DUIKTEST: Mares Ultra 72

Voordat ik vintage ging duiken twin-hose regelgevers for fun (but a sluggish breathe), I had only ever owned high-performance models. My parents bought me my first when I was 17, in 1980, based on a review in DIVER, and over the years I’ve used and owned a succession of expensive, best-of-breed regs.

Elk had verschillende ademhalingskenmerken. Hoewel het allemaal makkelijke ademhalingen waren, gooide er één lucht naar me toen ik inademde, een ander fladderde in het ondiepe water en weer anderen waren tijdens de ademhaling soepel. Toen ik goedkope schoolregels probeerde, moest ik er in vergelijking daarmee lucht doorheen slepen.

Als u gewend bent aan een gemakkelijke ademhaling, a regelaar waardoor je naar lucht moet werken, herinnert je daaraan elke keer dat je ademhaalt.

It’s distracting, and unnerving. You begin to doubt how well it will let you breathe if you’re battling a current in deep water or, worse yet, if you have to share using your octopus.

Bij gebrek aan zinvolle objectieve tests was mijn houding ten opzichte van deze levensondersteunende systemen eenvoudig: koop de duurste die ik me kon veroorloven.

Tegenwoordig hebben we CE-testen om een ​​minimumnorm voor ademinspanning vast te stellen, maar volgens deskundigen a regelaar kan nog steeds overgaan en in extremis moeilijk ademen. Bovendien geeft het niet aan met hoeveel a regelaar kan de minimumnorm overschrijden.

Nu is het mijn taak om wat dan ook te testen regelaar is provided, and some are awfully inexpensive. So how does the low-cost Mares Ultra 72 stack up when you demand high performance and an easy breathe?

72X Eerste trap

De 72X eerste trap kan worden gebruikt met elke tweede trap van Mares. Ik heb het in juni 2019 beoordeeld in samenwerking met de indrukwekkende Loop, met zijn kenmerkende slanggeleiding onder de arm die snakken voorkomt. Het is ongebruikelijk om acht mp-poorten te hebben voor de voeding van tweede trappen, directe voedingen en luchtgereedschap, waarbij er twee aan elke kant naar buiten wijzen en de andere recht naar beneden wijzen wanneer de eerste trap “rechtop” op je tank is gemonteerd.

Dit biedt veel mogelijkheden om slangen over uw schouder of onder uw arm te leiden om de zwepen strak tegen uw lichaam te houden, waardoor de kans dat een lus in wrakstukken blijft haken wordt geminimaliseerd.

Het elimineren van een draaibare toren betekent dat slangen elkaar niet hinderen terwijl ze bewegen. Sommigen zeggen dat een draaibare toren ook een ander gewricht vereist en dus een andere O-ringafdichting, wat een potentieel faalpunt creëert.

De 72X is deels bedoeld voor technische duikers die waarschijnlijk meer waarde hechten aan mechanische storingen, maar als recreatieve duiker zou ik die naar beneden gerichte poorten gebruiken om bijvoorbeeld mijn droogpak direct-feed. It’s neater than any layout I could achieve with my own regelgevers.

De linker- en rechterkant van de 72X hebben hp-poorten voor een manometer en/of zender.

Dit is een ontwerp met een gebalanceerd diafragma, waarbij een membraan de meeste werkende delen scheidt van het water en dus van zout- en slibafzettingen. De ene blootgestelde veer kan worden aangepast met behulp van een isolatiekap als u in erg vuil of koud water duikt.

Standaard is de 72X CE-gecertificeerd voor een watertemperatuur van 4°C, maar de lucht zal veel kouder zijn, waardoor het water rond die blootgestelde bron zou kunnen bevriezen, waardoor de beweging ervan wordt beperkt, de prestaties worden belemmerd en mogelijk de mechanisme om vast te lopen.

Een isolatiedop kan gebruik maken van een vloeistof zoals siliconen of lucht, en Mares biedt beide opties.

Hoe meer lucht je nodig hebt, hoe groter het afkoelingseffect, dus diepere of langere duiken verhogen geleidelijk het risico op bevriezing. Een ander effect van dieper duiken is dat gassen dichter of stroperiger worden, wat leidt tot moeilijker ademhalen, vooral als je hard werkt. Eenmaal voorbij de 30 meter ademlucht wordt de ademhalingsefficiëntie gehalveerd. Daarom proberen ontwerpers van regelaars de prestaties van de eerste fase mechanisch te verbeteren.

De 72X maakt hiervoor gebruik van Mares' Dynamic Flow Control (DFC), waarbij de lucht naar de mp-poorten wordt geleid om een ​​venturi-effect te creëren, zoals dat van een ondergrondse trein die door een tunnel rijdt en de lucht er achteraan trekt. Er wordt beweerd dat dit de inhalatie-inspanning aanzienlijk vermindert en gelijke stroomsnelheden naar alle havens biedt.

De eerste fase is nitrox-compatibel met mengsels tot 40%. Een mooie beveiliging is een automatisch apparaat dat de inlaat van de eerste trap afsluit als deze niet onder druk staat, zodat deze niet overstroomt als je hem zonder stofkap in de spoeltank laat vallen.

De ultra tweede fase

De Ultra is een conventioneel ontwerp met een slang over de schouder. De behuizing van technopolymeer maakt hem licht en zeer comfortabel, dus er is geen risico op kaakbelasting.

Om de inhalatiecyclus te starten, opent u eerst de klep van de tweede fase, die veerbelast is, net als een zelfsluitende deur. Deze tweede trap is niet pneumatisch gebalanceerd, een kenmerk dat Mares achterhoudt bij zijn premiummodellen.

Dus in theorie is het kraken van de klep net iets moeilijker dan bij een duurder exemplaar.

Zodra u de klep hebt opengedraaid, zorgt een Mares Vortex Assisted Design (VAD)-venturi ervoor dat de lucht met minimale inspanning van uw kant blijft stromen, waarbij een deel ervan door de tweede fase wordt geleid om een ​​vacuüm te creëren, net zoals de DFC dat doet.

Dit helpt het membraan naar beneden te houden, waardoor de klep voor u open blijft. Venturi's zijn standaard op elke tweede trap, maar Mares denkt dat VAD geavanceerder is dan de meeste andere.

Gewoonlijk kwam lucht de kamer van de tweede trap binnen via de slang en de veerbelaste inlaatklep. Bij VAD leidt een klein buisje het rechtstreeks naar de zijkant van de mondstuksteel, waardoor het risico op ijsvorming wordt verminderd.

IJsvorming kan optreden wanneer het luchtvolume in de tweede fase uitzet, bijvoorbeeld wanneer de druk daalt. De daling bedraagt ​​ongeveer 9 bar, aangezien deze afneemt van slang tot mondstuk. Kleponderdelen van de tweede trap, zoals de veer en de opening, zijn kwetsbaar voor ijsvorming, onder andere doordat vocht uit uw speeksel en uitademingen op deze onderdelen condenseren en ijsscherven vormen die de beweging van de hendel kunnen blokkeren.

Lucht koelt af terwijl deze door de eerste en tweede trap gaat, en kan dus wel 10° kouder worden dan de omgevingstemperatuur van het water.

Dit is de reden waarom de CE-norm koud water specificeert als een bescheiden 10°, en waarom ijsvorming door de toezichthouder niet alleen een zorg is voor ijsduikers.

VAD betekent volgens Mares dat een groot deel van de onderkoeling buiten de inlaatklep plaatsvindt, waardoor het risico op ijsvorming kleiner is.

Dit is een van de redenen waarom de Ultra kan worden gebruikt in water tot 4°C, net als de 72X eerste trap, ook al is hij van technopolymeer. Metaal kan de warmte beter geleiden en warmte onttrekken aan het omringende water om ijsvorming te helpen voorkomen, maar het is zwaarder voor je kaak en voor op reis.

Aanpassingen

De Ultra heeft één inhalatiebediening, de Twin Power Adjustment, die wordt gedeeld met de eersteklas tweede trap, de Epic Adj. Ik was enorm onder de indruk van de eerste trap van de Epic en de 82X, maar in mijn recensie heb ik de Twin Power Adjustment van de Epic ten onrechte geïdentificeerd als een venturi-aan/uit-schakelaar.

in feite is het een functie die schakelt tussen twee doorgangen van verschillende grootte waardoor de lucht in de mondstuksteel wordt gevoerd.

Het effect is dat de luchtsnelheid wordt versneld of vertraagd, waardoor de effectiviteit van de Ultra bij het verminderen van de ademhalingsinspanning enigszins wordt gewijzigd.

De luchtsnelheid heeft ook invloed op de mate waarin deze afkoelt. De schakelaar bevindt zich op de slangbeschermer en is gemakkelijk vast te pakken, zelfs met handschoenen. Ik vond de twee zeer verschillende klik-gestopte instellingen leuk.

Mares zegt dat de moeilijker te ademen instelling het risico op ijsvorming verder minimaliseert, maar het verschil met de inhalatie-inspanning is subtiel, zelfs als er inderdaad heel hard wordt ademgehaald.

Dit is heel anders dan de gebruikelijke venturi-bediening die op veel regs is gemonteerd, een anti-freeflow-bediening die alleen mag worden gebruikt als de tweede trap uit je mond is.

Twin Power Adjustment is bedoeld om te worden ingezet tijdens het ademen uit de Ultra. Ik zou geneigd zijn hem gewoon op de gemakkelijkste ademhalingsstand te laten staan.

De Ultra is gemakkelijk schoon te maken met handschoenen en is in een handomdraai leeg te maken met behulp van de uitademingsmethode, zelfs ondersteboven. De Superflex-slang kan strak worden opgerold voor opslag, is gevlochten voor duurzaamheid en verhoogt het kaakcomfort door binding te verminderen.

Het compacte uitlaat-T-stuk zorgt er goed voor dat luchtbellen uit uw gezichtsveld blijven, en u kunt ook uw oog naar de zoeker van uw camera richten.

Het beste van alles is dat de Ultra heel gemakkelijk ademt, met minimale inspanning en een mooie soepele luchtstroom, zelfs als je op diepte heel hard ademt.

Is twee een menigte?

De meeste opleiding agencies dropped buddy-breathing long ago, preferring to rely on the easier-to-master octopus, but an unforeseen problem was the demand two divers might put on a first stage when inhaling simultaneously.

Lage tankdruk, diepte en toenemende paniek, veelvoorkomende factoren bij een incident zonder lucht, verhogen allemaal de werkdruk.

A number of fatalities during octopus-sharing events raised suspicions that some regelgevers could not supply two divers with enough air to breathe at the same time.

In 2014 werd de CE-norm EN250A vastgesteld voor de prestaties van de regelaar. De Ultra 72 is hiervoor gecertificeerd, wat aangeeft dat het bewezen is dat het twee duikers kan voorzien die op 30 meter afstand redelijk grote hoeveelheden lucht inademen.

In wezen mag elke duiker op die diepte 250 liter gas per minuut inademen zonder een bepaalde ademhalingsinspanning te overschrijden waarboven het kooldioxidegehalte stijgt.

De enige manier om de ademhaling objectief te testen is op een kostbare machine zoals een ANSTI-testbank, maar we kunnen de prestaties van octopussen op zijn minst subjectief testen, om te ontdekken hoe een ademautomaat onder stress werkelijk ademt.

met instructeur Nick Balban, voormalig DO van Gibraltar SAC, waar mijn Ultra-test werd georganiseerd, zakte ik naar 32 meter om te proberen het uit te ademen. We deden dit door zo hard mogelijk tegen een anker te vinnen om onze ademhaling te verhogen, en in twee minuten tijd verbruikten we ongeveer 1000 liter tussen ons.

Mijn gevoel is dat de Ultra 72 op die diepte met weinig moeite voldoende lucht aanvoerde. De uitputting die gepaard gaat met het uitvoeren van deze tests is te wijten aan de onvermijdelijke ophoping van CO2 die hard werken produceert. Het is naar mijn mening geen ademweerstand opgelegd door de toezichthouder.