JOHN LIDDIARD richt zijn aandacht op een heel oud wrak, een raderstoomboot die in twee helften voor de kust van Zuidwest-Wales ligt. Het stuur is een lastig optioneel extraatje! Illustratie door MAX ELLIS
WE KOMEN TERUG naar de noordkust van Pembrokeshire en een wrak van drie helften! De raderboot Nimrod werd op 27 februari 1860 op de rotsen geveegd en brak zijn rug vrijwel daar waar de peddelschacht over het schip liep.
De voorste en achterste delen vielen vervolgens in dieper water, waardoor de kapotte overblijfselen van een schoepenrad in het ondiepe water achterbleven.
Onze tocht van twee helften zal de boeg en de achtersteven als afzonderlijke duiken bestrijken, en de overblijfselen van het schoepenrad zo laten. Omdat beide helften zwak water nodig hebben, is het onwaarschijnlijk dat zelfs als je ze allebei op dezelfde dag duikt, het verschil in diepte van enkele meters niet belangrijk is. Niettemin is onze eerste duik naar de boeg.
BOOG SECTIE
Onze tour begint aan de ondiepere kant van het wrak, op de overblijfselen van de bakboordketel (1) op een diepte van 27 meter. Gebouwd in 1843, dateert van vóór de uitvinding van de meer gebruikelijke cilindrische "Scotch" -ketel, en heeft het een platte, gebogen vorm met twee ovens en vlampijpen, dus een voor de hand liggende voorloper van de Schotse ketel.
Voorwaarts van de ketel liggen de overblijfselen van een kleine tweecilindermotor (2), misschien een pomp. De romp is vlak tot aan de zeebodem, met een duidelijk raster van ribben die kunnen worden gebruikt om de navigatie te vergemakkelijken.
Terwijl onze duik verder gaat langs de bakboordzijde van het wrak, eindigen sommige ribben in verstevigde delen die de zijkant van de romp zouden hebben ondersteund, en verder naar voren liggen enkele platen van de zijkanten van de romp buiten het hoofdgedeelte van het wrak. .
Een lange spindel van een gecombineerd anker en vrachtlier (3) het grootste deel van de breedte van het wrak overschrijdt.
De boog zelf, met een opvallende stuurpen (4), is naar stuurboord afgeplat. Het patroon van de ribben verandert met een reeks V-secties eroverheen.
Buiten de boeg is het laatste wrakstuk een buisvormig deel van wat ik destijds dacht dat het de mast was, maar nu achteraf gezien denk ik dat het deel uitmaakte van de boegspriet (5). Het is zeker geen ankerkabelpijp, want er blijft één ankerkabelpijp in de boeg (6), en heeft een veel solidere constructie.
Nu we langs de stuurboordzijde naar achteren varen, is de diepte toegenomen tot 31 meter.
De tweede spindel van de lier (7) ligt scheef over de zijkant van het wrak. Bijna direct hieruit en een meter of zo dieper ligt een plat stukje doosvormig gedeelte (8), misschien vanaf de basis van de lier.
Net buiten de romp, tussen de stenen en het grind van de zeebodem, liggen enkele gebroken aardewerkscherven (9), met meer tussen de ribben van de romp (10).
Laat ze alstublieft op het wrak achter, zodat anderen het kunnen waarderen. Ze hebben geen waarde en zijn slechts gebroken stukken. Het zoeken en onderzoeken ervan maakt allemaal deel uit van het plezier van deze duik.
Ongeveer halverwege terug naar de ketels, een klein anker (11) netjes uitgelijnd langs de romp – misschien een reserve anker aan dek. Het is onwaarschijnlijk dat een anker van deze omvang vervolgens vervuild en verloren zou zijn geraakt.
Onze route passeert vervolgens een stuk mast, voordat we bij de stuurboordketel komen (12). Hoewel oorspronkelijk het verwachte duplicaat van de bakboordketel, is deze aanzienlijk meer kapot, met de eindplaat (13) gescheiden van de eigenlijke buizen.
Het achterste deel van het wrak ligt ruim 100 meter verderop. Ik heb gehoord van duikers die de kloof overstaken, maar ik heb ook gehoord van duikers die probeerden en vermist raakten. Het is niet een oversteek die ik ooit heb geprobeerd.
Omdat de stroming waarschijnlijk zal toenemen als het slappe water ophoudt, is het logischer om ofwel de shotline op te stijgen met een veiligheidsstop van een paar minuten, of een eindje zuidwaarts de baai in te zwemmen om een vertraagde SMB vrij te laten.
STERNGEDEELTE
Het achterste deel van de Nimrod is aanzienlijk meer verspreid en ligt tussen rotsen die hoger boven de zeebodem uitsteken dan het wrak. Het is het soort wrak dat nauwelijks te zien zal zijn op de beste echoloodsen, dus het is waarschijnlijker dat een duik begint met het willekeurig laten vallen van het schot op de GPS-gegevens en een algemene diepte van 25-28 meter.
Mijn duik begon met de landing van de shotline tussen enkele gebogen secties (14) op ongeveer 26m. Na het algemene spoor van puin tussen de rotsen te volgen, waren de verpletterde resten van een watertank het ondiepste voorwerp dat ik in dit deel van het wrak kon vinden. (15) op een diepte van 25 meter.
Meteen bergafwaarts, een zwaar liggergedeelte met een zuiger ernaast (16) Het zou een onderdeel van de stoommachine kunnen zijn geweest.
Vanaf hier leidt het algemene spoor van wrakstukken dieper en rond een uitstekende rots langs enkele gebogen rompplaten en vervolgens een afgerond gedeelte dat het eigenlijke achterschip zou zijn geweest. (17).
In dezelfde richting verdergaand, bevindt zich vlak bij het achterschip een zeer zwaar gebouwd rechthoekig kokerprofiel (18), bijna in de vorm van een enorme hamer in een doos. Wat het oorspronkelijke doel ervan betreft, heb ik geen idee en sta open voor suggesties.
Het zou zelfs onderdeel kunnen zijn van een gedemonteerde motor, aangezien de bemanning verwoede pogingen zou hebben gedaan om het te repareren.
Iets dieper en tussen dit gedeelte en de ronde achtersteven bevindt zich een kleine gebogen bootboortoren (19), het roer (20) en de spil van een kleine lier (21); veel kleiner dan die men tegenkwam bij de boeg.
Het roer heeft een eenvoudige helmstokbesturing die aan de bovenkant van de roerstijl is bevestigd.
Ons pad over het wrakspoor draait nu langs de helling naar het westen, met algemene wrakstukken en verschillende open metalen kisten (22), en dan de andere bootboortoren van een paar (23), wat aantoont hoe verspreid dit deel van het wrak is.
De rotsen beneden in het noorden en westen markeren opnieuw de grens van het wrak, en onze route gaat nu de helling op langs enkele verspreide platen en nog een groot rechthoekig kokerprofiel. (24).
Nogmaals, aangezien de stroming waarschijnlijk snel zal toenemen, is een terugkeer naar de shotline voor een korte klim of verder de helling opgaan voordat je een vertraagde SMB loslaat de veiligste manier om de duik te beëindigen.
DE DERDE ‘HELFT’
Ik heb nooit het puin van het schoepenrad dat het middelste deel van het wrak vormt, geschetst of gedoken. Elke keer dat ik het probeerde, maakte de golf onder de klif en rond de rots waar dit puin zich verspreidde het te gevaarlijk om te duiken.
Als je er op een rustige dag bent en een kijkje wilt nemen: het ligt verspreid achter en rond een grote rots direct onder de klif en tussen het boeg- en achterstevengedeelte (niet de andere grote rots verderop in de baai).
Met dank aan Bob Lymer, Mark Deane en Jim Hopkinson.
DE KOSTBARE VERGOEDING
DE NIMROD, raderboot. GEBOUWD 1843, GEZOND 1860
HET JAGER WAS GEBOUWD door T Vernon & Son uit Liverpool in 1843. Het schip van 583 ton werd voortgestuwd door schoepenwielen, aangedreven door een stoommachine met zijkleppen van 300 pk.
Al 17 jaar het Nimrod werd geëxploiteerd door de Cork Steamship Co op diensten over de Ierse Zee.
Op 10 februari 25 om 1860 uur verliet ze Liverpool voor een regelmatige vlucht naar Cork met 45 passagiers en bemanningsleden. Op 26 februari bevond ze zich in het St. Georges Channel, en toen viel de motor uit.
Kapitein Lyall voer onder zeil richting Milford Haven. De motoren waren al eerder uitgevallen, dus het is waarschijnlijk dat dit geen onbekende procedure was.
Om 10 uur de Stad Parijs, de veerboot van Milford naar Cork, zag de Nimrod 15 km van de Smalls-vuurtoren. Kapitein Pearn van de Stad Parijs onderhandelde met kapitein Lyall over het verstrekken van sleepdiensten.
Er kon geen overeenstemming worden bereikt en omdat de omstandigheden goed waren, werd de overeenkomst gesloten Stad Parijs voortgezet zonder verdere zorgen, nadat ze hadden ingestemd met het melden van de Nimrod’s situatie bij aankomst.
Helaas verslechterden de omstandigheden al snel en de Nimrod werd voor de wind en de stijgende zee geduwd en sloeg tegen de kliffen ten noorden van St. David's Head.
Op 8 februari om 27 uur klommen bewoners van St. David's naar de landtong, nadat ze hadden gehoord dat een wrak nu onvermijdelijk was.
Wanneer de Nimrod werd op de rotsen geveegd, geen redding was mogelijk, en het enige wat ze konden doen was kijken hoe het schip uiteenviel en de 45 bemanningsleden en passagiers verdronken.
Bij een daaropvolgend onderzoek van de Board of Trade werden zowel kapitein Pearn als kapitein Lyall vrijgesproken van elke fout in het niet onderhandelen over een sleepvergoeding.
Als een van beiden zich had gerealiseerd in welk dreigend gevaar de Nimrod verkeerde, zou er voor een sleepdienst zijn gezorgd.
GIDS
HOE ER: Volg de M4 en A40 naar Fishguard en verder naar Goodwick (waar de veerbootterminal is). Celtic Diving pikt op vanaf de kade achter de veerbootterminal.
HOE U HET VINDT: Het wrak ligt in twee delen, met het boeggedeelte verder naar het westen. GPS-coördinaten voor de boeg zijn 51 54.613N, 005 17.954W; voor het achterschip 51 54.587N, 005 18.081W (graden, minuten en decimalen).
GETIJDEN: Slapte treedt ongeveer drie uur voor en na hoogwater Milford Haven op, hoewel deze aanzienlijk kan variëren van doodtij tot springtij. Bij vloed wordt vanaf de landtong enige beschutting geboden om een iets langere speling te creëren.
DUIKEN & LUCHT: Keltisch duiken
ACCOMMODATIE: Celtic Diving kan u in contact brengen met lokale pensions en hostels
LANCERING: De dichtstbijzijnde slip bevindt zich in Porthgain. Het droogt een paar uur aan weerszijden van eb.
KWALIFICATIES: De grenzen van PADI verleggen Geavanceerd open waterVoor het boeggedeelte wordt een diepe specialiteit geadviseerd. Het ligt comfortabel binnen het bereik van een BSAC Sports Diver.
VERDERE INFORMATIE: Admiraliteitskaarten 1973 Cardigan Bay – zuidelijk deel; 1482, Plannen in Zuidwest-Wales. Ordnance Survey-kaart 157, St David's en Haverfordwest-gebied. Scheepswrakken rond Wales Deel 2, door Tom Bennett. Toeristische informatie Fishguard, 01348 872037.
PROS: Een kans om stoomschiptechniek uit het begin van de jaren 1840 te zien.
CONS: Het kan druk zijn als de boot vol is, maar misschien zijn de duikers verdeeld over de boeg- en achterstevendelen van het wrak.
DIEPTE: 20 m - 35 m
