Zevenentwintig jaar geleden, hierin zeer magazine, las ik een recensie van een zuurstoftoedieningskit die speciaal voor duikers was gemaakt, en besloot dat mijn duikclub er een nodig had.

Destijds was ik vice-voorzitter van de club, verantwoordelijk voor de sociale activiteiten en fondsenwerving, en kwam met een plan waarbij een kleine maar gemotiveerde groep van ons langs de kassa's van plaatselijke supermarkten spookte en het winkelend publiek smeekte om te investeren in een loterij. .

De helft van de opbrengst zou naar de RNLI gaan, de andere helft naar de club om die potentieel levensreddende zuurstofset aan te schaffen.

Als je ooit hebt geprobeerd om op korting gerichte shoppers ervan te overtuigen geld af te staan, zul je begrijpen dat het niet gemakkelijk was, en dat de RNLI misschien vaker werd genoemd dan de club in ons veld, maar op de dag van de loterij zouden we winnen ons doel.

Er werd een cheque (ken je ze nog?) naar de RNLI gestuurd en de zuurstofkit besteld. Het zat in een stevige buis met daarin een kleine cilinder voor zuurstof, leeg, met een constante stroom regelaar en een oro-nasaal maskeren.

Er werden cursussen zuurstofbeheer georganiseerd en de cilinder werd gevuld. Dit was destijds niet eenvoudig en werd uiteindelijk bereikt door een lid dat op een plek werkte waar zuurstof werd gebruikt, en zijn BOC-vertegenwoordiger dit in stilte liet doen. De set werd nooit gebruikt in de daaropvolgende 10 jaar dat ik met de club dook, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat het tijd- of geldverspilling was.

Het Doel

Scroll twintig jaar vooruit, ga een paar kilometer naar het zuiden en oosten, en mijn hoofd komt boven water na een duik van 20 meter op wat, niet onverwacht, vlak zand bleek te zijn.

Er is een deining van 4 meter en ik ben bezorgd als ik de propeller van de duikboot in en uit het water zie bewegen, net vóór de ruggengraatladder die ik moet beklimmen terwijl hij achteruit naar mij toe draait om te worden opgehaald. En dat zal niet gemakkelijk zijn met tweeling-12's op mijn rug, en nog twee geknipt als etappes.

Terug aan dek, op weg naar de aankleedbank met gebruikmaking van de goedgekeurde handen-en-knieën-techniek om te voorkomen dat de boot omvalt als de boot overhelt, vind ik mijn duikbuddy, die voor een SMB-opstijging had gekozen in plaats van terug naar boven te komen , al aan de zuurstof en duidelijk pijn met een zeer pijnlijke linkerelleboog.

Gelukkig was hij zowel bewust als rationeel. Tussen de ademhalingen door had hij al advies ingewonnen bij de kamer in Hurghada.

En dat is het verschil dat die jaren hebben gemaakt. Vroeger dook je in de lucht en vond het leuk. Tegenwoordig adem je nitrox of trimix in of gebruik je een rebreather en niemand knippert met zijn ogen. Je kunt vrijwel overal exotische gasvullingen krijgen en cilinders met O2 liggen binnen handbereik, vooral als je met een rebreather-gebruiker duikt.

Maar duikers lopen nog steeds krom, dus een set voor zuurstoftoediening is net zo logisch als altijd. Waarschijnlijk zelfs nog meer omdat O2 zo vrij beschikbaar is als het is.

Maak kennis met het Nautilus Oxygen Supply System, een speciaal gespecificeerde nood-O2-toedieningsset voor gebruik door duikers.

Het ontwerp

De set werd geleverd in een zeer stevige gele plastic doos. Dit maakt geen deel uit van de set, maar je hebt iets nodig waarin je het veilig kunt opbergen en het zou zijn werk doen, met stevige veiligheidspallen en een afdichtring om water uit de buurt van de inhoud te houden.

Nautilus biedt een reeks vergelijkbare dozen tegen verschillende prijzen.

Binnen zat een regelaar set bestaande uit een eerste trap met DIN-schroefdraad en twee tweede trappen. Eén daarvan is een ademautomaat en verbindingsslang van het soort dat bekend is bij duikers met een open circuit, gekoppeld aan een heavy-duty maskeren om uw mond en neus te bedekken en af ​​te dichten.

De andere tweede fase is een doorzichtige plastic buis met een veel lichtere en eenvoudigere oro-nasale maskeren aan het einde.

De eerste fase is met een gewicht van 800 gram op zichzelf al een flink stuk gereedschap en vormt het hart van het systeem.

Aan het ene uiteinde bevindt zich een standaard DIN-schroefdraad om in een O2-cilinder te schroeven. Als de jouwe een schroefdraad van een andere maat heeft, heb je een adapter nodig.

Vervolgens komt er een manometer die iets kleiner is dan een gewone inhoudsmeter, maar groter dan een knopmeter. Er staat aangegeven dat er 'Vol' staat bij 200 bar, maar er is ruimte voor hogere drukken, tot 315 bar gemarkeerd. Deze limieten zijn duidelijk gekozen om de praktijk van het duiken weer te geven, en ze zijn groot genoeg om gemakkelijk af te lezen.

Onder de meter bevindt zich een bajonetsluiting om de slang voor de vraagklep te bevestigen maskeren, en daarnaast zit een lange nippel waarop de slang naar het simpele gaat maskeren kan worden geduwd.

Ten slotte is het tegenovergestelde uiteinde van de DIN-schroefdraad een substantiële zwarte plastic toren met gemakkelijk vast te pakken ribben die in het oppervlak zijn gegoten, en een klein venster waardoor het cijfer 0 zichtbaar was.

De tweede trap met vraagklep heeft een veerbelaste push-and-turn-bajonet die in verbinding staat met de eerste trap. De fitting is groot, met gemakkelijk zichtbare tanden, zodat trillende handen, aangedreven door de adrenaline van een echt incident, het hoofd kunnen bieden.

Er zit ook een witte rubberen ring op de bajonetsluiting om te helpen, maar ik ontdekte dat deze gemakkelijk verplaatst kon worden en zelfs weggeduwd kon worden als ik onhandig was.

Hoe dan ook, de fitting is stevig genoeg om zelfs met koudverdoofde gehandschoende handen in elkaar te zetten.

Het masker met vraagklep is aanzienlijk, en het extra gewicht van de DV betekent dat er goede riemen nodig zijn om hem op zijn plaats te houden.

Er zijn er twee. De onderste is een zwarte elastische band die over je hoofd gaat – er zit wel een breuk in het midden, maar ik zie niet dat die in een noodgeval wordt gebruikt – en zit onder de bult aan de achterkant van je hoofd.

De bovenste band is een tweedelige harde plastic band die als een gewone maskerband aan de achterkant van je hoofd zit. Beide bieden voldoende aanpassing om op het blote hoofd of over een capuchon te passen, en kunnen eenvoudig worden aangetrokken om strakker te worden.

Het masker omsluit neus en mond en moet worden aangepast om af te dichten en ervoor te zorgen dat het enige gas dat het slachtoffer inademt uit de tweede fase komt. Dit doe je eenvoudig door het masker rond te wiebelen totdat het is gesorteerd. Klepkleppen aan weerszijden van het masker zorgen ervoor dat uitgeademd gas kan ontsnappen.

In gebruik

Ademen via de DV was als ademen via een volgelaatsmasker. Het is prima, maar er is een meer merkbare krakende actie en het voelt nooit zo natuurlijk aan als ademhalen uit een gewone tweede trap.

Niet dat ik zou nadenken over de nuances van de kraakinspanning of de soepelheid van de inademing als ik de kit zou moeten gebruiken. Wat nog belangrijker is, ik zou blij zijn dat het slachtoffer de benodigde benzine kreeg.

De andere tweede fase is een veel eenvoudiger masker met constante stroom. Je duwt het ene uiteinde van de doorzichtige plastic buis van 2.1 meter over de tepel op de eerste trap en het andere uiteinde over een soortgelijke tepel op het masker, en past de zuurstofstroomsnelheid aan door aan het torentje aan het uiteinde van de eerste trap te draaien.

Terwijl u draait, zijn cijfers van 0 tot 30 liter zuurstof per minuut zichtbaar in het kleine venster op het torentje, en u draait eenvoudigweg aan het torentje om de gewenste snelheid te selecteren.

Stel deze in op nul als u het DV-masker gebruikt. Wilt u weten wat het leveringstarief moet zijn, boek dan een cursus O2-toediening.

De aanpassing kan eenvoudig met blote handen of met handschoenen worden uitgevoerd. Het masker past op een slachtoffer met blote hoofd of met een capuchon, met een eenvoudige elastische band om het op zijn plaats te houden. De riem is hiervoor vrijwel standaard maskers, maar voelt toch een beetje slap aan.

In gebruik zie je een plastic zak aan de voorkant van het masker vult zich terwijl er zuurstof naar binnen stroomt, en wordt vervolgens een beetje leeggemaakt als het slachtoffer inademt, en wordt weer bijgevuld vanuit de constante stroom van de cilinder, zoals de inadem-tegenlong van een rebreather.

Een kleine ventilatieopening aan weerszijden van het masker laat uitgeademd gas naar buiten, hoewel het masker niet zo strak aansluit dat gas niet langs de rok kan ontsnappen.

De kleine afsluitschijfjes die bedoeld waren om de ventilatieopeningen aan de zijkant gesloten te houden tijdens het inhaleren, vielen er gemakkelijk af, maar er was een constante stroom maskers zoals deze zijn nooit perfect afgedicht en het masker doet zijn werk.

Om de Nautilus-zuurstofset te gebruiken, verwijdert u de door u gekozen opslagoplossing, bevestigt u de eerste trap aan uw O2-cilinder zoals u elke andere eerste trap zou doen, sluit u een of beide tweede trappen aan, opent u de cilinderklep, stelt u de constante in. indien nodig, zet dan het juiste masker op het slachtoffer en houd nauwlettend in de gaten totdat gekwalificeerde medische hulp het overneemt.

Indien nodig kunt u beide gebruiken maskers tegelijkertijd en krijg een buddy-paar op zuurstof.