Scubapro Galileo HUD-recensie

COMPUTER

De Farnes werden weggeblazen, witte paarden stormden over boos water, dus waagden we de kans om bij South Shields te lanceren naar het wrak van de Oslofjord.

Slecht idee. De zee was koud en somber, en in het water was het zwart als de nacht. Zwarter. Ik kon niets zien. Ik wist alleen dat ik op de bodem zat omdat ik hem raakte.

Ik richtte mijn brandende fakkel op armlengte naar mijn ogen. Niets. Geen sprankje. De lamp was nog geen dertig centimeter verwijderd voordat ik zelfs maar een zwakke gloed kon zien.

Zonder kans het wrak te zien, niet in staat mijn inhoudsmeter te lezen of computer, Ik belde de duik en ging naar boven.

Nou ja, misschien omhoog. Ik wist dat ik van de bodem af was omdat ik hem niet meer kon aanraken, maar ik had geen idee of ik omhoog, omlaag of opzij ging.

Gelukkig is de Oslofjord grotendeels afgeplat, ligt op minder dan 15 meter, en ik was er nog maar een paar minuten, dus een scheutje lucht in mijn pak garandeerde een stijging. Het was sneller dan ik had gewild, maar ik was gewoon blij dat ik weg was.

Ik zou niet de moeite hebben genomen om nog langer te blijven als ik de nieuwe Galileo HUD van Scubapro had gebruikt computer, omdat het geen zin had, maar ik had tenminste mijn diepte en gasstatus kunnen controleren en ondanks de erbarmelijke omstandigheden een meer gecontroleerde opstijging kunnen maken. Er was toen echter nog niets vergelijkbaars beschikbaar.

Het ontwerp

De Galileo HUD is een volledig functionele, gasgeïntegreerde duikcomputer met open en gesloten circuit.computer, zoals de pols- en consoleversies, maar nu met een head-updisplay. Het apparaat past op de bovenkant van uw maskeren, en belooft belangrijke duikgegevens te allen tijde toegankelijk te maken met niets meer dan een blik opwaarts.

Open de hoes waarin hij wordt geleverd en de HUD-eenheid lijkt een beetje op een grote wig van matzwarte Toblerone, waar een hap uit is genomen en een Scubapro-logo aan één kant is gegoten.

Aan de ene kant van de wig steekt een lange horizontale staaf met schroefdraad, en aan de andere kant steekt een kortere, gedraaide knop uit. De lange staaf wordt gebruikt om de computer tot een speciale montage op uw maskeren; de kleinere knop wordt gebruikt om de HUD in te schakelen, menu's en submenu's te selecteren en instellingen te maken en aan te passen met behulp van een combinatie van kort en lang indrukken en draaien.

De computer De kern van de HUD kan worden ingesteld op open- of gesloten circuitmodi, biedt u de mogelijkheid om maximaal acht gasmengsels vooraf in te stellen en heeft schakelbare hoge en lage CCR-instelpunten.

Voor gassen kunt u lucht, elk nitroxmengsel tussen 21 en 100% zuurstof of trimix instellen, en vervolgens een vooraf ingesteld gas selecteren dat u op elk moment tijdens uw duik kunt ademen – hoewel het apparaat u zal waarschuwen voor een ongepaste omschakeling en u ook zal waarschuwen om over te schakelen op een geschikter decompressiegas als u dit vergeet.

Met de juiste zenders kunt u de inhoud van elke cilinder die u bij u draagt, controleren, waarbij het display eenvoudigheidshalve alleen de druk van het momenteel geselecteerde ademgas weergeeft, samen met een notitie van wat dat gas eigenlijk is, plus eventuele decompressie die nodig is om te eindigen de duik op dat gas.

Voer verplichte deco uit op diepte en schakel over naar een rijkere mix tijdens het opstijgen. Je zult zien dat de weergegeven decotijd korter wordt naarmate de computer opnieuw berekent op basis van het nieuwe gas dat je nu inademt.

Het gebruikte decomodel, net als bij de andere Galileo computers, is Buhlman, met vooraf ingestelde opties voor extra conservatisme, of door de gebruiker instelbare gradiëntfactoren als u liever de controle over uw eigen decoprofielen houdt.

Zoals gewoonlijk kun je alarmen instellen voor diepte en tijd, een veiligheidsstoptimer selecteren als je wilt, en meer, of ze vrijwel allemaal uitschakelen.

Laten we al met al zeggen dat als de HUD het niet doet, je het niet nodig hebt.

Opstelling

De eerste klus was het opladen van het apparaat met behulp van de meegeleverde kabel. Het ene uiteinde heeft de gebruikelijke USB-stekker voor een oplader, niet meegeleverd. Het andere uiteinde heeft een platte blauwe plastic plaat met vier connectoren die in bijpassende groeven op de HUD schuift.

Je kunt het niet verkeerd begrijpen, want er zijn groeven die maar op één manier passen.

Het opladen gaat erg snel en er is een batterijniveau-indicator op het display. Wanneer de batterij leeg raakt, gaat de HUD niet aan en wordt er een boos rood batterijsymbool weergegeven met een balk erdoorheen om duidelijk te maken dat je er echt niet mee moet duiken. Ik kreeg drie volle dagen liveaboard-duiken in de Rode Zee met nog een batterijlevensduur over, en maakte de reis af met de opwaarderingskosten.

Eenmaal opgeladen, zet je het apparaat aan met een druk op de draaiknop totdat deze klikt.

Het klikbit is belangrijk. De knop kan gemakkelijk worden ingedrukt onder druk van de vingers, alsof hij zijn werk doet, maar als je de klik niet volgt, doet hij eigenlijk niets.

Denk aan het half indrukken van de ontspanknop op een camera en vervolgens het voltooien van de druk om de foto te maken, behalve dat het half indrukken niets oplevert.

Toen ik dit eenmaal had uitgewerkt, was de rest van de installatie een fluitje van een cent.

Zodra de HUD is ingeschakeld, moet u het venster vóór het scherm dicht bij uw oog houden om te zien wat wat is en instellingen te maken.

Op dit punt voel je je misschien een beetje gek, maar laat je niet afschrikken en denk er in dit stadium niet eens over na of je het apparaat leuk vindt of niet.

Instellingen maken en wijzigen gaat snel en intuïtief, zelfs voor een techno-numpty als ik.

U klikt op de instelknop om de menuselectie te openen, draait aan de knop om het gewenste submenu te markeren en klikt om te selecteren, draait vervolgens aan de knop om wijzigingen aan te brengen en klikt om te bevestigen.

Door lang op dezelfde knop te drukken, keert u terug naar het begin.

Het hele proces is duidelijk doordacht door iemand die weet wat hij doet en het graag eenvoudig maakt voor de gebruikers. Vanuit stilstand kost het u enkele minuten om de computer precies zo in te stellen als u wilt – en dat geheel zonder hulp van een handleiding. Een prompt onder aan het scherm vertelt u wat u vervolgens moet doen.

Ik heb voor de zekerheid de handleiding naar mijn telefoon gedownload, maar vond het niet nodig om ernaar te kijken.

De HUD doet alles wat je nodig hebt, maar, essentieel, zonder zoveel toeters en bellen dat het verwarrend wordt, of dat je vergeet hoe je toegang krijgt tot sommige functies.

Er is serieus nagedacht over wat een duikcomputer werkelijk moet doen, misschien door dezelfde persoon die verantwoordelijk is voor de gebruikersinterface.

En het is de moeite waard om te vermelden dat als de schermkleuren niet naar wens zijn – en een kleurenblinde collega de HUD wel moeilijk leesbaar vond – er een alternatief kan worden gedownload.

Hoofdscherm

Eenmaal ingesteld op uw voorkeur, wordt de HUD snel op uw voorkeur gemonteerd maskeren en is veilig in gebruik. Je hebt een compatibele dubbele lens nodig maskeren, omdat de houder het kunststof sluitstuk middenboven vervangt. Scubapro maakt zoiets maskers, waarvan hij er één voor de test heeft geleverd.

Ik vond het een goede pasvorm en over het geheel genomen een fatsoenlijk masker met een laag volume waarmee ik graag verder zou duiken, dus als je een HUD koopt, kun je net zo goed voor een bijpassend Scubapro-masker gaan, met bijpassende lenzen indien nodig uw recept.

Ik heb wel een paar andere merken geprobeerd maskers maar de steunen waren niet compatibel. Misschien heeft u meer geluk en is Scubapro van plan in de toekomst meer mounts aan te bieden.

U kunt de positie van het HUD-displayvenster van links naar rechts aanpassen met behulp van afstandsstukken die op de montagestang zijn meegeleverd, en vervolgens het apparaat kantelen totdat u gemakkelijk het hele scherm kunt zien. Ik merkte dat de zichtbaarheid van het scherm het beste was als de HUD zo ver mogelijk naar links was ingesteld en het apparaat net een klein stukje van de lens van het masker was gekanteld.

Maak je geen zorgen dat er een computer boven je rechteroog zit – deze staat hoog ingesteld en je hersenen verwerken de gegevens van je linkeroog, zodat je niet eens merkt dat de HUD er is, tenzij je er actief voor kiest om ernaar te kijken. Maak je ook geen zorgen over het gewicht, dat merk je niet.

Eén ding dat u wel in gedachten moet houden, is dat u een goed normaal zicht nodig heeft om het display duidelijk te kunnen lezen. Ik ben bijziend en had een contactlens nodig voordat de cijfers op het display duidelijk waren. Een correctielens aan de rechterkant van het masker zou voldoende zijn geweest, dus u moet dat aan uw budget toevoegen.

Na al deze inleiding heb je, net als ik, misschien het gevoel dat het allemaal een beetje een gedoe is, en vraag je je af waar het allemaal om draait. Er zijn tenslotte andere computers die net zoveel doen, en het goedkoper doen.

Maar dan kleed je je aan en laat je in het water vallen, en er gebeurt een klein wonder.

Recht voor uw oog bevindt zich een permanent zichtbaar computerscherm waarop uw decompressiestatus en het beschikbare gasvolume worden weergegeven. Het vormt geen inbreuk op uw normale gezichtsveld, en als u er eenmaal een duik of twee mee hebt gemaakt, vergeet u dat het er is, tenzij u het display wilt lezen, wanneer u eenvoudigweg even naar boven kijkt terwijl u doorgaat met waar u mee bezig was aan het doen.

In feite was het volledige gebrek aan afleiding, tenzij ik ervoor koos om naar het apparaat te kijken, opmerkelijk. Het was alsof het er niet was, tenzij ik ervoor koos om actief met de gegevens bezig te zijn, zelfs tijdens nachtduiken waarbij ik dacht dat een verlicht display vervelend zou kunnen zijn.

De helderheid van het scherm is instelbaar en moet helemaal omhoog worden gezet om duidelijk zichtbaar te zijn in ondiepe, zonnige tropische wateren overdag.

Ik vond dezelfde instelling niet te helder tijdens nachtduiken, dus liet ik het display gewoon met rust.

Ik moet bekennen dat ik me nooit echt druk heb gemaakt over gasintegratie. Er leek mij nooit een groot verschil te bestaan ​​tussen het kijken naar een meter en het kijken naar een computerscherm, en als je je computer nodig hebt om uit te rekenen hoe lang je op diepte kunt blijven zonder zonder benzine te komen te zitten, raad ik je aan om een nieuwe hobby.

Met de Galileo HUD wordt het echter opeens logisch. Een blik opwaarts onthult alles.

Deco-informatie is gemakkelijk te interpreteren. In wezen kon ik de diepte en het tijdstip van de volgende stop zien, plus de totale tijd om aan de oppervlakte te komen – precies wat ik nodig heb tijdens een duik.

Vergeleken met een niet-Scubapro-computer die hetzelfde deco-algoritme gebruikte en op dezelfde gradiëntfactoren was ingesteld, was ik blij dat beide dezelfde opstijgstrategie suggereerden.

En de HUD heeft nog een leuke feesttruc. Er zijn drie schermen beschikbaar tijdens het duiken: één met diepte, resterend gas en deco-informatie, één met diepte-, gas- en deco-informatie met een kompasweergave in het midden van het scherm, en één met uw duikprofiel. Ik gebruikte het scherm met het kompasdisplay en daardoor leek ik op de god van de onderwaternavigatie.

We waren het puinveld rond Thistlegorm aan het verkennen, op zoek naar stukjes materiaal die uit het wrak waren geblazen, waarvan er veel zijn, groot en klein, en ik merkte dat ik nauwkeurig kon navigeren terwijl ik uitkeek naar interessant metaalwerk.

Ja, ik zou hetzelfde kunnen doen met een apart kompas, maar dit was zoveel gemakkelijker en zorgde ervoor dat ik er veel cooler uitzag.

Ik zou het net zo gemakkelijk in het donker kunnen doen, om nog maar te zwijgen van het feit dat het volgen van de stijgsnelheid of het vasthouden van stopdieptes zonder visuele referentie plotseling veel gemakkelijker was. Dat deed me denken aan mijn duik in de Oslofjord, lang geleden.

Andere mogelijkheden

Ik gebruikte de HUD in Groot-Brittannië en nam hem vervolgens mee voor een grondige training tijdens een duik van een week in de Rode Zee. Duiken met één gas waren gemakkelijk en het wisselen van gas was even gemakkelijk, zelfs met dikke handschoenen. Het aftellen naar deco was indien nodig ook gemakkelijk te volgen.

Ongebruikelijk vroeg het apparaat, terwijl de veiligheidsstop was ingeschakeld, om een ​​stop van drie minuten nadat de verplichte deco was voltooid.

Zoals bij alle goed ontworpen uitrustingen verdween de HUD eenvoudigweg naar de achtergrond, zodat ik verder kon gaan met duiken. Ik vond dat 30 jaar polsmontage computers had een spiergeheugenblik op mijn pols gegrift die een paar dagen duurde om opnieuw te leren, maar de Galileo HUD werd al snel een standaardonderdeel van mijn duikprotocol.

Tegen het einde van mijn liveaboard-week maakte ik een paar duiken zonder de HUD en elke keer merkte ik dat ik deze miste voordat het water zich boven mijn hoofd sloot.

Conclusie

Over het geheel genomen, puur beoordeeld als een duikcomputer, is de Galileo HUD het bedrijf. Het doet alles wat je wilt, is eenvoudig in te stellen en geeft relevante informatie overzichtelijk en duidelijk weer.

Voeg daar het Head Up Display aan toe en het is werkelijk de beste duikcomputer die ik ooit heb gebruikt.

Nadelen? Welnu, er is een scherm met het duikprofiel voor de huidige duik tijdens de duik, wat wat mij betreft volkomen overbodig is, hoewel ik zeker weet dat iemand zal schrijven en uitleggen waarom het nuttig is, maar er waren geen andere nadelen voor mij.

Ik denk nog steeds dat de HUD moeilijk te verkopen is in duikwinkels. Het is niet goedkoop, het voelt een beetje gimmickachtig aan ondanks de enorme functionaliteit van het apparaat en, het belangrijkste van alles, het is anders en zorgt ervoor dat je opvalt. Probeer er echter een in het water en het is een openbaring.

Bottom line? Het head-updisplay van de Galileo HUD is een echte stap voorwaarts. Ik vond het erg leuk.