Beuchat Masterlift X-Air Comfort

MIJN EERSTE BC WAS Een Buddy Commando-profiel. Ik heb er jaren mee gedoken, in binnen- en buitenland, en heb toen een vleugel en trok de Buddy terug naar het hok. Maar als ik ooit een probleem heb met de vleugel Ik trek hem terug uit het hok, verwissel de directe toevoerslang – ook nog steeds de originele – en neem hem mee duiken. Ik verwacht vol vertrouwen dat het mij zal overleven.

Toen Beuchat mij zijn nieuwe Masterlift X-Air Comfort BC stuurde om te proberen, moest ik meteen aan mijn Buddy denken. Deze nieuwe Beuchat is een serieus pakket. Hij is stevig, vlezig en heeft een bouwkwaliteit die hem jarenlang mee moet laten gaan.

Ik weet niet of Beuchat het op prijs zal stellen dat zijn ultramoderne BC wordt vergeleken met een duikuitrusting van 30 jaar oud, maar voor Britse duikers van een bepaalde leeftijd is er geen hogere aanbeveling mogelijk. De Beuchat is waarschijnlijk niet kogelvrij, maar voelt en ziet er wel zo uit.

Let wel, zodra ik niet meer met mistige ogen door mijn geheugen dwaalde, was het gemakkelijk om de vooruitgang te zien die die 30 jaar hebben opgeleverd.

Het ontwerp

The basic design looks like that of a standard jas-style BC, but it isn’t. Well, it is. But not really. Sorry, I’m babbling. What you get is a cross between a standard recreational BC and a tec harness and vleugel systeem.

Het BC-bit heeft de grote zakken aan de voorkant die je zou verwachten, maar de blaas zit grotendeels rond de achterkant, is gevormd en werkt een beetje als een vleugel. Het idee is waarschijnlijk om de voordelen van beide aan te bieden in een bruikbaar en stijlvol pakket.

Het ‘Comfort’-gedeelte van de naam komt duidelijk van het dik gevoerde harnas en het zachte kussen dat de binnenkant van de harde achterplaat bedekt waaraan je de cilinder vastmaakt.

Denk niet aan de tec-diver achterplaat, maar aan de plastic achterplaat zoals die op de meeste wordt gebruikt jas-style BCs, and with a neat hand-grip at the top for carrying the set-up around the boat.

Aan de achterkant krijg je een camband waar een enkele cilinder op past. De band heeft aan één uiteinde een conventionele nokkenopstelling, maar de eigenlijke band is gesplitst en beschikt over een robuust haak-en-stangsysteem om het verwisselen van cilinders van vergelijkbare grootte iets sneller en gemakkelijker te maken. Handig tijdens een bootduik met twee tanks wanneer u tussen de duiken van fles wisselt, of als u het stabjack huurt.

Aan de voorkant is de gegolfde slang veel kleiner dan de BC's uit het verleden, en eindigt in een nette elektrische opblaasinrichting.

De meegeleverde lagedrukslang heeft een connector van goede kwaliteit die gemakkelijk en veilig op zijn plaats klikt, met een plastic clip om de inflatorslang strak tegen de gegolfde slang te houden, en een klittenband om de slangen netjes op te bergen en de inflator gemakkelijk te kunnen gebruiken. bij de hand wanneer u het nodig heeft.

De opblaas- en leegloopknoppen zijn ergonomisch geplaatst en comfortabel om in te drukken. Het stabjack blaast soepel en makkelijk op, en toen ik hem hard opblies en een paar dagen liet liggen bleef hij lekker strak zitten.

Je kunt gas dumpen door de opblaasslang omhoog te brengen en op de knop aan het uiteinde te drukken; aan de opblaasslang trekken om lucht uit de stortplaats linksboven in het stabjack te laten ontsnappen; trek aan de schakelaar voor uw rechterschouder, gemakkelijk bereikbaar met beide handen, om gas uit een klep achter uw rechterschouder te dumpen; of door aan het koord te trekken dat naast uw rechterbil bungelt en dat lucht uit een klep rechtsonder op het stabjack laat ontsnappen.

Je hebt je rechterhand nodig om die te bedienen, maar wat al deze stortplaatsen betekenen is dat er, ongeacht je positie in het water, een stortklep zal zijn waar je hem nodig hebt en waar je hem kunt bereiken.

Het ontwerp en de constructie van de drijfcel is zeer goed gedaan. Als je tijdens de duik in een mooie horizontale trim meezwemt, wordt het vleugelgedeelte achter je rug eerst opgeblazen en naar achteren uitgezet om de cilinder te wiegen en je drijfvermogencompensatie precies daar te plaatsen waar je het nodig hebt om stabiel in het water te blijven.

Als je vervolgens het trimjacket volledig opblaast terwijl je aan het einde van de duik aan de oppervlakte wacht, wordt een groot deel van het trimjacket opgeblazen, nog steeds grotendeels laag naar beneden maar nu naar voren uitgestrekt, om je hoofd hoger naar buiten te houden van het water en houd je gezicht naar boven gericht.

Van direct boven of onderaf gezien ziet de gevulde drijfcel er een beetje X-vormig uit, vandaar de naam.

Wat nog meer? Nou, de schouderbanden breken open met een grote knijpclip en ze zijn heel gemakkelijk in lengte te verstellen, dankzij een aantal slimme gespen.

Til de voorkant van de gesp met een vinger op en de band loopt er soepel doorheen en schuift uit. Trek het trimjacket aan en de riemen hebben een grote maat

D-ring aan het uiteinde om ze naar beneden te trekken en vast te maken jas nicely around your shoulders really easy.

Dan is er een buikband met klittenband met een gespsluiting over de bovenkant en een borstband om ervoor te zorgen dat niets beweegt, tenzij je dat wilt.

En natuurlijk is er een geïntegreerd gewichtssysteem. De dragers zijn gemakkelijk te laden met blokken, en het is net zo eenvoudig om de geladen zakken op hun plaats te schuiven of ze eruit te trekken om lood te dumpen. Als je wilt dat ze blijven zitten, blijven ze zitten.

Er is ook een extra trimgewichtzak aan weerszijden van het vleugelbit, als je merkt dat je uit balans bent in het water, of gewoon meer lood nodig hebt.

De zakken hebben een behoorlijk formaat en zijn gemakkelijk te ritsen en open te ritsen. De ritssluitingen zijn in twee richtingen, dus je kunt de rits van voren naar achteren of van achteren naar voren ritsen, en in de linkerzak zit een koord met een kleine zelfmoordclip die perfect zou zijn om een ​​autosleutel in op te bergen terwijl je aan het duiken bent.

Geen elektronische autosleutel – de zakken zijn niet waterdicht – maar ze zijn groot genoeg om iets nuttigs in op te bergen, zoals een DSMB of een spoel.

De zakken zijn niet helemaal rondom aan het trimjacket gestikt, dus er zit achter elk een ruimte die een extra losse zak vormt, en de bedrukking op het trimjacket suggereert dat deze ideaal zouden zijn voor een Octopus reg en uw meters.

Voeg wat opgenaaide D-ringen toe en dat is het dan ook, behalve dat ik de levendige kleur of de logo’s niet heb genoemd. Ze zijn groot en slim, en niemand hoeft te vragen wie jouw trimjacket heeft gemaakt. Verlegen duikers hoeven niet te solliciteren. Persoonlijk vind ik het leuk.

In gebruik

Putting the Beuchat on was easy enough after opening the shoulder-straps as far as they go, and the big D-shaped loops on the ends of them were easy to find for pulling the straps tight. The cummerbund was well placed and the sternum-strap nicely cleared the inlet valve of my droogpak.

Eenmaal aan werd de last dankzij het gevoerde harnas gelijkmatig en comfortabel over de bovenkant van mijn schouders verdeeld.

Toen ik echter het water in stapte, werd het me meteen duidelijk dat al die mooie vulling maar een klein beetje drijfvermogen heeft, en dat een extra kilo lood niet mis zou zijn gegaan.

Toen ik rondzwom, was ik zeer comfortabel en stabiel. Horizontaal trimmen kon gemakkelijk worden bereikt en vastgehouden zonder er zelfs maar over na te denken.

Ik had de schouder van de fles op dezelfde hoogte gezet als de bovenkant van het handvat op de achterplaat als mijn uitgangspositie, en was heel blij om hem daar te laten staan.

Als ik me hoofd- of voetenzwaar had gevoeld, had ik met de enkele band de cilinder een stuk omhoog of omlaag kunnen bewegen om een ​​betere positie te bereiken.

Tijd om avontuurlijker te worden, en ik begon met het hoofd naar beneden te gaan.

Het stabjack mag dan een fractie verschoven zijn, maar niet zo dat ik het merkte, en ik kreeg hetzelfde veilige gevoel, hoe vaak ik ook rondrolde – een duidelijk bewijs dat de ontwerpers hun werk goed hebben gedaan.

Terug aan de oppervlakte hield de Beuchat me hoog uit het water, met mijn mond en neus goed vrij van het natte spul. Mijn eerste gedachte was dat het stabjack mij verticaal vasthield, maar na een paar seconden merkte ik dat ik langzaam iets naar achteren kantelde, met mijn gezicht naar boven.

Zelfs als de tank zo vol gas zat dat bij de geringste beweging een stortklep in werking trad, was er geen echte druk.

Het uitpakken was eenvoudig dankzij de knijpclips op de schouderbanden. Ik breek altijd de linkerschouder en zwaai het stabjack naar rechts – op die manier kan ik mijn reg tot het allerlaatste moment vasthouden als ik in het water aan het ontkitten ben, om bijvoorbeeld in een RIB over te gaan.