoge kwaliteit dat goed genoeg lijkt te zijn gemaakt om de moeilijk te behagen Amerikaanse consument tevreden te stellen.
De Seamann-Sub SF1 De vinnen (stuwkracht 13.6-14.6 kg; prijs £ 40) bevatten een laag zacht rubber die zich vanaf de voetzak naar beneden uitstrekt om flexibiliteit over het blad te geven. Ze zien er identiek uit aan Typhoon Cutters.
(Helaas weigerde Typhoon ons vinnen te sturen voor deze test.) Prachtig gemaakt van zeer flexibele, bijna sensuele materialen, leverden de SF1's betere resultaten op dan hun SF7-stalgenoten.
De topvin van Mares, de Plana Avanti Quattro, heeft vier ingezette “scheppende” fluiten van rubber in plaats van de twee van het originele Plana Avanti-ontwerp.
Nu heeft het bedrijf de Merries Plana Avanti X3 (stuwkracht 14.3-14.6 kg; prijs £ 73), met drie van dergelijke fluiten.
Het is daarom interessant om de resultaten van onze test te vergelijken en te zien hoe het aantal fluiten en dus de flexibiliteit van het blad over de breedte de resultaten beïnvloedt.
Van de vinnen die “fladderen” is de ervaren Italiaanse fabrikant Cressi-sub waarschijnlijk de merkleider.
Niemand weet meer over spuitgietpolymeren dan de Italianen, en de heer Cressi was de man van wie veel van zijn lokale rivalen hun vak leerden.
De nieuwste Cressi Ruimtekikker Bij de vinnen (stuwkracht 14-14.6 kg; prijs £ 59) is de voetzak voorzichtig geïntegreerd met het blad en wordt gebruik gemaakt van een mix van materialen om ze vergevingsgezinder in gebruik te maken dan de grotere Master Frogs waaruit ze zijn voortgekomen.
Bij dit ontwerp was de vinnentechniek belangrijk als je er het maximale uit wilde halen. Hun bladen buigen heel weinig over hun breedte, maar ze hebben het gevoel alsof ze “veel water zouden verplaatsen” aan het uiteinde van het rechterpaar!
Sommige detailhandelaren zeggen dat TUSA Imprex-vinnen (druk 15 kg; prijs £ 65) “loop gewoon de winkel uit” – er is zo weinig moeite nodig om ze te verkopen.
Op het eerste gezicht lijken ze erg op de Mares Plana Avanti-serie, maar met weinig concessies op de ontwerpafdeling om het mes van de voet weg te laten zakken.
Dit betekent dat de belasting stevig onder de zool blijft, wat zou kunnen verklaren waarom onze prestatiecijfers voor deze vinnen zeer consistent waren, maar niet van topklasse.
Dat gezegd hebbende, het is een mooi afgewerkt product met een voetzak die de hiel omvat, en de mesjes zijn zeer flexibel in het midden om voldoende “schep” te bieden. Geen wonder dat ze gemakkelijk verkopen.
De TUSA Liberator X-Ten vinnen (stuwkracht 15 kg; prijs £ 40) zijn bijna standaard kwestie onder veel Amerikaanse duikers. Hoewel ze er niet uitzonderlijk uitzien, scoorden deze lichtgewicht vinnen consistent goed in onze tests, wat hun populariteit rechtvaardigde.
We verwachten snelsluitingen op vinriemen, dus de in Frankrijk gemaakte Beuchat Contact Pro-vinnen (stuwkracht 14.5-15.4 kg; prijs £ 40) verrasten ons door er geen te hebben.
Dat wil niet zeggen dat deze vinnen geen goede prestaties in het water bewezen.
De Seac Twin-effect F100 vinnen (stuwkracht 13.6-15.5 kg; prijs £ 27) zijn mooi uitziende pantoffelvinnen waarvan je op het eerste gezicht zou kunnen denken dat ze net zo lang zijn als de grote Quattro Power-vinnen. Zij zijn niet.
Onze resultaten waren behoorlijk variabel (een bereik van bijna 3 kg), maar op basis van hun beste prestaties wisten ze zichzelf vrij goed te redden.
Staan we op het punt getuige te zijn van de terugkeer naar de populariteit van zwart rubber op duikplekken in de wereld? Scubaproheeft, na jarenlang thermoplastische kunststoffen te hebben gebruikt, opnieuw zwart rubber geïntroduceerd met de Jetfin (stuwkracht 14.5-15.5 kg; prijs £ 69).
Ja, jullie geriatrische duikers die dachten dat Jetfins met de ark op pad gingen – jullie lezen het goed!
Ik weet nog dat ik de mijne niet kwijt kon bij een kofferbakverkoop, maar onlangs ontmoette ik een jonge Japanse duiker die dacht dat hij het nieuwste op het gebied van duiktechnologie had gekocht.
Scubapro lijkt een nieuwe niche te hebben ontdekt en, zo is mij verteld, is van plan zich nu te concentreren op de verkoop van deze negatief drijvende vinnen, die ook veruit de zwaarste van onze testselectie waren.
Dus welke verbeteringen zijn er aangebracht ten opzichte van het traditionele ontwerp?
Afgezien van een nieuwe mix van materialen waarvan mij is verteld dat ze ze gebruiken, maar die ik niet kan bevestigen, zien ze er precies hetzelfde uit als de materialen die ik 15 jaar geleden bezat – tot aan de onmogelijk in te rijgen of aan te passen onderwater roestvrijstalen gespen vastgehouden door pinnen waarvan de uiteinden zijn omgeslagen.
Dit zijn de originele Jetfins!
Hoe presteerden ze in onze test? Hoewel ze zwaar aanvoelden en de voetzakken kort waren, bleken ze net zo goed als vele anderen.
De Dacor-achtervolging vin (stuwkracht 14.6-15.5 kg; prijs £ 40) heeft een bladontwerp dat niet veel verschilt van dat van de Mares Rapida – zelfs de hoek ten opzichte van de voetpocket is identiek.
Hoewel ze beter presteerden dan de Rapida, behoorden ze nog steeds niet tot de beste presteerders.
Maar ze waren meer dan voldoende, ondanks het feit dat het waarschijnlijk de gewone Janes van de hele collectie waren. In tegenstelling tot de Rapidas zijn Pursuits verkrijgbaar in XL.
De Genesis Aquaflex vinnen (stuwkracht 14.6-15.5 kg; prijs £ 50) waren bijna identiek aan de Mares Plana Avantis, zelfs qua prijs, afgezien van de afwezigheid van het ABS-gespsysteem en de Mares-badges.
Net als de Plana Avantis worden ze gemaakt in Estland. We waren dan ook verrast toen we ontdekten dat we met de Genesis Aquaflexen een ander, beter resultaat behaalden dan met de Plana Avantis.
Bij nadere inspectie bleek echter dat de Aquaflexen twee maten kleiner waren in de voetzak. Om de een of andere reden had dit hun prestaties verbeterd.
Onze testduiker gaf de voorkeur aan de pasvorm van de XL-vinnen boven de normale maat en was van mening dat, hoewel de kleinere vinnen oké waren voor de sprinttest, hij in de zee de pasvorm snel beu zou worden.
De Cressi-sub Gara 2000 vinnen, waarvan de enorm lange, bewegende bladen vaak de voorkeur genieten van kampioenen in vrijduiken, werden niet in deze test opgenomen.
De Cressi-sub Meesterkikker vinnen (stuwkracht 15-15.5 kg; prijs £ 63) vertegenwoordigen een ingekorte versie die meer geschikt is voor duiken, en hun brede karakterloze uitgestrektheid van het blad, ver weg van het vlak van de voetzak gericht, doet geen concessie aan zijwaartse slip .
Ze hebben korte, krachtige dijen nodig om het beste uit hen te halen.
Het prachtig uitziende NDiver ndiver vinnen (stuwkracht 14-15.6 kg; prijs 30) kwamen dicht bij de eerste divisie door bijna tot aan de grens van 16 kg te trekken.
Voor degenen die bereid zijn meer te betalen: de meest sexy uitziende vinnen in deze reeks waren ongetwijfeld de Italiaan Technisub-idee 3 vinnen (stuwkracht 13.6-15.7 kg; prijs £ 50). De bladen van de Idea3s lopen onder een hoek weg van de bijna volledige voetzak in één doorlopende en geïntegreerde lijn.
Dit geeft een concaaf onderoppervlak gecombineerd met het soort gebogen bovenoppervlak waar je puur voor je plezier geneigd bent om met je hand over te gaan.
De sterke zijhekken aan de bladen van de Idea3s maken plaats voor bredere panelen van het zachtste plastic die zijn ontworpen om het water op te scheppen en het achter de duiker naar buiten te sturen.
We waren teleurgesteld dat we niet de resultaten konden behalen die we van zo'n aantrekkelijk product hadden verwacht.
Een prachtig ogend ontwerp uit een ander land waar de schijn telt zijn de Fransen Beuchat Activa vinnen (stuwkracht 12.7-15.9 kg; prijs £ 50).
Ze voelden zich ook goed; en tijdens één poging bereikten ze bijna het indrukwekkende stuwkrachtniveau van 16 kg, hoewel onze testduiker uiteindelijk een grote verscheidenheid aan resultaten opleverde, variërend van een magere 12.7 kg.
Hij vond het moeilijk om consistent te zijn met deze vinnen. We hebben dit toegeschreven aan een bijna stijf vinblad, robuust versterkt met zijrails in twee verschillende materialen, dat meedogenloos was als het niet in precies de juiste hoek in het water werd gepresenteerd.
Hoewel veel fabrikanten toonaangevende merken schaamteloos kopiëren, zullen er altijd mensen zijn die hun eigen weg willen gaan. Bob Evans erin Californië valt zeker in de laatste categorie.
Ik zag hem voor het laatst op de Amerikaanse DEMA-beurs, omringd door vele prototypes van zijn revolutionaire vin-ideeën.
De afgelopen jaren hebben de Force-vinnen van Bob Evans zichzelf bewezen als iets meer dan alleen maar een eigenzinnige side-show van het reguliere vinnenontwerp, en het paar dat we probeerden behoorde tot de beste.
Het probleem met Force-vinnen is dat ze zo verschillend zijn. Gegoten uit een stevige klomp bijna onverwoestbaar polyurethaan, zien ze er in eerste instantie niet mooi uit en voelen ze voor de meeste mensen ook niet helemaal goed aan.
Het kan zelfs zijn dat u het gevoel heeft dat u nauwelijks vinnen draagt! De riemen zijn slechts stukjes bungeykoord met beweegbare hielkussens.
Er is mij verteld dat de vinnen zich een weg naar je voeten banen als je ze gebruikt (zoals de propeller van een boot zichzelf strakker vastschroeft als hij draait), dus de riem is er zodat je ze niet kwijtraakt als je ze gebruikt. jij doet het rustig aan.
Ik heb een paar jaar geleden voor het eerst een paar Force-vinnen voor Diver uitgeprobeerd en vroeg een ervaren duikgids om ze te dragen terwijl ik hem tijdens een duik fotografeerde.
Toen we terug bij de boot aankwamen, verklaarde de duikgids dat ze volkomen nutteloos waren! Deze vinnen waren echter zo efficiënt dat ik te ademloos werd door te proberen hem bij te houden om zijn fout uit te leggen.
Bij uitstek geschikt voor een hoogfrequente flutter-kick, de Pro-kracht vinnen (stuwkracht 15-16.4 kg; prijs £ 94) bleken tot de koplopers in onze test te behoren, hoewel onze testduiker twijfelde of hij een hele duik aan de sprint kon besteden en zich afvroeg hoe ze zouden presteren met lange, ontspannen vinslagen .
We raden u aan om met deze vinnen door te gaan voordat u profiteert van hun onbetwiste kracht.
Een meer conventioneel aanbod, de NDiver Unidive vinnen (stuwkracht 15-16.4 kg; prijs £ 40) deden het de laatste tijd goed Beoordeling van duiktests, en de resultaten in het zwembad bevestigden dit.
Een lang zacht gedeelte strekt zich uit vanaf de voetzak en verdeelt het hoofdgedeelte van het vinblad, aan weerszijden ondersteund door stijve verstevigingen.
Hoewel deze vinnen niet mooi zijn, bleken onze bedenkingen over de schijnbare zachtheid van de vinriemen niet terecht.
We waren verrast door de resultaten die we behaalden met de Ocean Edge XPress vinnen (stuwkracht 15-16.4 kg; prijs £ 35).
Ze hadden zulke korte voetzakken dat ze behoorlijk ongemakkelijk beloofden te zijn, en hun algehele ontwerp zag er ongunstig uit.
Hun snelsluitingen waren goed verborgen en werden pas laat in de test ontdekt. De bladen van deze vinnen waren gemaakt van een uniek en geheim materiaal en waren zo zacht dat we ze letterlijk konden oprollen.
De verrassing kwam toen we ze in het water probeerden. Met bijna 16.5 kg stuwkracht op de testschijf tijdens de beste run bleken ze tot de toppresteerders te behoren.
De oorspronkelijke Cressi-sub-kikker vin (stuwkracht 15.5-16.5 kg; prijs £ 52) was waarschijnlijk het eerste ontwerp ooit dat de last op de voet plaatste op een manier die ideaal is voor een penalty shoot-out. Het is een idee dat nu vaak door andere fabrikanten wordt gebruikt.
Dit ontwerp maakt gebruik van kunststoffen die veel flexibeler zijn dan die van de Space Frog of Master Frog, twee grote favorieten met grote kickers.
Niettemin waren het deze vinnen van alle geteste Cressi-sub-producten die het beste presteerden. Bovendien zijn ze van de hoogste kwaliteit en afwerking.
Het veelbelovend ogende Technisub Ala vinnen (stuwkracht 15-16.6 kg; prijs £ 52), die erg breed leken vanwege hun lengte, behoorden tot de grote hitters van de geteste pantoffelvinnen.
Marginaal beter waren echter de Mares Plana Avanti Quattro Power pantoffelvinnen (stuwkracht 15.7-16.6 kg; prijs £ 70) met hun extra lange “scheppende” messen.
Ze waren de grootste van alle geteste vinnen, en net als bij de Technisub Helaas vonden we dat onze testduiker niet was uitgerust met de hefboomwerking van de korte ledematen die hem in staat zou hebben gesteld er nog beter gebruik van te maken.
Het vreemd uitziende “Nature's Wing”-ontwerp met gespleten vin van Apollo, een Japanse fabrikant, wordt geleverd in slap matzwart rubber.
Zwaar en nogal onaantrekkelijk, de Apollo Biofin Pro vinnen (stuwkracht 16.4-16.8 kg; prijs £ 130) leken weinig aan te prijzen, inclusief hun flinke prijskaartje. Maar als het op prestaties aankwam, bleken ze uitzonderlijk.
Welk paar bleek het beste van allemaal?
Sterke artiesten kwamen in een breed scala aan prijzen – van dure items zoals de Apollo Bio-fins, de Pro Forces, de Mares Plana Avanti Quattro Powers, Cressi-sub Frogs en Technisub Alas; tot de goedkopere NDiver Unidives en Ocean Edge Xpress vinnen.
Eén model stond echter alleen in zijn vermogen om consistent grote prestaties te leveren.
Sindsdien zijn er vele jaren verstreken magazine begon voor het eerst vergelijkende tests van vinnen uit te voeren.
We hebben ze op verschillende manieren gedaan, en we weten niet zeker of het bemoedigend of beschamend is om te ontdekken dat hetzelfde model vinnen de beste resultaten lijkt te opleveren, ongeacht de manier waarop we ze testen.
Dus hoe leuk het ook zou zijn om een nieuwe “beste” vin te vinden, we moeten toegeven dat wederom de Mares Plana Avanti Quattro-ABS vinnen (stuwkracht 16.8 kg; prijs 86) leverden de topresultaten op – en deden dat keer op keer, ongeacht hoe onze testduiker zijn techniek varieerde.
De Plana Avanti Quattros zijn een prachtig gemaakt product. Ze zijn uitzonderlijk comfortabel, met een lange voetpocket die de voetzool tot aan de hiel herbergt.
Ze beschikken over het unieke Mares Advanced Binding System. (Nee, ABS heeft er niets mee te maken dat deze vinnen zo snel zijn dat ze remmen nodig hebben!) Hierdoor zijn ze heel gemakkelijk aan te trekken – een handeling die bijna mogelijk is zonder je handen te gebruiken.
De vier fluiten van zacht rubber, geplaatst in een harder blad dat stijf is gemaakt door dikke zijsteunen, kanaliseren de stuwkracht goed.
Hoewel niet goedkoop, is het geen wonder dat deze vinnen door zoveel duikinstructeurs en duikgidsen over de hele wereld in gebruik worden gezien.
CONCLUSIES
Alle vinnen gaven veel meer stuwkracht dan we hadden verwacht. Bedenk dat onze testzwemmer zonder vinnen minder dan 3 kg stuwkracht kon verwerken, terwijl hij met vinnen soms bijna 17 kg sloeg!
Stuwkracht is een nuttige maatstaf voor vinnen. Het minimaliseren van de inspanning van het vinnen vergroot niet alleen het vermogen van een duiker om grotere afstanden af te leggen, maar ook, als er minder energie nodig is om te bewegen, wordt er minder lucht verbruikt.
Duiken is echter geen competitiesport en snelheid is niet alles. Individueel duikers nodig hebben om andere factoren, zoals comfort en pasvorm, in overweging te nemen voordat u vinnen koopt.
LEVERANCIERS
- Apollo Europa 01202 677128
- Aqua-Lung VK (Technisub, Amerikaanse duikers) 01162 124200
- Beaver Sports (Beaver, Genesis) 01484 512354
- Blandford Sub-Aqua (Mares) 01923 801572
- CPS-partnerschap (TUSA) 01424 775729
- Cressi-sub 01484 310130
- DCM (Oceaanrand) 0181 399 7049
- Hydrotech (Dacor) 01455 274106
- MEVR; (Saekodive) 01342 300162
- Noordelijke duiker (NDiver) 01257 254444
- Scubapro 01256 812636
- Zee en zee (IST) 01803 663012
- Zeec 01226 341133
- Seaway Direct 01548 844299
- Simpson Lawrence (Beuchat) 0141 427 5331
- Swanborough (Seamann-Sub) 01964 532202
- UWI-cirkel (kracht) 01420 544422
