Maak 10 stroomduiken computers Ze zijn uitgerust met zeven verschillende formules om te voorkomen dat hun eigenaren zich buigen.
Hoe voorzichtig of duivels zouden ze kunnen zijn bij beklimmingen vanaf ongeveer 50 meter?
John Bantin gaat naar de Rode Zee om erachter te komen EEN AANTAL JAREN GELEDEN er was een in Groot-Brittannië gebouwde roadster waar ik over kwijlde. Het was een van de snelste auto's op de weg.
Later introduceerden ze een nog mooiere V12-versie, en ik stond te kokhalzen om er een ritje mee te maken. Toen ik dat deed, was ik teleurgesteld toen ik ontdekte dat hij niet alleen versnelde als een ruimteraket, maar ook als een raket in het nauw gedreven werd, en net zo moeilijk te stoppen was.
Ze zeggen dat de meeste mensen al lang voordat ze de showroom binnenkomen al een besluit hebben genomen over de auto die ze willen kopen. We worden verleid door hoe het eruit ziet en niet door wat het doet.
Bij het duiken is dit maar al te waar als we een duikuitrusting kopen computer.
De softwareschrijfwizards van de computer De wereld en de hardware-ontwerpende nerds kunnen vandaag de dag meer rekenkracht op je pols zetten dan er werd gebruikt om die “ene grote sprong voor de mensheid” naar de maan te maken.
Er zijn computers die niet alleen dienst doen als horloge en kalender, maar ook een digitaal spel of twee. Sommigen hebben laag na laag menu's, terwijl anderen roepen: "koop mij!" met een aantrekkelijke uitstraling.
De randfuncties, de toegevoegde waarde, worden op het verkooppunt belangrijker dan de kernfunctie.
DUS WAT IS DE KERNFUNCTIE VAN EEN DUIKEN COMPUTER? Geen enkele fabrikant zou zijn productaansprakelijkheid op het spel zetten door dit te beweren, maar het is de bedoeling van iedereen computer ontwerper om u terug te brengen van een duik zonder decompressieziekte op te lopen.
Of het nu gaat om een eenvoudige gecontroleerde opstijgsnelheid met een extra decompressiefase, eufemistisch een ‘veiligheidsstop’ genoemd, of door middel van zowel deze als gefaseerde pauzes op punten tijdens een opstijging (deco-stops), wat telt is de wiskundige berekening. of algoritme.
Hierbij wordt rekening gehouden met hoe diep en hoe lang je bent geweest, en hoe snel je bent opgestegen.
Maar het is niet alleen een eenvoudige wiskundige berekening. Elke algoritmeschrijver moet proberen rekening te houden met wat er in het modellichaam van zijn modelduiker gebeurt voordat hij een modelduikalgoritme formuleert.
Dit is waar verschillende versies van de decompressietheorie een rol gaan spelen.
Microbelletjes zijn subklinische belletjes die kunnen samenklonteren en de symptomen van DCO veroorzaken.
Doordrenkt gas de lichaamsweefsels, lost het eenvoudigweg op, of beide? Moet de toegestane gradiënt bij het uitzetten van de reducerende druk tegen de tijd vast of variabel zijn?
Is het relatief snel stijgen naar traditionele Haldaanse ondiepe stops voordat je een lange tijd pauzeert “bend and mend”?
Helpen pauzes op diepte om langzamere weefsels de kans te geven om te ontgassen, de decompressie, of geven ze de langzamere weefsels de kans om meer te ontgassen?
Het is allemaal theorie. Wij weten het niet echt.
En wie is dit computer algoritme toch geschreven? Is het de wielrenner die net de Tour de France achter de rug heeft, of de vrachtwagenchauffeur van middelbare leeftijd die zijn hele leven bezig is met het trainen van zijn bovenlichaam, maar de rest van zichzelf omhult met fastfood en ongezonde drankjes?
Is het de Olympisch kampioene tienernon, of de grootmoeder die jaren geleden haar jeugdige figuur verloor? Luke Skywalker of Obi-Wan Kenobi?
Dat zeggen de fabrikanten niet, en toch is het algoritme van een duikcomputer, net als het snelle rijgedrag van een droomauto, het enige onderdeel dat je niet in de winkel kunt zien.
Het helpt ook niet als je de verkoopmedewerker hoort vertellen dat hij geen problemen heeft gehad met het model dat hij probeert te verkopen.
Wij bij DIVER kunnen vergelijken computers zij aan zij, tijdens duiken die net zo serieus zijn als de meeste vrijetijdsduikers die lucht of nitrox inademen ooit zullen doen.
We vertellen je welke informatie de instrumenten in verschillende stadia van een typische duik hebben gegeven en laten het aan jou over om te beslissen welke de juiste is.
Een recensie in een andere magazine onlangs twee gemeld computers omdat ze identieke uitlezingen hebben. Dit was niet verrassend, aangezien ze uit dezelfde fabriek in Japan kwamen en identieke software gebruikten.
Er zijn niet zoveel verschillende algoritmen beschikbaar.
We telden zeven verschillende algoritmen onder de tien computers we bonden ze naast elkaar vast en gingen duiken, en twee hiervan zaten als optie in dezelfde computer.
Je hebt uiteraard de mogelijkheid om veiligheidsniveaus toe te voegen of gradiëntfactoren te verlagen en in één geval zelfs de agressiviteit en daarmee het risico-element te vergroten.
Het gemak waarmee u de verstrekte informatie kunt interpreteren, kan ook van cruciaal belang zijn. Het verbaast me hoeveel mensen tijdens hun eerste liveaboard-reis, en dus tijdens hun herhalingsduik, denken dat hun computers fout zijn gegaan toen ze “SOS” weergaven en weigeren te werken aan de volgende duik.
Lees en verwerk de handleiding. Als u niet weet wat uw computer u probeert te vertellen, waarom zou u er dan een dragen?
WE GEBRUIKEN EEN VOORBEELD VAN ELKE COMPUTER volgens de fabrieksinstellingen, wat waarschijnlijk de manier is waarop de meeste mensen hun computers gebruiken.
Waar we computers hadden van een vergelijkbaar merk maar met een ander model, hebben we er een zekere voorzichtigheid aan toegevoegd, gewoon om de verschillen te zien.
We hebben een serie duiken gemaakt en samen de computers gefotografeerd op verschillende cruciale momenten.
De meest voorzichtige is niet noodzakelijk de beste. Soms zijn er factoren die ervoor zorgen dat je liever het water uit wilt dan erin te blijven.
Zonder ademgas komen of meegesleurd worden in de stroming naar een plek waar de boot niet kan volgen zijn duidelijke voorbeelden.
Aan de andere kant, als ik me op mijn gemak voel, zou ik liever mijn gas uitblazen in het ondiepe water om mijn weefsels gemakkelijker te laten rijden.
Ik werd ooit berispt door een duikgids omdat ik een decostop van 20 minuten had gemaakt terwijl ze ongeduldig wachtte. ‘Vijf minuten is genoeg,’ zei ze kaal.
Toen ik haar vroeg wat haar computer nodig had aan stops, vertelde ze me dat ze er geen had. Dat is nog een optie!
Duikcomputerontwerpers voegen, net als autoontwerpers, allerlei spannende extra functies toe om je te verleiden hun producten te willen. Hier concentreren we ons op het stukje vertrouwen dat u moet doen: het algoritme.
We hebben een serie duiken gemaakt met de technische duikafdeling van Camel Divers in Sharm
el Sheikh, en biedt een typische duikdag.
Nigel Wade, in het normale leven wachtofficier bij de brandweer, was mijn dappere lijfwacht. Cathy Bates, een TDI instructeur van Camel, kwam met ons mee om ervoor te zorgen dat we ons gedroegen.
DE DUIKEN
We wilden zien hoe deze computers zich verhouden tijdens twee ‘extreme’ vrijetijdsduiken. Op de dag van de test hebben we twee duiken gemaakt, de eerste tot ongeveer 49 meter diep en de tweede, na een oppervlakte-interval, tot ongeveer 46 meter.
Elke computer registreerde een fractioneel verschillende maximale diepte. De tweede duik zou onthullen hoe de microbellen-setting echt in werking trad.
Ik gebruikte de Suunto Vyper (RGBM100) als maatstaf en keek hoe de anderen vergeleken.
Ik bleef lang genoeg op de maximale diepte om ze allemaal goed in decomodus te krijgen, maar ik benadruk dat deze oefening eerder een extreme vrijetijdsduik was dan een diepe technische duik.
We hebben alle diepe stops gemaakt die door alle computers nodig of voorgesteld waren tijdens de beklimming, die voor het grootste deel handig op een rifhelling lag. We gebruikten de langzaamste stijgsnelheid die op een bepaald moment was toegestaan, of langzamer.
Voor het laatste deel gebruikte ik een downline van onze boot of een DSMB om mijn diepte nauwkeurig te controleren en de kleine verschillen in drijfvermogen te vermijden die in blauw water kunnen optreden.
We moesten onze plannen ter plaatse wijzigen en de NHeO die we wilden testen vervangen door VR Technology's VRX op de opstelling, omdat het display van de NHeO niet helder genoeg was om te fotograferen in tropisch omgevingslicht. De VRX was ingesteld om de eenvoudigere NHeO te emuleren.
DUIK 1
Tijdens de eerste duik gaven de meeste computers resultaten die dicht bij elkaar lagen, behalve de Oceanic met het Pelagic DSAT-algoritme.
Bedoeld voor non-stop duiken in warm water, dit heeft ons echt gestraft omdat we dieper dan 30 meter gingen door vrijwel onmiddellijk deco-stops te maken.
Daarentegen kwam het Oceanic met het Pelagic Z+-algoritme op dat moment grotendeels overeen met de Mares Nemo Excel, ingesteld zonder enig extra voorzichtigheidsniveau.
8min/42m
Op dit punt van duik 1 had de DSAT Oceanic stops van 6 meter, terwijl de Z+ Oceanic een stop van 1 minuut op 3 meter liet zien.
Ondertussen gaven zowel de Suunto RGBM 100- als de Suunto RGM50-algoritmen 3 miljoen stops. Alle anderen gaven soortgelijke stops van 3 meter aan met een opstijgtijd van 7 of 8 minuten.
12min/30m
Terwijl we met een typische snelheid de rifhelling op liepen, begonnen de computers geleidelijk uit elkaar te gaan. Op 30 meter na 12 minuten hadden beide Suunto's nog ongeveer 5 minuten op 3 meter, plus een diepe stop op 26 meter.
De twee Galileo's gaven 7 minuten en 10 minuten opstijgtijd; de standaard Mares lieten een stop van 2 minuten zien, en de Mares hadden voorzichtig nog een minuut toegevoegd.
De VRX toonde 1min/6m, de Z+ Oceanic gaf 4min/3m, de Apeks/Seiko vereiste 3min/3m en de DSAT Oceanic ratelde weg, wat een enorme decotijd opleverde, beginnend op 9m.
Je kunt zien dat, op één uitzondering na, geen van de computers op dat moment schandalig anders was, hoewel de Suuntos diepe stops op respectievelijk 26 meter en de Galileos op 12 meter en 14 meter aanbeveelden.
Een minuut later hadden de Suuntos hun aanbeveling voor een diepe stop gewijzigd in 16 meter met een totale opstijgtijd van 5 minuten, terwijl de Galileos om 14 meter vroegen en de VRX een stop van 1 minuut/9 meter voorstelde met een opstijgtijd van 9 minuten.
De twee Mares-computers, de Z+ Oceanic en de Apeks/Seiko vroegen 2, 3 en 4 minuten op 3 meter, en de DSAT Oceanic zat nog steeds in zijn stop van 9 meter.
19min/15.5m
De Suuntos en Galileos hadden allemaal de 2 minuten aan diepe stops afgeteld die we hadden gemaakt. De Suunto RGBM50 vroeg om 1 minuut minder dan de 5 minuten totale opstijgtijd die werd voorgeschreven door zijn RGBM100-broer of zus.
De Apeks/Seiko, standaard Mares en Oceanic Z+ hadden 3 of 4min/3m nodig, terwijl de Mares voorzichtig 6min wilden, de Galileo MB1 5min/3m en de MB2 2min/6m.
De Oceanic DSAT was terug op 6 meter stops, en de VRX, die steeds moeilijker leesbaar werd in het fellere licht aan de oppervlakte, had 6 minuten/3 meter nodig.
28min/7.5m
Beide Suunto's hadden 2min/3m nodig, net als de standaard Mares en de Apeks/Seiko. De meer voorzichtige merries hadden op 4 meter 3 minuten extra nodig.
De Z+ Oceanic had een stop van 1min/3m nodig, terwijl zijn DSAT-broer nog steeds een stop van 6m liet zien.
De twee Galileo's hadden 3min/3m en 3min/6m voorgeschreven, terwijl de VRX er tussenin zat met een totale opstijgtijd van 5 minuten.
32min/5m
De meeste computers hadden inmiddels geen deco-/veiligheidsstop meer. De meer voorzichtige Mares en de Galileo MB2 hadden echter allebei nog 4 minuten te gaan op 3 meter, terwijl de DSAT Oceanic nog 22 minuten nodig had op 3 meter.
Ik heb het uitgestoken zodat het goed zou zijn voor de volgende duik. De tweede duik zou veelzeggend zijn, omdat de berekeningen met microbellen een rol zouden gaan spelen.
| Duik 1 (max. diepte 49m) | 8min/42m | 12min/30m | 19min/15.5m | 28min/7.5m | 32min/5m |
| Suunto Vyper Air (RGBM 100) | 4min/3m (26m DS) | 5min/3m (26m DS) | 5min/3m | 2min/3m | - |
| Suunto D6 (RGBM 50) | 4min/3m (26m DS) | 4min/3m (26m DS) | 4min/3m | 2min/3m | - |
| Scubapro Galileo Sol (MB1) | 1min/3m | 4min/3m (12m DS) | 5min/3m | 3min/3m | - |
| Scubapro Galileo Luna (MB2) | 3min/3m | 3min/6m (14m DS) | 2min/6m | 3min/6m | 4min/3m |
| Mares Nemo Breed (RGBM PF1) | 1min/3m | 3min/3m | 6min/3m | 6min/3m | 4min/3m |
| Merries Nemo Excel (RGBM PF0) | 1min/3m | 2min/3m | 4min/3m | 2min/3m | 1min/3m |
| VR-technologie VRX* (Buhlmann ZH-L16) | 1min/6m | 1min/6m | 6min/3m | 4min/3m | - |
| Oceanische OC1 (pelagische DSAT) | 4min/6m | 1min/9m | 5min/6m | 1min/6m | 22min/3m |
| Oceanic OC1 (Pelagische Z+) | 1min/3m | 3min/3m | 4min/3m | 1min/3m | - |
| Apeks Quantum (mod. Buhlmann ZH-L16) | 1min/3m | 3min/3m | 3min/3m | 2min/3m | - |
*Ter plaatse vervangen door de VR Technology NHeO (zie tekst)
DUIK 2
Twee en drie kwartier later gingen we naar binnen voor een tweede duik. Dit was iets ondieper, met een maximale diepte van 46 meter.
7min/44m diep
We hadden verwacht dat de DSAT Oceanic een massa deco zou verplichten, en we hadden het niet mis.
Op 7min/44m kwamen de minst voorzichtige computers op ons platform, de Z+ Oceanic en de Galileo MB1, en wat bedoeld was als de meer voorzichtige Mares, eindelijk tot stilstand.
De DSAT Oceanic had al zijn stops van 3 meter doorstaan en was bij zijn eerste stop van 6 meter aangekomen.
De twee Suunto's waren het nog steeds eens en de VRX liep in de pas met de Galileo MB2, de standaard Mares en de Apeks/Seiko.
20min/20m diep
De VRX, de Galileo MB1 en de Apeks/Seiko bouwden haltes op 6 meter hoogte. De Galileo MB2 droeg hieraan bij, terwijl de standaard Mares iets minder voorzichtig was dan de Z+ Oceanic en Suunto RGBM100 met zijn stops van 3 meter, en de Suunto RGBM50 nog minder voorzichtig met slechts 6 minuten totale opstijgtijd.
Daarentegen stapelde de PF1 Mares zich op bij de haltes, met een vereiste van 15 minuten/3 meter, en we wisten dat de DSAT Oceanic het slachtoffer zou worden van een duik waarvoor hij niet was ontworpen.
25min/13m diep
De voorzichtigste Mares-computers gaven een stop van 23 minuten aan en de DSAT Oceanic ging voor meer.
Terug in de realiteit had de Z+ Oceanic een stop van 10 minuten/3 meter nodig, en de Suunto RGBM 100 gaf een stop van 3 meter aan, inclusief een stop van 2 minuten diep op 11 meter en een totale opstijgtijd van 9 minuten.
De Suunto RGBM50 had geen diepe stop nodig. De VRX, Galileo MBL1, standaard Mares en Apeks/Seiko liepen in de pas, met een stop van 7 minuten/3 meter, terwijl de Galileo MB2 1 minuten/6 meter en een totale opstijgtijd van 11 minuten voorschreef.
29min/9m diep
Inmiddels had de DSAT Oceanic 2 min/6m behaald, wat betekende dat er ook op 3 meter veel tijd nodig zou zijn. Maar de Oceanic Z+ liep nog steeds min of meer in de pas met de standaard Mares en Suunto RGBM100, met slechts 10 min/3m aangegeven.
Maar de Mares Nemo Wide met PF1 had nu 24min/3m nodig. De Suunto RGBM50, Apeks/Seiko en VRX hadden allemaal 7min/3m nodig, terwijl de Scubapro Galileo MB1 en MB2 respectievelijk 6min/3m en 9min/3m aan weerszijden daarvan stonden.
6min/4m diep
Op dit punt sprintten de VRX en Galileo MB1 langs de anderen, zodat we een minuut boven water konden komen. We hadden nog vier of vijf minuten te doen met de anderen, afgezien van de Mares met de voorzichtigheidsinstelling en de eigenzinnige DSAT Oceanic, waarvan we wisten dat die opzettelijk ‘verbogen’ zou worden.
| Duik 2 (max. diepte 46m) | 7min/44m | 20min/20m | 25min/13m | 29min/9m | 36min/4m |
| Suunto Vyper Air (RGBM 100) | 4min/3m (24m DS) | 8min/3m (13m DS) | 9min/3m (11m DS) | 10min/3m | 4min/3m |
| Suunto D6 (RGBM 50) | 4min/3m (24m DS) | 6min/3m (14m DS) | 7min/3m | 7min/3m | 2min/3m |
| Scubapro Galileo Sol (MB1) | nul geen stoptijd | 1min/6m (16m DS) | 7min/3m | 6min/3m | 1min/3m |
| Scubapro Galileo Luna (MB2) | 1min/3m (8m DS) | 3min/6m (16m DS) | 1min/6m | 9min/3m | 5min/3m |
| Mares Nemo Breed (RGBM PF1) | nul geen stoptijd | 15min/3m | 23min/3m | 24min/3m | 21min/3m |
| Merries Nemo Excel (RGBM PF0) | 1min/geen stoptijd | 5min/3m | 7min/3m | 9min/3m | 5min/3m |
| VR-technologie VRX* (Buhlmann ZH-L16) | 1min/3m | 9min/6m | 7min/3m | 7min/3m | 1min/3m |
| Oceanische OC1 (pelagische DSAT) | 1min/6m | 1min/6m | 5min/6m | 2min/6m | 25min/3m |
| Oceanic OC1 (Pelagische Z+) | nul geen stoptijd | 8min/3m | 10min/3m | 10min/3m | 4min/3m |
| Apeks Quantum (mod. Buhlmann ZH-L16) | 1min/geen stoptijd | 1min/6m | 7min/3m | 7min/3m | 3min/3m |
CONCLUSIE
De meeste van deze computers geven een voldoende vergelijkbaar resultaat om er vertrouwen in te hebben. Als je een Oceanic OC1 met het dubbele algoritme gebruikt, zorg er dan voor dat je deze instelt voor de Pelagic Z+ optie, tenzij je alleen ondiepe duiken maakt.
Stel voorzichtigheidsniveaus op de Mares in! Als u van plan bent een reeks diepere duiken te maken, kan de gastoevoer met enkele cilinders een probleem zijn.
De Seiko-serie computers, zoals hier vertegenwoordigd door de Apeks, lijkt verstandig in de deco die het vereist, net als de Mares in de standaardmodus.
We vonden het verlichte display van de VRX erg moeilijk leesbaar bij fel omgevingslicht, en het type op het LCD-scherm is misschien te klein voor oudere duikers om gemakkelijk te kunnen onderscheiden.
Het heeft geen zin om MB0 in te stellen op een Galileo, omdat het in feite elke microbellenberekening uitschakelt.
Het instellen van MB2 is misschien overdreven, maar het is jouw keuze. Zelfs hogere MB-instellingen kunnen ervoor zorgen dat u in de problemen komt omdat er onvoldoende gas aanwezig is om een duik te voltooien; maar als u de “niveau”-stops mist, wordt de Galileo standaard ingesteld
naar de eerstvolgende lagere MB-instelling.
We zien weinig voordeel in het kiezen voor herhaald duiken met de iets mildere RGBM50 boven het conventionele RGBM100-algoritme van de Suuntos, waar we volledig vertrouwen in hebben.
Het is ingewikkeld! Als je met een buddy duikt die een andere computer gebruikt, of een met een andere instelling, zorg er dan voor dat je altijd samen een oplossing bedenkt, waarbij je de meer conservatieve deco-eisen hanteert.
DE COMPUTERS
1. SUUNTO VYPER AIR
Suunto-Wienke RGBM100 met Deep Stop-optie
De populaire gasgeïntegreerde computer van Suunto maakt gebruik van een algoritme dat gelijkwaardig is aan alle algoritmen die worden gebruikt door Suunto nitrox-computers. Er wordt rekening gehouden met de resterende microbellen die mogelijk zijn achtergebleven na eerdere duiken.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: Twee-gasomschakeling; draadloze gas-integratie; digitaal kompas; dot-matrixweergave; optie voor diepe stop; door de gebruiker vervangbare batterij; PC-uploadbaar.
Prijs: € 399,- met zender.
2. SUUNTO D6
Suunto-Wienke RGBM50 met Deep Stop-optie
We hebben dit computerhorloge ingesteld op een optionele, agressievere versie van het RGBM-algoritme
ter vergelijking, maar inclusief de optie voor het instellen van een diepe stop.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: Roestvrijstalen computerhorloge; twee-gas nitrox-switching; digitaal kompas; deep-stop-optie; horloge-/stopwatchfuncties; metalen of rubberen armband; Pc-uploadbaar.
Prijs: £ 575.
3. SCUBAPRO GALILEO SOL
ZH-L8 ADT MB PMG PDIS MB1
Dit werd ingesteld op de minst voorzichtige microbelleninstelling, MB1, van zijn voorspellende multi-gasalgoritme. Gebruikers kunnen dit helemaal annuleren en het originele Buhlman ZH-L8 ADT-algoritme op MB0 gebruiken, maar wij vonden dit zinloos.
We hebben het scherm ingesteld op de “Klassieke” configuratie met de PDIS-optie (Profile Dependent Intermediate Stops). De Sol kan draadloos worden geïntegreerd met zowel de ademhalingsmix als de hartslag van de gebruiker via een strap-on monitor. De tweede optie hebben we doorgegeven.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: Voorspellend multi-gasalgoritme; draadloze luchtintegratie voor drie nitroxmengsels; draadloze hartslagintegratie; digitaal kompas; dot-matrixdisplay met duidelijke tekstalarmen; drie schermweergaveopties; PDIS; door de gebruiker verwisselbare batterij; uitbreidbaar; PC-uploadbaar; met olie gevuld, afgezien van de batterijruimte.
Prijs: £ 939 met hartslagmeter en één zender.
4. SCUBAPRO GALILEO LUNA
ZH-L8 ADT MB PDIS MB2
Dit is een eenvoudigere versie van zijn duurdere broer of zus en kan draadloos worden geïntegreerd met slechts één gasmengsel (tenzij later een upgrade wordt uitgevoerd).
Het was ingesteld op een voorzichtigere micro-bubble MB2-instelling en het scherm stond in de ‘Light’-configuratie. We hebben opnieuw de PDIS-optie geselecteerd.
Er is ook een derde “Volledige” schermconfiguratie beschikbaar.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: Draadloze lucht-integratie; digitaal kompas; dot-matrixdisplay met duidelijke tekstalarmen; drie verschillende schermweergaveopties; PDIS; door de gebruiker verwisselbare batterij; uitbreidbaar
aan PMG; PC-uploadbaar; met olie gevuld, afgezien van de batterijruimte.
Prijs: £689 zonder zender.
5. MARES NEMO BREED
Mares-Wienke RGBM PF1
Met de nieuwe mogelijkheid om over te schakelen op gas, gedownload van internet, hebben we deze breedbeeldcomputer ingesteld op het eerste niveau van persoonlijke voorzichtigheid.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: Merries RGBM; breedbeeld en eenvoudig te gebruiken; uitbreidbare software; twee-nitrox-gas-switching; PC-uploadbaar.
Prijs: £ 335.
6. MARES NEMO EXCEL
Mares-Wienke RGBM PF0
Wij hebben deze direct uit de doos gebruikt. Het is een hele simpele computer, maar bij het duiken kan dit wel handig zijn, want met zijn vier knoppen is het bijna onmogelijk om hem verkeerd in te stellen.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: Roestvrijstalen computerhorloge; horloge-/stopwatchfuncties; Mares RGBM, pc-uploadbaar.
Prijs: £ 370.
7. VR-TECHNOLOGIE NHEO
Buhlmann ZH-L16-derivaat
Een instapcomputer van dit technisch duikbedrijf is beslist meer dan eenvoudig. Hij is klaar voor duiken in open lucht en nitrox, maar kan na aankoop indien nodig worden geüpgraded naar trimix en een kleurenscherm.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: OC-compatibel; nitrox met trimix-upgrade, programma's voor maximaal vier nitrox-mixen per duik; door de gebruiker vervangbare batterij: pc-uploadoptie.
Prijs: £ 550.
Bezoek de Vr3-website
8. OCEANISCHE OC1
Pelagische DSAT met diepe stop
De blauwe OC1 op onze boorinstallatie was ingesteld om het bekende Pelagic DSAT-algoritme te gebruiken dat zoveel succes heeft gekend bij talloze Amerikaanse vrijetijdsduikers.
We weten echter dat het echt ontworpen is voor non-stop duiken van niet dieper dan 30 meter, dus het was niet echt gepast om het te gebruiken voor de duiken die we deden. Oceanic heeft echter computers met badges voor andere merken, waaronder Seemann, Aeris en Beuchat, dus we dachten dat dit relevant was.
We hebben deze ingesteld op de optionele Deep Stop.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: Dubbel algoritme; draadloze nitrox-geïntegreerde technologie met maximaal drie onafhankelijke zenders; titanium lichaam; digitaal kompas; deep-stop-optie; buddy-drukcontrole; horloge-/stopwatchfuncties; PC-uploadbaar.
Prijs: £ 855 (zender £ 230 extra).
Bezoek de wereldwijde website van Oceanic
9. OCEANISCHE OC1
Pelagic Z+ met diepe stop
De OC1 is een belangrijke ontwikkeling in Oceanic-computers omdat deze een unieke dual-algoritme-instelling heeft.
De Pelagic Z+-algoritme-instelling belooft meer te doen dan wat wij Europese duikers verwachten, dus hebben we dit algoritme ingesteld op de oranje OCI op het tuig, samen met een Deep Stop-optie. Verwacht dat alle toekomstige Oceanic-computers dubbele algoritmen zullen bieden.
Deze topklasse computerhorloges kunnen draadloos worden geïntegreerd met maximaal drie verschillende tanks, afhankelijk van het aantal gebruikte zenders.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: (als blauwe OC1)
10 APEKS QUANTUM
Gemodificeerde Buhlmann ZH-L16
Dit is een van de vele incarnaties van de Seiko-computer die ook kan worden gekocht met het merk van andere bedrijven, met name de Apeks Quantum, Cressi met zijn Edi, het DiveRite-assortiment
en de Scubapro Xtender.
Deze kan worden gebruikt om tijdens een duik te wisselen tussen twee nitroxmengsels.
We gebruikten het ingesteld op veiligheidsfactor 0.
BELANGRIJKSTE KENMERKEN: Concurrerend geprijsd; eenvoudig in te stellen; persoonlijke veiligheidsfactoren en handmatige hoogtecorrectie; twee-gas nitrox-schakeling; door de gebruiker verwisselbare batterij; Pc-uploadbaar.
Prijs: £ 220.
DE SPONSORS
KAMEEL DUIK CLUB & HOTEL
Camel Dive Club & Hotel, opgericht in 1986, is een van de weinige duikcentra in Sharm el Sheikh dat nog steeds opereert vanaf de oorspronkelijke locatie, in het centrum van Na'ama Bay.
Het PADI 5*-duikcentrum is ook een instructeur Development Center en TDI technische duikfaciliteit.
Het 4* Camel Hotel biedt accommodatie van hoge kwaliteit, twee restaurants, een café en twee bars, en heeft een beroemde vriendelijke sfeer. Bezoek de Cameldive-website en Duikwebsite
MONARCH
Monarch biedt regelmatige vluchten naar Sharm el Sheikh vanaf de luchthavens Londen Gatwick en Manchester. Naast vluchten biedt Monarch nu ook een enorm scala aan voordelige vakantie- en accommodatiemogelijkheden, die allemaal via een one-stop online shop kunnen worden geboekt.
Voor meer informatie of om Monarch-vluchten, Monarch-vakanties of Monarch-hotels te boeken, gaat u naar Monarch hotels
