Apeks XL4+-regelaar

Een paar jaar geleden, Ik zat op de boot na een duik in Watamu Marine Park, ten noorden van Mombasa aan de kust van Kenia, en luisterde naar een paar Zuid-Afrikaanse duikers die zichzelf feliciteerden met de aankoop van ecologisch afgesloten koudwater register. Deze waren, zo zeiden ze, doorgegaan met werken ondanks een duidelijke temperatuurdaling tijdens de duik.

En er was inderdaad een koude plek geweest, een plotselinge koude stroming die van noord naar zuid liep en die de watertemperatuur voor een korte tijd verlaagde van 28°C – helemaal tot 24°C. Dat is Celsius, niet Fahrenheit, voor het geval je in de war raakt.

Apeks heeft duidelijk een andere definitie van water dat koud genoeg is om te bevriezen register. Toen ik vorig jaar de XL4 testte, sprak ik over het werk dat de fabrikant had gedaan om een regelaar met uitstekende vorstbestendigheid, dus ik keek er naar uit om de XL4+ in dit opzicht te testen.

Zoals gebruikelijk bij Apeks sijpelde de kwaliteit uit de ongeopende doos, maar toen ik het deksel omdraaide, ontdekte ik dat de XL4+ een witte tweede trap heeft en een witte lagedrukslang, gevlochten in plaats van rubber voor betere prestaties in koud water.

In de gebruikte materialen zijn UV-remmers ingegoten om verkleuring naar een onaantrekkelijk geel na verloop van tijd te voorkomen.

De eerste fase

De eerste trap is uiteraard nog steeds gebaseerd op de DS4. Het is milieuvriendelijk afgedicht en heeft hetzelfde maximale oppervlak. Dit maakt warmte-uitwisseling mogelijk en voorkomt ijsvorming, en de overgegoten eindkap draagt ​​bij aan de anti-freeflow-eigenschappen en helpt de regelaar van stoten.

Er zijn vier middendruk- en twee hogedrukpoorten aanwezig, en mijn enige echte probleem met de eerste fase is dat de hp-poorten iets naar achteren wijzen, waardoor de slangen die je erin steekt gedwongen worden om in een langere boog te buigen dan strikt noodzakelijk is – en een tankzender kan minder dan goed beschermd zijn.

De lp-poorten zijn echter buitengewoon goed doordacht qua positionering, en op zo'n kleine eerste trap is er niet veel ruimte om poorten te plaatsen waar je ze wilt hebben.

De tweede fase

De tweede trap is net zo compact en lichtgewicht als die van de XL4, en ziet er qua kleur vrijwel niet van elkaar te onderscheiden.

Het lichte gewicht en de positieve ligging van het standaard Comfo-Bite mondstuk moeten ervoor zorgen dat kaakvermoeidheid tot het verleden behoort. Zeker voor mij waren duiken van twee uur en vier duiken per dag met de XL4 nee kwestie.

Ook de herbruikbare clip die het mondstuk op zijn plaats houdt en snelle en gemakkelijke vervanging mogelijk maakt, is behouden.

Intern gaat de tweede trap verder met het uitgebalanceerde membraanontwerp waardoor de middendruk tussen de eerste en tweede trap sneller kan stijgen dan de omgevingsdruk tijdens de afdaling. Het resultaat is een regelaar waarvan Apeks beweert dat hij beter ademt op diepte.

Ik zou niet kunnen zeggen dat het effect merkbaar was, maar gezien de reputatie van Apeks op technisch gebied ga ik daar niet over in discussie. De reg bleef zeker soepel op diepte.

Zoals je zou verwachten, zit er links van de tweede trap een venturi +/- schakelaar, waar deze gemakkelijk bij de hand ligt.

Net als bij het uitgebalanceerde ontwerp moet ik toegeven dat ik nooit echt veel verschil in ademweerstand heb opgemerkt als ik een met venturi uitgerust apparaat heb omgedraaid register halverwege de duik om te zien wat er gebeurt, hoewel een vriend die diensten verleent register want de kost zegt me dat ik ongelijk heb, en dat het voor hem een ​​heel merkbaar verschil maakt. Nou ja, aardappelen, tomaten, de schakelaar is er als je dat wilt.

In gebruik

Tijd om te zien waar de XL4+ van gemaakt is, en ik wachtte tot ik goed koud water kon vinden, vastbesloten om te zien of ik deze baby vrij kon laten stromen. Zie je hoeveel toewijding je van ons krijgt bij DIVER?

Wat ik deed was het aan een stalen 15 bevestigen en het een nacht ondergedompeld in een paardentrog buiten laten staan, als er vorst voorspeld was.

De volgende ochtend had de trog zelfs een dun laagje ijs op het oppervlak dat ik moest breken voordat ik de zuivering van de tweede trap kon bereiken.

Er stroomde gas en toen ik stopte met zuiveren, stopte het gas. Ik trok de tweede trap boven het oppervlak om ijsvorming te bevorderen, en probeerde het opnieuw.

Hetzelfde resultaat.

Ik zette de fles rechtop om de natte eerste trap te laten bevriezen, dompelde de tweede trap opnieuw onder om er zeker van te zijn dat deze nat was en de XL4+ nog steeds niet vrij kon laten stromen.

En denk niet dat ik zojuist de zuivering heb gekieteld; Ik sloeg die sukkel goed en hard en hield hem een ​​tijdje ingedrukt voordat ik hem losliet. Eigenlijk 30 seconden, waarbij we redeneren dat zelfs de langzaamste ademhalingen onder ons niet slechts twee keer diep ademhalen per minuut.

Ik zal de eerste zijn om toe te geven dat het geen wetenschappelijke test was, maar daarna zal ik zeggen dat ik zonder aarzeling de XL4+ in water van 2° heb gebruikt. Dat is nog steeds Celsius.